Vísir - 27.07.1981, Síða 14

vísnt
Mánudagur 27. júli 1981
Hér sést yfir það svæði, sem er innan tollgirðingarinnar. Enginn fer héðan, nema við hann sé rætt, og hann geri grein fyrir ferðum sinum.
Það var auðséð, að eitthvað mikið og merkilegt var í
vændum niðri á Seyðisfjarðarbryggju síðastliðinn
þriðjudag. Þar voru bílar í röðum, sem biðu ferjunnar
Smyrils, og löggæslumenn frá Seyðisfirði, Egilsstöð-
um og ef til vill viðar að voru mættir ásamt tollgæslu-
mönnum frá Seyðisfirði og úr Reykjavík.
Starfsfólk tollgæslu heldur hér á steinum, sem teknir hafa verið af
erlendum ferðamönnum á leið úr landi.
Séð yfir bryggjuna. Mikil röð bna, enda voru um 100 farartæki i
þessari ferð ferjunnar. Ahersla er lögð á hraða afgreiðslu.
leytið, og það má búast við að
vinnan veröi hafin á fullum
dampi um niuleytiö. Hún stend-
ur siðan yfir i fullar fjórar
klukkustundir, ef marka má
reynsluna af fyrri komum ferj-
unnar.”
Þetta sagði einn tollgæslu-
mannanna, en eins og þeirra er
siður, láta þeir ekki nafns getið
þegar þeir tala um embættis-
störf sin. Hann var spurður um
nauðsyn þeirrar pappirsvinnu,
' sem unnin er kringum toll-
skoðunina.
„Fyrst og fremst er hún til
komin vegna islenskra laga um
bifreiðatryggingar, en það vill
verða misbrestur á aö útlendu
ferðamennirnir hafi þau mál á
hreinu. Eina tryggingin, sem
Blaöamaður Visis var þarna
mættur til að fylgjast með toll-
skoðun og ferðum bila úr ferj-
unni og i, en tilefnið var sá ugg-
ur manna, að smygl ferða-
manna væri meira en góöu hófi
gegndi. Sigurður Helgason,
sýslumaður Norður-Múlasýslu
veitti góðfúslega leyfi sitt til að
blm. fengi að vera viöstaddur
tollskoðun og spjalla við þá, sem
hana framkvæmdu.
Eftir að Smyrill er lagstur að
bryggju, liður nokkur timi þar
til farið er að taka bilana úr
bilageymslunni og tollskoða þá,
en þá er þeim ekið að skemm-
unni, þar sem skoðun fer fram,
bilstjórar ganga frá tryggingum
bifreiöa sinna og gera grein
fyrir fyrirhugaðri ferð sinni og
sinna um landið. Um leið skoða
tollgæslumenn eða löggæslu-
menn i bilana og kanna, hvort
eitthvað grunsamlegt leynist i
farangrinum.
Mikil pappírsvinna
„Hér er geysimikil umferö á
stuttum tima. Skipið leggst
núna að bryggjunni um hálfniu
Séö inn i salinn, þar sem fótgangandi og reiðhjólafóik er afgreitt.
Þessir bilar biðu ferjunnar á bryggjunni á Seyðisfirði. Þarna vilja náttúruverndarmenn að eftirlit með
útflutningi náttúrugripa sé eflt.
„Fle
venlul
Visir fylgi
við tökum gilda erlendis frá er
Alþjóðatryggingin, hið svo-
nefnda græna kort. Hafi ferða-
menn ekki slika tryggingu, geta
þeir keypt islenska ábyrgðar-
tryggingu hér á staðnum. Eyðu-
blaðið er okkur lika mikil hjálp.
Við höfum þar skráð tilgang
fararinnar, hve langan tima hún
á að taka og fleiri upplýsingar i
þeim dúr. Ef einhver misjafn
sauður leynist svo meðal ferða-
manna, er hægt um vik að tékka
hann af með aðstoð skjalsins.”
Fátt um fíkniefni
Þegar hér var komið sögu,
voru fyrstu bilarnir komnir i
tollskoðun, og ekki varð betur
séð en greiðlega gengi að af-
greiða þá, ef undan eru skilin
örfá tilvik, þar sem Islendingar
komu með vörur, sem þeir
fundu ekki erlenda kvittun fyrir.
Löggæslumaður þuklaði far-
angur og lét hvern og einn gera
grein fyrir innihaldi pinklanna.
Þarna var enginn leitarhundur.
„Það er rétt”, segir einn toll-
gæslumannanna. „Við erum
ekki núna með leitarhund, en
það gerist þó nokkuð oft, að við
höfum einn slikan. Það var til
dæmis hundur hér i siðustu
viku, og við létum hann snuðra i
hverjum bil. Hann fann þó ekk-
ert.”
En er mikið um fikniefna-
smygl, þó ekki finnist svona i
eitt og eitt skipti?
„Ég held það sé sáralitiö”,
segir sá hinn sami tollgæslu-
maður. „Og ég held að flestar
aðrar leiðir séu greiðari fikni-
efnasmyglurum en Smyrill. Og
það má alveg koma fram”, bæt-
ir hann við, „aö ekkert fikni-
efnamál hefur nokkurn tima
verið rakið hingað til Smyrils.”
En hvað um athugasemdir
þær, sem náttúruverndarmenn
hafa borið á borð um hina vel
útbúnu bila? Hvernig reynir
tollgæslan að sjá við þeim?
„Hér eru ekki aðstæður til að
leita i kannski allt að 100 bilum.
Hins vegar erum viö vel á verði
gagnvart veiðigræjum, og þær
fara engar inn nema sótthreins-
aðar. Við höfum hér útbúnað til
að sótthreinsa með, og reynum
eftir fremsta megni að sjá til
þess að ekki verði misbrestur á
þvi.
Ef einhverjir eru til dæmis
með óvenju mikinn útbúnað af
einhverju tagi, þá skyldum við
þá að gera skýrslu um þann út-
búnað sem telst óeðlilegt. Ann-
ars fer það alltaf dálitið eftir
fólkinu sjálfu, hversu stift er
leitað”.
Átta tjöld fyrir tvo
„Að undanförnu höfum við
verið samtals 10 menn við toll-
gæslu og skoðun, en núna eru
hér 14 manns. Þessi fjölgun
mannafla stafar bæði af þvi að
óvenju margt er meö ferjunni
núna eða rúmlega 100 farartæki.
Svo erum við lika alltaf að
reyna að koma til móts við fær-
eysku útgerðina, sem vill hrað-
ari afgreiðslu. Okkar mesta
pressa er útgerðin og við erum
alltaf að athuga hvernig hægt er
aö vinna þetta betur, og höfum
reynt margar leiðir til að
tryggja bæði skjóta afgreiðslu
og gott eftirlit.
Það gerðist hér fyrr i sumar,
að við fundum i kerru átta tjöld
og matföng fyrir um 20-30
manns. Og þetta átti að vera út-
búnaður tveggja manna, sem
komu með þessa kerru. Við er-
um þess fullvissir, að ætlun
þeirra hafi verið að sækja litla
ferðamannahópa á Keflavikur-
flugvöll og fara með þá um há-
lendið. Kerran og þessi útbún-
aöur ásamt matvælum var allt