Tíminn - 21.06.1969, Blaðsíða 3

LAUGARDAGUR 21. júní 1969.
TIMINN
3
Með
morgun-
kaffinu
— Pafob'i, 911 riedlkininigsdæim-
iira, seim þú reifcnaSlir fyriir mig
í gasr voru vitiauis.
— Þa@ vair leiiSimlegt, dtreinig
ur mniinin.
— ÞaS5 er alit í iagi pabbi
miimm, því a@ pabbar hinna
steálkianinia böifðu iíka reikmað
■váltiliausit.
Á hemniáimisiárumem kom maS
ur nokkur itál HafmiarfjarSar oig
híltttfi þar að máii VaOjdimar
Lomig og spiurlðd hanm almenmra
tíðfimda. Eiitt af þvi fyrsta sem
ViaMimar siagðli, var þetta: „Ja,
hér yar nú ástanidið orðiS slæmt,
áSlur &n „ástandiS" fór aS bæta
ástamdið.
— EMd slfcil ég hmaS þeár
ætla að giera viS Hiáskióiakapeil
— umia.
— Hún er handa iguSfræSimig-
umum aS æfa siig í.
— Já, em gÖSi, eikiki halda
þeir þó ræSur bar yfir tómum
stólunum.
— Tú, þeir þurfa einmitt aS
æfa sig á því aS tala af fjálig-
leik yfir tómum bekkjum.
Spiáonan: -— Það er svo að sjá,
að kærastiinin yðar eiigi von á
anfli.
Stúlkam: — Bles.saðar reyniS
þér að sijá hver þeimra það er.
— Hvernig hafið þér fengið
þetta sár? spurSi læknirimn.
— ÞaS var kiastað í mig
steimi, sivaraðá srjúkJiiinigurálnn.
— Hver kastaði homum?
— ÞaS var konan mán.
— Hm. Þetita er í fymsta
skipti, sem óg heyri, að konia
hafi hæft það, sem hún máðaSi
,á, sagði lækn,irinn.
— ÞaS voru hæmsmi mlágirainn
ams, sem hún ætliaði a@ kasta
í. — Ég stóð á bak við hana.
— Ekki hringja oftar, Alli. Pabbi er farinn að hlusta í
hvert skiptt.
Frúin: — VSlijfið þér eklkii spila
meára fyr&r okkur, prófessor?
Prófessorinn í tónJist: — Það
er orSið swo framorðiS. Ég er
hraeddur um, að það trufflfi ná-
granmaoa.
Frúim: — Það gedr ekfcert
tíl. Þeir eiga það skilið. Þeir
eitruðu fyrir köttinm okkar um
daigimn.
Auglýsimig í bliaði frá 1917:
„Til sölu er mótudhjóllhestur.
Getur farið bemzínllaust oflam
Biamkastræti og afsfcaplega hraitt
á jafnsléttu,, ef vel er ýtt á efbir.
Símskeyti1:
„Guðrún befur eiigmast tví-
buria. VellíSan. Meiira á morgun.
Jón.“
DENNI
DÆMALAUSI
Ég vil pylsu og líka langan
gaffal.
Enaim til þesisa hefur benzín
veriS hvað dýrast í Frafcklandi
afea Uianda, að miimmsta kosti
í Eivrópu. En þrátt fyrir hið
háa bemzínverð, hafa vegafram
kvæmdir vedS heldur lítilfjör
legar þar í lamdi, og bfflieigend
ur af þeim sökum mjög reiðir
stjórniarvöldum fyrir að nota
þessa benzín-penimga þeirra
til eiimhveris amniars, en beimast
liiggur við.
Fraraskir bffleigendur hafa
hvað eftir anmað kvartað yfir
hinu háa benzínverði, og bent
á, að í Eniglaedi, ítalíu og
Þýzkaliaindi, þar sem benzín er
mum ódýrana séu rnifclu betri
vegir en í Frakfclamdi, en adllt
hefur komið fyriir ekki, fransk
ir vegir taba engum breyting-
um till hins betra, þeir þyfcja
reyndar nofckuð sérstæðir,
þeiir emu háir upp, en nokkuð
mjóir á Evrópumæliikvairða og
sivo em á þeim miamgiir og
mikliir hlýfckir, hins vegar eru
þeir talldiir hafa þá kosti tiil
að bera, að af þeim er viða
fallllegt útsýrai sökum hæðar
þeiirma, og þeir emu mjög slétt
ir.
