Tíminn - 06.12.1969, Blaðsíða 5

^ • < » i * ) i • / / f t 11 ?; i, f 1 • • ' » ' » » » i ) ) »-1: f) : f r\ fx r ■■ i \ ' ’ » ' » " • ' 1 *>•.»». * ; ■» •
> t
ÍiAUGARDAGUR 6. desember 19€9. TIMINN 5
Ágésía gamla fékk langþráð
bréf frá dóttur sinná, sem var
búsett f Ameríku. En gamla
koÐan varð áhyggjuful, þegar
hún foafði lesfð bréfið.
— Hvemig ihefur dóttir okk
ar það, spurði gamli maður-
ian.
— Það Mur nú ekki vel út
með bana. Hún segist aetla að
hvSa sig í Salt Lafee (salt
\tatai) í vikti.
skrifa bréfíð aftar?
Tveir múrarar vortt að Maða
vegg. — Þetfca verður ekki lóð
rétt, Jón.
— Efefei (þí®?
—• Nö.
—Jón tófe þá hallamái og
aíhugaðí þetta. Hann sagði síð
aa rólega:
— Jú, sem hefcur fer er
veggurinn lóðréttur — og
meira að segja rúmiega.
— Þegar þú broetr, Maja,
langar mig fcil að biðja þig að
koma til mín.
— Þú ert nú enginn Valen-
tinó, Pétur.
— Nei, en ég er tannlœfen-
Húrra, cg hef fundið upp
Iyf, sem cnginn sjúkdómur er
til við.
Pétur kaupmaður var mjög
smávaxinn. Hann var í stjórn-
inni og eitt sinn var veizla.
Stór og þéttvaxinn maður
beygði sig niður að Pétri og
sagði í stríðnistón: — Finnsft
þér þú ekki lítill hérna inn-
an um okfeur hina.
— Mér liður svona eins og
fínrm krónu penángi innan
um hrúgu atf fcúfeöilum, svar-
aði Pétur.
— Þarftu nokkuð sérstakt
að gera í dag, elskan? spurði
eigjnmaðurinn.
— Nei, ekkert sérstafet. Ég
þarf bara að sferifa bréf, svo
ætla ég yfir til Möggu og svo
hlusta ég kannski svolítið á út-
varpið.
— Jæja elskan, en þegar þú
ert búin að því, heldur’ðu þá
ekki að þú hafir tíma til að
stoppa í sokkana mína?
Sumt fólk er svo góðhjart-
að, að það getur ekki einu
sinni fengið af sér, að drepa
niður kjaftasögur.
— Því giftir húti Gunna sig
ekki?
I
— Hún er að biða eftir
þeim rétta.
— Hver er það?
— Sá fyrsti, sem biður
hennar.
Fjárhætbuspilarinn Lee-Fu
frá Hong Kong dó fyrir
skömmu síðan með breitt bros
á sínu sjötuga andliti.
Eftir að hafa setið heilan
dag að spilum, og unnið um
eitt þúsund bandaríska dollara
í eftirlætis spili Kínverja, Fan
Tan, læddist Lee Fu út aftur
um kvöldið, og hélt áfram að
spila. Hann íagði að síðustu
alla vinningsupphæð sína und-
ir í einu spili . . . og vann.
Þegar peningahlaðanum var
staflgð upp fyrir framan hann
við græna borðið færðist á
hann breitt bros og hann hné
niður af stólnum meðvitundar-
laus. Hann var látinn þegar
hann kom á sjúkrahúsið.
—Pabbi elskaði að spila,
og við erum þakklát fyrir að
hann skyldi deyja hamingju
saimur, sagffi sonur hans
nokkru síðar.
★
Eigintoona Jórdaniukóngs,
Husseins, beitir hann hörðum
tökum um þessar mundir. Kon
an sem heitir Mouna el Huss
ein, prinsessa er brezk og þol
ir því ekki hina ausburlenzku
hugimynd kóngsa, en hann hef-
ir nefnilega, að' því er sagt er,
í hyggju aö kvænast annarri
konu. Og Mouna beitir kóngsa
sígi'ldu vopni: Hún fer bara í
verkfall.
