Vísir - 19.06.1978, Síða 10

10
Mánudagur 19. júni 1978 VISIR
VÍSIR
Utgefandi: Reykjaprenth/f
Framkvæmdastjórí: Davið Guómundsson
Ritstjbrar: Þorsteinn Pálsson ábm.
Olafur Ragnarsson .
Ritsfjórnarfulltrúi: Bragi Guðmundsson. Fréttastjóri erlendra frétta: Guðmund
ur Pétursson. Umsjón með helgarblaði: Arni Þórarinsson. Blaðamenn: Berglind
Asgeirsdóttir, Edda Andrésdóttir, Elias Snæland Jónsson, Guðjón Arngrimsson,
Jón Einar Guðjónsson, Jónina Mikaelsdóttir, Katrin Pálsdóttir, Kjartan Stefáns-
son, Oli Tynes, Sæmundur Guðvinsson, Iþróttir: Gylfi Kristjánsson og Kjartan L.
Pálsson. Ljósmyndir: Björgvin Pálsson, Jens Alexandersson. utiit og hönnun: Jón
Oskar Hafsteinsson, Magnús Olafsson.
Auglysinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson
Auglýsingar og skrifstofur: Siðumúla 8.
simarBóóll og82260
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4 simi 86611
Jlitstjórn: Siöumúla 14 simi 86611 7 linur
Askriftargjald erkr. 2000 á
mánuöi innanlands.
Verö I lausasölu
kr. 100 eintakið.
Prentun
Blaðaprent h/f.
Málefnasamningur
án borgarmálastefnu
Síöustu þrjár vikur hefur athygli manna óneitanlega
beinst að nýja borgarstjórnarmeirihlutanum í Reykja-
vík. Sannast sagna hefur valdatakan verið lítið eitt
kauðaleg og að sumu leyti brosleg eins og áhyggjur nýja
borgarstjórnarforsetansyfir því að hann fái ekki öll þau
laxveiðiboðog skálaræðutækifæri sem stöðu hans eigi að
fylgja.
Kjarni málsins er þó hin pólitíska stefnumörkun.
Eftir þriggja vikna samningaviðræður (þar sem mynda-
tökur voru jafnvel bannaðar) hefur verið birtur mál-
efnasamningur án borgarmálastefnu. Eina samkomu-
lagið sem f lokkarnir hafa gert er um skiptingu embætta
og stofnun sérstaks sjömanna framkvæmdaráðs yfir
borgarverkfræðingi. í stað stjórnar veitustofnana á
einnig að setja pólitískt framkvæmdaráð.
Þá hafa flokkarnir gert um það samkomulag að í
veislum og við hátíðleg tækifæri skuli Sigurjón Péturs-
son koma fram fyrir hönd borgarinnar. Að öðru leyti er
ekki um að ræða stefnumörkun í málefnasamningnum.
Yfirlýsingar um það að meirihlutinn ætli að gera fjár-
hagsáætlanir, hafa samvinnu við borgarbúa og vinna að
velferð borgarbúa í atvinnu- og félagslegu tilliti teljast
ekki til pólitískrar stefnumörkunar. Þær eru lýsing á
lögákveðnu verksviði sveitarstjórna.
Ástæðan fyrir því að í málefnasamningnum, sem svo
er nefndur er ekki að finna borgarmálastef nu, er sú að
Framsóknarflokkurinn vill hafa alla þræði lausa þannig
að sérhver ákvörðun verði samningsatriði. Þetta er eina
leiðin fyrir Framsóknarflokkinn til þess að komast hjá
því að verða kaffærður i samstarfinu þegar til lengdar
lætur.
Þá hef ur það vakið athygli að nýi meirihlutinn lét Lúð-
vík Jósepsson formann Alþýðubandalagsins tilkynna á
f ramboðsf undi á Neskaupstað að ákveðið væri að hækka
verðbætur á laun í áföngum og Verkamannasambandið
myndi aflétta útflutningsbanni gagnvart Bæjarútgerð
Reykjavíkur, þó að samningarnir tækju ekki gildi að
f ullu og öllu eins og kraf ist var fyrir kosningar.