Nú hafa frönsk stjórnvöld
loks reyrnt að verða við nokkr
um af kröfum bfleigenda, og
ákveðið hefir verið að leggja
mikla hnaðbriaut frá París til
Orleams og aðma til Le Mans, og
siiðan þegar þær hafa verið
fulffligea'ðar, verða lagðar braut-
ir frá París tffl Strassbourg, frá
Lyoms till Gemeva-Gremoble og
frá Marsefllies tíl Toulon-Frej-
us.
Framska ríkið muin greiða
eimin fjórða þessara fram-
kvæmda, og eiinihvems fés verð
ur afliað með sölu hluitabréfa.
Eimhvers lámisfés verður affl-
að, en ætlumiim er að reyrna a@
greiða það aftur ffljótlega mieð
því að hafla flremur háa vega-
bolla á brauitaraum.
★
ill íþróttaviðburður í Bret-
lamdd, og hin koraunglega, eða
ölltu heldur drottmingarlega fjöl
skylda er ætið viðstödd.
Veðmál gamga að sjálfsögðu
ætíð glatt, en margfir munu
hafa veðjað á „rangan hest“
í þetta sinn, því siigurvegari
gmuirasemdir, eða að hún kæm
iist í kuiraraimgBsbaip við eám-
hvem. Þá voru þau eífleilit
hrædd um að dóttir þeíirra
biarmuing segði eithvaið, um
sambamd fioreldira sionia, og
eianiig oilli það þeim sorg að
geta etóki átt fleiri bönn, em
það hefði komiið upp um þau,
því Mamuiel var sliráður dauð-
ur á skýrslum.
Á þessum þrjátíu árum hef-
ur Manuel getað dundað sér
við ýmislegt, haran kliippir hár
sitt .-jjáifur, og dreigur sjálfur
úr sér tenmiur, hinis vegar hef-
ur haran og týnt ýmsu raiður, t.
d. varð hamn að læra í anmað
sámrn að gamga í skóm, því iiran
am húss var hann alltaf á immi
skóm.
*
M'argir kanmast við hiraar
frægu Derby-veðreiðar sem
ártega fara fram í Bretlandi.
Myrad þesisi sýrair hrossin sem
þátt tófcu í veðreiðunum að
þessu sirarai ganga í áttína að
rásmarkinu.
Derby-veðreiðarnar eru mik
vairð foli sem aldred fyrr hef- '
ur tekið þátt í þessum veðreið |
uim, en haran hedtir „Blaeken- ■
ey“, Blaekeraey var aðeins hest ,
leragd á uradan „Shoemaker" í [
marfcið en í þriðja sæti vair i
hestur að nafni „Primce-Reg-
ent“.
M'aðuri'nin sem á 2ja dálka
mymdinni sfitar við útvarpstæk
ið siltt, er haran Mamuiel Cortes,
an hann hefur ekfci komiið út
fyrir hússims dyr í þrjátíu
ár. Manuiel barðist mieð lýð-
vefidÍBhei-num spæniska á móti
Fraracó á sí-raum tima, og eftir
ósiigurinm befir M-anu'el ekki
þorað að láita sjá siig af ótta
við h-efrad Francós. Það var
ekki fyrr en fyrir stuitta síðan,
þeigar Framcó auglýstd sabar
uppgjöf afilra fyinrv. fjeradia
úr bongaraisitríðirau, að Mamu
el Cort-es þorði að gefa sig
fram.
Eimiamgrumin var honum erf-
ið, koraan haras varð að kaup-a
í matiiran á mfismumarad-i stöðum
dag frá degii, tffl þess að magm
iS siem' hún keyptí vebti ekki
7