Tíminn - 05.10.1968, Blaðsíða 11

I LAUGARDAGUR 5. október 1968.
DENNI
DÆMALAUSI
— Lltlar sykurdúkkur eins
og ég eru búnar til úr svona.
17.20 fþróttir
Efni m. a.:
1. Leikur Birmingham City
og Aston Villa.
2. Dagskrá í tilefni af því að
60 ár eru liðin síðan íslend
ingar tóku fyrst þátt í Olym
píuleikum.
3. Leikur Leicester City og
Coventry City.
mé
20.00 Fréttir.
20.25 Terry Ber
Bandaríska þjóðlagasöngkon-
an Terry Ber syngur Iög í
léttum dúr. Dagskrárþáttur
þessi var gerður er songkon
an var hér á ferð fyrir
skömmu.
20.45 Skemmtiþáttur Lucy Ball
fsl. texti Rannveig Tryggva-
dóttir.
21.10 Saga mannkyns
(The Story of Mankind)
Bandarísk kvikmynd gerð
af Irwin Allen. Aðalhlutverk:
Ronald Colman, Hedy Lam-
arr, Marx bræður og Sir
Cedric Hardwick.
fsl. texti: Jón Thor Haralds
son.
22.46 Dagskrárlok.
Lárétt: 1 Gamlingja 6 Stefna
7 Ríki 9 Jarm 10 Hárlausir haus
ar 11 Bókstafur 12 Kall 13 Kind-
ina 15 Gerður lengri.
Krossgáta
Nr. 134
Lóðrétt: 1 Sjávardýr 2
501 3 Táning 4 Ónefndur
5 Brýnir 8 Halli 9 Kínverji
13 Utan 14 ÁrtaH.
Ráðning á gábu no. 133:
Lárétt: 1 Ættanna 6 Fum
7 UA 9 La 10 Tunglið 11
JK 12 MI 13 And 15 Nálgist.
Lóðrétt: 1 Ærutjón 2 TF
3 Auðgeng 4 NM 5 Átaðist
8 Auk 9 Lim 13 AI 14 II.
TÍMINN
35
með aðdáun. — Og gangurinn er
fallegur.
Beta hélt sér af alefli í bakið
á framsætinu.
— Hamingjan góða, hvernig þá
ekur, veinaði hún.
Kristín hélt nú aftiu- af Vegu,
svo hún hægði á sér, og Beta varp
öndinni léttar.
— Geturðu ekki komið heirn
með mér og gengið svo götuna
fram hjá mómýrinni á eftir??
mælti Kristín og sneri sér að Ei-
riki.
— Ég veit ekki . . .gegndi
Eirlkur efablandinn. — Mamma
er farin að bíða eftir mér, hún
er kaffilaus.
— Já, en samt verður þú fljót-
ari heim með þessu móti, en ef
þú hefðir gengið alla leið.
Eirikur hló. — Ég var ekki
gangandi, reiðhjólið stendur hjá
búðinni!
— Og svo ferð þú bara frá þvi!
gr eip Beta fram í .
— Ég get alltaf náð í það,
mælti Eiríkur áhyggjulaus. —
Maður fær ekki svona góðan
flutning á hverjum degi.
— Ja, þessi ungdómur! hélt
Beta áfram. — Ert þú kannski
eins gefin fyrir hesta og Kristín
ellegar . . .
Hún fékk ekki lokið við setn-
inguna, því Kristín greip fram í
fyrir henni.
— Beta fær engan veginn skil-
ið að nokkur geti haft á'huga fyrir
hestum, mælti hún. — Sjálf er
hún hrædd við þá.
— Svo er um flestar konur,
sagði Eiríkur.
— Nú sleppum við Betu úr við
götuna heim til hennar, hélt
Kristín áfram, — og svo fylgist
þú með heim til okkar. Hún nam
staðar og hélt við hestinn.
— Nú er þér óhætt að stíga út,
sagði hún við Betu. — Vega er
búin að hlaupa úr sér mesta gals-
ann. Beta kleif niður úr kerr-
unni og þakkaði fyrir hjálpina,
og Eiríkur hafði efcki lengur á
móti því að koma heim að Hellu-
læk. Þau héldu áfram og fóru
fetið.
