Morgunblaðið - 16.01.2004, Side 10

Ljósmynd/H.Hannes
HEIMSBORGARI Í LONDON.
Ljósmyndarinn Haraldur Hannes Guð-
mundsson, sem kallar sig H. Hannes,
er 33 ára og hefur búið um helming
ævi sinnar í útlöndum. Hann fór til Míl-
anó á Ítalíu árið 1992 þar sem hann
hóf nám í ljósmyndun við Instituto di
Europeo di Design en á undan því
hafði hann fengist við ljósmyndun í
nokkur ár. Í Mílanó var hann svo um
nokkurra ára skeið við nám og störf.
Hann hélt um tíma aftur til Íslands en
hefur síðustu fjögur árin verið búsettur
í London þar sem hann er með stúdíó.
Haraldur Hannes var fjóra mánuði á ferðalagi í haust og sumar, sem leiddi
hann til Feneyja, Mílanó, Zagreb, Parísar, Amman, Lljubliana og Reykjavíkur,
þar sem Fólkið ræddi við hann.
Ljóst er að líf ljósmyndarans er viðburðaríkt en Haraldur Hannes hefur m.a.
fengist við tískuljósmyndun við góðan orðstír. Hann hefur tekið mikinn þátt í
listalífi, neðanjarðarlistaheiminum og menningu auk þess að sinna eigin
hugðarefnum í ljósmyndum.
Hvernig er að koma sér á framfæri í þessum heimi?
„Mér fannst það voða gaman. Ég var alltaf spenntur fyrir annarri menningu
en þeirri sem ég kem frá sjálfur og Ítalía varð fyrir valinu. Ég kunni ekki staf í
málinu en náði því fljótt. Síðan byrjar maður bara að mynda sambönd og hitta
fólk. Skólinn hjálpaði líka til.“
Af hveru tískumyndir?
„Þetta er valið fyrir þig meira en að þú veljir það sjálfur. Maður fær eitt
„djobb“ í arkitektúr, eitt í „still life“, eitt í tísku og svo framvegis. Ég hafði
áhuga á tísku og einhvern veginn fórst mér það best úr hendi og fékk því fleiri
verkefni í tískunni í kjölfarið en í „still life“.“
Hvað geturðu sagt um tískuljósmyndun?
„Fyrir mér er það skemmtilegast að búa til eitthvað úr litlu, úr þeim fötum
sem þarf að mynda. Það þarf að nota ljósmyndina sem form til að koma ein-
hverju til skila, hvað svo sem það er. Hvort sem þú ert að selja föt eða setja
fram skoðanir, persónulegar eða pólitískar, á einhverjum málum. Þetta snýst
um að vinna með mannlegt eðli.“
Hvar finnurðu vettvang fyrir ljósmyndunina?
„Ég er bara búinn að vera í baráttunni um að halda mér inni í myndinni. Þú
velur þér baráttu og ég valdi mér mína baráttu í London. Þar er margt að ger-
ast og gerjast. Það er enginn sem auglýsir eftir ljósmyndara. Þú verður að vera
inni í hringiðunni.“
Eru ferðalögin mikil í kringum ljósmyndarastarfið?
„Ferðalögin eru partur af þessu. Ljósmyndarinn er nútímasjómaður.“
Hvað hefurðu til dæmis verið að mynda á síðasta ferðalaginu?
„Ég hef verið að mynda tísku í Amman í Jórdaníu. Þar vann ég fyrir fatahönn-
uð. Ég var líka að mynda þar fyrir ólífuolíuframleiðanda. Ég var að gera bækl-
ing fyrir hann.“
Er starfið gefandi?
„Þegar þú ert með réttu hlutina, í rétta samhenginu, með rétta fólkinu, þá
er það gefandi. En það eru til skemmtileg „djobb“ og leiðinleg „djobb“.“
Hvaða kostum þarf ljósmyndari að vera búinn?
„Þarf maður ekki að vera svolítið gjafmildur? Sérstaklega þegar maður er
að vinna með fólki. Ljósmyndari þarf að vera opinn, mikilvægast er að vera
fordómalaus. Þú felur ekkert fordóma. Þeir skína í gegn á myndinni.“
Hvernig er að vera hluti af tísku- og menningarheiminum?
„Maður þarf að vera tilbúinn til að breytast ört. Vera virkur og geta aðlagast
nýjum aðstæðum, nýjum straumum og vera „up to date“ á öllum sviðum. Það
er svo mikilvægt að vera alltaf að gera eitthvað nýtt. Það tekst ekki alltaf en
stundum. Það þýðir hvorki að lifa í fortíðinni né framtíðinni.“
|ingarun@mbl.is
IVA OG FRANO Í LONDON.
NAUÐSYNLEGT AÐ
VERA GJAFMILDUR
TÍSKUMYND FRÁ AMMAN Í JÓRDANÍU.STRÍÐI MÓTMÆLT Í LONDON.
HARALDUR HANNES HEFUR UNDANFARIÐ VERIÐ Á
FERÐALAGI, SEM HEFUR LEITT HANN TIL FENEYJA,
MÍLANÓ, ZAGREB, PARÍSAR, AMMAN, LLJUBLIANA
OG REYKJAVÍKUR.
Morgunblaðið/Þorkell Ljó
smy
nda
rin
n
10 | FÓLKIÐ | FÖSTUDAGUR 16|1|2004 MORGUNBLAÐIÐ