Tíminn - 28.05.1969, Blaðsíða 5
MIÐVIKUDAGUR 28. maí 1969.
TIMI'NN
5
WEU-,(M MOT WOER/EC’.' I'MSURE
yOU'LL PRDTECT THE ©OOO /4NP .
tNNOCENT PEOPLE/^. < --
ORNINS, SHERIFF'
''TEMENr LAST
Miöht; í mcAR?
„Sig bældi refur ..
Svo er Magnús einnig rei'tfur
Eðvarð Sigurðssyni fyrir það,
að Eðvarð beitti sér fyrir því,
að réttur skólafólks til atvinnu
leysisbóta var felldur niður úr
stjórnarfrumvarpi, sem Eggert
Þorsteinsson hafði lagt fram.
Þar tók Eggert í framrétta
hönd og gerði það fegins
liendi. Það má Magnús eiga, að
ekki fór milli mála í þinginu,
að þar var hann á öndverðum
meiði við félaga Eðvarð og fé
laga Lúðvík. Ifann hafði í
þingræðum hvað eftir annað á-
réttað. að það væri þó lág-
markskrafa að vcita skólanem-
endum réttindi til atvinnulcys-
isbóta ef ekkert væri aðhafzt
til að útvega þeim atvinnu. Það
væri þó skömminni til skárra
en aö þeir fengju ekkert og
það myndi þó eitthvað hamla
gegn því að menntaþróuninni
yrði snúið við og það yrðu aft-
ur forréttindi unglinga frá
efnaiieimilum að stunda fram-
haldsnám. Um þetta má lesa i
Þjóðviljanum, þar sem ekki
eru sparaðar frásagnir af þing
ræðum Magnúsar! Hitt er rétt
að Magnús tók undir það með
Frantsóknarniönnum, að hér
væri unt neyðarráðstöfun að
ræða, sem engin þörf væri aö
grípa til, ef ríkisstjórnin sýndi
manndóm og liugkvænmi og út
vegaöi þessu fólki vinnu. Það
væri sú lausn málsins scm
stefna bæri að. Magnús greiddi
atkvæði gegn Eðvarði í þessu
máli. Nú hæðist hann að
sinni eigin alstöðu í málinu.
Þegar þetta er haft í huga
sýna skrif Auslra s.l. þriðju-
dag, hvílíkur stillingamaður
Magntis gctur verið þegar hann
Framhald á bls. 15
er nú háttað, til'löguimar láta
aldrei á sér | standa.
Rcktor lét það hreimskilnis
lega í ljós í sjónvarpinu, að
hann þekkti lítið til námsefnds
6. bekkjar. Okkur skal ekki
undra. Breytin-gar á nántsefni
6. bekkjar. frá ári til árs, til
að mynda í cnsku, eðlís- og
stjörnufræði eru það miklar,
að ógerlegt er fyrir einn mann
sent vinnur fullia vinniu, að
brjóta þær til miergjar hverju
sinni. Rektor þyrfti auk þcss
að vera meira en heima, í inörg
um námsigreinum, tit þess að
geta myndað sér viturlegar
skoðanir um þær. „Lágmai'ks-
krafa“ fyrrverandi mennta-
skólanema á því sér enga stoð.
Einar Magnússon rektor, er
næstum hálfri öld cldri en nem
endur skólans. Þrátt fyrir þenn
an aldursm'Uin, hafa viðhorf
n-emenda mætt mi'klum skiln
iinigi hjá honuim. Metuim við
hann því miitoils. Þó virðum
við hamn fyrst og fremst vegna
þess, að hann lætur hvorki yf-
irborðsþekkingu né sýndar-
mennsku gera sig meiri.
Tveir í M. R.
1
Reiður sjálfum sér
og sínum ,
Ausíri Þjóðviljans er l
slæmu skapi núna. Hanii er ó-
átiægður tneð niðm'stöður
kjaiasámiiinganna að ýmsu
leyti, en verður þó að sætta sig
við það hlutskipti að vcrja
þá og fcgra á alla lund. Eng-
inn hefur opinbcrlega gengið
lengra í því að reikna kjara-
samniuganna sem stórkostlegar
kjarabætur launafólks en
Austri. Hann fékk út alveg ó-
trúlegar tölur, þegar hann fór
að leggja sig fram fyrir alvöru.
Ilann vann þar í rauninni ein-
stætt afrek út af fyrir sig.
