Morgunblaðið - 12.01.2001, Blaðsíða 4

KNATTSPYRNA
4 B FÖSTUDAGUR 12. JANÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Gunnlaugur, sem fékk einnig aðhorfa á gula spjaldið fyrir brot-
ið, sagði að Úrúgvæmenn hefðu leik-
ið eins og hann reiknaði með.
„Ég bjóst þó við betra liði en þeir
tefldu fram. Úrúgvæmenn eru alltaf
snöggir og kraftmiklir eins og Suður-
Ameríkumenn eru. Við vissum að
leikurinn yrði erfiður, en það munaði
ekki miklu að við næðum að jafna
gegn Úrúgvæmönnum. Ég er mjög
ánægður með hvað við náðum að
halda út í leiknum, þrátt fyrir ýmsa
erfiðleika í fyrri hálfleiknum. Mér
fannst við vera betri aðilinn í leiknum
og því er erfitt að standa uppi með
tvær hendur tómar í þessari orrustu.
Við erum ekki á þeim buxunum að
gefast upp nú, eftir langa og erfiða
ferð til Indlands. Við viljum vera hér
nokkra daga til viðbótar – ekki halda
heim á leið á sunnudaginn. Það var
ákveðinn ótti fyrir leikinn gegn
Úrúgvæ. Það verður ekki upp á ten-
ingnum er við glímum við Indverja. Í
þann leik mætum við með aðeins
einu hugarfari – að fagna sigri og
framlengja dvöl okkar hér á Ind-
landi. Ef við verðum ekki hér, erum
við tilbúnir að fara til Kalkútta,“
sagði Gunnlaugir.
Óheppinn að verja ekki
vítaspyrnuna
„Þetta voru afar ódýr mörk sem
við fengum á okkur. Ég var þó ekki
langt frá því að ná að verja víta-
spyrnuna – knötturinn rétt straukst
við fingurgómana,“ sagði Gunnleifur
Gunnleifsson, sem lék sinn fyrsta
heila landsleik í markinu.
„Ég er óhress með að fá á mig
svona ódýr mörk, en svona fór þetta í
dag. Það voru röð af mistökum sem
kostuðu okkur mörkin. Þegar Gunn-
laugur braut á Úrúgvæmanninum
var knötturinn langt fyrir ofan þá,
þannig að hvorugur átti möguleika á
að ná til hans. Í öðru markinu komst
leikmaður upp í hornið – það var
nokkuð sem við ætluðum að reyna að
koma í veg fyrir, góð fyrirgjöf kom
fyrir markið og í baráttu um boltann
hafði leikmaður Úrúgvæmanna bet-
ur og ég varð að sjá á eftir honum í
netið fyrir aftan mig,“ sagði Gunn-
leifur og bætti við: „Það var rosalega
erfitt að leika þennan leik. Hita-
svækjan var mikil. Við vissum það að
við urðum að vera þolinmóðir í byrj-
un leiksins, en svo fengum við þessi
hræðilegu mörk á okkur með stuttu
millibili. Við höfðum hreinlega ekki
orku til að ná að jafna metin og undir
lokin voru allir búnir. Við erum
ákveðnir að láta þessi vonbrigði ekki
hafa áhrif á okkur. Við náum að hvíla
okkur í kvöld og á morgun, síðan
komum við dýrvitlausir í leikinn
gegn Indverjum. Til að vera hér
áfram þurfum við að vinna leikinn
stórt og Indverjar síðan að leggja
Úrúgvæmenn að velli. Við stefnum
aðþví að vinna Indland, við getum
ekkert gert í leiknum þegar Indverj-
ar og Úrúgvæmenn eigast við. Þá er-
um við aðeins áhorfendur. Við ætlum
okkur áfram, hvort svo sem við verð-
um hér eða förum til Kalkútta,“ sagði
Gunnleifur.
Ýtti aðeins við
leikmanninum
„ÉG verð að viðurkenna það að ég ýtti aðeins við leikmanni Úrúgvæ
þegar vítaspyrnan var dæmd. Það var klaufalega gert hjá mér. Ég
vissi að það má ekki koma neitt við leikmenn frá Suður-Ameríku –
ekki einu sinni blása á þá, þá eru þeir fallnir í valinn. Þetta voru mis-
tök sem eiga ekki að gerast hjá reynslumiklum leikmanni eins og
mér,“ sagði Gunnlaugur Jónsson, sem fékk á sig vítaspyrnuna sem
Úrúgvæmenn opnuðu leikinn á.
Þórhallur Hinriksson skorar eina mark Íslands gegn Úrúgvæ á 31
Ég hefði viljað ganga af leikvellisem sigurvegari, en því miður
tókst það ekki. Þetta var erfiður leik-
ur. Hitinn var mikill og það vann með
Úrúgvæmönnum, sem eru léttleik-
andi og snöggir. Það er erfitt að glíma
við þannig leikmenn fyrir okkur, sem
erum svo að segja æfingalausir –
flestir voru að leika sinn fyrsta kapp-
leik frá því í september,“ sagði Ólafur
Örn Bjarnason, leikmaður með
Grindavíkurliðinu.
Ólafur Örn var óhress með úrslitin,
eins og samherjar hans. „Með smá
heppni hefðum við getað lagt
Úrúgvæmenn að velli. Mörkin sem
við fengum á okkur voru afar ódýr og
þá hafði Tryggvi ekki heppnina með
sér, þegar skoti hans var bjargað á
línu,“ sagði Ólafur, sem var ekki langt