Framsóknarf lokkurinn hef ur lagt á það mikla áherslu
eftir tilkynningu Lúðvíks Jósepssonar á Neskaupstað, að
borginni verði ekki stjórnað þaðan. En eigi að siður er
það staðreynd að ákvörðunin um verðbótagreiðslurnar
var fyrst opinberuð í Neskaupstað. Þetta hefur þegar
valdið togstreitu á milli meirihlutaflokkanna.
Athyglisverðast er þó að Alþýðubandalagið skuli ekki
hafa treyst sér til að greiða í launaverðbætur nema
þriðjung af því sem þeir fyrir kosningar kölluðu kauprán
og hétu að greiða að fullu og öllu fengju þeir völdin."
Fyrir liggur að Framsóknarf lokkurinn hefði ekki staðið í
vegi fyrir slíkri ákvörðun.
Reyndar er komið á daginn að borgarf ulltrúar Alþýðu-
bandalagsins eru farnir að deila innbyrðis um það hvort
greiða eigi fullar verðbætur eða takmarkaðar eins og
meirihlutinn hefur samþykkt. Aðalatriðið er þó að þeir
sem fyrir kosningar töldu að verðbætur samkvæmt
kjarasamningum ættu ekki að ráðast af efnahagslegum
aðstæðum hafa nú viðurkennt að f járhagsgetan hlýtur
að hafa úrslitaáhrif i þessu efni.
Nýi meirihlutinn hef ur sett það í málef nasamning sinn
sem hverri sveitarstjórn er rétt og skylt að ákveða ekki
útgjöld nema samhliða sé ákveðið hvernig á að mæta
þeim. Þessa grundvallarreglu hefur meirihlutinn hins
vegar brotið nú þegar með því að slaka á lögákveðnum
verðbótatakmörkunum án þess að mæta þeim útg jöldum
með tekjuöflun.
Fyrir utan laxveiðarnar sem borgarstjórnarforsetinn
missti af er hin pólitíska byrjun meirihlutans fremur
ógæf uleg.
GÖMLU FLOKKARNIR
HRÆDDIR VID FRAM-
BOÐ SAMTAKANNA
Þeim áróðri er nú
beitt í ríkum mæli af and-
stæðingum Samtaka
frjálslyndra og vinstri
manna, aðatkvæði greidd
Samtökunum falli dauð,
þau haf i ekki möguleika á
að fá mann kjörinn hér í
Reykjavík. Þetta er göm-
ul áróðursbrella, sem nú*
er vakin upp að nýju.
Ástæðan fyrir þessu er
sú, að gömlu flokkarnir
eru logandi hræddir við
framboð Samtakanna.
Það liggur alveg Ijóst
fyrir eftir byggðakosn-
ingarnar, að Samtökin
eiga vaxandi fylgi að
fagna. Það sýndu úrslit-
in, þar sem Samtökin
buðu framein eða í félagi
við aðra vinstri menn
Það liggur einnig Ijóst
fyrir að það verður ekki
mynduð sterk stjórn eftir
kosningar nema
Samtökin hafi þar áhrif.
Um hvað stendur
baráttan?
Baráttan stendur þvi um þaö
fyrst og fremst hvort Magnús
Torfi nær kosningu hér i
Reykjavik eöa ekki. Störf
Magnúsar Torfa á Alþingi þekk-
ir öll þjóöin. Hann er viöur-
kenndur af öllum, jafnt sam-
herjum sem andstæöingum,
sem einn mikilhæfasti þing-
’maöur, sem setiö hefur á
Alþingi undanfariö. Hann er
annálaöur fyrir drengskap og
fyrir aö láta málefnalega af-
stööu ráöa gjöröum slnum.
Slika fulltrúa þarf þjóðina aö
eiga sem flesta á Alþingi
tslendinga.
