Vísir - 06.03.1981, Blaðsíða 2

2
Föstudagur 6: mars, 1981
Hvernig f innst þér
söngvakeppni
sjónvarpsins?
Susanna Poulsen, verslunarmær:
Ekkert sérstök.
llögnvaldur Hreiöarsson, poka-
tæknir:
Alveg þrælgóö.
Rósa Ingólfsdóttir:
Bara ágæt.
Sólveig Asbjarnardóttir:
Það er litið i hana variö.
Bjarni Guömundsson, lager
stjóri:
Agæt, gæti samt veriö betri.
VÍSIR
„Einu sinni var unn-
sagnarbréfiö tilbúiö
segír Hafsteinn Þorsteinsson símstjóri, sem hefur unnlð
allan sinn starfsaldur hjá símanum
„Tja, strax eftir fermingu
reyndi maður að fá eitthvað að
gera, og það vildi svo til að það
losnaöi sendilsstarf hjá simanum
og ég fékk þaö.” Hafsteinn Þor-
steinsson símstjóri i Reykjavik og
ritstjóri simaskrárinnar segir
þannig frá þvi hvernig hann hóf
starf hjá símanum, en hjá þeirri
stofnun hefur hann starfað allan
sinn starfsaldur.
Þaö vildi þannig til að þegar
blaöamaður Visis talaöi við Haf-
stein i gær og spurði hvar og
hvenær hann væri upprunninn,
var afmælisdagur hans. „Það var
i Vestmannaeyjum fyrir réttum
63 árum, 5. mars 1918.”
Hann byrjaði sem sendill, eins
og gerist í æfintýrunum, og vann
sigupp i að verða forstjóri. Aður
en hann varð tvitugur var hann
búinn að læra simritun og starfa
sem simritari i Vestmannaeyjum
og i sildinni á Siglufirði á sumrin.
— Hvað gcrði simritari?
„Það var áður en teleprinted og
telex-tækin komu, þá var þetta
allt miklu frumstæðara. Þá komu
skeytin sem punktar og strik á
pappfrsstrimlum og við vélrituð-
um þau upp.”
Tvitugur fór Hafsteinn i sim-
virkjanám, varö simvirki i
Reykjavik og siðan stöðvarstjóri
á Reyðarfirði, þegar fjölsiminn
var tekinn i notkun þar. Siðan aft-
ur til Reykjavikur, 1947 og varð
fulltrúi i tæknideild og varð rit-
stjóri simaskrárinnar, ásamt
Magnúsi Oddssyni 1952. Magnús
lét af störfum 1962 og siðan hefur
Hafsteinn ritstýrt simaskránni
einn. Næsta skref á framabraut-
inni var að verða skrifstofustjóri
bæjarsimans 1958 og 1975 varð
hann simstjóri.
— Er ritstjórn simaskrárinnar
ekki mikið verk?
„Ég hef starfsfólk og það er
Sigriður Oddsdóttir fulltrúi, sem
það starf mæðir mest á, en
ábyrgðin og úrskurðarvaldið er
hjá mér.
Það hafa auðvitað orðið miklar
breytingar á skránni þessi tæp
þrjátiu ár, sem ég hef ritstýrt
henni. A si'num tima breyttum við
brotinu i A-1 til að fá meira pláss
á hverri siðu og siðan þriggja
dálka, þegar við minnkuðum letr-
ið. Núna höfum við von um að
geta stækkað letriö um a.m.k.
10%, með þvi aö færa saman
Hafsteinn Þorsteinsson, simstjóri
dálkana, og koma þannig til móts
við þá sem mest kvarta.
Núna erum við að koma með
skrána i tölvu, og þá verður hægt
að vinna hana miklu hraðar. Ef
fólk sendir inn breytingar um leið
og þær verða, en biða ekki með
það, höfum við hana alltaf rétta
og tilbúna. Þetta er mikið atriði
fyrir okkur. Upplag skrárinnar
hefur nærri fjórfaldast á þessum
árum, 1952 var það 28.500 en nú
110.000. 1952 voru 10.960 sima-
númer i' Reykjavik en nú eru þau
54.400.
— Þú hefur unnið allan þinn
starfsaldur hjá simanum. Hefur
þér aldrei dottið i hug að yfirgefa
stofnunina?
„Jú, æði oft, jújú. Það var t.d. i
striðinu, þá var mikla peninga að
hafa i siglingum og þá tók ég mér
sumarfri' i siglingar, sem loft-
skeitamaður. Hugurinn var
mikill þá, þegar maður var yngri,
en ekki nú seinni árin. Einu sinni
var uppsagnarbréfið tilbúið, en
þá löguðust launakjörin aðeins og
ég sendi það ekki inn,” sagði Haf-
steinn Þorsteinsson.
SV
veiðiferð
Eiginmaöu rinn kom
hcim úr veiðiferð, heldur
framlágur eftir eitthvaö
allt annað en veiðiskap.
Ekki nóg mcð að hann
hefði vcrið i dýrustu
laxveiöiá landsins, veiðin
var engin.
„Og þú kemur bara
heim tómhentur”, sagði
ciginkonan með offorsi,
„manni skildist svo sem
áður en lagt var af stað,
að laxarnir kæmu æðandi
með opið ginið og bitu á
um leið og þú veifaðir
litla putta".