Ekki róaðist maðurinn samt
neitt við það. Hauu var bai-a
enn æstari. Líklega reiðastur
sjálfum sér fyrir að skrifa fyr-
ir verkalýðinr. núna. Samt er
hann reiður félaga Lúðvík fyr-
ir að hafa setið á einkafundum
með líjarna Benediktssyni for-
sætisráðjherra dag eftir dag
þegar styttast tók í samniuga-
aðgerðina. Sagt er að allir hafi
vitað að þeir sátu að ráða-
bruggi saman. nema Magnús
Kjartansson. Hanu hafði ekk-
ert fengið að vita fyrr en eftir
á. Menn eiga til skýringu á því.
Lúðvík muni vera farinn að
telja Magnús of fyrirferðarmik
inn i þingflokknum og ráðrík-
an. Og' það mun einnig fara í
taugamar á lionum eins og
fleirum í flokknum, livc langt
Magnús gcngur í því að mis-
nota aðstöðu sína við Þjóðvilj-
ann sér til framdráttar í flokkn
um. Kunnugir segja, að Lúðvík
sé orðínn hræddur um að það
fari að styttast í það, að Magn-
ús ætli að taka við forustunni
í flokknum.
Það gctur veriö að þeir liafi scð reipið skýliö! Kanuski eru þcir að seiula
sem ég kom fyrir, bezt að fara iiro i
hoð í talstöðinni! 7\v81 kallar 10024,
Clydc, Toff kallar! Æ, lielv . . .
=Sllllll!!illll!,lllílll!IIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!llllllll!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!íll!lllllllllllllllllllllllllllll!ílllllllllllil!lllllllllllllllíií
=!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllijni!!l!l!lll!!;!!!!!íilHI!!!ÍIIIIS!!!ll!!ll!!!lll!HIII!!llll!l!lini!in!!!!!!!!l!!!ll!!llll!ill!i!lllllllll!l!!!í!l!!!!|l!!liil!!l!!l!!IIIIIIÍ!!H
Þetta er vingjarnlegur öldung'ur, ef ail-
ir væru eins og hann þyrfti ég ekki að
bera byssu.
Góðan dagiitn
að mikið hafi
kvöldi!
Já'.
lögreglustjóri, ég frétti
verið um að vera i gær-
Jæja, ckki er ég smeikuv, ég er viss um
að þú muut vernda góða og saklausa
fólkið!
ENN UM MENNTASKÓLA
í síffiustu vifcu birtist hér í
dálkum Landfara bréf frá
„Ejyinn'iertandi meiinitastoóla-
í tijl'efni af sjónvai'ps
þætti þeim, þai’ sem rektorai'n
ir Eimsr Magnússon og Gúð
mundur Amlaugsson voru
spurðir itm ýnvislegt í sam-
bandi við menntaskólaiia í
Reykjavík. Vöktu um'.-æður
rektorarvna töluverða athygli og
ka-nnski ekki sízt fyrir það, ’hve
mismuuandi sjóuarmdð konm
SÍLDARSKIPSTJÓRAR — ÚTVEGSMENN
SALTPOKAR!
ÚR PLASTI
FYRIR SÍLDARBÁTA Á ÚTILEGU
PLASTPRENT h.f.
Grensásvegi 7 — Sími 38760/61
ftraim hjá þeim. Hér á eftir
fer bréf frá íveirn nemendum
i M. R. en þeir eru á öndverð
utn meiði við „Fyrrverandj
uienutaskólanerna.'
Lamdfai'i.
I tilefni bréfs þess, er birt
ist í dáiki þínum þann 22,5.
1969. sjáum við okkur ekki
annað fæit, en að leggja orð í
bel'g. Fyrrverandi menntaskóla
ii'emi er þar slórorður í garð
núverandi rektors M.R. telur
haivn íha-ldssam'an, liamgt á eftir
tímaniuim og þar nveð engu vilja
bi'éyta. Orð þessi eru í senm
fáránieg og fljótfær-nisleg,
Sanmléáikurin-n er sá, að tómt
tal er að ræða um íhaldssemi,
ef eogu er unnt að breyta. Fjár
skor-tur og húsnæðisleysi
standa öllum breytingum í M.
R. fyrir þr-ifum, eins og málum
A VlÐAVANGI
DREKI
THEV MAY HAVE
SEEN THAT ROPE I
BROUGHT UP' QUICK-
IMTO THF FVtPIF <