Tíminn - 03.09.1968, Blaðsíða 11
jMlIÐJUDAGUR 3. september 1968.
TIMINN
ll
Með
morgun
kaffinu
—- Eftirfaramdi saga greinir
; frá tveimur Akureyringum sem
eins og Nbrðlendingum er títt,
fóru til laxveiða í Laxá í Aðal
daL
F'élagarnir voru vel útbúnir,
þeir höfðu nægan maSk og
einlhvers staðar í pokahorninu
var hin nauðsynlega brennivíms
fiaska, því að það er á flestra
vitqrði nema bannski eigin-
kvenna, að laxveiðimönnum
þykir fátt betra en að gleðj'a
sig yfir glasi af góðu víni að
loknum fengsælum veiðidag.
’ Þeir félagiar héldu af stað í
, býtið á góðviðrismorgni og óku
,i loftinu sem leið liggur til
veiðisvæðisins til þess að geta
■ byrjað veiðina á réttum tíma.
•Er þeir voru að setja saman
stengurnar tekur annar þeirra
eftir því að brennivínsflaska
hans hafði brotnað á leiðinni
■og brennivínið gegnvætt allan
veiðiútbúnaðinn, þar á meðal
maðkaboxið. Harmar hann
brennivlnsmissirinn að vonum,
en ber sig þó karlmannlega og
byrjar veiðiskapinn.
Og það er eins og við mann
inn mælt, strax í fyrsta kasti
setur hann í lax og mokar þeim
síðan á land einum af öðrum.
PéJagi hans er að berja
'skammt frá en fær ekki pöddu.
Hann gengur loks í áttina til
veiðimannsins og spyr:
— Hvemig í andskotanum
Éerðu að þessu, maður?
—• Ja, ég var nú að furða
udg á þessu í fyrstu, en svo
kviknaði á perunni hjá mér.
Maðkarnir eru bara fuúir. Lax
inn er svona vitlaus i þá af
þvi þeir dilla sér svo eggjandi.
Það eina sem þér þurfið að
gera er að gœta þess vandiega
áð höfuðið verði ekki á milli
þegar þér klappið saman lófun
um.
Maðurinn minn hefur óstjórn
lega löngun til að hitta öku-
kennarann minn!
Félagi hins fengsæla veið-
manns féllst á þessa skýringu
hjá honum. Og ekki þurfti að
spyrja, þeir veiddu báðir vel
það sem eftir var dagsins.
Um kvöldið deildu þeir flösk
unni sem eftir var mO sér og
urðu þeir mjög kátir, enda gátu
þeir sagt miklar frægðarsögur
í veiðikofanum eftir þennan
dag.
En daginn eftir bregður svo
við að þegar þeir fara að renna
maðkinum góða fyrir laxinn,
lítur enginn við honum, þeir
verða ekki einu sinni varir.
SMlja þeir lengi vel ekkert í
þessu, þangað til rennur upp
Ijós fyrir öðrum þeirra:
— Auðvitað maður. Maðk-
arnir eru bara grúttimbraðir
eins og við. Mikill djö . . .
Maufaskapur af obkur að sMlja
ekM eftir ofurlitla lögg í fösk
unni til þess að geta rétt þá
af.
Stúdentinn: Ég hef ekki
ákveðið ennþá hvort ég læri
tannlækningar eða eyrnarlækn
ingar.
Faðirinn: Tannlækningar eru
gróðavæn'legri og von um meiri
atvinnu því að allir hafa 32
tennur en aðeins tvö eyru.
Kona spurði skozkan dreng:
— Hvað fékkst þú I afmælis
gjöf frá pabba þínum?
— Rafmagnsrakvél.
— Rafmagnsrakvél? Já en
þú ert ekki nema níu ára.
— Já en pabbi sagði að hann
myndi nota hana þar til ég
færi að raka mig.
Við bor'ðstokkinn:
Hann Þú ert svo sorgbitin . .
langar þig heim aftur.
