Vísir - 31.10.1979, Blaðsíða 2

WISIE Miövikudagur 31. október 1979
* Bændur í heyðmum i oMóberUiðu á Norðausturlandi: 1

Ferðu á tónleika hjá
sinfóníunni?
Nððu að hlrða
siðbúinn slátt
Sumarveörið sem hefur verið
hér á Norðausturlandi aö und-
anförnu hefur hjálpað bændum
mjög mikið við heyskapinn þótt
ekki sé það nú allt gott hey sem
þeir náðu f hús.
Sumir höfðu alveg geymt sér
að slá sum túnin og þegar þessi
glæta kom drifu þeir sig í það.
Og þessi kafli stóð nógu lengi til
þess að þeir náðu að hirða þenn-
an siðbúna slátt.
Bændur lita þvi framtíöina
aðeins bjartari augum en áður.
Það er lika alveg sæmilegt
veður núna og ef svo heldur
áfram þarf ekki að taka mjög
snemma á gjöf, en það myndi
auðvitað hjálpa til.
Það hefur komið I ljós i þess-
um erfiðleikum að það er gott að
eiga góða nágranna og það
virðist nóg af þeim hér 1 sveit-
inni, því alltaf þegar sæmilegur
kafli hefur komið hefur drifiö að
fólk til að hjálpa þeim bændum
við heyskapinn sem verst hafa
verið staddir.
GH, Húsavfk
I
Tvð atkvæði skiidu 2
OunniauQ oo Ólaf:
Kosið aflur?
Öútkljáð er ennþá hvort það
verður Gunnlaugur Stefánsson
fyrrverandi alþingismaður eða
Ólafur Björnsson sem hlýtur
þriðja sætið á framboðslista Al-
þýðuflokksins í Reykjanesi.
Kjörnefnd flokksins ákvað I
fyrradag að láta framkvæmd
frumtalningar haldast en telja
ekki aftur eins og talað var um,
en hins vegar hefur Gunnlaugur
beðið um úrskurð kjördæmisráðs
vegna tveggja vafaatkvæða hjá
Ólafi en munurinn á milli þeirra
var einmitt tvö atkvæði.
Ef svo fer að atkvæðin verði tal-
in ógild verður að kjósa aftur i
kjördæminu á milli Gunnlaugs og
Ólafs. Verði þau hins vegar talin
gild mun kjördæmisráö úrskurða
hvor fer f þriðja sætið þar sem
kosningin i það sæti var ekki
nægilega mikil til þess að hún
væri bindandi. —hr
Halldór Dungal tónlistarunnandi:
Ekki reglulega. Ég hef fariö
nokkrum sinnum. Mér finnst að
útvarpið mætti velja skemmti-
legri verk fyrir okkur, sem sækj-
um ekki tónleika reglulega.
Elfar Bjarnason, nemi: Nei,
aldrei. Mér finnst þessi tegund
tónlistar leiðinleg.
Valgerður Reginsdóttir sjúkra-
liöi: Ég hef fariö á tvenna tón-
leika og skemmti mér mjög vel.
„Vlö
héldum
að hann
væri
dálnn”
Sex ára drengur
slapp furðu litið
meiddur eitir fall
ofan af briðju
hæð I stigagangl
Myndin er tekin þaöan sem Egiii
datt, hann stendur i stiganum, til
vinstri. Niöri aftur á móti er
Heiöar Már féiagi hans og hann
stendur þar sem Egill kom niöur.
Eins og sjá má eru stifurnar sem
skaga þarna frami heldur
óhuggulegar.
Jóhann Lúthersson, starfsmaöur
Bæjarútgeröarinnar: Ég hef
aldrei farið á tónleika en ég
hlusta mikið á klassiska tónlist i
útvarpi og er ánægður með hana
hjá þeim.
Anna Haröardóttir, húsmóöir:
Nei, en ég fer á sinfónlutónleika
erlendis. Maður gefur sér ekki
tlma til þess hér heima.
Sex ára drenghnokki slapp á
undraverðan hátt við stórmeiðsli
þegar hann féll af þriðju hæö og
niður á gólf á fyrstu hæð f stiga-
gangi aö Torfufelli 33, i slöustu
viku.
Hann var samstundis fluttur á
Borgarspitalann en þar kom f ljós
að hann hafði sloppiö með mar-
bletti. Viðkomandi stigagangi
veröur best lýst þannig að hann sé
slysstaöur sem bfði eftir fórnar-
dýri.
Drengurinn sem fór I „flug-
ferðina” heitir Egill Jóhannés
Gomez. Hann mundi lftið eftir at-
buröinum þegar Vfsismenn komu
i heimsókn: ,,Ég bara datt”,
sagði hann.
Foreldrar hans gleyma þessu
hinsvegar seint. „Við hjónin vor-
um að koma heim úr vinnunni”,
sagði Vincente Gomez, bókbind-
ari, faöir Egils. „Egill var heima
ásamt tveimur eldri systkinum
og hann hafði séð til okkar og
hlaupið fram á gang til aö taka á
móti okkur. Handriöið á gangin-
um er 90 sentimetra hátt, frá gólfi
en neöantil á þvf er eins og fót-
stigi. Egill hefur stigiö þar uppá
og hallað sér fram til aö sjá niöur.
Hann hefur svo hallaö sér of langt
og hrapaö”.
Lífgunartilraunir
„Við vorum rétt komin innfyrir
þegar hann datt. Við vorum enn
frammi i anddyri og ég var að gá I
póstkassann þegar ég heyrði
dynk úr ganginum.
Þegar ég leit inn sá ég Egil
liggja hreyfingarlausan. Eins og
nærri má geta brá okkur óskap-
lega. Okkur sýndist hann alveg
hreyfingarlaus og héldum að
hann væri dáinn.
Mér fannst hann ekki anda svo
ég kraup niður og reyndi að blása
lffi I hann en á meðan var hringt f
sjúkrabil. Eftir að ég hafði blásið
I einar þrjár minútur og nuddað
hann tók hann við sér og fór aö
gráta. Það voru dásamleg hljóö.
Svo kom sjúkrabillinn og dreif
hann upp á Borgarspitala. Þar fór
hann f gagngera rannsókn og við
eigum ekki orö til að lýsa þakk-
læti okkar fyrir tillitssemina og
umhyggjuna sem okkur öllum
var sýnd. Sömu sögu var að segja
um nágranna okkar þeir sýndu
okkur mikinn hlýhug. Ég er
hræddur um að andlega höfum
við hjónin verið mun verri á okk-
ur komin en drengurinn”.
//Hnffar"
Eins og aö framan segir er
handriðiö á stigaganginum
þannig að mikil hætta er á að börn
detti niður f milli ef þau eru aö
prfla sem virðist börnum nokkuö
eðlislægt.
Það eykur hættuna á meiðslum
aö á handriðunum, þeim megin
sem snýr frá stiganum, eru
nokkurskonar stffur sem standa
nánasteins og hnifar út i stigaopið
Ef Egill hefði lent á einhverri stff-
unni er óhætt að bóka aö meiðsli
hans heföu verið alvarlegri en
raun ber vitni. Og þessar stffur hann skyldi fara framhjá án þess
eru svo þétt aö þaö er ótrúlegt að að snerta nokkra þeirra. —ÓT
Egill litli ásamt Vincente, fööur sfnum. Visismyndir BG