Tíminn - 10.07.1969, Blaðsíða 5

Fiimatudagur lt). Júií 1969.
5
TIMINN
MEIRA VÍTAMÍN.
Eftir efmiaihaigssteÉnuim fter
veilgeffligni þjóðfélagia, svo ffaan
anleiga að mean'iiagiin sé lláffin
%3gg!a í sam'ræani vdð þa@ m©n,n
ingaffásitiaind, sem iþarf að rífcja.
Bn þaið var ekki um þa3, sem
ég æffiaði að tala, heldur einii
þáiiit gó'ðs veiEeriðarrlfkás, seini
að vfsn er umdieilidinr, eirus oig
Mera ber í lýðræðisinki, en það
er líikfa önmiur siaiga. Þessá þátt-
ur, sem iftefkáinon. verður ffii með-
ferðar, er sjláíif verzLuimai. Eðli-
lega er verzlumin orðin viOa-
hörmar, sem mó geía gaum.
Vissutega er hægit að gaigmrýna
höft, og í frjáásu hagkei-fi sem
m'óter nú\"erandii sikipulag, bea'
að aithuiga hvar oig te'ens vegina
þyrfti að foomia þeim við; efoiki
til að sfoierða werzkMaaifirellsi®,
heldur tiil hinns, þegar hefu-r
orðið hai'ður samdrátitrar á haig-
vexti, eims og orði'3 hefur mieð
núiveraindi stjóxmarsteflniu, þá
ber að foioma í veg fymir að
frelsi'ð sópi uipp vörubi'ngðuun,
sem siðam hefur þau áhrif á
rikiskassanin, að huigsamteg
sfoiatffiagnimig á fiyrintæjká er
ekM tffl staðar, af þeira'i 'áistæðu
eimná, að \iörpbirgðir emu frá-
di-áttiarbaaiw, Sem sagt vörw-
tageriwn er raumverulega eina
ástæðan sem rétffiætir höft. Og
í öðnu Jaigi er það vörullaiger;iinin,
sem foippir fótunum undóm við-
gamgii fc’rirtiæfoijia. Sem sagit, við
getum fuil'liyrt a@ Ihlöft, er dklki
það sem aðhyliast ber, niema
ef venðiur haaður samdrátlbur,
þá má rétffiiæte þau svo imn-
ffiwtminigsfyrintaaki fari efofoi á
hausiinn. Að vísu skol það við-
urkenmt, að þau stondia flest á
það gömllium memg að þaiu þola
smá móffiiæti, svo foemur það
þeim til hagsbóta í haigsbæðani
dfoaffiiliagniimigu þanniig að hætton
er ehki mifoil, en síðan kemur
það niður á hiirmm almenma
sfoattgreiðamdia, sem gæiti j'afn-
vðl þegið að vera laius við svo-
teiðis óþartfa auikiaáliagniinigu.
Anmiars aðhyíiist ég aills elklki
skatta, þamnig, að bezt wæri ef
þeir gæffii sofið heimia hjá sér.
En rilkissjóður þarf telkijur. Það
vitum við öl. Þó slæmir séu,
þá enu toliiar roiMu heppátegirS.
Þó gieni ég ráð fyrir, að það
hafi aidrei verið sfoyggnzt svo
djúpt, að láto úibfluitmánigsveníl-
uninia stomdia umdiir himumi raun-
venutegu tefojrastofniuflii. Eigurni
við eltófoi að segja að á því
byggist framitiðim, og að því
venðuir sbefmt, eða þarf áð
stetfna. Þegar wið eruim búim
að koma þwí í forimig, þá getum
við sagt að váð hötfuim foomið á
flót welferðarfl'ifoi, mieð kau'P-
getu, og vimniu hamda öllum.
