Pressan - 28.01.1993, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR PRESSAN 28. JANÚAR 1993
F Y R S T
F R E M S T
BÆTIFLÁKAR
„ Við bókmennta-
gagnrýnendur get-
um ekki alltaf
skrifað umsagnir
með það í huga, að
við megum ekki
sœra eða móðga
útgáfustjóra, “ seg-
ir Jóhann Hjálm-
arsson er hann ber
í bœtifláka fyrir
Morgunblaðið.
TILFINNINGAR RÁÐA
FERÐINNI
„Það hlýtur að vera krafa
allra sem vinna við bókaútgáfu
að Morgunblaðið, sem er sá
vettvangur þar sem langflestir
ritdómar birtast, geri þcer lág-
markskröfur til „gagnrýnenda"
sinna að þeir viðhafi fagleg
vinnubrögð og láti ekki tilfmn-
ingar eingöngu stjórna því
hvort bœkurfái góða eða lélega
dóma... Órökstuddar skoðanir
og á tilfinningutn byggðar eiga
ekki heima í ritdómum eða
gagnrýni. Fyrir þess háttar skrif
er antiar ritvöllur Morgutt-
blaðsins hentugri, nefnilega
Velvakandi. Ég legg til aðgagn-
rýnendur líti í eigitt barm og
geri þœr gœðakröfur til sjálfra
sín setn þeirgera til rithöfunda,
þýðenda og bókaútgefenda en
skrift í Velvakanda að öðrum
kosti.“
Erling R. Erlingsson í Morgunblaðinu.
Jóhann Hjálmarsson, um-
sjónarmaður með bók-
menntagagnrýni Morgun-
blaðsins: „Það er alltafhægt að
deila um gagnrýni, ekki síst bók-
menntagagnrýni. Á Morgun-
blaðinu eru viðhöfð fagleg
vinnubrögð, fjölmennur hópur
gagrtrýnenda skrifar um bækur
fyrir blaðið og eru margir þeirra
bókmenntafræðingar. Ekki er
alveg hægt að útiloka tilfmning-
ar í gagnrýni, enda er hún alltaf
að einhverju leyti persónuleg.
Það má benda á að sá sem skrif-
aði í Morgunblaðið er útgáfu-
stjóri bókaforlagsins Isafoldar,
sem gaf út bókina sem skrifin
snerust um. Við bókmennta-
gagnrýnendur getum ekki alltaf
skrifað umsagnir með það í
huga, að við megum ekki særa
eða móðga útgáfustjóra. Ég get
fullvissað greinarhöfund um að
gerðar eru kröfur til bók-
menntagagnrýnenda Morgun-
blaðsins. Ekki er síður nauðsyn-
legt að gera auknar kröfur til
þeirra sem stjórna bókaútgáf-
unni á íslandi, rithöfunda og
ekld síst þýðenda."
Skiptir þá ekki máli hvort um er
að rœða ríkisrekna njósnastarf-
setni eða hina ýtttsu sölumenn,
sem gjarnan ónáða tnanti á
kvöldin, bceði í síma og á dyra-
bjöllu."
Helga Harðardóttir í Morgunblaðinu
Theódór Georgsson, inn-
heimtustjóri Ríkissjónvarps-
ins: „Vitað er að mildð er til af
óskráðum sjónvarpstækjum og
lagaskylda er að greiða af þeim
afnotagjöld. Ég get nú ekki sagt
að um njósnastarfsemi sé að
ræða og því síður að þessir aðilar
ryðjist inn á heimili fólks. í þessu
ákveðna tilviki má hvergi sjá að
ástæða hafi verið fyrir blaða-
skrifúm þar sem fyllstu kurteisi
var gætt af öllum málsaðilum.
Njósnastarfsemi er orðið sem
konan beitir en geta má þess að í
þau fjögur ár sem við höfum
leitað að óskráðum sjónvarps-
tækjum höfum við fúndið 6.000
óskráð tæki, sem leiðir væntan-
lega til þess að mögulegt er að
halda afnotagjöldum í lág-
marki.“
KLÁM í BARNABÍÓI
„Ég var mjög hissa þegar ég
sá nakiðfólk á tjalditiu í hléinu
í bíói setn ég og nokkrar fjöl-
skyldur fóruttt á í Reykjavtk.