Hún; Nei, ekki mig, en fisMnn
sem ég borðaði í morgun.
Krossgáta
Nr. 107
Lóðrétt: 2 Götu 3 Þófi 4
Arinn 5 Kaffibrauð 7 Hóa
9 Mann 11 Fara á' sjó 15
Svik 16 Gin 18 Kýrrnál.
Ráðning á gátu nr. 105.
Lárétt: 1 Camel 6 Pár 8
Uni 10 Und 12 NTá 13 ID
14 Nit 16 Iðu 17 Inn 19
Lárétt: 1 Land 6 FyLgt eftir 8 Ófúna.
Fersk 10 Gruna 12 Eldivið 13
Bar 14 Fæðu 16 Hanamál 17 Löðrétt: 2 Api 3 Má 4
Tunna 19 Bjarg.
8
með hægð: „Mig langar aðeins til
að segja ykkur, að þið ættuð að
lofa Agnesi að fá hestinn, sem
hana hefur langað svo mikið til
að eignast. Reiðmennska er fög
ur íþrótt, enda holl bæði fyrir
likama og sál, og heldur ungling-
um mjög frá plenty tröbbel. Ég
hefi sannfætzt um það westra, að
hestur og hnakkur er ágætt fyrir
unglinga.
Ég vona, að ykkur mislíki ekki
ráð mín og að þið séuð við góða
heilsu eins og ég.
Síðan vil ég færa ykkur mín-
ar hjartanlegustu kveðjur. Vin-
samlegast, Árviður Hagström."
— Hvað segir þú um þetta,
Jóhann?
Jóhann hló. -A Hvað á ég að
segja? Við höfum víst ekki efni
á að baupa neinn hest fyrir Agn-
eri, það eitt er að minnsta kosti'
víst.
— Og hvað ættum við svo sem
að gera með reiðhest, þótt við
hefðum efni á því? Það liti fallega
út, eða hitt þó heldur, ef við
færum að kaupa reiðhest fyrir
telpuna. Að ala einkahesta fyrir
telpuna. Að ala einkahesta fyrir
unglingana er sannarlega ekki
fyrir fátæka smábændur!
Nú skaut Agnesi upp í farar-
broddi, með ömmu og Kristínu
á eftir sér. Lúlla hoppaði í kring-
um hana, enda vék lambið varla
faðmlengd frá telpunni, 'þ'e'gár
hún hafði það með sér.
— Nú komum við með kaffið,
pabbi! kallaði hún.
— Minnstu ekki á þetta við
Agnesi, flýtti Anna sér að segja,
— því þá verður hún alveg tryllt.
Hún hefur stagazt á þessu með
hestinn allt frá því á Barnadag-
inn fyrir tveim árum síðan.
Nú var hersingin komin til
þeirra — amma, Kristín, Tóni,
Lúlla, Pési, Tepra, en svo nefnd-
ist Msa hennar ömmu, og svo
hænsnaeign Agnesar, sem hét
einu nafni Trítla. Og auðvitað
fyrst og fremst afmælisbarnið.
— Hvar eigum við þá að halda
veizluna? spurði amma. — Þarna
yfir í forsælunni?
— Það er ágætt, anzaði Krist-
ín. — Við bindum Tóna og Lúllu
þar við runna, þá eru þau lika
með, án þess að vera niðri í boll-
unum. Komdu, þá skal ég hjálpa
þér! Nú mátt þú setja Trítlu nið-
ur.
— Jón er að koma, sagði Agn-
es, og rétt á eftir æpti hún há-
stöfum: — Jón! Ég er með kaffi-
samsæti! Flýttu þér!
— Við fengum bréf frá Árviði
frænda, hann var að óska mér til
hamingju, mælti hún af miMlli
hrifningu, þegar hann kom.
— Það var ekki amalegt! svar-
aði Jón. — Afi ætlar líká að koma
og færa þér hamingjuóskir.
— Hittirð'nn? spurði Agnes.