— Ég vildi losa mig fyrst við
Betu, tók hún til máls, — því
ég get efcki sagt hvað sem er,
svo hún heyri. Hún getur efcki
þagað yfir neinu.
— Einmitt það, sagði Eirfkur,
— er hún af því taginu.
— Já, en hún meinar efckert
illt með því.
— Hvað var það þá sem þú
ætlaðir að segja? spurði Eirikur.
Hann fann að hún var að brjóta
heilann um eitthvað.
— Mig langaði til að spyrja
þig, hvort þú gætir ekki reynt
Vegu með einhverju móti, án
þess að nokkur vissi af, svaraði
hún áköf.
— Það var varla hægt með kerr
unni.
— Nei, en við eigum gamlan
léttivagn, nann ætti að nægja.
— Það held ég líka. Þeir voru
einmitt notaðir fyrr á tímum.
Kristín hló.
— Hvert ættum við þá að aka,
áður en slaðafæri gerir? spurði
Eiríkur.
Kristín hugsaði sig um, en svo
glaðnaði yfir henni. — Nú veit
ég það! Vegarspottinn yfir furu-
móinn þarna fyrir hendan er vist
góður.
— Hann er alveg mátulegur.
Við getum meira að segja tekið
tímann, því ég veit hvar hægt
er að fá lánaða skeiðklukku.
— Ágætt, þá segjum við það,
sagði Kristín glöð í bragði.
Hún stakk lausu höndinni und-
ir handlegg hans og þrýsti laus-
lega. Með þessu gaf hún aðeins
til kynna ánægju sína, en hins
vegar gaf Eiríkur miklu meiri
gaum að nærveru hennar. Hann
lagði ekki rangan skilning í þetta
hispursieysi hennar, vissi að hún
vaj niðursokkin í hugsanir um
hesta og kappakstur. Hinu gat
hann með engu móti að gert,
að þessa stundina var það Kristín
á Hellulæk sem átti hug hans all-
an.
— Ég gæti vel hafizt handa
með þetta undir eins, mælti hún
himinlifandi. Tók varla eftir því
að hún hafði gripið um handlegg
hans.
— En hvað þú ert vitlaus, anz-
aði Kristín ergilega.
— Ónei, því þegar stelpurnar
eru skotnar í einhverjum strák-
um, þá skrifa þær eitthvað á miða
og stinga þeim í jakkavasa þeirra,
mælti Agnes með merkissvip. —
Á ég að segja Eiríki að það sé
frá þér?
— Auðvitað, flónið þitt.
— En strákarnir í skólaniun fá
aldrei að vita hverjar hafa skrif-
að á miðana.
— Til hvers eru þeir þá?
— Já, — það veit ég ekki. Það
er leyndarmál, segir ELsa.
Kristín hló. — Ég ætla ekki að
skrifa Eiríki neitt leyndarmál, ég
ætla bara að fá dálítið lánað hjá
honum, það er allt og sumt.
— Hvað er það? spurði Agnes
forvitin.
— Ól.
— Eigum við ekki nóg af ól-
— Ertu komin svona snemma!
sagði amma þegar Kristín kom
inn í eldhúsið. — Þetta
gengið vel!
— Já, Vega er ekki óþæg í — Hvernir ól er það?
meðförum. I — Mikið ertu forvitin,
— Það var gott, mælti Anna.' Kristin dálítið óþolinmóð.
hefur um?
— Efcki svoleiðis ól.
anzaði
Ég
Ég á lítið eftir af þvottaduft- ætla að lagfæra gömul atkýgi og
í þau vantar ól, sem ekki er til
hérna. Eins og það sé nokkuð
einkennilegt?
— En ef hann skyldi efeki eiga
hana til? Á ég þá að ríða suður x
Sundavík og spyrja hivort þeir
eigi nokkra?
— Nei, þakka þér fyrir. Ef
nokkur ól er til í Sundavík á ann-
að borð, er hún orðin grautfúin
fyrir löngu síðan.
Agnes hélt áfram að kemba og
Kristín fór að bursta faxið á
Vegu.
— Þartu nokkuð að geta
þess hvert þú ætlar að fara,
spurði Kristín.
— Nei, aills ekki, sagði Agnes
áköf. — Er það leyndarmál?
— Það eru nú bráðum komin
jól, svaraði Kristin afsakandi.