Ég spyr þvi þig, kjósandi
góður: Vilt þú tryggja Magnúsi
Torfa Ölafssyni áframhaldandi
setu á Alþingi lslendinga? Ef
svo er, þá kýst þú F-listann 25.
júni.
Um leiö og Magnúsi er tryggt
þingsæti hér i Reykjavik er
einni skeleggustu forystu-konu i
baráttumálum kvenna og
verkalýðshreyfingar, Aðalheiöi
Bjarnfreðsdóttur einnig tryggö
þingseta, auk þeirra uppbótar-
sæta sem Samtökin fengju.
Athugiö, aö hvert atkvæöi
greitt Samtökunum kemur aö
notum, ekkert þeirra fer til
ónýtis.
Magnús Torfi á þing fyrir
Reykvikinga á að vera kjörorð
hvers þess sem óskar eftir
sterkri stjórn aö kosningum
loknum.
Magnús Torfa á þing.
Óskar Lindal Arnfinnsson.
UM PÓUTÍSKA
INNRÆTIN6U
í SKÓLUM
Skólinnerein af mikilvægustu
stofnunum samféiagsins. Hann á
aö vera einn af hornsteinum lýö-
ræöisins. A timum örrar tækni-
þróunar ekki hvaö sizt I rafeinda-
tækni, sem gerir fjöimiöiun svo
auövelda.aö undrum sætir, veröur
hlutverk skólans æ ábyrgöar-
meira. Almenningur hefur vax-
andi tilhneigingu til aö láta mata
sig & einföldum staöreyndum, I
sjónvarpi viröist skipta meira
máli hvaö menn sjá en ekki þau
rök, sem fram eru færö
Þetta kallar á ný vinnubrögö inn-.
an skólans. Hann þarf fyrst og
fremst aö þjálfa og örva nem-
endur til aö leita sér Itarlegri
upplýsinga I ýmsum málum, og
kenna þeim heiöarlega gagnrýni i
afstööu sinni til mála. t þessu
reynir á aukna ábýrgö kennar-
ans. Hann má aldrei lita á sig sem
trúboöa ákveöinna kenninga.
Nemendur hafa hvorki
þroska né þekkingu eða
kjarktil að andmæla.
Er þaö z'étt aö kommúnistar
misnoti aöstööu sina innan skól-
anna til aö innræta sósíaliskar
kenningar? Viö vitum að yfirleitt
er erfitt aö festa hendur á þeim,
sem beita pólitiskum áróöri i
skólum, einkum vegna þess aö
nemendur hafa hvorki þroska né
þekkingu eöa kjart til aö
andmæla sllku. Skólinn sinnir
ekki þeirri skyldu aö upplýsa for-
eldra um námsefni barna sinna.
Foreldrar eiga hér og nokkra sök
á, þeir hafa veriö og eru mjög
andvaralausir. Þaö ætti aö vera
grundvallrskylda þess foreldris
sem ann lýöræöi og kristnu siö-
gasöi aö fylgjast náiö meö náms-
efni barna sinna frá upphafi
skólagöngunnar.
,, Teiknaðu hann þá á
töfluna”
Hvaö finnst mönnum um þaö,
þegar nemandi á grunnskólastigi
á Stórreykjavikursvæöinu,
kemur heim til sin og spyr for-
eldra si'na. „Af hverju eru vondu
mennirnir, sem stjórna landinu
aö ræna af okkur kaupinu?” Eöa
ungi kennarinn, sem var yfirlýst-
ur kommúnisti og kenndi ferm-
ingarbörnum úti á landi einn vet-
ur. Hann bað þá aö rétta upp
hönd, sem tryöu á guö. Siöan
valdi hann einn úr hópnum fékk
honum krft og sagöi: „Teiknaöu
hann þá á töfluna”. Er þetta sú
meðferð sem viö viljum aö kristin
trú fái I skólum landsins. Kristin-
fræöi er ein mikilvægasta náms-