Tíminn - 28.05.1969, Blaðsíða 13
MIÐVIKUDAGUR 28. maí 1969.
TIMINN
„Græna ljósiðíá
kom of seint
Alí-Reykjiavík. — Ekki varð úr
lieifc Vestimairmiaieyiimgia og Akur-
eyminiga, sem fnam áititi alð fiama í
Vestimanniaeyj'Um á annian í hvíta
suninu. Þrátt fyrdr ágætiisveður í
Vesitimianmaieyjum reyndist efcki
uernit að fijúga þanigaið fynr en
siíðari hluta dagis, þair sem lítill
þofcuba'kki girúfði yfir velldnum
miestian hluita daigsins.
Akuneynar-l'eikimiennáimiir voru
komnir til Reykjavíkur snemma
á mónudaig og biðu eftiir „grænu
ljósi“ til Vestmiannaeyja, en þa@
kom því mi©ur of seint og urðu
þeir að halda aftur heim tál Ak-
ureyrar.
Sú nýbreytmi verður tekin upp
í suroar í samibanidi við Vest-
mannaieyjaleifcina, að þeir verða
flesitir látnir fara fram á laugar-
dögum og sunnuidagaimir hafðir
sem variadagar, ef ekki reyniist
unnt að flljúga á liaugardögum.
Ætti sú ráðstöfun að koma í veg
fyrir fresitamir leikja að ednhverju
leyti.
Frá leiknum í gærkvöldi. Hreinn, Fram, skallar a8 Valsmarkinu. (Tímamynd Gunnar)
Valur hlaut bæði stigin í
fyrsta leiknum í Reykjavík
- sigraði Fram í fremur þófkenndum leik 2:0
Baráttan um stig ©g mörk í 1. ^^inar — fynsit farið var út í það
deild í knattspymu er hafin á ag ymgja upp. Þessir unigu leiík-
nýjan leik. f Reykjavík riðu Valur m,enin, t. d. Jón Pétursson og Mar-
og Fram á vaðið í gækvöldi — teinn Geiirsson, eiga margt óllært í
og að þessu sinni urðu Valsmenn sambaindi við sitöðuskiptingar oig
ofan á. Þeir voru ákveðnari upp a'nniað. Hreinn Eiliðasion var einm
við markið í sólcnarleik sínum og cirýgts'ti maður liðsims, duglegur
sýndu betra leikskipulag en hið sófcnairmaðlur, em fær litla hjálp
tiltöluiega unga Fram-lið, sem er
með nokkra nýja leikmenn innan-
borðs, leikmenn, sem eiga eftir
að harðna og mótast í hinum
stranga skóla 1. deildar keppninn-
ar.
Eftár manklausam fymri ihálfllieiík,
þar siem Fram var aðeíms betri
a'ðölinn og sétti meira, sneru Vals
rrvenm baflimu vilð í síðari hálf-
leifc og skoruðu tvö mörk. Fyrra
matrikið sfcoraði Reynir Jónssom
mjög faltega eftár að haifla fiemgið
sendingu frá Samúei fram miðj-
uma. Gl’æBÍlegt samsipil þessara
tveggja leifcmanmia liaufc með mairk
skoti Reynis, sem Þorbergur réði
efclki vilð. Síðara miarfc Vals skor-
aði Alexander Jóbaninesson efltir
fyriirigjöf frá hægri Arnar Guð-
laugssomi hægri balkvörður Fram,
gerði tilraun til alð skaMa frá, en
efciki tófcsit beibur tái en svo, að
hiamm flytligdi fcniettiuum í eiigið
miarfc.
Þriátlt flyxir moikfkuð milkinin
hraða, var teikurimm fr'emur þóf-
fcenmdur oig óniáfcvæmar sendiogar
afligentg sjión. LeilksfcLputegið hjá
Vattismiöininum var tnum betra en
hjá Fram. Teagiliðir Vals, Samú-
el og Sigiurður Jiónssom sýmdu
betri leilk en oflbast- áður í sum ar
og flemigu góða haáip flrá Reymi
Jiónssymi, sem léki ruofclkuð aftar-
liega. Reynir áitti igóðam dag og
var einhver bezti ma'ðut' vallariins.