„Það eru nú kannski
ekki alveg allir jafn ein-
faldir og þú, góða min”.
•
Allt I lagi
Nonni litli kom heim
allur rifinn og tættur, með
gloðarauga og sprungna
vör.
„Hvað á ég að þurfa að
segja þér oft að vera ekki
að fljúgast á við ókunn-
uga stráka, Jón", sagði
mamma hans höst.
„Ég var ekkert að þvi
mamma mín", svaraði
Nonni sakleysislega.
„Það var Villi vinur
minn, sem ég rotaði
núna”.
Hver ekur
eins og ijón?
Kristjana Milla Thor-
steinsson viðskiptafræö-
ingur hefur verið talsvert
i sviðsljósinu að undan-
förnu fyrir afskipti sin af
flugmálum. Það var ein-
mitt af þeim sökum, sem
Helgarpósturinn tók hana
Kristjana Milla fer ekki
gangandi á fundina hjá
Fjöleign s.f.
til yfirhcyrslu á dögun-
um. I kynningu sagði að
Kristjana Milla ætti enga
bifreið o.s.frv.
Það skyldi þó enginn
halda að hún þyrfti að
paufast um i ófærðinni á
tveim jafnfljótum.
Kristjana Milla ekur
nefnilega um á rennileg-
um Mercedes Benz, sem
Flugleiðir eiga og greiða
allan kostnað af.
LÚIH
skammaður
Haukur Már Haralds-
son blaöafulltrúi ASt tók
heldur betur I lurginn á
flokksbróður sinum
Lúðvik Jósepssyni, i
Morgunblaðinu i gær.
Astæðan var margum-
rædd heimsókn, Þjóðvilj-
ans á vélaverkstæði J.
Hinrikssonar, eftir hverja
blaðið lýsti hrikalegum
aöbúnaði verkamanna á
Lúðvik fór á vinnustaða-
vapp með Mogganum og
hlaut ómældar skammir
Hauks Mas að launum.
staðnum. Þrem vikum
siðar vappaði Lúðvik svo
i spor þeirra Þjóðvilja-
manna, — en i fylgd með
Morgunblaðsmönnunt.
Síðan var Lúövik látinn
vitna í Mogganum og þá
var umræddur vinnustað-
ur skyndilega orðinn til
fyrirmyndar i alla staði.
„1 raun var hann (þ.e.
Lúðvík) látinn gefa það
fyllilega i skyn að lýsing
Þjóðviljans hafi verið
lygi”, segir Haukur Már i
grein sinni, sem fékkst
raunar ekki birt i Þjóð-
viljanum. Og Haukur
heldur áfram: „Hér er
um að ræða siðlevsi
manns, sem gefið hefur
sigútsem fulltrúa alþýö-
unnar á þingi og utan
þess. Hér er um að ræða
fullkomið virðingarleysi
sama manns fyrir
baráttumálum verka-
lýðshreyfingarinnar....”
Einhverjunt varð vist
að orði, að þarna væri
krækiberiö farið aö
skamma lvngið.
Álengisvandl
Jói sifulli var hjá lækn-
inum, sem sagöi honum
að hann yrði að minnka
drykkjuna, ef ekki ætti að
fara illa fyrir honum.
„Og ef þú lendir i
vandræðum með áfengið,
Jóhann minn, þá skal ég
liðsinna þér”.
Nokkrum dögum siðar
kom Jói á þeysispretti og
stansaði ekki fyrr en inn I
stofu hjá lækninum.
„Ég lenti i helv...
vandræðum með áfengið
læknir, þvi það var búið
að loka þegar ég komst
þangað. Þú verður að láta
mig hafa eina”.
Bráðabirgða-
nensa
Og nú sígur hún Guðrún
blessunin Helgadótt-
ir bisperrt á þingi
Norðurlandaráðs, þrátt
fyrir allt og allt.
Það muna vist allir eft-
ir fjaðrafokinu sem varð,
þegar það fór að kvisast,
að Guðrún hefði fullan
huga á að „sigla” og sitja
þingið. Þótti það ekki gott
mál, þar sem vara-
mannarunan gæti komið
á eftir henni og heimtaöi
hið sama. Hefði slíkt litið
annað en ómældan pen-
ingaaustur i för með sér.
Guörúnu var þvi neitað
um það sem hún sagðist
aldrei hafa beðið um.
En hún fór samt, i veik-
indaforföllu m Stefáns
Jónssonar. Segja gár-
ungarnir að Stefán hafi
Jóhanna S. Sigþórsdóttir
blaöamaður skrifar:
skyndilega fengið bráða-
birgðaflensu, og Guðrún
þar með tækifæri til að
heimsækja „elskuvina-
klúbbinn” í Danariki.
Allur er
varinn...
Veit nokkur hvers
vegna Hafnfirðingar taka
alltaf hurðina af, þegar
þeir fara á salernið?
Til þess að enginn geti
kikt á skráargatið.
Lokslns
Þetta gerðist hjá sál-
fræðingi.
„Mér liður svo illa, þvi
mér finnst ég vera allt
annar maður en aörir
segja að ég sé”.
„Nú, hver heldurðu að
þu sért?”.
Ég veit að ég er enginn
annar en Jósep smiður”
-Vertu velkominn”,
sálfræðingurinn
blíðlega”, ég er nefnilega
María mey”.