Vísir - 03.08.1977, Blaðsíða 2

Hver er afstaða þin til
nýstofnaðra samtaka
kynvillinga?
Guörún Gunnarsdóttir, skrif-
stofustúlka: — Hún er nú frekar
neikvæð. Ég er ekki fylgjandi
stofnun þessara samtaka. Min
vegna mega þeir svo sem vel vera
að þessu en ég sé enga ástæðu til
að láta mikið bera á þvi. Það gæti
bara endað með því aö kynvilla
komist i tisku, rétt eins og bláar
gallabuxur.
Karolina Jónsdóttir, heimilis-
hjálp: — Að minu mati á fólk að
vera frjálst að þvi að stofna meö
sér slik samtök. Það er ekkert við
þessu að gera og engin ástæða til
að leyna þvi.
Eggert Antonsson, verkamaour:
— Þau skipta mig engu máli.
Kynvilla er náttúrulega óheil-
brigð, en þetta er samt allt i lagi
min vegna.
Jenný Davíðsdóttir, afgreiðslu-
stúlka: — Mér finnst allt i lagi
meö þau. Eitthvaö verður að vera
handa þessu' fólki og ég sé ekki
annað en að það hafi fullan rétt til
þessaðstofna meö sér samtök. Ef
til vill gera þau eitthvert gagn.
Kristinn Torfason, vinnur hjá
Berki h.f.: — Mér finnst þetta
heldur slæmt. Ætli afstaða min
ráðist ekki af þvi hvað þetta hefð-
bundna er rikt i manni. Ég vil aö
kynvillingar haldi þessu fyrir sig
og séu ekki að trana þvi fram.
Miðvikudagur 3. ágúst 1977
VÍSIR
„Þjóðhátíðin fýk-
ur aldrei tvisvar
/#
sama árið
— segir Guðmundur Sigfússon, fréttaritari
Vísis í Vestmannaeyjum
Undirbúningur þjóð-
hátiöar i Vestmannaeyj-
um er nú kominn vel á
veg. Hátiðin verður að
þessu sinni haldin i
Herjólfsdal, i fyrsta sinn
eftir gos, og stendur
næstkomandi föstudag,
laugardag og sunnudag.
Undirbúningur hefur gengið
nokkuð vel, og hafa milli þrjátiu
og fjörutiu manns tekið þátt i hon-
um. Þó olli rok nokkrum spjöllum
um daginn, en þá fauk hof, sem
komið hafði verið upp, og nýr
danspallur. Einnig dreifðist stór
hluti brennukastarins um allar
trissur i rokinu. Að sögn Guð-
mundar Sigfússonar, fréttaritara
Visis i Eyjum, gerist það svo til
árlega að þjóðhátiðin fjúki burt,
eins og hann komst að orði. Hins
vegar hefur það aldrei gerst
tvisvar fyrir sömu hátið, og eru
menn þvi bjartsýnir og ganga
vasklega fram við að laga
skemmdirnar.
Aðstaða til slysahjálpar
i dalnum
Fjölbreytt skemmtiatriði verða
á hátiðinni. Meðal þeirra sem
koma fram eru Rió trió, Jörundur
og Svanhildur með „Palla”, Sam-
kór Vestmannaeyja og Gisli Rún-
ar. Kynnir verður Arni Johnsen.
Dansað verður öll kvöld og langt
fram á nætur á tveim danspöll-
um, og leika hljómsveitirnar Log-
ar og Eyjamenn fyrir dansi.
Myndarlegur brennuköstur
trónar nú á Fjósakletti, og verður
kveikt i honum á miðnætti á
föstudag. Á miðnætti á laugardag
verður flugeldasýning. Þjóö-
hátiðarblað kemur liklega út á
morgun.
Komið hefur verið upp aðstöðu
til slysahjálpar i gamla golf-
skálanum i dalnum, og er ætlunin
að eftir þjóðhátið verði þar að-
staða fyrir ferðamenn.
—AHO
Brennupeyjarnir geta unað glaðir við sitt, þviað þeirhafa nú safnaðalls kyns drasli f myndarlegan bálköst.