Við vorutn með börnitt í btói á
miðjum degi. Okkur fannst
þetta ekkert sniðugt. Er ég
spurðist fyrir um þetta kom t
Ijós að verið var að auglýsa
ákveðið tímarit. Við héldutn að
fretnur vceri um klámrit að
rceða ogfinnst að það sé ekki við
hcefi að nota þessa auglýsingu
þegar krakkar eru annars vegar
í btói snemma dags,“ sagði
varnarliðskona á Keflavtkur-
flugvelli. “
Ægir Már, fréttaritari DV á Suðurnesj-
um
Árni Samúelsson, forstjóri
Sambíóanna: „Þessi auglýsing
er aldrei sýnd nema á fimm-,
sjö-, níu- og ellefusýningum.
Áldrei á þrjúsýningu. Þetta eru
mjög saklausar auglýsingar og
þessi tímarit liggja frammi í öll-
um sjoppum og búðum. Það
hlýtur að vera ákaflega tauga-
veiklað fólk sem lætur þetta
ergja sig.“
Einar Gylfi Jónsson, sálfræðingur og forstöðumaður Unglingaheim-
ilis ríkisins.
Arnar Jensson segir aukavinnuna vera í fullu samráði við yfirmenn
sína hjá lögreglunni.
Forvarnaráðgjafarnir Einar Gylfi Jónsson, forstöðumaður Unglingaheimilisins og
Arnar Jensson, forvarnarfulltrúi lögreglunnar
40 þúsund króna aukatekjur
á dag fyrir áf eng isf yrirl estra
Undanfarin misseri hafa þeir
Einar Gylfi Jóttsson, forstöðu-
maður Unglingaheimilis ríkisins,
og Arnar Jettsson, kennari í Lög-
regluskólanum, haldið fjölmarga
fyrirlestra um forvarnir í áfengis-
og fíkniefnamálum. Þeir hafa farið
vítt og breitt um landið og haft dá-
góðar tekjur af fundunum, en
verðið sem þeir setja upp fyrir að
halda fundi úti á landi er 40 þús-
und krónur á dag á mann.
Á landsbyggðinni eru það fé-
lagsmálaráð viðkomandi sveitar-
félaga sem hafa veg og vanda af
komu þeirra, en þeir dvelja jafnan
einn dag á hverjum stað. Það sem
helst skyggirá ánægju sumra fé-
lagsmálafrömuða á landsbyggð-
inni með þetta forvarnaframtak
þeirra er hið háa verð sem þeir
setja upp, auk þess sem nefndirn-
ar verða að greiða fyrir þá allan
kostnað við ferðir og uppihald.
Þetta þykir mörgum dýrt, sérstak-
lega þegar haft er í huga að Einar
Gylfi er í fullu staríi sem forstöðu-
maður Unglingaheimilis ríkisins,
sem er meðferðarheimili fyrir
unglinga, en hinn fyrrum for-
stöðumaður fíkniefnalögreglunn-
ar og starfar nú hjá Lögregluskói-
anum.
VÍÐA FARIÐ UM
Einar Gylfi og Arnar reyna að
skipuleggja ferðir sínar þannig að
þeir geti farið á fleiri en einn stað í
einu. Nýverið fóru þeir um Norð-
urland þar sem þeir héldu fyrir-
lestra í þremur kaupstöðum;
Húsavík, Dalvík og Ólafsfirði.
Stóð ferðin yfir í þrjá daga og tóku
þeir því inn 120 þúsund krónur
hvor fyrir viðvikið. Þess ber þó að
geta aó dagarnir sem þeir Einar og
Árnar dveljast úti á landi eru oft
þéttskipaðir, þar sem félagsmála-
ráðin reyna vitaskuld að fá sem
mest fyrir peningana og senda þá
því á sem flesta staði.
SVIPUÐ ÞJÓNUSTA
ÓKEYPIS HJÁ OPINBERUM
AÐILUM
Þeir félagar eru ekki einir um
þjónustu sem þessa. Áfengis-
vamaráð býður upp á samskonar
þjónustu og er hún ókeypis. Sömu
sögu er að segja um Foreldrasam-
tökin Vímulausa æsku og SÁÁ
hefur fræðslufulltrúa á lands-
byggðinni í fullu starfi. Aðilar á
vegum SÁÁ sjá einnig um ókeypis
fræðslu fyrir minni og stærri
hópa. Þrátt fyrir óánægjuna með
hve dýrir þeir Einar og Arnar eru
tóku allir viðmælendur PRESS-
UNNAR það fram að þeir væru
góðir í sínu fagi og víða gætti góðs
árangurs starfs þeirra. Flestir vom
á því að þeir ynnu mjög fagmann-
lega, en einn sagði að vísu að
munurinn á þeim og áfengis-
varnaráði væri einungis sá að þeir
væru fýndnari, menn hefðu yfir-
leitt það sama ffam að færa í þess-
um efnum.
