Morgunblaðið - 31.01.2003, Blaðsíða 6

Um páskana býður ferðaskrifstofan
Úrval-Útsýn upp á ferð til Kína í
beinu leiguflugi með einni af
júmbóþotum Atlanta flugfélagsins.
Flogið verður til Sjanghæ og þegar
þangað er komið eiga gestir um
marga kosti að ræða; þeir geta
dvalið í þá sjö daga sem ferðin
stendur í Sjanghai, dvalið hluta af
ferðinni í Sjanghæ og hluta í Pek-
ing, verið sex nætur í Sjanghai og
farið í tvo daga til Xian þar sem
gist er í eina nótt, verið fjórar næt-
ur í Sjanghæ og farið í þriggja
daga siglingu um Gljúfrin þrjú á
Yangtse fljóti, eða eytt fimm nótt-
um í Sjanghæ og farið í tveggja
daga ferð um Guilin.
Það er alveg sama hvaða kost
gestir velja, það er svo sannarlega
nóg að sjá og miklu meira en það.
Ferð til Kína er ekkert venjulegt
ferðalag, heldur lífsreynsla – og
alls staðar er gist á fyrsta flokks
hótelum.
Perla Austurlanda og
náttúruundur
Sjanghæ var áður ýmist kölluð
„Parísarborg Kína“ eða „Perla
Austurlanda“ en er í dag gjarnan
nefnd „New York Kína.“ Þar mæt-
ast hinn forni kínverski menningar-
arfur, með öllum þeim byggingum
og hönnun sem honum tilheyrir,
nýtískulegt viðskiptahverfið, hefð-
bundnir kínverskir markaðir og nú-
tíma verslunarmiðstöðvar. Þar er
Jújúan-garðurinn sem er upphaf-
lega frá 1559 og eitt besta dæm-
ið um hina sígildu garða í Sjang-
hæ.
Þar í grennd er Djújúan-markaður-
inn, ört stækkandi ferðamanna- og
verslunarmiðstöð, þar sem er fjöldi
verslana, veitinga- og skemmti-
staða.
Við hina fimm kílómetra löngu
Nanjing-göngugötu er mikið versl-
unarhverfi, framandlegir veitinga-
staðir, skemmtistaðir og menning-
armiðstöðvar.
Auðkennistákn hinnar nýju Sjang-
hæ er hið undurfagra Bund-hverfi
á bakka Huangpu-árinnar þar sem
52 mismunandi háhýsi gnæfa yfir
ána í vesturhluta hverfisins. Einnig
má nefna Jaði-Búdda-musterið
sem var reist árið 1882 og er
helgidómur Zen-Búddista, Torg al-
þýðunnar, þar sem Sjanghæ-safnið
er til húsa og þannig mætti lengi
telja.
Og þeir sem velja að fara til Pek-
ing verða ekki sviknir, því þar er
meiningin að skoða Torg hins
himneska friðar, Forboðnu borgina,
Himnahofið, Sumarhöllina,
Kínamúrinn og grafhýsi Mings. Allt
eru þetta mannvirki sem bæði
bera vott um slíkt hugvit, hönnun-
ar- og fegurðarskyn að helst ætti
hver jarðarbúi að fá að líta þessi
mannvirki einu sinni á ævinni.
Í Xian verður skoðaður hinn forni
Borgarmúr, Bjölluturninn, Pagóða
litlu gæsarinnar og héraðssafnið.
Einnig verður farið í Terra Cotta,
þar sem einar merkustu fornminjar
heims, grafhýsi Tsín Sihuang, sem
var Kínakeisari frá 247 til 210
f.Kr. eru, með yfir átta þúsund
hermönnum úr brenndum leir.
Í ferðinni um Gljúfrin þrjú verður
siglt niður Yangtse-fljót frá
Chonqqing til Yichang og í þeirri
ferð gefur að líta stórkostlegt
landslag gljúfranna þriggja með
sína miklu arfleifð og munn-
mæli. Skemmtisiglingin á ánni er
því skoðunarferð, vísindaleiðangur,
listræn kynning og könnun á þjóð-
sögum.
Guilin-hérað hefur löngum verið
þekkt fyrir háar og ávalar hæðir,
hreint vatn, sérkennilega karat-
hella og –steina og „fegurstu fjöll
og vötn undir himninum.“
Það er líklega ekki fjarri lagi að
fullyrða að sjaldan, eða aldrei, hafi
önnur eins ferð verið í boði. Enda
er löngu orðið uppselt í hana – og
biðlisti langur.