Nú er dregið yrði úr sköttum.
og bolar látnir 'koma í staðilnn,
þá má segija að werzlumim þurfi
aðstoð, svo hflin geti tegið m>eð
eimihívenn vönúlager, Em þó má
ástondiii'ð efolki verða þammiig eins
og mtú ©r, að banífoafoienfið sé
undiniaigt af allis kyns vöru-
saga. Ég viðiuirfoieinmfl fúsilleiga að
ég aðhylist áliagningai'reglur
flwzlu'iíinini ti'l hand'a og eðii-
lega ber að stálilla henni í hóf,
þó þannig að verzlliuniin hafi eibt
hvent fé ffiil að viðhailida eiigin
wexti. Bn þó má werziiumin efoki
we'rSa það fyrirferðamifoiiil, að
eðii'leg umsetning komi í veg
flyrir fli'amþróuin hveriw um
siig. Ég hef í þessu spjalíi eikiki
gei’t giieinianmum á Samvineu-
verzlun og einfoaverzliuo, heldur
miðað óbeimi'inis wið aflkomu
í'ífoiisejóðs. Mér er lamt að
huigisa þaninig, og stunduim hef-
ur mér diottið í hng, hvont efok'i
mætti fooma mieiri busimesssvip
ur yfir þann nefcstur. Tiilfoallið
tfll hins ailmenina skattgfl-eiða.ndia
er onðið rflot í netestrinum, að
tefojiuhlið útflliutniimigswi’zluinar-
immw gQieym'ist. Bn það má affis
efoiki fooma fiyrir í þvíliifou menm-
inigaj'þjióðfélagi, sem við iifum
í. Það má vel veina að verzlun-
im eigi við enfiðleifoa, ekfoi sið-
ur em aðaw 'greimair þjóðfélaigs-
ims, en ég verð að viðurkenna
að mér fimmst namgt að gera
foröfur ffil verzlumarininar sem
siíkiw, heldur má setjia hatt
sitan ó þamin haus, að uinmið sé
að því að ifooma úitflutninigsverzl
unimmi í það jiafmivægi, að þang-
að megi leita umi atffoomiu þeiinr-
ar framtíðar, seni við höfum
hugisað ofoifoufl' að lifa fiyrir.
Vdssutega hefur verzlunin
tegt í fjárfesffingu, og fyrir þær
sakir eiga eflaust margir erfitt
uppdnátbar fynir, en eflllaust ræt
ist úr því, eins og vera ber.
Sem sagt ég ósfoa verzfhimdinni
aífe góðs ó ófoommum tíimium, og
þegiar það vei'ður huigdieitt að
dfl'aga úr átfnaimhaldaindi yfifl'-
byggingu geni ég róð fyrir að
sú verzlum sem er búið að
fooma upp í dag, þjóni símu
h'lutvenkd, miðað við áfnamhaid
andi stækteum þjóðfótegsins. En
eðl'ilega má verzlumiin efofoi
verða það mifciM liður í liífá
fódOfls, að hún dnragi úr fram-
vimdu á öðnuan sviðum þjóðtfé-
l'agsins, en ég spái að þetta
muni, þegar útfllutnimignum hef-
ur verið gefinn nægilegur
gaumur, þá mumii úr rætast.
Steinar Benediktsson.
A VlÐAVANG)
Enn um lækna-
deildarmálið
„Afrek hæstvirts mennta-
málaráðherra í afskiptum sín-
um af ísl. skólamáljim eru
löngu orðin fleyg laiidsaornn. í
milli, en þó gat undirritaður
ekki stillt sig um áð tjá sig f
nokkrum orðum um síðasta
framlag ráðherrans á því sviði.
Menntamálai'áðherra hefur
nú þrátt fyrir hástemmd loforð
um hið gagnstæða, sem í
sjálfu sér er ekkert nýtt, lagt
blessun sína á þáð uppátæki
læknadeildar háskólans, incð
fulltingi meirihluta háskóla-
ráðs, að takmarka stórvægilega
aðgang nýstúdenta að lækna-
deild skólans, þannig að segja
má, að deildin sé nú nær lok-
uð fyrir niáladeildai-stúdenta,
og aðeins 4 af hverjum 10
stærðfræðideildarstúdentum fá
aðgang að deildinni.