Tilþrif hams vilð fyrra liaaMð voru
verui'ega góð.
Fram-liðið oillli á!iar.| endum sín
um vombrdigðum með J leifcnram í
gærkvölldi. Á þessu st|,!á er e&toi
goflt að segja, hyort li •eytiugam-
ar, sem gerðar hatfa. yerið á lið-
imu, verða til góðs, em1 þa@ tekur
a.m.fc. 2—3 ár áð skóíla umga leik-
mienm upp — svo áð Fram getur
vanfla vænzt þess að i má langt í
meðhei’jum sámum. Temigiliðár sitórar Skyssur.
Fnam voru slaippir að þessu simmi,
þráibt fyrir mifcið puð. f vönnimmi
var Sigurður Friðrikssom bezt-jr
Oig' hélt Hermammi aíveg niðri.
Baldur Þórðarsom dæmdi leifc-
imin. Hanrn er auigsýnilega í líitiMi
æfimigu og báru sumir dórnar hans
miemfci þess, þótt B'aidur gerð’i efcfci
— Alfl.
ASTAND VEGA
Framhald af bls. 1
ið, en góöa veðrið hiibar það
mifcið á fjöllumum að vatns-
flóð koma daigteiga á veigimm og
rnoka honum í buirtu á köflum
beint fyiflr framam augjn á
vegaigerð'aranöinmuinum. Þessi
leið er því aðeims flær jeppum
og létbum vöirubílum, emda er
5 tonma öxuilþumigi hámarfc á
leiðinni úr Mývaitinissveit og
austur. yfir.
Þó að' bú-ið sé að opna heið-
ima mdlii Möðnudails og Vopma-
fjarðar, er alveg ófært þar
vegma vatniselgsims. Fjarðar-
heiði er opin, em mjög erfið.
Aftur á móti er fænt fró
Rauifarhiöfln oig ausbur um
Háisa, en aðeitns fynir jeppa
vegna -auribleytuminar. Einmig er
fsert um Þi'stiifjörð, Bafcka-
fjörð og til Vopnatfj'arðar.
Vatm'SSfcarð milli Hénaðs oig
Borganfjarðar eystri er opið,
en mjög érffitt yflirferðár.
Á sunmanverðum Austfjörð-
um eru vegáx að komast í
bezta stand og mó segja að
fcomin sé sumiarfiærð flrá
Bneiðdal og suður og vestur úr
aM’eg í Öræfim.
SANNGJÖRN ÚRSLIT
Framhald af bls. 12
beiidur 'benmi uppi er Eimar mark-
vörður, sem varði vel í þetta simrni,
og er mjög • önuiggur lieifcm'aður.
Eiktoi er hægt að segja það saima
um „tooltega" hans í Keflliavíkrjr-
m'airtoimu, ,,Ars'einiabmammimm“
R’eymd. SMtoar kúnstir og trúða-
leitour hefur aMrei sézt hér fyra-.
Vera má, að bainm sé góður, em
h-anm eimn má eklki haida það. og
vaeri vonamdi að bamm kiæmi nið-
ur a jörðina fynir nœsta leito.
Beztu m'emm ÍBK vomu Guðmi Kjart
ainssom oig Ein'ar Gummairssom, leifcm
ir oig fl'jótir varnaranienm, sem er
óvenjulegt að srjó. M’agmiús Torfa-
som var og góður meðam úithaldið
entist. f firiamil'ía-jmini var Bjlörgviin
Gummlauigssom skemimti'Leigaistur,
en nýja „stjammam", Gunuar Siig-
tryggssom var mjög svdpaðrjr flé-
laga símum í martoiou, og mættá
hiainm lflka koma niður.
Dómari var Grétar Niomðfjörð,
og dæindi efltir beztu getu. Flætot-
ist þó of mikið fyrir í leifcmum,
og var með óþartfa bófcandr á smá
brot, hl'Uibur, sem e'kke.rt hefur að
segja hér á lamdi, en noktorir dóm
arar hafa tekið upp efltir að hafa
séð emsfcu leiikina í sjónvaa-pimu.
Álög á íslenzkri knattspyrnu:
íær hún ekki að
starfskrafta Alberts?