Ranghugmyndir algengar áður
en farið er til Kína
Guðrún Sigurgeirsdóttir, fram-
leiðslustjóri hjá Úrval-Útsýn, hefur
haft skipulagningu ferðarinnar á
höndum, en sjálf hefur hún komið
tvisvar til Kína og segir það engu
öðru líkt. „Ég hef starfað við ferða-
þjónustu árum saman og ferðast
til margra framandi og fallegra
staða,“ segir hún, „en það er ekk-
ert sem jafnast á við að koma til
Kína.
Það er svo merkilegt að áður en
fólk leggur af stað til Kína, er al-
gengt að það sé með vissar fast-
mótaðar hugmyndir um land og
þjóð í kollinum. Yfirleitt einkenn-
ast þær hugmyndir af því að þarna
gangi fólk í einkennisbúningum
sem eru gráir, allt sé þungt og stirt
og erfitt. En þetta eru algerar
ranghugmyndir. Það sem kom mér
mest á óvart þegar ég kom fyrst til
Kína, var hvað Kínverjar eru glað-
lynt, brosandi og elskulegt fólk og
ég held mér sé óhætt að segja að
þetta sé reynsla flestra sem þang-
að fara.
Önnur ranghugmynd er sú að ver-
ið sé að fara til þriðja heims ríkis.
En það er af og frá. Þarna er flogið
á milli staða í nýjum, fyrsta flokks
flugvélum, allir flugvellir eru flott-
ari en maður sér annars staðar og
hótelin eru fyrsta flokks – og alltaf
tandurhrein. Maður kemst fljótt að
því að í ferðaþjónustu standa Kín-
verjar mjög framarlega, leggja sig
hundrað prósent fram og eru ein-
staklega þjónustuliprir, ábyggilegir
og traustir.
Það er líka af og frá að fólk þurfi
að óttast um öryggi sitt. Í borgun-
um er mannlífið iðandi daga og
nætur og fólk er fullkomlega ör-
uggt úti á götu. Lögregla er alls
staðar sýnileg vegna þess að Kín-
verjum er mjög mikið í mun að
byggja upp ferðaþjónustuna hjá sér
– og það leggjast allir á eitt til
þess að ekkert komi fyrir hinn al-
menna ferðamann. Það er svo mik-
ill agi og virðing innbyggð í hugar-
far þeirra og heimspeki, að ferða-
maður er hvergi öruggari en í
Kína. Þar fyrir utan er maturinn
alls staðar ofboðslega góður.”
Hraðar breytingar
Guðrún segist hafa farið til Peking
og Sjanghæ í haust. Þá voru liðin
fjögur ár frá því að hún kom þang-
að fyrst og segir borgirnar hafa
breyst alveg gríðarlega. „Í raun-
inni er það svo að uppbygging í
Kína gengur svo hratt fyrir sig að
þótt þú komir til þessara borga
með tveggja mánaða millibili,
sérðu ótrúlegar breytingar.
En eitt breytist ekki. Það er alls
staðar iðandi mannlíf, fólk á gangi
að versla, borða á veitingahúsum
og bara njóta þess að skoða.“
En nú er löngu uppselt í ferðina.
Ætlið þið að bjóða upp á aðra
svona ferð?
„Við stefnum að því að endurtaka
þessa ferð, en hvenær það verður
veit ég ekki. Þegar 460 manns
eru á leiðinni í þessa ferð og bið-
listinn langur, er ljóst að mikill
áhugi er fyrir hendi.”
Í Kína er vel hugsað
um ferðamenn
Úrval/Útsýn býður upp á ferð til Kína um páskana
með risaþotu frá Atlanta. Guðrún Sigurgeirsdóttir,
framleiðslustjóri Úrvals/Útsýnar, segir ferðina í
hvívetna einkennast af þægindum vegna þess að
Kínverjar kunni vel til verka í ferðaþjónustu
Unnið að aukn-
ingu kínverskra
ferðamanna
til Íslands
Stutt er í að loftferðasamningur verði undirrit-
aður á milli Íslands og Kína. Steinn Lárusson,
svæðisstjóri Flugleiða í Asíu og Afríku, segir
tilhögun vegabréfsáritana til Kínverja helsta
vandamálið sem Íslendingar eiga við að glíma
í sambandi við markaðssetningu á Íslandi sem
ferðamannalandi.
Loftferðasamningur á milli Íslands og Kína hefur lengi verið í undir-
búningi. Viðræður eru komnar nokkuð langt og er búist við því að
skrifað verði undir hann á fyrstu mánuðum þessa árs – og því spurn-
ing hvort ekki verði hægt að hefja áætlunarflug þangað áður en
langt um líður.
Hjá Flugleiðum er það Steinn Lárusson sem er svæðisstjóri í Asíu og
Afríku og því maðurinn til þess að svara þeirri spurningu og hvers
vegna Kínverjar hafa hug á að gera loftferðasamning við Ísland.
