Vísir - 04.12.1977, Blaðsíða 9

Vísir - 04.12.1977, Blaðsíða 9
8 Sunnudagur 4. desember 1977. VISIR Sunnudagur 4. desembcr 1977. 9 — spjallað við Hilmar Gvnnarsson, ungan tónlistarmann sem ráðist hefur í það stór- virki að gefa ót hljómplötu á eigin spýtur Arni Clvar hefur teiknaö þessa mynd fyrir Hilmar, væntanlega undir áhrifum af lagi hans um Læragjá. Magnús höfum hálfpartinn hald ist i hendur frá þvi viö vorum smápollar, gengum meira aö segja i fóstbræöralag fyrir langa löngu og hétum þvi aö hjálpa hvor öörum þegar á reyndi. Og hann haföi áöur sýnt þvi áhuga aö vinna meö mér aö plötu. Nú, hann haföi frétt aö ég væri aö spekúlera i þessu og i bréfinu var m.a. kostnaöaráætlun um gerö plötunnar, tæki ég hana upp i Englandi, og ég sá aö ég mundi geta klofið hana þó bill- inn væri i klessu. Þaö var þvi ekkert annaö aö gera en aö hlaupa i banka og redda gjald- eyri og siöan var ég floginn meö efnið i töskunni.” Harðf iskurinn góði „Ég var alveg ókunnugur i Englandi og aö koma einn á Heathrow-flugvöllinn var alveg svakalegt. Þaö endaöi þó meö þvi aö ég komst heim til Magnúsar, sem býr um eins og hálfstima ferö i lest frá flugvell- inum. Ég var rúmlega fjóra tima á leiöinni og þaö sem fyrst og fremst hjálpaði mér var haröfiskurinn sem ég kom meö handa Magga. Ég hitti nefnilega tvo námsmenn frá Nigeriu sem þótti fiskurinn svo góður aö þeir bókstaflega fylgdu mér svo til á leiðarenda.” ,,Ég var nokkuð lengi úti og mun lengur en til stóð i upphafi. Þannig var aö daginn sem ég var að fara til Englands keypti hljómsveitin Dr Madness fleiri hundruð tima i stúdióinu. Það varð þvi úr aö min plata var aö mestu unnin á nóttunni, vegna þess að ekki haföi veriö gert ráð fyrir þessum Madness-samn- ingi.” Ofurstress — Og þú gefur plötuna út sjálfur? „Já, ég stend i þessu, og fjár- magna þetta uppá eigin spýtur. Hér er hugsjón að veði og þá fórnar maður jafnvel gitarnum til að bjarga málunum. Ég læt ekki á mig fá þó ég tapi eins og einni milljón, en ef það veröur öllu meira þá fer það ansi illa. Þetta kostaöi alit mjög mikið og ibúðin min er meira og minna veösett. „Þetta er ofurstress — þvi er ekki aö neita. En þaö er gaman að sjá drauminn verða að veru- leika. Mér liöur betur þó ég tapi •**cc*ír i ‘‘ Hofló krokkor! Hver haldiði að sé að svamla í jólabókaflóðinu? Já, það er ég, PÁLL VILHJÁLMSSON. Algjörlega ósyndur maðurinn. Maður getur ekki einu sinni hrokkið í — nei, haldið sér í kút. Ef ykkur er ekki alveg sama um mig, verðiði að kaupa mig í hvelli. Annars bara sekk ég. Globb . . . globb.....bb. Sko, þið farið í næptu bókabúð og segið: Er til bókin PÁLL VILHJÁLMSSON eftir Guðrúnu Helga- dóttur? Þá segir búðarfólkið kannski: Er það sú sem skrifaði JÓN ODD OG JÓN BJARNA og í AFA- HÚSI? Einmitt, segið þið. Þið getið líka gert annað: Biðjið mömmu ykkar eða pabba, afa eða ömmur, frænkur og frændur að gefa ykkur bókina i jóla- gjöf. Krafan er: harðan pakka i ár. Ég rígheld mér í bakkann á meðan . . . globb. Ykkar P.s. Munið að þakka fyrir ykkur. PPISÍ Bræóraborgarstíg 16, Sími 12923-19156 ,,Hilmar H. Gunnarsson er fæddur í Reykjavík, í bogamannsmerkinu um 1950. Hann hefur fengist við lagasmíðar í f jölda ára og samið ógrynnin öll af als- konar lögum og textum. En þótt undarlegt megi virð- ast hef ur hann haldið því öllu f rá almenningi þar til nú að komínn er út þessi LP plata sem gef ur öllum mögu- leika á að njóta þess sem hann hefur uppá að bjóða. Það gera sér víst fæstir hugmynd um það hversu erf itt það er fyrir óþekkta menn að komast með efni sitt á plötu þar sem flestir af þekktari