GERVITUNGUÞINGIÐ MIKLA
Miklar fréttir hafa borist af
Esperantoþingi, sem sagt er
fjöímennasta samkunda sinnar
tegundar, sem hér hefur veriö
haldin. Ungverji , eða var þaö
kannski Júgóslavi eöa Pólverji,
fann upp á þvi snemma á öld-
inni, þegar fólk fór að átta sig á
þvi að þjóðir gætu átt samneyti
öðruvisi en til að drepa hverjar
aðra, að upplagt væri að búa til
alþjóðlegt tungumal. Hreyfing
þessi gekk yfir löndin eins og
kenningar Krisnamurti, . og
urðu ekki ófáir tslendingar til aö
taka trúna á hið nýja mál svona
um það leyti sem þeir höfðu
spurnir af siöustu daga hcil-
ögum. Samt þótti t.d. aldrei svo
mikill félagslegur þróttur sam-
fara hinu nýja máli að
kommúnistar nenntu að stela
samtökunum, og er það eitt út af
fyrir sig nokkur vitnisburöur
um reglu Esperantista.
Espcrantó-þingið var sett aö
viðstöddum forsetahjónunum
og menntamálaráðherra, sem
fór mcð ljóökafla eftir Jónas
Ilallgriinsson á Esperantó.
Ekki fylgdi fréttinni hvernig sú
þýðing hljóöaði, enda hefðu
fæstir skilið þar sem allir
mæltir á alþjóöatunguna hljóta
að sitja þingið. En manni datt i
hug hvort ekki heföi farið betur
á þvi hjá mcnntamálaráðherra
að yrkja eitthvað á mjófirsku,
enda mun meira sport að semja
eitthvað á tungunni og auðvelt
að rima þar sem öll orð cnda á
sérhljóöa, heldur en að vera að
draga gamalt skáld fram I
dagsljósið, sem auk þess orti sin
kvæði löngu fyrir fæðingu tung-
unnar.
Annars er sannleikurinn sá,
að tilbúin alþjóðatunga hefur
varla meira hald I veruleik-
anum en t.d. skák. Barist er af
fullri hörki fyrir framgangi
þjóötungna, sem urðu til löngu
fyrir þessa öld, og seilst til
áhrifa ikrafti þeirra. Esperantó
á enga slíka bakhjarla. Hins
vegar, vilji menn trúa á draum,
er svo sein sjálfsagt að halda
þing og hittast til að efia færni
þátttakenda i þvi smálega grufli
sem svona hjástundir eru.
Það veldur t.d. töluverðum
erfiðleikum innan alþjóðlegrar
póstþjónustu að samkvæmt
samkomulagi, sem gert var
fyrir aldamót, veröa öll orða-
skipti i samskiptum milli landa
að fara fram á frönsku, sem er
hið opinbera póstmál. Frakkar
eru mjög viðkvæmir, sem
kunnugt er, fyrir tungu sinni,
svo að engum dettur I hug i al-
vöru að oröa þaö á alþjóðlegum
fundum póstmanna, að nú sé
svo komiö, að eðlilegt geti talist
að taka upp annaö póstmál. Er
raunar alkunna að Frakkar
neita að tala annaö en sitt eigiö
mál við útlendinga, þótt þeir
kunni aðra tungu.
Þá er það þekkt fyrirbæri, að
hvar sem Rússar þurfa að hafa
Annars ætti Vilhjálmur ao
halda sig viö þau tvö megin-
verkefni sem hann hefur sem
menntamálaráðherra að tala
islensku og gefa kaffi.
samskipti við útlendinga, hafa
þeir túlka sem snúa máli þeirra
umsvifalaust á tungu viðmæl-
anda. Hitt getur svo verið að
Rússi sem hefur túlk gripi fram
i og leiörétti túlkinn, kannski
einfaldlega vegna þess að hann
kann tungu viðmælanda betur
en túlkurinn. Hins vegar kæmi
aldrei til mála að Rússi færi i
annað land til fundahalda án
þess að hafa túlk.
islendingar nota ekki túlka.
Það er fyrir neðan virðingu
þeirra. Þeir reyna að tala allar
tungurog láta ráðast hvort þeir
skiljast eða ekki. Fræg er lin-
kind þeirra innan norræns sam-
starfs við að fá fram þýðingar á
máli sinu. islendingar viröast
ekki hafa stolt Frakkans, þegar
að tungunni kemur. Þaö er þvi
ekki óeðlilegt að forsetinn og
menntamálaráöherra landsins
teljist nauðsynjagestir, þegar
verið er að setja þing gervi-
tungu hér I Reykjavik. Og það
er eflaust i takt við timann og
fásinnið á islandi, þegar
menntamálaráðherran tekur
sig til og snarar hluta úr ljóöi
Jónasar á þessa gervitungu.
Listaskáldið góða hefur þá ioks
ins verið þýtt. Annars ætti Vil-
hjálmur að halda sig við þau tvö
meginvcrkefni, sem hann hefur
sem menntamálaráðherra, aö
tala islensku og gefa kaffi.
Svarthöfði