frá því að jafna leikinn á síðustu mín-
útu fyrri hálfleiksins – fast skot hans
fór rétt yfir mark Úrúgvæmanna.
„Hræðaslan við hitann kom niður á
leik okkar. Við vorum ekki nógu
hreyfanlegir fram í byrjun, héldum
okkur aftarlega á vellinum. Ástæðan
fyrir því var að við vorum hræddir við
að sprengja okkur í byrjun leiks.
Við vorum ákveðnir að gera breyt-
ingar á leik okkar í seinni hálfleik og
setja meiri pressu á Úrúgvæmennina
– vinna knöttinn framar á vellinum.
Það vantaði meira sjálfstraust í leik
okkar til við næðum að brjóta
Úrúgvæmenn á bak aftur. Hreyfing-
in var ekki nægileg hjá okkur, þar
sem menn voru að spara sig í hit-
anum. Við settum pressu á það undir
lokin, en náðum ekki að fylgja eftir
tveimur hornspyrnum sem við feng-
um – með smá heppni hefðum við get-
að sett inn jöfnunarmark,“ sagði
Ólafur Örn.
Erfitt að vera einn
í fremstu víglínu
Guðmundur Benediktsson fékk
ekki öfundsvert hlutverk í leiknum –
hann var eini leikmaðurinn í fremstu
víglínu íslenska liðsins. „Það var frek-
ar erfitt að vera að eiga við marga
sóknarleikmenn í þessum hita. Þar
sem við vissum ekkert um Úrúgvæ-
menn var leikaðferð okkur lögð þann-
ig upp fyrir leikinn, að ég væri einn á
flakki í fremstu víglínu. En því miður
fengum við á okkur tvö mörk í byrj-
un. Ef við hefðum getað sloppið við
þau, er ég viss um að úrslitin hefðu
orðið betri fyrir okkur.
Fyrri hálfleikurinn var langt frá
því að vera góður hjá okkur. Við vor-
um þá of varkárir og menn fylgdu
ekki mikið með fram er við vorum
með knöttinn.
Þar með var mitt hlutverk mjög
erfitt í þessum mikla hita. Við þessar
aðstæður getur maður ekki verið
endalaust á ferðinni,“ sagði Guð-
mundur og hann taldi að eftir þessi
átök við hitann yrðu leikmenn ís-
lenska liðsins ekki upplitsdjarfir á
morgun.
„Það er á hreinu að menn verða
slappir. Við verðum að ná góðri hvíld
fyrir leikinn gegn Indverjum, sem
verður einnig erfiður. Það er ekkert
grín að leika á móti liði sem hefur um
hundrað þúsund áhorfendur til að
styðja við bakið á sér. Við ætlum okk-
ur áfram, þannig að við erum ákveðn-
ir að leggja Indverja að velli á þeirra
heimavelli,“ sagði Guðmundur.
Einn erfiðasti leikurinn á ferlinum
Gjafmildi þeirra, án þess að getaákveðið verð, var þeim dýrkeypt.
Það voru leikmenn Úrúgvæ sem sátu
hinum megin við borð-
ið og gengu sigri hrós-
andi frá því – fögnuðu
sigri á Indlandsmótinu,
2:1. „Það var niður-
drepandi að fá þessi mörk á sig. Ég
gat ekki komið í veg fyrir þau,“ sagði
Gunnleifur Gunnleifsson sem stóð á
milli stanganna í íslenska markinu.
Sigur Úrúgvæmanna var sanngjarn
– þeir voru aðgangsharðari í öllum
gerðum á ódýra markaðinum sem
kostaði leikmenn Íslands blóð, mikinn
svita og tár.
Ekki er hægt að segja að leikmenn
fylkinganna sem mættu hafi verið með
stórskotahríð í leiknum – fyrsta skot
að marki kom ekki fyrr en á 19. mín.
leiksins og það reyndi Úrúgvæmað-
urinn Ricardo Varela en skot hans var
ómarkvisst af 27 m færi, knötturinn
fór langt fram hjá marki Íslands.
Úrúgvæmenn voru aðgangsharðari í
byrjun leiks, leikmenn Íslands í varn-
arhug.
Ekki í nægri æfingu
Þeir áttu í erfiðleikum með að halda
knettinum og greinilegt var að leik-
mennirnir voru ekki í mikilli æfingu til
að spyrna knetti á milli sín.
Miðjumennirnir Ólafur Örn Bjarna-
son og Þórhallur Hinriksson lágu
langt aftur á miðjunni, stundum þétt
að miðvörðunum Bjarna Þorsteinssyni
og Gunnlaugi Jónnssyni. Þar með fór
ekki mikið fyrir Sigurvini Ólafssyni
fyrir framan þá og til hliðar sást lítið
til Tryggva Guðmundssonar og Sigþór
Júlíussonar enda höfðu þeir ekkert að
moða úr. Úrúgvæmenn gældu við
k
tæ
va
of
þ
Ódýr
opna
ÞAÐ er hægt að prútta um ýmislega hlu
títiprónum upp í hatta, en ég hef ekki ky
prútta um mörk. Íslensku landsliðsmen
aðinn“ hér í gær, þegar þeir hreinlega g
mörk á fimm mínútum.
Sigmundur Ó.
Steinarsson
skrifar
frá Indlandi


"

%
&'
"
&"

2
"
&
6

5
5

Morgunblaðið/Einar Falur
Við loks leiksins við Úrúgvæ kastaði Sigurvin Ólafsson og aðrir landsliðsmenn mæðinni á varamannabekknum, þömbuðu vatn og
helltu því yfir sig, enda óvanir að leika í hita eins og er í Cochin.