Vísir - 17.09.1981, Blaðsíða 27

Vísir - 17.09.1981, Blaðsíða 27
Fimmtudagur 17. september 1981 h Kópavogsbusarnir ganga prúöbúnir til athafnar. *.Og haföu þetta litli busi”, og busakossinn smellur á kinnar busanna, sem aö sjálfsögöu kunna alls ekki aö meta kvenmannskossana, þar sem þeir eru ennþá svo ungir. flf busavígslum í Reykfavík og Kópavogi: Dhcqri nfiiin n nnn níc9M „Dllodl IIIUII IU U|IU 1 lud „Busar munu upp risa”, sagöi businn og siöustu orð hans koön- uðu á milli fóta hans, þar sem hörkulegir böölar beigðu bus- ann i duftið. Viö erum stödd á busavigslu þeirra Hamrahlíöinga. Frá skólastofnun hefur hún fariö iram i Beneventum-hæöum i vesturhliö öskjuhliöar. Þar standa hinir eldri og reyndari, sem eitt sinn voru busar, i öllum herklæöum og láta busana hvem af öðrum hneigja sig fyrir virðulegum eldri nemum. „Þetta er erfiöur árgangur”, sagði einn eldri nema, er Visir leitaöi álits hjá honum um bus- ana aö þessu sinni. „Þaö viröist vera meiri samstaöa hjá þess- um börnum en oftast áöur”...” Þaö sem eldri neminn átti viö var þaö aö busarnir geröust heldur betur óhlýönir er þeim haföi veriö smalaö um þykkan kaöal sem drifinn var áfram af svörtum Bronco jeppa. Busarn- ir gerðu sér litið fyrir og héldu bilnum föstum f reiptogi, nokkurn tfma, þar til eigandi bilsins hafði veriö hæfilega niðurlægöur. „Þetta er jú siöur sem veröur aö viöhalda”... sagöieldri nemi til þess aö mótmæla blaðamanni Vísis sem spuröi hvort þetta væri ekki gengiö út i öfgar. „Annars hefur þetta veriö aö lagast meö árunum. Og ömólf- ur rektor hótaöi þeim brottvikn- ingu sem heföu áfengi viö hönd við vígsluna, svo Hamrahlíö er oröinn áfengislaus skóli”, sagöi eldri neminn hnarreistur og gekk skrikkjótt niður öskjuhliö- ina. 1 Kópavogi virtust eldri nemar hafa betra lag á busum. Ganga þeirra minnti helst á fóstrur sem leiddu leikskóla- börnin i kynnisferð um Kópa- vog. Sumir sögöu aö þessir busar væru bara svo gáfaöir aö I Hildur Hauksdóttir sumar stálka Visis birtist hér I öörumL búningi, búin aö fá sinn skammtl af busavigsiunni. ,,Æ, þetta er| alveg ágætt”, sagöi hún og lét" vei yfir aögeröunum, þótt eldrifl nemar létu siöur en svo vel aöa henni. þeir vissu hvaö þeim væri fyrir . bestu, er þeir gengu i hljóölátri I bæn niður aö Kópavogsvelli, þar I sem kalt vatn átti eftir aö renna J þeim milli skinns og hörunds. I Söngur ómaöi hjá eldri nem-1 um I Kópavogi, en eitthvaö tóku ■ busarnir treglega undir. „Þeim gengur illa að læra þennan rússneska kósakkasöng, greyjunum”, sagöi Kópavogs-1 mær, sem taldi sig sýnilega til betri hópsins. —AS| Ji AÐ LATA ÞAÐ DANKA Metnaöur aldamótakynslóð- arinnar var ekki aöeins fólginn I þvi aö byggja landið upp sjálfr- ar sin vegna, heldur var hug- sjónin sú aö skila þv! betra i hendur börnum sfnum en hún hafði við þvl tekiö. Hver áfangi, sem náöist, varö hvatning til þess aö ná öörum tveim. Stofn- un Eimskipafélagsins var