Tíminn - 12.02.1969, Blaðsíða 9

MIÐVIKUDAGUR 12. febrúar 1969.
Útgefandl: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Framirvæmdastjóri: Kristján Benediktsson Ritstjórar: Þórarmn
Þórarinsson (áb). Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði
G. Þorsteinsson Fulltrúi ritstjórnair: Tómas Karlsson Auglýs
ingastjóri: Steingrimur Gíslason Ritstjómarskrifstoíur i i3ddu-
húsinu, símar 18300—18306 Skrifstofur Bankastræti 7 Af-
greiðslustmi: 12323 Auglýsingasími: 19523 Aðrar skrifstofur
sími 18300 Áskriftargjald kr 150,00 á mán tnnanlands —
í lausasölu kr. 10,00 eint. — Prentsmiðjan- Edda h.f.
Krafa um nýja stefnu
„Það stjómleysi, sem hér hefur ríkt í þessum málum,
getur kannski gengið í góðæri, meðan aflinn eykst og
verðlag á erlendum mörkuðum hækkar, en þegar slíkt
er ekki lengur fyrir hendi, þá eykur þetta stjórnleysi
erfiðleikana og gerir þá enn verri viðfangs en vera
þyrfti, ef við hefðum búið við skipulega uppbyggðan at-
vtnnurekstur, þar sem höfð hefði verið stjóm á fjár-
festingu, lánum og styrkveitingum til atvinnuveganna.
Hér verður núverandi ríkisstjóm að breyta um stefnu
í þessum málum. Lengra verður ekki haldið á þessari
braut. Ég geri mér fullkomlega ljóst, að núverandi erf-
iðleikar okkar era að.hluta til vegna utanaðkomandi
erfiðleika, svo sem verðfalls og aflabrests, en það er
ekki öll sagan. Það er ekki hægt að afsaka úrelta og
ranga stefnu í efnahagsmálum með verðfallinu og afla-
brestinum einum. Efnahagsörðugleikarnir nú sýna okk-
ur, hversu hið mikla frelsi í efnahagslífinu bjó okkur
vel undir þau áföll, eða hitt þó heldur. Hér þarf að koma
til heildarstefna byggð á raunsæi með þjóðar hag fyrir
augum. . ;.:.J
Það verður að taka upp nýtt kerfi í útlánum lánastofn-
ana til atvinnuveganna, til þess að koma í veg fyrir það
skipulagsleysi, sem þar ríkir. Það er kannski að bera í
bakkafullan lækinn að tala um að stofna enn eitt ráðið
eða nefndina, svo margar eru þær nú orðnar. En ég tel
eigi að síður nauðsynlegt að komið verði á fót eftirlits-
stofnun með fjárfestingu atvinnuveganna.“
Hvaðan halda menn að þessi tilvitnuðu orð séu og eft-
ir hvern? Jú, ókunnugir gætu haldið, að þetta væri úr
ræðu með einhverju þeirra frumvarpa, sem Framsókn-
armenn hafa undanfarið verið að flytja á Alþingi og
miða að gjörbreyttri stefnu í efnahags- og atvinnumál-
um. Svo er þó ekki. Þessi orð eru tekin úr Alþýðublað-
inu í gær og höfundur þeirra, er einn af forystumönn-
um ungra jafnaðarmanna, Kristján Þorgeirsson, sem
situr í stjóm SUJ og var um all langt skeið formaður
Félags ungra jafnaðarmanna í Reykjavík. Fetar hann
þarna vel í fótspor, formanns SUJ, er ritaði grein í
Alþýðublaðið fyrir skömmu í nákvæmlega sama dúr.
Engrar stefnubreytingar verður hins vegar vart hjá
ríkisstjórninni. Það hafa ýmsar sögusagnir verið á kreiki
um það, að ráðherrar Alþýðuflokksins væru orðnir
ókyrrir í stjórnarsænginni. Bjarni Benediktsson forsæt-
isráðherra svaraði fyrir þá, er Alþingi kom saman að
nýju síðastliðinn föstudag. Hann sagði að full eining
væri ríkjandi í stjórnarflokkunum um stefnuna í efna-
hagsmálunum c»g „ráðherrar væru sammála í einu og
öllu“ er varðaði afstöðuna til atvinnumálanna og sjó-
mannadeilunnar!
