Vísir - 03.01.1978, Page 11

VISIR
Þriöjudagur
3. janúar 1978
11
Laganna
verðir í
Kópavogi í
flutningum
„Þetta leggst svona þokka-
lega I okkur”, sögöu laganna
veröir I Köpavogi þegar Vlsir
leit inn til þeirra I gær. Þá stóöu
þeir I stórræöum því þeir voru
aö flytja sig og allt sitt hafur-
task úr Hamraborginni yfir i
Auöbrekku.
Lögregluvaröstofan, rann-
sóknarlögreglan og fógetaskrif-
stofur voru þar til I gær til húsa i
Hamraborg númer sjö, en eru
nú I Auðbrekku 57. Aöeins eitt
ibús skilur Kópavogslögregluna
og húsnæði Rannsóknarlögreglu
rikisins aö, sem reyndar er enn
óflutt i Auöbrekkuna.
Að sjálfsögðu getur lögreglan
ekki lokaö þó aö hún standi I
flutningum og þvf má segja aö
opiö hafi verið á tveimur stöö-
umi gær. „En viö erum komnir
meö skiltagerö hérna”, sögöu
þeir á varöstofunni, þvi aö ekki
dugir annað en aö koma upp
skilti á gamla húsnæöinu til þess
aö benda fólki á hvar lögregluná
verður aö finna hér eftir. —EA
Þröstur Hjörleifsson lögregluþjónn var rétt aö ljúka við skiltiö sem
hengt verður upp á hurð gamla húsnæðisins.
Valdimar Lárusson stöðvar-
maður var aö koma dóti slnu
niður I kassa. Ljósmyndir:
SHE.
ýmislegt eftír að gera áður en allt verður tilbúið.
■ Nýja húsnæði lögreglunnar I Auðbrekku er stórt og mikið, en þar á
-
OG HUSEIGENDAFELAGIÐ
Leigjandinn steypti innkeyrsluna
þar sem mikiö vatn heföi runniö
til sjávar siöan hann var geröur
og aöstæöur nú allar breyttar.
Vel mætti hugsa sér aö leigjand-
inn væri fús til aö greiöa veru-
legar fjárupphæöir reglulega úr
þvi honum væri svona mikiö i
mun aö vera einmitt i þeirra
húsi. Eins mætti athuga hvort
hann væri ekki tilleiöanlegur til
aö taka þátt i aö greiða ýmsa
reikninga svo sem ljós og hita
þar sem hann nyti hvors tveggja
i sama mæli og aðrir , ibúar
hússins.
Nú ennfremur væri ef til vill
hægt aö fá hann til aö steypa
götuna — Raunar bæri honum
aö gera þaö!
Framámenn félagsins
brugöust ókvæöaviö þessum úr-
bótatillögum viö heimilisút-
gjöldin. Slfkt væri ekki sæmandi
þeim sem viidi teljast sjálf-
stæöur húseigandi. Svona töluðu
aðeins þeir sem vildu i raun
selja húsiö! Þessar skoöanir
skyldu kveönar niöur meö ein-
hverjum ráöum.
Tillögusmiöirnir hrukku viö
er þeir fengu á sig slikar
áviröingar án nokkurra undan-
genginna umræöna eöa um-
fjöllunar um málefniö. Þeir
efldust aö baráttuþreki og drógu
fram allar sinar birgöir af stór-
yröum og réöust meö þeim til
atlögu.
Og nú stendur hann yfir þessi
heimilisófriður sem hæglega
heföi veriö hægt aö komast hjá
meö skynsamlegum umræöum.
Hart er ráöist aö ibúum húss-
insog þeirbrýndirtilaö taka af-
stöðu meö öörum hvorum hópn-
um. Eftir þvi sem deilan
harönar viröist ljósara aö ekki
er til þess ætlast aö menn beri
kápuna á báöum heröum. 1
þessu máli veröa allir aö taka
afstööu meö eöa móti.
Réttindi og
skyldur
Þaö er með húsiö okkar eins
og vistarveruna hans Tómasar,
Hótel Jörö aö „Þaö er ekki um
fleirigististaöiaö ræöa”þ.e.a.s.
ekki fyrir þá sem vilja búa
áfram meö sinu fólki. Viö getum
hvorki skipt húsinu I tvennt, né
byggt annað á sömu lóö. Viö er-
um þvi nauöbeygö til aö finna
umræöugrundvöll og komast aö
samkomulagi.
Taumlaus fyrirlitning á
skoöunum annarra er ekki far-
sælt veganesti i slikar umræöur.
Heldur ekki ódýrar lausnir sem
koma verulegum hluta
ábyrgöarinnar yfir á heröar
sem er heimilisreksturinn sem
slikur óviökomandi. Nema viö
ætlum aö brjóta aftur niöur
dyrnar sem viö múruöum upp 1
og gera leigjandann aö hluthafa
I Húseigendafélaginu meö
réttindum og skyldum — aðal-
lega skyldum!
Þegar mönnum er treyst til aö
vaka yfir öryggi annarra en
sofna á veröinum ber þeim aö
gera ráöstafanir til aö slikt
endurtaki sig ekki I staö þess aö
skeyta skapi sinu á þeim sem
vekja þá.
Þaö kostar að
vera maður.
Þaö er rétt aö þaö er enginn
siöferöisbrestur að endurskoöa
og endurmeta samninga sem
eru meira en aldarfjóröungs
gamlir. Einnig þaö.aö óþarfi er
aö láta hlunnfara sig i
enminna um þáábyrgö sem þaÖ
leggur sérhverjum manni á
heröar. Þaö getur veriö sýnu
auöveldara aö hlita forsjá ann-
arraen þurfa aö taka ákvaröan-
irsem maöur veröur aö standa
og falla meö.
Þaö kann að reynast einhverj-
viöskiptum. En helst skyldi viö
þaö miöaö er viö höfum sam-
skipti viö aöra aö halda fullri
sæmd og viöskipti er ekki þaö
sama og samskipti þó skylt sé.
Það er jafnan rætt og ritaö
mikiö um þau réttindi sem
íylgja þvl aö vera frjáls maöur
um erfiö ákvöröun aö einsetja
sér aö koma skipi sinu sjálfur
heilu I höfn þegar I sjónmáli er
stærra skip sem gæti dregiö þaö
aö landi svo feröin yröi áreynslu
og hættulaus.
En — þaö kostar aö vera
maöur.
(-------------------->
Jónína Michaelsdóttir
skrifar i tilefni af um-
ræðum um svonefnda
Aronsku og segir m.a.
að taumlaus fyrirlitning
á skoðunum annarra sé
ekki farsælt veganesti í
slikar umræður og held-
ur ekki ódýrar lausnir er
komi verulegum hluta
ábyrgðarinnar yfir á
annarra herðar.
Hugmynd um
endurskoðun leigu-
samningsins
Meöal nokkurra ibúa hússins
fæddust nú nýjar hugmyndir til
aö leysa efnahagsvandann. Þeir
vörpuöu fram þeirri tillögu aö
endurskoöa leigusamninginn,