— Á pabbi að fá þessi aktýgi?
— Spyrðu nú ekki meira, en
farðu að hraða þér með lexiurn-
ar þínar, svo þú getur fcomizt af
stað sem fyrst, flýtti Kristín sér
að segja.
Agnes hlýddi. Þegar um leynd-
armál var að ræða, þýddi ekki
annað . ..
— Hvar er Kristín? spurði
mu.
— Það er gott og blessað að
hafa allan þvott hreinan fyrir
jólin, en það er nú alltaf svo
mikið að gera síðustu stundirn-
ar, anzaði Kristín.
— Það verður efcki líkt því eins
mikið að gera núna, þegar við
erum búin að fá ísskápinn, sagði
Anna. — Þið getið ekiki ímyndað
ykkur hve vænt mér þykir um
hann.
— Sumt af þessum nýmóðins
áhöldum er hreinasta hnoss, sagði
amma.
Kristín var á sama máli. — Allt
sem léttir heimilisstörfin er gott,
mælti hún.
— Margt af því sem snertir
jarðyrkjuna líka, bara að ekki sé
ginið yfir of miklu. Jón skaut
hér orði inn.
Kristín hló. — Mig grunar hvað
Jón ætlar að koma með næst.
— Ætli það verði svo mikið.
Um jólaleytið viU enginn um-
breyta nokkrum sköpuðum hlut.
— Nei, þá er eins og allt hið
gamla sé bezt.
— Mér finnst engin jól vera,
ef efcki er öllu hagað nákvæmlega
eins og alltaf hefur verið gert,
sagði Anna. — Ekki veit ég hvað
þú ert að hugsa, Kristín, bætti
hún við. — Ætlar þú að brúna
baunirnar í þessari krús?
— Éei, úff... Ég er vist enn-
þá með hugann í hesthúsinu.
Og ekki var hún fyrr búin að
afljúka inniverkunum, en hún var
horfin þangað út.
Agnes var að kemba GuUu. —
Ég er búin að kemba hana þang-
að til ég er orðin kófsveitt, kall-
aði hún og blés við, þurrkaði
sér á blússuerminni.
— Það er gott. Þú ert dugleg
við að hirða Gullu, mælti Kristín
og hrósaði systur sinni. — Ætl-
arðu út í kvöld?
— Já, ég hefi svo lítið að lesa
í dag, að það er fljótgert Svo ætla
ég að riða til Óskars á eftir.
— Geturðu ekki alveg eins
skroppið að Skógarkoti?
— Til hvers þá,
— Með orðsendingu.
— Það get ég vel, svar-
aði Agnes og var hin viljugasta.
— Get ég riðið á stökki eftir
Skógarkotsgötunni?
— Já. það er vel hægt.
— Hverra erinda á ég að fara
að Sfcógarkoti?
— Bara að fá Eirfki bréfmiða.
— Agnes leit til systur sinnar.
— Hahæ, þú ert skotia í hon-
um Eiriki! sagði hún stríðnislega.
ÚTVARPIÐ
Laugardagur 5. október
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
degisútvarp 13.00 Óskalög sjúkl
inga Kristín Sveinbjörnsdóttir
kynnir
15.00 Fréttir
15.15 Laugar
dagssyrpa í umsjá Hallgríms
Snorrasonar. 17.15 Á nótum
æskunnar Dóra Ingvadóttir og
Pétur Steingrímsson kynna nýj
ustu dægurlögin. 17.45 Lestrar
stund fyrir litlu börnin 18.00
Söngvar i léttum tón. 18.20 Til
kynningar 18 45 Veðurfregnir.
19.00 Fréttir Tilkvnningar 19.
30 Daglegt líf Árni Gunnarsson
fréttamaður sér um þáttinn. 20.
OO Gömlu dansarnir 20.35
„Misgáningur" smásaga eftir
Guy de Maupassant. Baldur
Pálmason islenzkaði. Baidvin
Halidórsson leikari les. 20.55
Þættir úr „Carmina Burana"
eftir Carl Orff 2125 Leikrit:
„Haust' Gnet7 Áður
útv l963 beiirstió-i: Heigj
Skúlason 22 00 Fráttir og veður
fregnir. 22.15 Danslög 23.55
Fréttir í stuttu máli. Dagskrár
lok.