Því miður er víst ekki hægt að taka mikið mark á
því, hvað einstakir flokksmenn í Alþýðuflokknum eru
að kvaka, jafnvel þótt þeir eigi sæti í einhverri af valda-
stofnunum eða nefndum flokksins. Það er formaðurinn,
sem ræður ferðinni. Hann er Gylfi Þ. Gíslason. Hann var
kjörinn formaður í fyrsta sinn á flokksþingi, sem hafn-
aði breiðri samstöðu um lausn efnahagsvandans en ját-
aði Sjálfstæðisflokknum fylgispekt. í fyrstu áramótagrein
Gylfa Þ. Gíslasonar sem formanns Alþýðuflokksins seg-
ist hann hafa komizt að þeirri niðurstöðu, að stefna
Sjálfstæðisflokksins og Alþýðuflokksins séu svo til í öll-
um greinum hin sama! Skyldi aldrei hvarfla að þeim
mönnum í Alþýðuflokknum, sem nú segjast vera
óánægðir með stjórnarstefnuna, að þannig sé nú komið,
að þeir séu lentir í „vitlausum“ flokki?
TIMINN
i—----- • ~
ERLENT YFÍRUT
Arabar haía lært skemmdar-
verkastarfsemina af Gyðingum
Verður stofnað nýtt Arabaríki á vesturbakka Jórdan?
Það verður alltaf augþós-
ara og augljósara, að höfuð-
vandinn við lausn deilunnar
milli ísraelsmanna og Arabá
er að finna flóttafólkinú frá
Palestinu heimkynni, sem það
unir við. Þetta hefur orðið enn
augljósara síðan skemmdar-
verkasamtök flóttamanna
fóru að láta til sín taka, en
segja má, að þau hafi fyrst
komið til sögunnar eftir júní-
styrjöldina 1967/
ÍBretar höfðu yfirstjórn Pale
stinu á hendi á milli heims-
0 styrjaldanna. Gyðingar skipu-
lögðu á þeim tíma öflug
skemmdarverkasamtök, sem
höfðu það fyrir markmið að
hrekja Breta í burtu, svo að
Gyðingar gætu stofnað hið
fyrirhugaða ríki sitt. Þessi sam
tök hertu mjög baráttu sípa
eftir seinni heimsstyrjöldina.
IBretar ákváðu því að fara frá
Palestínu og fela Sameinuðu
þjóðunum að sjá um framtíðar
skipan mála þar. í nóvember
1947 var lagt til af hálfu Sam-
einuðu þjóðanna, að Palestínu
yrði skipt í tvö ríki, Gyðinga-
ríki og Arabaríki, og gerðu sér
fræðingar ákveðnar tillögur
um skipulagninguna. Bæði
Arabar og Gyðingar höfnuðu
þessum tillögum. Hermdar-
verkamenn Gyðinga þrengdu
jafnframt mjög að brezka setu
liðinu í Palestínu, svo að
brezka stjórnin ákvað að kalla
það heim áður en Sameinuðu
þjóðirnar voru lengra komnar
við lausn málsins en að fram-
an segir. Þegar brezki herinn
var farinn úr landinu, tóku
hermdarverkasveitir Gyðinga
völdin í sínar hendur. Hinir
arabisku íbúar-voru óundirbún
ir og lutu strax í lægra haldi.
Arabaríkin ætluðu þá að veita
þeim lið, en höfðu engan liðs-
kost til þess. Hin þaulskipu-
lögðu hermdarverkasamtök
Gyðinga, sem höfðu hrakið
Breta í burtu, sigruðu Araba
eftir stutta viðureign. Gyðing-^
ar’ stofnuðu síðan ísraelsríki'
og létu það ná yfir miklu
stærra landsvæði en það átti
að fá samkvæmt áðurgreindum
tillögum Sameinuðu þjóðanna,
um skiptingu Palestínu. Aröb-
Ium ,þeim| sem voru búsettir
á þeim lapdsvæðum, er ísraels
ríki náði til, var ýmist gert
óvært þar eða þeir kusu að
flýja land. Flestir þeirra sett-
ust að í flóttamannabúðum í
nágrannalöndunum í von um,
að Sameinuðu þjóðirnar gætu
komið því til leiðar, að þeir
gætu bráðlega snúið heim aft-
ur. Mál þeirra hafa líka verið
stöðugt á dagskrá Sameinuðu
þjóðanna og næstum öll þing
þess skorað á ísraelsmenn að
leyfa þeim flóttamönnum, sem
þess óskuðu að snúa heim aft-
Iur. fsraelsstjórn hefur neitað
þessu, m.a; með þeirri rök-
semd, að þeir hafi farið úr
landi af frjálsum vilj.a. Sam-
einuðu þjóðirnar hafa því ekki
ARAFAT
foringi helztu skemmdarverka
samtaka arabiskra flóttamanna
getað gert annað en að halda
uppi hjálparstarfsemi til að
halda lífinu í þessu fólki.
SAMKVÆMT upplýsingum,
sem nýlega birtust í Newsweek
nemur tala þeirra arabisku
flóttamanna, sem eru skráðir
hjá flóttamannastofnun Sam-
einuðu þjóðanna, um 1.364 þús.