Svo virðist sem effirspumin eft-
ir þjónustu Einars Gylfa og Arnars
sé mikil. Auk þess að hafa haldið
fundi á Húsavík, Dalvík og Sauð-
árkróki hafa þeir verið einn dag á
Höfn í Hornafirði, Bolungarvík,
fsafirði, Ólafsfirði og Patreksfirði,
svo einhverjir staðir séu nefndir.
Þá hafa þeir haldið Qölda fyrir-
lestra í grunnskólum á höfuð-
borgarsvæðinu og þess má geta að
bæjaryfirvöld í Hafnarfirði hafa
gert samning við þá til nokkurra
ára um að þeir sjái um forvarna-
ffæðslu í skólum bæjarins.
„EÐLILEGT VERГ
Arnar Jensson er ekki á þeirri
skoðun að þeir félagar séu dýrir
og telur þetta eðlilegt verð. Þeir
hefðu tekið mið af því hvað aðrir
sem hafa sérþekkingu á einhverju
sviði taka fyrir að halda fyrirlestra
úti á landi. Ef eitthvað væri væru
þeir í lægri kanntinum. „Við höf-
um aldrei boðið öðrum þessa
þjónustu okkar, fólk hefur sam-
band við okkur og það er bent á
okkur. Við höfum þurft að hafna
fjöldanum öllum af beiðnum og
við erum ekki að þessu til að
auðgast.“ Arnar bendir á að það
fyrsta sem hann tilkynni fólki sem
hafi samband við sig vegna fyrir-
lestra sé að það geti fengið svipaða
þjónustu ókeypis annars staðar.
Samt kjósi það að velja þá og
greiða fyrir það. Þetta bendi til
þess að mikil þörf sé fyrir svona
þjónustu. Þá bendir Arnar á að
menn ættu frekar að beina sjón-
um sínum að árangrinum sem
þetta forvarnastarf hefði skilað en
að staðnæmast eingöngu við
verðið.
Jónas Sigurgeirsson
NJÓSNAÐ UM SJÓN-
VARPSEIGENDUR
„Að vtsu hafði ég heyrt á
skotspónum að á vegum Ríkis-
sjónvarpsins starfaði rösk sveit
ttjósnara, sem hefði það hlut-
verk að leita uppi óskráð sjón-
varpstœki. í einfeldni minni
taldi ég slík vittnubrögð ríkis-
stofnunar of fráleit til að ég
legði trúnað á söguburðintt. En
svo lengi lcerir sem lifir. Égfékk
það staðfest hjá þeim íbúa húss-
ins sem hleypti sendinefndinni
inn að hútt hefði kynnt sig sem
starfsmenn Ríkissjónvarps. Ég
tel það brot áfriðhelgi heimila,
að ónáða fólk á heimilum þess á
þennan máta og á þeim tíma
sem hér hefur verið vitnað til.
UMMÆLI VIKUNNAR
„ Við vorum að renna okkur í
fjallinu á stórri slöngu þegar við
heyrðum drunur og brekkanfór
af stað. ‘
RAGNAR LÁRUSSON BREKKUSNIGILL
Voru nemendurnir á
glötunarbraut?
„Svona atburður setur ljótan blett á nafn
skólans sem verður að afmá.“
Ölafur H. Sigurjónsson,
skólameistari (Vestmannaeyjum.

Ég átta mig á því hvað-
an þunginn kemur en
það er þetta með kraft-
inn og hraðann...
„Það er ljóst að verkalýðs-
hreyfingin verður að vanda
mjög til alls undirbúnings
nýrra kjarasamninga. Síðan
þarf að fara í málið af fullum
þunga, krafti og hraða.“
Guðmundur J. Guðmundsson
verkalýðsrekandi.
Þá vitum við hvað Húnvetningar fá n i
„Það vildi ég að Guð gæfi að við íslendingar eignuðumst einhvern tíma „járnbrautir“ og „skip-
gengar vatnaleiðir“ svo að hægt verði að nota lögin og starf Alþingis verði ekki til einskis.“
Páll Pétursson alþingismaður.
„Við þurfum að fá hóruhús undir opinberu
eftirliti í miðborg Öslóar."
Knútur Sand Bakken, norskur prestur.
„Þetta fangelsi er
eins og fimm
stjörnu hótel mið-
að við fangelsið í
Sanford.“
Pétur Júliusson
steraathafnamaður.