Tíminn - 01.04.1969, Blaðsíða 11

ÞREÐStJBAGUR 1. apríl 1969.
TIMINN
u
Krossgáta
Nr. 277
LóSrétt: 1 Reyna of mik-
i'ð á sig. 2 Önotuð 3 Slæm
4 Tæp 6 Skammir 8 Fisika
10 Krydd 12 Ónæði 15 Leik
ur 18 Naflar.
Ráðning á gátu nr. 276.
Lárétt: 1 Nýjueg 5 Ána 7
MG 9 AfOi 11 SAS 13 Nál
14 Álfea 16. Na 17 Eldað
19 Eliskri.
Lóðrétt: 1 Námsár 2 Já 3
Unia 4 Nafn 6 Bilaði 8 Gal
10 Lánar 12 Skel 15 Als
18 DK.
MÁLVERKASALAN
Ef þér viljiS kaupa eða selja góð málverk, þá tal-
ið við okkur og leitið tilboða. Afborgunarkjör og
vöruskipti.
Við siáum einnig um vandaða innrömmun á lista-
verkum. Kaupum og selium gamiar bækur og
listmuni.
MÁLVERKASALAN, Týsgötu 3.
Sími 17602. • Kristján Fr. Guðmundsson.
SÓLUN
Látið okkur sóla hjól-
barða yðar, áður en þeir
eru orðnir of slitnir.
Aúkið með því endingu
hjólbarða yðar um
helming.
Sólum allar stærðir
hjólbarða.
Notum aðeins úrvals
sólningarefni.
BARÐINN hjf
Ármúla 7 — Sími 30501 — Reykjavík
Lárétt: 1 Hitunartækið 5 Flauita
7 Nes 9 Stoap 11 Nafar (forn
riithátte) 13 Krem 14 Valdi 16
Bókstafur 17 Glas 19 Sferaitta.
J.O. Curwood:
Veqna einnar konu
50
Tuttugasti og sjöundi kafli.
Þegair þau riðu upp úr lsegð-
iraná og ilnn á vítt umdMeadi hins
stærri dals, héit Dónaiidá ság á
málili Jóhönmu oig Johms. Klyfja-
besitamár röltu á efifár undáir leið-
sögn Piintos. Dónalidi brá sjómiauk-
aniuim fyrir augiu oig lét sjónir
itíða yfir sléttuma og btíðiamniar.
— Já, við höfiuim áreiðanlega
skotið þeirn aftur fyrir oikkur,
Johnmiy, sagði hanm giaður. —
Quiade og Ramn éru nú vafalaust
að sniiigliast upp fjailigarðiain him-
urni miegin, oig ég geri ráð fyrir
því. að beir séu svo sem dagleið
á eftir okkur. Þó gæti biiáð verið
mirnma. Það er emigiu að treysta.
Nóig er af gutíi efitár í sandböfek-
uim árinnar, en við höfuim þegar
má® eiinuim hundrað pumdum í
fáimimtán skjóðuun. Em ég veit, að
guiigrafarannir höfðu safmað að
mimmisiba Kosti hetoiimgi meiru. Það
er falið einhvers staðar. Þeir voru
vanir að grafa það oiður í kofa-
gólfin. Við getuim áreiðamlega
fundið það síðiar, ef ofekur þykir
það óm'aksiiii'S vert. Hér sikortir
alt ammað fremur em guill.
Ármiðurima fór sífelilt hætokandi
enda máliguðust þau árgijúfrið óð
urni Klukkustundu síðar komiu þau
fram á brún þess. þar sem fljótið
fleygðiist traim í þremgstam á flúð-
uim og tólettariðuim. Dónaldi
smeri þá til hægri að stíg, sem liá
náður brekkuna tii htíðar við
gljúfrið. Þe'tiba var rauraar gamali
farvegur, og í rnæstu andrá vor
því líkiast, sem ndður fijótsins væn
undir fótum þeirra. Að títilili
stuindu komu þau miður í hvos
með sléttum botni, og var hún
kriimgd standbjörgum. Svo sem
hundrað m'etra ti'l hægri hiafði áin
grafið sig emn dýpra miður í gil
sem var gömgum tíkast, og þar
hamaðist hún og öskráði sem ó-
argadýr í Döndum.
Dómaldi steig af baki, og þegar
Jóhanma og Aldous komu tii harns,
Ijómnði amdlit mans af gleði.
— Þett er eltaki eáns lamgt frá
húsuoum og ég hélt, Jobnrny. Hún
var hræðileg gangian himgað um
nóttinia 'orðum dnga, þegat við
Jame flú'ðum. Við vorum eimar
tuttugu teluifekustunidir að korruast
þeuuian spöl.
— Er hetídrimn hér í námdinui?
— Aðenns spölkomn héðan, h«ld
ég. Ea hér skutam við reisa tjaid.