Þessar upplýsingar hef ég úr
skýrslu Meimtaskóians í
Reykjavík 1967—68, og er þá
miðað við þá stúdenta sem út-
skrifuðust vorið 1968. Þá voru
úskrifaðir stúdentar 231 tals-
ins, 155 úr stærðfræðideild og
76 úr máladeild. Af stærðfræði
deildai-stúdentum náðu 62 cða
40% 1. emkunn, en aðeins 8
stúdentar af 76 náðu tilskildu
lágmarki í máladeild eða
10,5%.“
Er þetta hægt?
Ennfremur segir Þorstelim:
„Ef fyrst er litið á málið frá
þeirri hlið, er að sjálfum inn-
tökuskilyi'ðunum snýr, hljóta
eftirfarandi tp- spurningar að
vakna. í fyrsta lagi. Er það
réttlætanlegt að aðaleinkunn
á stúdentsprófi sé notuð sem
mælikvarði á getu manna til
að hefja nám í læknadeild?
Svo er þó ekki að áliti flestra
þeirra, sem hnútum eru kunn-
ugir, og liggur þar beinast við
að benda á uromæli Kennara-
félags Menntaskólans í Reykja-
vík um það atriði.
I öðru lagi. Liggja fyrir því
nákvæmar tölfræðilegir nt-
reikningar, að einungis 10% af
stúdentum máladeildar séu
hæfir tii læknisfræðináms á
móti 40% stúdcnta úr stoerð-
fræðideild?
f þriðja lagi. Er ekki skilyrði
til þess, að slíkum inntökuskil-
yrðuro sé komið á, að um
staðlaðan eða sambærilegan
viðroiðuuarmælikvarða sé að
ræða, en stúdentsprófið upp-
fyllir ckki þau skilyrði, þar
sem það er ínismunandi eftir
skólum.
Lágmarkskröfur
skal gera til
ráðherra
í fjórða lagl. Er þáð siðferði
legt réttlætanlegt cða lagalega
heimilt, að meina stúdentum,
sem lagt hafa í 4 ára mennta-
skólanám, og í mörgum lil-
fellum hafa alltaf stefnt að
sama marki, að mciua þeim að
gang að læknadeildinni, er
þeir hafa uýlokið dyrum
menntaskólanna áð bald sér og
gera bamiig að engu margra
ára markmið og' framtíðai-von-
ir? Minnstu kröfur, sem hægt
er að gera til óábyi'gi'a ráða-
manua, er að þeir með einu
pennastriki ge»S ekki að engu
framtíðarvonir maigra æsku-
maiina. Þvi liefði það verið
frumskiljTði, að ráðstafanir
PnaituhaJd á bls. 19.
«iifoil, og það «nu roangdir M'ðir
Hurðir og póstar h.f. - Nýjung
Gamla ótiliurðtn þurrkuð, tireinsuð, skafin og
endumýjuð, samdægurs á staðnum. Með nýrri og
varanlegri aðferð. IMPEREGNATION.
Hreinsa einnig málaðar tnni- og óthurðir og lita
með viðaroliulitum. Annast emnig þéttingar óti-
hurða, set stál og vatnsbretti á útihurðir, og set
einnig stál á þrepskildi. — Sími 23347.
1-44-44
HVfRFlSGÖTU 103
kiaiU'parvixkim. En það 0r önfliiur
Sllillllilllllllillllllllllllllllllillilllllllillllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^
— Biddu nú bænirnar þínar.
Efokd strax, karl m'rnn.
— HvaS er þarna niðri Toff? Helvítis að njósna um okkurl Allir inn í skýlið! liggja enn þá, ef aS þetta járnmenni lem
löggan! — Þessi andsk. . . . lögreglu- — Hvar eru þeir Max og Bud? Þeir ur eiohvern, þá liggur hann upp frá því!
stfóri hefur elt okkur, hann er Irklega
HniiiumiiuiiiiyimtiiiiiHfiiiBtiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiUiiimiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiimmmiiiiunmiminmmmirrÉ