Vísir - 16.10.1977, Blaðsíða 15

VISIR Sunnudagur 16. október 1977.
15
staðarrétt. Réttað er síðan næsta
dag, þ.e.a.s. laugardag. Siðan fer
sunnudagurinn i að huga að fénu,
draga út það sem fer i sláturhús
og fleira.
Þar sem ekkert lá fyrir var ég
settur beint i kartöfluupptekt, og
var ég i þvi fram undir sex. Var
siðan skroppið suður i Illuga-
staðarétt, til að athuga úrtining.
Reyndust þar vera sex kindur frá
Þverá.
Við erum rétt komnir til baka
þegar gagnamenn renna i hlað.
Við reynum að setja nestiskass-
ann (sem verður liklega notaður i
5 næstu göngur, það var svo mikið
i honum) upp á kerru og þá er
ekkert að vanbúnaði að leggja af
stað. Heldur var vegurinn nú
slæmur en Fnjóskdælir eru lik-
lega einir um það á landinu að
vilja ekki neinar endurbætur á
þeim vegi sem þeir þurfa að nota.
Þeir eru ekkert spenntir fyrir að
fá Akureyringa eða Reykvikinga
hingað, það er nógur átroðningur-
inn samt.
Það er gagnkvæmur rigur á
milli vestur og austurheiðar-
manna og spinnast oft all-
skemmtilegar umræður yfir
borðinu i Heiðarhúsum. En held-
ur var dauft yfir mönnum þarna.
Það voru helst Fagrabæjarbræð-
ur og Tryggvi á Hallgilsstöðum
sem sögðu eitthvað, mest bara
smá skot. Svo það var bara fariö
snemma að sofa, i góðu.
Næsti dagur
Djöfull var manni kalt þegar
maður vaknaði,' þó var maður i
prjónabrÓk, flik sem maður hefur
ekki farið i árum saman. Heldur
hef ég verið lúpulegur þvi Jón i
Fagrabæ spyr hvort mér sé kalt.
,,Nei, nei, þetta er bara hrollur”.
Klukkan er um sex þegar við
höfium matast og leggjum af
stað. Þegar við komum að Ey-
vindará eru 3 settir út og eiga þeir
að smala svokallaða Eyvindarár-
dali og vera komnir niður með féð
um hádegi. Um hálfátta erum við
komnir i hlað á Brettingsstöðum.
Þar hittum við þá sem komu með
hestana og Sigurð „sumarbónda”
á Brettingsstöðum. Erum við þar
kyrrsettir um tima i kaffi. En að
lokum leggjum við af stað. Hesta-
mennirnir fara norður út og
smala svo kallaðan Bakka. Við
erum þrir sendir á tveim jafn-
fljótum að smala Brettingsstaða-
dalina. Var reiknað með að hesta-
mennirnir væru komnir til baka
með féð um 11. Loks birtast þeir
um hálf eitt. Höfðu þeir tafist við
nokkrar óþægar kindur.
Siðan gengur reksturinn mjög
vel að Eyvindará og erum við
komnir þangað um þrjú. Veðrið
er eins og best verður á kosið, og
landið skartar svo sannarlega
sinu fegusta. Matarkassinn þungi
er tekin niður af kerrunni og mat-
ast. Það tilheyrir þá að ræða um
féð. List þeim svona þokkalega á
það, ekki meir. Þetta er tæplega
meðalár, en þó voru mjög vænir
dilkar innanum.
Meðan við mötuðumst slógust
hundarnir eins og þeir væru vit-
lausir. Hundurinn Jakob stóð vist
fyrir þessu og var hann að lokum
settur upp á bilþak svona til þess
að koma kyrrð á. Meðan sólin var
sleikt og fæðan melt, voru sagðar
gamlar gangnasögur, m.a. þegar
Páll i Veisluseli var staddur i
svartaþoku uppi á Brettings-
staðadal og vissi af lambi sem
var þarna einhversstaðar. Það
var vonlaust verk að hafa það
uppi svo hann setttist á stein og
jarmaði. Allt i einu kemur lambið
hlaupandi út úr þokunni og lendir
beint i fangið á honum.
Erlingur á Þverá skipuleggur
siðan hvernig eigi að ganga að
Heiðarhúsum. Okkur er raðað i
Snemma beygist krókurinn
brekkuna og þeir efstu ganga
fremst en neðst er svo reksturinn.
Hundlaus. Þvi hundarnir sem
áttu að vera þar stungu af og
dvöldu með einhverjum sem
gengu ofar.
Annars er þetta ákaflega þreyt-
andi gönguleið vegna þess hve
hliðin er giljótt. Hver smáspræna
hefur grafiö sér hyldjúpt gil,
þannig aö þú ert rétt kominn upp
úr einu gilinu þegar annað blasir
við. Þetta getur verið þreytandi
til lengdar. Allt gekk þetta þó
stórslysalaust fyrir sig og var
komið að Heiðarhúsum um hálf
átta. Og voru smalarnir orðnir
hásir af hundleysinu. Eftir að
hafa matast hrundi ég útaf þrátt
fyrir miklar áætlanir um að vera
vakandi ef i hart færi milli austur
og vesturheiðarmanna. En sú
rannsóknarblaðamennska sem ég
stundaöi næsta morgun til að
komast að þvi hvað hefði gerst
um kvöldið gaf heldur litið bita-
stætt. Menn höfðu farið snemma
að sofa og haldið friðinn. Reyndar
fór meirihluti austurheiðar-
manna heim um nóttina, og var
hent gaman að þvi að enginn
þeirra var giftur, en þeir giftu
vildu heldur vera i Heiðarhúsum
um nóttina. Hvernig nú sem
stendur á þvi.
Föstudagur.
Það var vaknað um sex, og eftir
að við höfðum matast var okkur
deilt niður i hliðina. Ég átti að
ganga næst efstur. Jón i Fagrabæ
átti að ganga ofar, og var ekkert
slegið af á leiðinni upp.
Þetta var sko engin Keflavikur-
ganga, ég var gersamlega búinn
þegar upp kom. En um leið og
maður fór að ganga þvert, og út-
sýnið..... ég fyrirgaf það að
senda mig svona hátt upp.
Við Syðra-Höfðagil erum við
komnir um hádegi en þar koma
Skarðsmenn á móti og standa fyr-
ir. Þverárfjall tekur þar við og
nokkru innar við eyðibýlið Þúfu
er girðing upp á fjalltopp sem
stoppar fjárhópinn. Það er gert
svo þær renni ekki niður i byggð
og einnig mætast þarna austur og
vesturheiðarmenn. Og munaði
litlu aö það færi illa þvi austur-
heiðarmönnum hafi seinkað
vegna þeirra sem fóru heim (vatn
á myllu vesturheiðarmanna) og
var féð eitthvað ókyrrt við girð-
inguna. Allt i einu stekkur nokkur
hópur kinda yfir Arbugsá sem
rennur þarna við girðinguna og
ko.staði það allnokkra fyrirhöfn
að ná þvi aftur. ______
Siðasta spölinn aö Þverá gekk
maður af gömlum vana, og voru
nokkrar kindur alveg að niðurlot-
um komnar. Enda var steikjandi
hiti og sól og voru gangnamenn
farnir að fækka fötum. Um kaffi-
leytið vorum við komnir i hlað á
Þverá, og var drukkið kaffi á ó-
löglegum hraða þvi það var verið
að rétta i Gljúfrárrétt i Höfða-
hverfi. Mesta fjörið var búið þeg-
ar við komum þannig að þar var
ekki höfð löng viðdvöl.
Um kvöldið var siðan farið i
sund að Stóru Tjörnum og var ég
vinsamlegast beðinn um að þvo
mér áður en ég færi i laugina.
Réttir
Ég held að það sé útbreiddur
misskilningur að göngur og réttir
séu einhverjar fyllirissamkomur.
Allavega sá ég ekki vin nema einu
sinni i allri ferðinni og var það i
rassvasa á einhverjum aðkomu-
manni.
Annars var byrjað aö rétta um
niu og var þvi lokið um þrjú. Var
vafamál hvort væri meira af
mannfénaði eða kvikfénaði eða
hverjir væru að elta hverja. Voru
bændur ánægðir með heimtur, en
féð var ekki nema i meðallagi
vænt. Fljótlega upp úr hádegi
fóru fyrstu fjárrekstrarnir heim á
leið. Miklir annrikisdagar liðnir
og aðrir fara i hönd.
UTAVER— LITAVER —; LITAVER — LITAVER

GOLFTEPPI
STOPP
Glœsílegt úrval
Keramik
VEGGFLÍSAR
ítalskar og spœnskar
Glœsilegir litir
GÓLFDÚKUR
Vynil gólfdúkur
Allar tegundir
VEGGFOÐUR
Vynil veggfóður
Nýir litir
MALNING OG MALNINGARVORUR
fró öllum helstu framleiðendum landsins
Magnafslóttur veittur
LÆKKAÐ
LITIÐ VIÐ
f LITAVERI -
ÞAÐ HEFUR
ÁVALLT BORGAÐ SIG
Hreyfilshúsinu — Grensásvegi 18
Sími 82444
LITAVER — LITAVER — LITAVER — LITA.VER
LITAVER LITAVER — LITAVER ^tÍTAVER — LITAVER