Af þeim eru 464 þús. í Jórdan-
íu, 150 þús. í Sýrlandi, 166 þús.
í Líbanori, en 584 þús. eru á
herteknu svæðunum, sem ísra-
el tók af Egyptalandi og
Jórdaníu í júnístríðinu 1967,
þar af 313 þús. á Gazasvæðinu
(Egyptalandi) og 271 þús. á
vesturbakka Jordan (Jórdan).
Meðal flóttamannanna, sem eru
í Jórdaníu, er um 130 þús.
manns, sem flúði þangað í júní
stríðinu 1967 og skoraði nýlok
ið þing Sameinuðu þjóðanna
nær einróma á fsraelsstjórn að
leyfa þessu fólki að hverfa
heim aftur, en hún hefur neit-
að því. Bæði Bandaríkin og
Bretland stóðu að þessari áskor
un.
JÚNÍ-STYR J ÖLDIN 1967
markar merkileg þáttaskil í
sögu arabisku flóttamannanna.
Fram að þeim tíma höfðu ekki
þróazt meðal þeirra nein sam-
tök skemmdarverkamanna, því
að þeir höfðu treyst á, að S.Þ.
og Arabaríkin myndu fyrr en
síðar hjálpa þeim og rétta hlut
þeirra. Júní-styrjöldin kollvarp
Dökki litlurinn sýnir það land-
svæði, er gæti komið til greina
sem nýtt Arabaríki.
aði þessari von þeirra. En þeir
vildu samt ekki gefa upp alla
von. Sú skoðun kom nú til sög-
unnar, að þeir yrðu að gera
það sjálfir, sem Arabaríkjun-
um hefði mistekizt. Og til þess
væri ekki nema ein leið. Hún
væri sú, að beita sömu aðferð-
um og Gyðingar höfðu beitt
við stofnun Ísraelsríkis, þ.e.
að skipuleggja hermdarverka-
samtök og þreyta andstæðing-
inn með stöðugum skemmdar-
verkum. Á skömmum tíma risu
upp mörg slik snmtök meðal
flóttamanna, sem hafa unnið ’
fsraelsmönnum mikið tjón.
Öflugust þessara samtaka er
A1 Fatah, en foringi þeirra er
Yasir Arafat, en hann er bæði
frægur og dáður meðal Araba
og skyggir bæði á Nasser og
Hussein í augum þeirra. Arafat
sem oftast gengur undir nefn-
inu Abu Amar, er fæddur í
Jerúsalem, en fluttist ungur til 1
Egyptalands og lauk verkfræði y
prófi við háskólann í Kairó. |
Síðar varð hann starfsmaður s
f véladeild egypska hersins og B
barðist með honum í styrjöld- u
inni 1956. Arafat er ekki talinn i
neinn öfgamaður og vinnur sér u
yfirleitt vinsældir þeirra er- i
lendra blaðamanna, sem ræða i
við liann. Þeir telja hann líka i
líta raunsætt á málin og mun I
hann líklegur til að geta sætt j|
sig við skynsamlega lausn. J
Annars er það athyglisvert, að |
það eru fyrst og fremst þeir 5
flóttamenn, sem hlotið hafa 'I
menntun, er hafa skipað sér .
undir merki hermdarverkasam- I
takanna.
Svo öflug eru þessi skemmd
arverkasamtök arabisku flótta-
mannanna að verða, að margir
fsrelsmenn telja þýðingarlaust
að semja við Arabaríkin, ef
ekki sé einnig náð samkomu-
lagi við þau. Þau éru ísrael
miklu hættulegri en Araba-
ríkin.
Það er af þessum ástæðum,
sem þeirri skoðun virðist nú
óðum vaxa fylgi, að vænleg-
asta lausnin í þessu máli sé að
stofna nýtt Arabaríki á vestur-
bakka Jórdan, eða því land-
svæði, sem ísraelsmenn tóku
af Jórdaníu í júní-styrjöldinni
1967. Þetta ríki yrði aðeins
minna að flatarmáli en ríki
það, sem Sameinuðu þjóðirnar |
ætluðu Aröbum samkvæmt
skiptingartillögunum frá 1967.
Þetta er hins vegar frjósamt
landsvæði og því gætu fleiri
búið þar en þeir sem eru.þar
nú., Það væri þó ekki hugsan-
legt að allir flóttamennirnir
gætu flutt þangað, en þeim,
sem ekki kæmist þangað, yrði
að hjálpa til að setjast að í
hinum Arabaríkjunum. fsrael
gæti og leyft nokkrum hluta
þeirra að hverfa heim aftur, en '
þó ekki nema litlum hluta,
eins og nú er komið.
Um slíka lausn þessa vanda
Framhald á bls. 15. ý
-- ------------------------■