Hér erum við vel fiaiin, og þedr
mumu varla finnia oikkur þegar í
sibað. ög firá kamibiuum hérna
fyrir ofian, sjáum við vel yfir al-
an daiiinin, og lægðUia við ána
Mka.
Aldous visisi vei, hivað Dónalda
var rnú efst í huga, og hann gekk
því til hans og sagði lágt.
— Dónaldi, þú skaiit fiara þang
að einn í fevöld. Ég stoal reáisa
tjai'dið og búast um tdll oæturvisit-
ar hér.
— Já, óg beiid. áð emgir séu hér
í dainum eno, nema við tautaði
Dónaldi sem á báðum áttum. —
Það getur engimn hætta verið á
ferðurn. Engtn hætta, Johmny.
— Ne,, aJls emgin, Dómaidi.
— Ég sfeai vera á verði, meðam
Joha er að reiisa tjaldið, sagði Jó-
hamma. — Engiou getuir nálgazt
okkur hér óséður
Dómal'di hikaði þó enn. Loks
sagði hann' — Sjáið þið giiið eða
spruraguna þama í fclebba
þilið hanidar sléttunoar? Það emd
ar í Mettahöiri. Ég heid, að óg
geti etoki hafa verið mieð réttu
ráði, móttdna sem váð drógumsit
þangáð, þvj að ég man efefii betur
en við værum tuittugu fetaktou-
stun'dir að komast þemmam miilu-
fjórðung héðan og þamgað. En
þess ber að gæta, að smjórimn var
í klof og brjóst. Ég held, að mág
mdmnár, að heMirimn sé f bemgimu
sipöOlkomn imnd í gitínu hamdan váð
bergm'ípuma, sem sést í gáimymm-
inu.
— Þú kemst þamigað, áður ea sól
in seat, ef þú leigigur strax af stað,
DónaLdi.
— Ég ættd tíka að heyra hróp
eða byissuskot þangað, og ég get
riðlið þennan mítafjórðumg yfir
sléttuma á fimm mínútum, ef nauð
syn ber til. Ég verð varia nema
ktaiktoustiod í Leiðanigrinum.
— Hte'fðu angar áhyggjur af ofek
ur, Dómaldi.
— Jæja, ég ætLa þá að fara,
Johmny, ef yfekur Jóhömnu þykir
það etkki miður.
Dónaldi ledlt i kmimgum sig og
bentá síðan á sbóran kiett sfcammt
firá.
— Reistu tjaiidiö í máud váð
kl'ettinm, sagði hann. Leggið rei'ð-
verin og felyfj'armar dredifit um
hverfis það, svo að þetta títi út
sem vemjuáegt náttból ferðamanma
en það verðui aðeims tl þess að
sýrnast. Þar verður enginm. En
líttu á birkilundimn þarna . til
hægri. Þar skaLbu gera skýli hamda
Jóhönmu að sofa í og bera þamgað
mofckrar ábreiður henrni tii sfejóls.
Þamgað sfealtu eimniLg bera gutíið
og ofurlítið af 'matvörum. Skil-
uiðu, hivað' ég á við, Johnny? Og
ef eittihvað óvæmt ber við. tifl dæm
is að óvæntan gest ber að garði
— Þá munu þeir ráðast á mamn
lau'st tjaldið Þetta er smjöll hug-
mymid, DómaLdL
Aldous fóa áð taka ofan af
kiyfjaihestumum, og Jóhatíma rétti
honuim hjálparhönd. Dónaldi
stedg á bak og reið hvatiliega yfir
sLóttum'a oig sbefmdi á svartia giMð.
Nær myrfet var orðið, er hamm
laigði síðusitu hömd að því verkd
að reisa tjaádið. koma fiaramgri og
reiðverum fyrLr umhiverfis það og
búa Jóhömnu skýli í Dirtoitaimdio-
um. Þau þorðu efeká að kveikja
eLd, og tovöiid'verður þeárra var
því heLdur óáystilegur — baumir,
nautatumiga og þuririfeað nautakjöt,
brauð ostur ag ávaxtamiauk. Að
Lotonum m'álsverði gengu þau nið
ur að litlum læk. sem ranm
skaimmt frá og þau hófðu áður
riðið yfir á leið sinmi tái tjaid
staðarins. Þau ætluðu að ssekja
vatn. Al'dous hélt á rififii sinum
Sfeotbúniuim, ea Jóbanna á sfcjél-
ummi. Húin var óttaslegiim og hélt
sLg nærri homum, en skimaöi
sfeeLfdum augum ;út í myrferdð.