„Það er engin spurning að Kínverjar hafa sýnt Íslendingum mikið
þakklæti vegna þess stuðnings sem Ísland hefur veitt Kínverska al-
þýðulýðveldinu vegna inngöngu þeirra í ýmsar alþjóðlegar stofnanir,”
segir Steinn. „Út frá þeirri staðreynd hefur verið unnið að undirbún-
ingi og framkvæmd þess að fá kínverska ferðamenn til Íslands.
Hingað hefur komið einhver fjöldi af kínverskum ferðamönnum í litl-
um hópum, allt þar til í desember síðastliðnum að hingað kom hóp-
ur sem taldi hundrað og fimmtíu manns.
Þeir ferðamenn, sem eru að koma hingað til lands, koma fyrst og
fremst í þeim tilgangi að kynna sér einhverja ákveðna hluti og síðan
til þess að skoða tiltekna þætti. Þetta eru einhvers konar starfskynn-
ingarferðir á vegum opinberra aðila í Kína og í flestum tilfellum hér-
aðssamtaka, bæjar- og sveitafélaga. Fólk þetta hefur verið að kynna
sér fiskframleiðslu og tækni í sambandi við vatnsafl og heitt vatn og
síðan auðvitað fólk sem vill selja vörur frá Kína, þó aðallega vefnað-
arvöru og matvöru.
Stóra vandamálið í öllu þessu sambandi er hins vegar það að við Ís-
lendingar höfum gert samkomulag við Dani um að þeir sjái um
vegabréfsáritanir fyrir okkur í nokkrum löndum og þar á meðal Kína.
Það skal segjast eins og er að Danir hafa verið mjög afturhaldssamir
í að veita slíkar áritanir og helsta ástæðan fyrir því er sú að þeir eru
hræddir um að hluti af því fólki sem fer í svona ferðir, snúi ekki aft-
ur, heldur láti sig hverfa í Evrópu. Nú er það ekki vandamál sem lík-
legt er að við komum til með að standa frammi fyrir, því það er
mjög ólíklegt að Kínverjar komi til Íslands til þess að láta sig hverfa.
Hins vegar er það svo að fólk sem í dag fær vegabréfsáritun til Ís-
lands eða Danmerkur, getur ferðast um Sjengen-svæðið eins og því
sýnist, sem þýðir að Íslendingar bera ábyrgð gagnvart öðrum Sjen-
gen-löndum á vegabréfsáritunum sem gefnar eru út í þeirra nafni.
Þetta held ég samt að séu hlutir sem verði að yfirstíga á næstu
misserum, því ef við hugsum aðeins um hvað við erum að tala varð-
andi það að fá ferðamenn frá Kína, þá eru opinberar tölur þar í dag
að um það bil tíu til tólf milljónir Kínverja fari til útlanda á hverju
ári. Þeir fara mest suður á bóginn til Tælands og Indónesíu en Evr-
ópa fær einhver hundruð þúsunda af þessum hópi. Innan tíu ára er
gert ráð fyrir að hundrað milljónir Kínverja ferðist á hverju ári til út-
landa, þannig að maður staldrar aðeins við og veltir fyrir sér lands-
laginu og hefur það náttúrulega í huga að Ísland nái sér í hluta af
þessari köku.
Fyrir einu og hálfu ári fengu Flugleiðir sér umboðsmann í Kína sem
hefur sett upp skrifstofur í Peking og Kanton, þar sem unnið er að
því að koma Íslandi á framfæri sem ferðamannalandi. Í dag eru að-
eins tvær þjóðir í Evrópu sem hafa leyfi kínverskra yfirvalda til að
taka á móti ferðamönnum. Það eru Þýskaland og Malta. Norðurlönd-
in voru nálægt því að fá slíkt leyfi fyrir nokkrum árum þegar Sjen-
gen-umræðan fór verulega af stað, en þá drógu kínversk yfirvöld sig
til baka úr þeim viðræðum.
Þrátt fyrir þetta eru mörg evrópsk lönd að fá talsvert af ferðamönn-
um frá Kína og af Norðurlöndunum hafa Finnar verið sterkastir og
Svíar hafa verulega eflt bæði markaðssetningu og tilvist sína gagn-
vart kínverskum ferðamönnum. Á síðastliðnum þremur árum hafa
SAS og Finnair byggt upp ferðamannaflug. SAS flýgur alla daga frá
Kaupmannahöfn til Peking og Finnair fimm sinnum í viku, auk þess
sem Finnair flýgur þrisvar í viku til Hong Kong. Sjálfir eru Kínverjar
farnir að fljúga þrisvar í viku til Stokkhólms.”