ekki lokamark I sjálfu sér. t seilingu var þaö, aö innflutningsverslun- in og vátryggingastarfsemin væri tekin úr höndum útlend- inga meö margvislegum efna- hagslegum og menningarlegum ávinningi, sem sjálfsagt hefur fariö fram hjá þeim i þjóöfé- lagsfræöi Háskólans og gildir einu. Hver sá, sem viröir fyrir sér grettistökin á liðnum áratugum og skilur ekki, hvern þátt ein- staklingurinn átti i aö lyfta þeim, hefur ekki góöa sjón. Mjúk hægindi voru ekki boöin þessum einstaklingum aö loknu dagsverki, enda engin slik sam- trygging til sem byði sjálfkrafa umbun, hvernig sem veltist. 1 öllum byggöarlögum hvlla at- hafnamenn i friösömum reitum. Margir þeirra guldu afhroö I lif- anda Ilfi, sumir vegna afla- brests eöa náttúruhamfara, sumir vegna kreppu eöa jafnvel rangrar stjórnarstefnu eins og á framsóknar- eöa afturhaldsára- tugnum fyrir striö. Sumir komu fótunum undir sig aö nýju eins og Asgeir Pétursson eöa óskar Halldórsson, aörir ekki, eins og gengur. Þeir, sem nú ráöa landinu, eru af þeim kynslóðum, sem aldamótamennirnir bjuggu i haginn fyrir. Vel má vera, aö þess vegna séu þeir værukærari á veraldarvisu en góöu hófi gegnir, aö Iltiö hefur á þá reynt og vist er um þaö, aö breytingar eru miklar jafnt á ytra sem innra borði. Aöur fyrr var mikiö upp úr þvi lagt, aö verbúöir risu af grunni, frystihús og verk- smiöjur, en nú fer mest fyrir stjórnarráös- og bankabygging- um, og útitafl ber velmeguninni vitni. Skriffinnskan loddi áöur viö rikisbákniö, en nú hefur hún hlaupiö I verkalýöshreyfinguna, og iönverkafólk fyrir noröan imyndar sér auk heldur, aö bákniö hjá SÍS sé fariö aö taka öörum báknum fram, enda seg- ir Tómas Arnason, aö Sam- bandiö sé engu likt. Hér áöur fyrr komu mönnum I hug Sig- urður Nordal eöa Ólafur Lárus- son, þegar Háskólans var getiö. i þeirra staö ganga þar um sali Ólafur Ragnar Grimsson og Njörður P. Njarövlk. Verst af öllu er þó, aö Lúövlk fimmtándi Frakkakonungur, sá sem haföi aö orötaki: Þetta lafir á meöan ég lifi, viröist endur- borinn uppi hér og hefur valiö sér nýtt orötak: Viö skulum láta þaö danka. Hér getur enginn staöiö upp úr lengur, nema hann njóti aöstööumunar, sé i kllku. Grónir bændur og útgeröar- menn halda aö visu velli, af þvi aö þeir fjárfestu fyrir löngu og eru komnir úr skuldum. En vei þeim, sem eru aö byrja! t kirkjugaröinum á Þöngla- bakka I Fjöröum noröur er einn legsteinn eftir, hvitur og skln- andi, sem á stendur tsak Jóns- son. Hann skaust inn i islands- söguna. meö þvi aö gerast frumkvööull Ishúsanna. Jafnvel á þessum afskekkta staö, fann hönd hans verkefni og önd hans nýja von. Einkaframtakiö og hugsjónir aldamótakynslóöar- innar eru úr sama efni og finna sér verkefni I hrjóstrugum jarö- vegi sem fyrr. Þaö er ekki i þjóöareölinu aö láta danka: siglingin vestur um haf fyrir ell- efu hundruöárum var ekkifarin I þvi skyni. Svarthöföi.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.