— John, sagðá' hún. — Það hef-
ur efcki íarið fram hjá mér hve
vantoárir pið Dónaldi hafi® verið i
aiiri fierðimni. Og óg veit tífea,
hvermáig a því stemdur, Quade og
Ranm viija óðir ná guitímu, og þeir
eru nú skammt héðan. Ern hvers
vegoa tiailar Dónaldi ætíð svo sem
það sé víst að þedr muni ráðast
á oifekur. eða við á bá? Þetta skil
ég ekki. John Þar sem bú lætur
bér á sams standa uim guilið
eins og bú hefur sjálfur sagt mér,
og Dóa'alidi hefur nú fumdSð hús
siitt og gröf Jame ætti eifefcert að
meyða ofcfeur tii árekstrar við Qua-
de og Ramm út af gutliou. Getum
við efckd látið þeim það eftár af
fúsum vil'ja? Segðu mér. hverinig
stendur á oessu. John.
Hann ’ar þvi haria fieginn, að
hún sá ógreinil'ega firamam í tíann
á þessari ;tundu ei hano svaraði:
Ef okikur tekst að bomast
héðan brott ám árefcstrar. munum
við fiagna pví, JÓhanma.
— John, heittu miér því að beri
ast ekki vdð þá um gultíð, sagði
húm álböf og þrýsti h'amdlLegg haqs.
— Þvi skail ég heáta þér. Ég
skal vinna eið að því, sagði hamn
með svo mifcLum sannfærimgar
kraftá og áfeafa, að húo gat ekfcá
stult sig um að hlæja.
— Þá getum við vafaiaiuist hald.
ið beámiieiðiis aifitur á morgua, ef
þeLr fiinma okkur ekki í rnótt, sagði
hiúrn, oig ALdous heyrði gieriia, hve
'hiemni létti.
— Og ég hei'd, að þedr flmoi
O'kkur efcki héraa, eða get, kom-
izt að okfcui óvörum, héit hamo
áfram.. Þenr fiara varta lemgra en
að húsumum, þar sem guJtí® er, og
bar sem þeir hijóta að fimaa þar
aLLmikið af guiii, sjá þeir varia
ástæðu til þess að leita oidkar. Ég
viidi að'eims að við hefðum ekki ,
tekið svoma miiki'ð guil með okk-
ur þaðam, heldur látið þaö Liggja
kynt þar sem það var.
Þegar bau gengu afhur upp frá
lækrauim, námu bau bæðá staðar
jafn sikymdnfega alt í einu. Hófa-
hijóð barst að eyrum. Tvær stumd-
ir voru nú liðnar síðan Dónaldi
hélt tl helds'ias. og hano gat því
verið bomnnin aftur. ALdous rak
upp ugiuvælið fjórum simmum, og ,
svarið lét efcki standa á sér, en
það var fremur lágt eins og það'
væri í noktouirri fiarlægð. Fimm
mímútum síðar var Dónaildá kom-
Þriffjudagur 1. apríl.
7.00 Morgunútvarp
Veffurfregnir. Tónleikai'. _
7.30 Fréttir. Tónleikar. 7.55
Bæa 8.00 Morgunleikfimi.
Tónleikar. 8.30 Fréttir og
veóurfregnir
12.00 Hádegisútvarp
Dagskráin, Tónleikar. 12.15
Tilkynningar. 12.25 Fréttir
og veffurfregnir. Tilkynning
ar.
14.40 Viff. seni heima sitjum
15.00 Miffdegisútvarp
Fréttir. Tilkynningar. Létt
lög:
16.15 Veffurfregnir.
Óperulist:
16.40 Framburffarkennsla í
dönsku og ensku.
17.00 Fréttir.
Endurtekið tónlistarefni:
17.40 Útvarpssaga barnanna:
„Stúfur giftir sig“ eftir
Anne-Oath. Vestly. Stefán
Sigurðsson byrjar lestur sög
unnar i eigin bvffingu (1).
18.00 Tónleikar Tilkynningar.
18.45 Veffurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir Tilkvnningar.
19.30 Daglegt mál: Árni Björns-
son cand. mag. flytur þátt-
inn.
19.35 Þáttur um atvinnumál í um
sjá Eggerts Jónssonar hag-
fræffings.
20.00 Lög unga fólksins:
20.50 Afrek«n»aður í íþróttum
Örn F’ðsson flvtur auuaii
þátt sinr um tékkneska
hlaiiparann Emil Zatopek.
21.15 Tónskáld aprílmánaðar, Jón
G. Ásgeirsson:
21.30 Útvarpssagan: „Albín“ eftir
Jenn Giono Hannes Sigfús
son les þýðingn sína (8).
22.00 Fréttir.
22.15 Veffurfregnir Lestur
Passiunálmn <48t.
22.25 fbrAttir ión \sgeirsson
segir frá
22.35 Djassþðttur: Ólfur Stephen
sen kynnir.
23.00 Á hljóðberxi:
23.25 Fréttir í stuttu máli.
Dagskrárlok.