Orsök verkfallsi-ns er sú, sem
fyrr segir, að sterkur orðróm-
ur gengur um að kóngur vilji
fá sér eina konu í viðbót, og
sé um að ræða sjónvarpsþul-
una og dansmærina Souha
Toukan, en prinsessan Mouna,
sem er fædd Toni Gardina,
kærir sig ekki um neina að-
stoð í eldhúsi kóngs e®a rúmi.
Hún er því farin til Englands
með bömin þeirra fjögur:
AbduUah, sjö ára, Faycal, fimm
ára, Zain og Aicha rúmlega
eins árs. Með sér hefir hún
tekið föt og annan útbúnað til
sex mánaða dvalar í Englandi.
Og hún býr nú á hóteli en
það hefir hún aldrei gert fyrr
hafi hún heimsótt ættland
sitt, þá hefir hún ætíð búið
hjá foreldrum sínum.
Og sagt er a@ hún fari ekki
aftur til Jórdaníu, fyrr en húti
hafi fengið tryiggt loforð um
að það verði engim eigin-
feona númer fcvö.
★
Áhorfendur mínir og aðdá-
endur eiga heimtingu á að ég
verði aftur jafn falleg og ég
var áður en ég ól son minn,
Carlo. Og það skulda ég og
ferli mínum. —
— Þetta mun Sophia Loren
hafa sagt á blaðamannafundi
um daginn, og þar sagði hún
einnig, að svo skjótt sem hún
hefði til þess tíma, myndi hún
láta fremja á sér fegrunarupp
skurð. Er hún þá ekki nægi-
lega falleg? Jú, flestum sýnist
það víst, en sjálfri finnst herini
að það hafi bitnað nokku® á
brjóstum sínuin, að hún mjólk
aði sjálf handa Carlo litla, og
þes-s t'egna verði að gera þar
á nokkra bragarbót.
★
Trevor Wormald frá Sunder-
land. Englandi hefur smá-
sifcrftna tómstundaiðju. Hann
Þetta er fatatíska sem J. B.
Gaumont á Spáni vill að fólk
tileinki sér næsta sumar, en
tískuna kallar hann ,,Ramona“.
Greimilegt er að Gaumont er
undir suður-amerískum áhrif-
★
er þjáður af „sjúkdómi“ sem
Englendingarnir kalla „bottom
— pinohing" — þ. e. að
lyfta upp pilsum stúlkna.
Wormald segist haía kynnzt
þessari íþróttagrein á Italíu,
og fái menn þar að stunda
þetta í friði fyrir lögreglunni,
en það fær hann ekki í Eng-
landi, vaiia hafði hann gert
■nema eina tilraun heima hjá
sér í Sunderland, fyrr en hann
var handtekinn og sektaður um
10.000 krónur fyrir að hafa
flett upp stuttpilsi kvenlög-
regluþjóns nokkurs!
★
um, því fötin munu sérlega Ht
skrúðug, oig stígvélin eru gerð
að rómanskri fryirmynd. Lit-
irmir era geröir fjólblátt, raufct,
bleikt, bjartir litir á mótí
svörtu.
★
Svo sem margir munu fcmm-
ast við, er nú nýlega lokið töfcn
kvikmyndar, þar sem þeir kapip-
ar Richard Burton og Rex Harr
ison leika aðalhlutverkin, tvo
kynvillinga, sem búa saman í
„hjónabandi“. Myndin nefnist
„Staircase" og var gerð í Parfe.
Þeir Burton og Harrisoo
leika tvo miðaldra hárskera,
sem árum saman hafa béið
saman í ást og eindrægni, en
þegar myndin gerist er sam-
búðin farin að gerast heldwr
stirðari e» áður var.
Á meðfylgjandi mynd er Bur
ton að laga til hárið á Rex
Harrison, áður en þeir opna
stofuna ein morguninn.
ír.
DENNI
— Hún segir að hann heiti
Snati, en ég þckki sfco Lassí
DÆMALAUSI ^sar és sé haun!