hljómlistar- mönnum þjóðarinnar veigra sér jaf nvel við að fara út i svo f járfrekt fyrirtæki. En þetta hefur Hilmar allt gert á sinn eigin kostnað og ætlar að standa og falla með sinni hugsjón, eins og hann segir. Ég óska Hilm- ari til hamingju með þetta vel heppnaða efni sitt og vona að hann eigi eftir að halda áfram á sömu braut og af sama eldhug". Þannig skrifar Magnús Kjart- ansson, hljómlistarmaður á al- búm plötu sem kemur út núna einhvern daginn. Helgarblaöiö leit inn hjá Hilmari þeim sem Magnús ræðir um og spjallaöi viö hann um plötuna og tilurö hennar. Þekktur partispilari „Þetta er búi nn aö vera minn stærsti draumur i mörg mörg ár,” sagöi Hilmar. „Ég byrjaöi' aö semja lög þegar ég var tólf eöa þrettán ára gamall, og hef siöan alltaf veriö aö dunda viö þetta. Ég hef að visu ekki veriö mikiö i hljómsveitum, en á þó mjög marga kunningja i þess- um bransa. Og reyndar hef ég lika aöeins fengist viö hljóm- sveitarstörf. En þau eru eins og þú veist aöallega fólgin i þvi aö herma eftir öörum og ég hef ekki haft gaman af þvi. Ég hef fyrst og fremst áhuga á að vinna aö þvi sem ég hef sjálfur samið, — aö skilja eitthvaö eftir mig.” „Annars er ég sennilega einn þekktasti partispilari borgar- innar og fáir hafa leikiö jafn- mörgum tuttugu og fimm ára afmælum og ég. Og eitt áriö — áriö sem allir uröu 25 ára, haföi ég meira en nóg aö gera”. Afar slæm beygja Svo var það i febrúar á siöast- liönum vetri aö ég ákvaö aö láta nú drauminn veröa aö veru- leika. Ég talaöi viö Magnús Kjartansson, sem haföi heyrt efnib sem ég var meö, og pant- aöi Hljóðrita i júni. Einn daginn dálitlu seinna var ég á leiöinni heim úr vinnunni á bilnum minum sem átti aö dekka megniö af kostnaöinum viö plötuna. Það var ruddaveð- ur og skammt frá vinnustaðnum er afar slæm beygja. Einmitt þar mætti ég kunningja minumr sem var aö koma akandi til aö heimsækja mig i vinnunar svo harkalega aö billinn svotil eyöi- lagöist. Það var þvi ekki annab aö gera en aö hringja i Magnús og ég var frekar framlágur þegar ég sagöist veröa aö afpanta tim- ana i Hljóörita”. Bréf í póstkassanum — En fall er fararheill, eöa hvað? „Það má kannski segja það. Daginn eftir þegar ég var aö fara i vinnuna var bréf i póst- kassanum. Það var frá Magnúsi Þór Sigmundssyni, stórvini minum, sem dvalist hefur i Englandi undanfarin ár. Viö einhverju i peningum en aö vita af einhverjum útgefandanum hagnast á þessu.” — Nú þegar platan er búin, ertu þá ánægöur meö útkom- una? Næsta betri „Ja, ég er nú einn af þeim sem er aldrei ánægður. Og ég á meira efni en þetta og margt af þvi er betra en það sem er á plötunni. Svo langaði mig lika aö hafa strengjasveit meö i nokkrum lögum, en það var svo andskoti dýrt að ég hreinlega hafði ekki efni á þvi. En ef ég fæ eitthvað inn á þessari plötu verður sú næsta betri. Ég á fullt af efni og þá verö ég reynslunni rikari.”. Hvernig semurðu lög? ,,Ég verðað vinna mikiö til að semja lög. Ef maður er að gera eitthvað, er jafnvel oröinn hálf- þreyttur, þá opnast maður betur fyrir fallegum melódium. Og megnið af minum lögum er samið i besta sándherberginu á heimilinu. sem allir vita hvað er. Og ekki bara á þessu heimili. Annars segi ég bara eins og meistarinn forðum. að vonandi verði það að lokum melódian sem lifi." Plata Hilmars var tekin upp i London og hljóöfæraleikarar voru allir enskir stúdiógarpar, nema Magnús Sigmundsson sem er islenskur. Hilmar sá sjálfur um allan einsöng. Hann og Magnús sáu um raddir og Shadie Owens, gömul vinkona okkar tók lagið með honum einu sinni. Allir textarnir eru eftir Hilm- ar, nema tvær