Tíminn - 23.10.1968, Qupperneq 9

KIÐVIKUDAGUK 23. okt. 1968.
\
Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN.
Framkvæmdastjöri: Kristján Benediktsson. Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb), Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði
G. Þorsteinsson. Fulltrúi ritstjórnar: Tómas Karlsson. Auglýs-
ingastjóri: Steingrímur Gíslason. Ritstjórnarskrifstofur i Eddu-
húsinu, símar 18300—18305. Skrifstofur: Bankastræti 7 Af.
greiðslusími: 12323. Auglýsingasími: 19523. Aðrar skrifstofur,
sími 18300. Áskriftargjald kr. 130,00 á mán innanlands. —
í lausasölu kr. 8.00 eint. — Prentsmiðjan Edda h. f.
Hvar er Hagráð?
í athyglisverSri grein eftir -Tómas Karlsson, sem
nýlega birtist hér í blaðinu, var það rifjað upp, að því
hefði verið almennt fagnað, þegar svonefnt hagráð var
sett á laggirnar fyrir tveimur og hálfu ári. í lögunum
um Hagráð, sem afgreidd voru frá Aiþingi vorið 1966,
var svo ákveðið, að það skyldi vera „vettvangur þar
sem fulltrúar stjórnarvalda, atvinnuvega og stéttarsam-
taka gætu haft samráð og skipzt á skoðunum um megin-
stefnu í efnahagsmálum.11 í ráðinu skyldu eiga sæti
fulltrúar sextán stétta- og hagsmunasamtaka, fulltrúar
frá öllum þingflokkum og tveir ráðherrar að auki. Annar
þeirra skyldi vera formaður ráðsins og féll það val á
viðskiptamálaráðherra, enda ekki óeðlilegt, þar sem
efnahagsmál heyra mest undir ráðuneyti hans. Um
fundarhöld í Hagráði segja lögin, að „ráðið skuli koma
til fundar, þegar formaður þess ákveður eða minnst
fjórir ráðsmenn óska“. Samkvæmt þessu er bersýnilegt
að lögin ætlast til að formaður þess hafi aðalforystu
um störf ráðsins og fundi.
Eins og kom svo glöggt fram í grein Tómasar Karls-
sonar, hafa störf ráðsins orðið á talsvert annan veg en
við hafði verið búizt, er Hagráð var stofnað.
Ennfremur kemur það fram, að þess hefur verið
óskað af fulltrúum í ráðinu, að málin verði rædd þar
áður en lokaákvarðanir í efnahagsmálum eru teknar,
þannig að fulltrúar atvinnulífsins og launþega-
samtakanna gætu komið sjónarmiðum sínum og hug-
myndum á framfæri. og von væri til að tekið
væri tillit til þeirra við mótun endanlegra úrræða, ef
fært þætti. Þau ,,samráð“ sem fulltrúar stjórnvalda hafa
haft við fulltrúa atvinnuveganna og stéttarsamtaka í Hag
ráði, hafa hins vegar verið á þann veg að skýra þeim
frá málavöxtum með áróðurssniði, þegar endanlegar
ákvarðanir hafa verið teknar og engu er unnt að hnika
til.
Sannleikurinn er sá, eins og svo glögglega er rakið í
grein Tómasar Karlssonar, að ríkisstjórnin hefur greini-
lega aldrei ætlað sér neitt annað með Hagráð, en gera
það að sérstökum vettvangi, þar sem hún gæti komið
áróðri sínum á framfæri undir því yfirskyni að verið
væri að túlka hávísindalega hagspeki.
Ef einhvern tíma hefur verið rík þörf á því að stjórn-
völd laúdsins leituðu eftir samráði, sjónarmiðum og
hugmyndum atvinnulífs og stétta þá er það núna. En
nú telur formaður ráðsins, viðskiptamálaráðherrann,
enga ástæðu til að kalla ráðið saman. Hann telur sig
engan fróðleik þurfa að sækja til þeirra aðila núna,
enda mun skilningur hans sá, að þeir eigi að hlusta
5 hann begar þar að kemur, en hann ekki á þá, áður
en ákvarðanir verða teknar.
30 ára afmæli SÍBS
Samband íslenzkra berklasjúklinga, SÍBS, er 30 ára
um þessar mundir. SÍBS hefur unnið ótrúlegt þrekvirki
við útrýmingu berkla og endurhæfingu sjúklinga. Nú
er starfsemi SÍBS miklu víðtækari en áður var og leggja
samlókin hvers konar öryrkjum lið við endurhæfingu
og hjálp við að útvega störf við þeirra hæfi. Landsmenn
allir standa í mikilli þakkarskuld við þessi myndarlegu
samtök fyrir gifturík störf að mannúðar- og líknarmálum
TIMINN
ERLENT YFIRLIT
Kosningastjóri Kennedyanna
hefur reynzt Humphrey vel
Það er mikið verk hans að bilið milli Humphreys og Nixons minnkar
Humphrey mælir sig viS 0‘Brien
SEINUSTU skoðanakannanir
sem hafa verið birtar í Banda-
ríkjunum, benda til þess, að
Humphrey sé heldur að vinna
á, þótt enn sé mikið bil á milli
hans og Nixons og sennilega
meira en svo, að Humphrey
takizt að brúa það á þeim tæpa
hálfa mánuði, sem er eftir til
kjördagis. Þó hefir það oft
reynzt sigurvænlegt fyrir fram
bjóðanda, sem lengi hefur ver
ið talinn vonlaus, ef hann fer
að vinna á allra seinustu vik
urnar. Þá getur risið bylgja,
sem getur fleytt honum langt,
en oft varir slík bylgja aðeins
skamman tíma og því bezt að
fá hana sem allra næst kjör-
deginum.