Líklegt að Albert Guðmundsson segi af sér formennsku K.S.Í.
Borgaryfirvöldin virðast ekki reiðubúin að lækka vallarleiguna
njóta
Borgaryfirvöldin í Reykjavík
virðast ekki vilja fallast á
beiðni Knattspyrnusambands
íslands um lækkun á vallarleig
unni, en þetta mál hefur verið
ofarlega á baugi síðustu daga,
sérstaklega vegna þess, að Al-
bert Guðmundsson. formaður
KSÍ, telur starfsgrundvöll
Knattspyrnusambandsins brost-
inn, verð( ekki gerðar lagfær-
ingar á Ieigunni. Jafnframt
skýrði Albert frá því i viðtali
við íþróttasíðu Tímans fyrir
nokkrum dögum, að hann myndi
ef til vill segja af sér for-
mennsku, því að tilgangslaust
værj að starfa að þessum mál-
um að óbreyttu ástandi.
Geir Hallgrímsson, borgar-
stjóri, lofafli að taka þetta mál
til vinsamlegrar athugunar og
var skipuð sérstök viðræðu-
nefnd af hálfu KSÍ til að ræða
við borgarstjóra.
Nú hefur borgarstjóri til-
kynnt KSÍ-mönnum, að borgar-
yfirvöMin séu ekki reiðubúin
til að lækka leiguna, en hins
vegar muni þau vera til við-
tals um aðra lausn á málinu,
sem sé þá, að styrkja KSÍ fjár-
hagslega við erlendar heimsókn
ir, svo fremi, að KSÍ leggi
fram kostnaðaráætlanir, sem
borgaryfirvöldin verði að sam-
þykkja á hverjum tíma.
Á þessa lausn telur Albert
sig ekki geta fallizt, því að
hans sjónarmið er það, að
íþróttahreyfingin eigi að standa
sem mest á eigin fótum og eigi
ekki að þurfa að vera þurfaling
ur hjá því opinbera. Hann tel-
ur, að KSÍ geti vel staðið á
eigin fótum, verði vallarleigan
lækkuð, t. d. komi fastagjald í
stað prósentuleigu.
Þessj krafa er sanngjöm. Að
vísu missir Reykjavíkurborg
spón úr aski sínum og telur sig
illa mega við því, þar sem
rekstur íþróttavallanna er mjög
dýr. En mætti ekki athuga leið
ir til að lækka þann kostnað?
Hefur það nokkurn tíma verið
athugað? Auk þess er erfitt að
skilja það sjónarmið, að íþrótta
hreyfingin, i þessu tilfelli KSÍ,
verði heldur að fá sérstakan
styrk vegna erlendra heim-
sókna, í stað þess að vallar-
leigan verði lækkuð. en með
því verður íþróttalu-eyfingin
enn liáðari því opinbera og er
slíkt óheppileg þróun.
Sá, sem þessar Iínur skrifar,
er algerlega sammála sjónar-
miði Albei-ts og þeirra KSÍ-
manna. Um leið verður að
barma það. ef þröngsýni borg-
aryfirvaldanna verður þess vald
andi, að Albert Guðmundsson
hrökklast frá starfi, svo mikið
gagn sem hann hefur unnið
knattspymuíþróttinni þann
stutta tíma, er hann hefur gegnt
formannsstarfi. Það virðast álög
á íslenzkri knattspyrnu. að hún
fái ekki að njóta starfskrafta
Alberts, nema stuttan tíma. Því
er ekki gleymt, þegar Albert
kom heim til íslands með frá-
bæran knattspyrnuferil að baki
með helztu atvinnumannaliðum
álfunnar og var reiðubliinn að
Ieggja ki-afta sína fram til að
lyfta merkj ísl. knattspyrau
hærra á loft, en var hafnað.
Nú er sama sagan að endurtaka
sig. Honum er gert ókleift að
starfa vegna þröngsýni manna,
sem hafa meðalmennskuna að
leiðarljósi, manna, sem af óvita
skap hefta með því framgang
ísi. knattspyrnu, loksins, þegar
hún eygir ljós. — aif.
, 4. i. • ■