— Ég fór tram hjá honum á
leiðinni, hann verður kominn
hingað innar skamms. En svo
skal ég segja þér annað sem
þér er kannski forvitni á að vita.
Ég fór fram hjá fallegum hesti
ögn lengra í burtu. Það var reið-
hestur.
— Ó! sagði Agnes og stóð á
öndinni. — Hvernig leit hann
út. Var einhver ríðandi á hon-
um? Var það stúlka?
— Nei, það var drengur á hjóli.
sem teymdi hann, en hesturinn
var söðlaður
Amma kímdi í laumi. — Svo
er að heyra. sem þetta sé óvið-
iafnanlegur hestur. heldurðu það
ekki- Aznez'' •.Durði hún. I
— Ó, getum við ekki skotizt
og gefið honum auga? Gerðu það,
Jón! bað hún. — Við getum vel
verið bæði á hjólinu.
— Við höfum ekki tíma til
þess, því þarna kemur afi ofan
að%
Óli Pétur kom gangandi nið-
ur hlíðina furðu léttum skrefum
af áttræðum manni að vera.
—««• Sæl, þið þarna í týtuberja
skóginum! kallaði hann glaðlega.
— Ég setti upp bezta sólskins-
skapið mitt í tílefni dagsins. Ég
heyri sagt, að hér sé afmælissam-
sæti? Þá er næst að óska til
hamingju. Ertu að verða fimm
ára, eða hvað?
— Fimm ára! sagði Agnes fyr-
irlitlega. — Nei, góði, ég sem er
tíu ára.
— Það er hið versta, sem ég
hefi heyrt! Þá verður þú víst að
fá eitthvað, fyrst þú ert orðin
svo gömul. Þetta bjó ég til fyrir
þig, telpa mín.
Agnes tók með lotningarsvip
við næfrakistlinum, sem afi rétti
henni.
— Ó, hvað hann er falleg'ur!
Á ég hann virkilega. . .í alvöru?
Óli Pétur hnussaði. — Já, svo
sannarlega.
— Þakka þér fyrir, pabbi, sagði
Anna hrærð. — Þú ert svo dug-
legur að finna upp góða og gagn-
lega hluti.
— Já, víst er það fallegt, tók
Jóhann undir. — Það er ekkert
Mambur, þetta.
Ég á aáq9bera kveðjú frá
Arviði fræinda, sagði Anna, þeg-
ar mesta uppnámið var um garð
gengið. — Við fengum bréf frá
honum í dag.
— Það fékk ég líka, svaraði
Óli Pétur. — Hann er orðinn
vitlaus, hann bróðir minn.
— Hvernig þá? spurði Anna.
Það var ekM Laust við að hún
vildi verja hann.
— Ætii þið fáið ekki skýringu
á því bráðum? anzaði Óii Pétur
drjúgur.
— Finnst þér það ganga svo
langt? sagði amma, sem hafði ver
ið önnum kafin við að hjálpa
Agnesi að bera fram veitingarn-
ar.r
Óli Pétur sneri sér snöggt að
henni. — Veizt þú það þá líka?
Amma hló. — Aldrei hef ég
verið talin sérlega góð í reikn-
ingi, en ég get þó að minnsta
kosti lagt saman tvo og tvo og
fengið út fjóra.
— Já, þú hefur alla tíð verið
talsvert út undir þig, Stína.
— Agnes, viltu taka brúsann
þarna og sækja svolítið vatn fyr-
ir mig.
— En dettu ekki í lækinn,
bætti Anna við.
— Mig langaði bara að koma
henni burtu í fáeinar mínútur,
mælti Jóhann, þegar Agnes var
horfin inn milli runnanna.
— Hvers vegna? spurði Anna.
— Sjáið þarna! sagði Jóhann
Hann hafði fyrstur allra komið
auga á drenginn. Hann teymdi
hest. |
Hemlaviðgerðir
Rennum bremsuskálar -
slipum bremsudælur
Llmum a oremsuhorða
iðrar almennar viðqerðn
hemlastilling h.f
''úðarvnqi 14 Sfmi 30iSh
— Litli hesturinn! hrópaði Jóa
agndofa. — Sá, sem ég fór fram-
hjá áðan! Hvers vegna haldið þið,
að hann komi hingað með hann?