ÞAÐ mun vera tvennt, sem á
einna mestan þátt í því, að
Humphrey hefur heldur bætt
stöðu sína í seinni tíð.
Annað er það, að hann hefur
verið eins hepptnn í vali á
varaforsetaefni sínu og Nixon
óheppinn í valinu á varafor-
setaefni sínu. Muskie öldunga-
deildarmaður hefur þótt
reynast mjög vel í kosninga-
baráttunni og nýtur samkvæmt
skoðanakönnuinum mun meiri
vinsælda persónulega en
Humphrey sjálfur. Þetta er
hins vegar alveg öfugt með
Agnew. Val hans er talin eina
skyssan, sem Nixon hefur gert
í allri kosningabaráttunni, en
það er líka slæm skyssa, þvi
að vali varaforseta er nú veitt
meiri athygli em áður sökum
fráfalls Kennedys forseta fyrir
fimm árum.
Hitt, sem hefur verið Hump-
hrey mikill styrkur, er val
hans á framkvæmdastjóra
2 flokks Demokrata. Það er
1 venja, að nýkjörið forsetaefni
1 velji flokknum nýjan fram-
■ kvæmdastjóra, ef hann er ekki
I ánægður með þann sem fyrir
fl er. Þennan rétt notaði Hump
fl hrey sér og féll val hans á
g þann, sem hefur meiri reynslu
sem kosningastjóri en senni-
lega nokkur annar Bandaríkja-
maður. Þessi maður er Law-
rence O’Brien, sem var kosn-
ingastjóri John F. Kennedys
í öldungadeildarkosningun-
um 1952 og 1958 og forseta-
kosningunum 1960, og loks
kosningastjóri Johnsons’ í for
setakosningunum 1964. Hann
er ekki aðeins mikill starfsmað
ur og góður skipuleggjari, held
ur þekkir manna bezt öll við-
horf innan samtaka demokrata
um öll Bandaríkin. Síðast, en
ekki sízt, var það mikilvægt
fyrir Humphrey að fá O’Brien
til áð taka þetta starf að sér,
að hann var manna líklegastur
til að tryggja honum stuðning
þeirra, sem veitt höfðu Robert
Kennedy brautargengi. Það
fylgi hefur Humphrey nú líka
fengið, a.m.k. að langmestu
leyti.
FRANCIS O’BRIEN er 51 árs
að aldri. fæddur í Springfield
í Massachusettis 17 júlí 1917
Hann er írskur að ættum.
Hann stundaði lögfræðistörf
um skeið eftir að hafa lokið
laganámi. Hann komst snemma
í kynni við John F. Kennedy
og hélzt vinátta þeirra óslitið
eftir það. Álit Kennedys á hon
um sést bezt á því, að hann fói
honum að stjórna kosningabar-
áttu sinni, þegar hann keppti
við Cabot Lodge um öldunga-
deildarþingsætið 1952. Svo vel
reyndist hann þá, að Kennedy
fól honum þetta starf aftur ’58
en þar næst hóf hann að vinna
að framboði Kenndys sem for-
setaefnis 1960. O’Brien varð
svo kosningastjóri Kennedys í
forsetakosningunum. Eftir að
Kennedy varð forseti, gerði
hann O’Brien að sérstökum
trúnaðarmanni símum í Hvíta
húsinu og fól honum það verk-
efni að vinna að framgangi
þeirra mála, sem forsetinn
lagði fyrir þingið. Því starfi
hélt hann áfram eftir að John-
son tók við. í árslok 1965 kaus
O’Brien að láta af því starfi,
en til þess að missa hann ekki
úr þjónustu sinni, skipaði John
son hann póstmálaráðherra.
Því starfi gegndi O’Brien þang
að til á síðastliðnu vori, er
hann sagði af sér til að geta
unnið fyrir Robert Kennedy.
Hann var í fylgd með Robert
Kennedy, þegar hann var myrt
ur í Los Angeles, eins og hann
hafði verið með John F. Ken
nedy, þegar hann var myrtur í
Dallas. Eftir að Robert Ken-
edy féll frá, gerðist O’Brien
stuðningsmaður Humphreys,
enda hefur lengi verið persónu
leg vinátta milli þeirra.
O’BRIEN mun hafa tekizt að
tryggja Humphrey stuðning
nær allra forystumanna demK>-
krata. sem studdu Robert Ken-
nedy. Það er Humphrey vitan-
lega ómetanlegur styrkur. mns
vegar hefur gengið verr að
Framhald - bls 15 ”
l< iitSSEESSæffltS