visur i Erfingjan um, ákaflega persónulegir og nánast einlægir textar um vini hans og ættingja, en aðrir eru aftur stemningar um liðandi stund. -GA Trúarvakning í Eyjum bað er mikil trúarvakning i Eyjum um þessar mundir. Það virðist sama hvort um er að ræða kirkjuna eða sértrúarsöfnuði. Áhugi fyrir trú- málum hefur gripið um sig og ungt fólk i Eyjum hefur tekið sig til og myndað hóp, sem hefur það að markmiði að efla lif innan þjóðkirkjunnar. Það var einmitt sá hópur sem vakti forvitni okkar og Helgarblaðið gerði mann út af örkinni til þess að fá að sitja á einni samkomu þeirra og for- vitnast frekar um þessa trúarvakningu. Fólki fer f jölgandi i þessum hóp og við fengum þær upplýsingar að á þessu ári hefðu tiu fengið skirn hjá Betelsöfnuðinum i Eyjum. Við segjum hér frá samkomunni og röbbum við hjón sem hafa frelsast og starfa nú með fyrr- nefndum hóp. —EA — segir fyrrverandi söngvari Loga, Hermann Ingi Hermannsson og kona hans Guðfinna Sigurgeirsdóttir Viö heyröum dúndrandi músik um leiö og viö komum inn I hús- iö númer 25 viö Vestmannabraut. Þaö kom okkur ekkert á óvart þar sem fyrrverandi söngvari Loga, Hermann Ingi Hermanns- son býr þar ásamt konu sinni Guöfinnu Sigurgeirsdóttur og þremur börnum. En þaö kom okkur á óvart þegar hann sagöi aö þetta væri kristileg músik. Þaö var ekki annaö aö heyra en þarna væru hressilegustu hljómsveitir á ferð? svo reyndist lika vera, — hljómsveitir sem áöur lékuannars konar músik en hafa nú helg- aö Guöi lif sitt. „Þeir eru með texta beint uppúr Bibliunni eða hugleiðing- ar um efni hennar”, sagði Her- mann Ingi þegar hann bauö okkur til stofu. „Þaö er hægt aö fá þessar plötur á tveimur stöð- um iReykjavik, en svona heyrir maöur ekki i útvarpinu, þvi miður. Ég hef verið að hugsa um að þaö væri gaman aö fá þátt þar sem þessar plötur væru kynntar i útvarpinu. Þyrfti ekki að vera nema einn þáttur.” — En hlustaröu ekki á annars konar músik lengur? „Jú, jú, mikil ósköp. Maöur lokar sig ekki frá öllu. Það er alls ekki meiningin aö gera það.” Þaö liggur Biblia á stofuborð- inu hjá þeim og Guöfinna sýndi okkur aöra mjög fallega á ensku, sem eitt barna þeirra á. Fyrir fáum vikum heföi liklega ekki legið Biblia á stofuborðinu þeirrat en lif Hermanns Inga og Guöfinnu hefur lika breyst. ,,Ætlaði að verða stjarna” „Nei, ég sakna einskis”, segir Hermann Ingi. ,,Ég sé þetta allt saman i öðru ljósi núna. Maður byrjaði i poppbransanum til aö verða stjarna, — var að upp- hef ja sjálfan sig og vildi láta dá sig. Mér finnst þetta asnalegt núna. En ég áfellist samt ekki aðra.” ,,Ég hef einu sinni sungiö mcö strákunum á balli eftir aö ég frelsaðist. Ég geröi þaö vegna þess að þeir voru ekki alveg til- búnir að spila án min. Mér fannst frekar skritiö aö syngja þetta kvöld og ég hálf vorkenndi fólkinu sem varaö veltast þarna um.” — Hvernig tóku strákarnir i Logum þvi að þú frelsaöist? „Égheld aö þeirhafiekki trú- aö þessu fyrr en núna siðustu dagana, aö mér væri alvara.” „Ég vona bara aö þeir fylgi á eftir”, segir Guöfinna og Her- mann Ingi bætir við: „Já, þaö væri ekki dónalegt að heilt band frelsaöist”. „Annars ganga þeir undir nafninu Syndarar núna”, heldur Hermann Ingi áfram. „Það var misskilið af flestum þegar ég lét hafa það eftir mér einu sinni aö svona hljómsveit þrifist á synd- inni. Ég átti viö þaö aö starfs- Þau eru sammála um þaö aö fjölskyldulifiö sé miklu betra eftir aö þau hleyptu Guöi inn i lif sitt. Guöfinna og Hermann Ingi ásamt börnunum Hermanni Inga, Sigriöi Lund og Erlu Gyöu. Ljósm. G.S.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.