ALlir stóðu og störðu forviða
á hestinn, þangað til hann var
nærri kominn til þeirra.
— Ég átti að skila þessum hesti
hingað, sagði pilturinn og renndi
augum yfir pappírsblað. — Til
ungfrú Agnesar Skóg
Sá eini, sem ekki varð hissa,
var Óii Pétur Hann hafði sem
sé orðið þessa vísari áður en
hann kom — Já, er það ekki sem
ég segi, mælti hann — Bróðir
minn er ekki með öiium mjaila!
Hugsa sér að fara að gefa krakka,
sem nóg er búið að dekra við
fyrir, heiian hest, raunverulegn,
lifandi^ hest! ,
— Ég fæ ekki sMlið..............
ÚTVARPIÐ
Þriðjudagur 3. september
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-'
degisútvarp 13.00 Við vinnuna
14.40 Við, sem heima sitjum
15.00 Miðdegisútvarp 16.15 Veð •
urfregnir. Óperutónlist; Maria.
Callas, Guieseppi de Stefano,
Tito Gobbi o. ■
17.00 Frfttir 'IM1H
Tónverk **;
eftir Stíhumann. 17.45 Lestrar
stund fyrir litlu börnin. 18.00'
Lög úr kvikmyndum Tilkynn
ingar 18.45 Veðurfregnir 19.00
Fréttír. 19.30 Ðagjegt mál Bald
ur Jónsson lektor flytur þátt
inn 19.35 Þáttur um atvinnu-
mál 19.55 Sex glettur fyrir
fiðlu og hljómsveit op. 87b og
89 eftir Sibelius. 20.16 Urigt
fólk í Danmörku Þorsteinn
Helgason segir frá. 20.40 Lög
ungia fólksins. 21.30 Út-
varpssagan: „Húsið I hvammin-
um“ eftir Óskar Aðalstein.
Hjörtur Pálsson stud. mag. les.
22.00 Fréttir og veðurfregnir
22.15 Einsöngur: Zara DuluMi
anova svngur iög eftir Roman
os Melikian, o. fl. 22.40 Á
hljóðbergi 23.25 Fréttir í stuttu
máli. Dagskrárlok.
Miðvikudagur 4. september ;
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-,
degsútvarp 13.00 Við vinnuna:
Tónleikar. 14.40 Við, sem'
heima sitjum. 15.00 Miðdegis
útvarp 16.15 Veðurfr. fsl. tón-
list. 17.00 Fréttir — Klassísk
tónlist.
17.45 Lestr-
arstund
fyrir litlu börnin. 18.00 Dans
hljómsveitir leika. 18.45 Veð
urfregnir. 19.00 Fréttir. 19.30
Daglegt mál Baldur Jónsson
lektor flytur þáttinn 19.35
Tækni og visindi Dr. Jón Þór
Þórhallsson eðlisfræðirgur tal
ar um störf og kennslu háskóla
á vorum dögum 19 55 Píanó-
sónötur eftir leor Stravinsky
og Elliot Carter Charles Rosen
leikur. 20.55 „Tveir voru heim
ar“ smásaga eftir N- J. Crispin
Axel Thorstpinsson ies eigin
þýðingu. 21 05 Serenata fyrir .
strengjasveit op. 6 eftir Josef ■
Suk Tékkneska kammerhljóm
sveitin leikur 21.35 Tomas
Masaryik frelsisforseti Tékka
og Slóvska Ævar R Kvaran
les 22 00 Fréttir og veðurfregn
ir 22.15 Kvöldsag’an: „Viðsjár
á vesturslóðum“ Kristinn Reyr
les (201 22.35 Diassþáttur Q1
Stepbensen kvnnir 23.05 Frétt
ir í stuttu máli. Dagskrárlok. ■