Pressan - 30.12.1993, Qupperneq 24

POPPANNALL
24 PRESSAN
Fimmtudagurinn 30. desember 1993
Apnáll íslenska poppsins 1993
Ar hljómsveitaandláta, útgefendaerja,
Bjarkar og bjarlra vona!
Hvað gerðist eiginlega í ís-
lensku poppi á þessu ári? Þeg-
ar poppfræðingar framtíðar-
innar skoða árið með stækk-
unargleri koma þeir aðallega
til með að reka augun í
þrennt; þetta var árið sem
vinsælustu hljómsveitir Iands-
ins til margra ára lögðu upp
laupana, þetta var árið sem
-^oítgefendur voru ekki til friðs
og þetta var árið sem Björk
varð endanlega stærsta popp-
stjarna Islandssögunnar.
Vonandi sjá þeir líka ár sem
lagði grunninn að betri tíð
með líflegri rokkblóm í haga.
Sjaldan eða aldrei hafa jafn-
margar plötur komið út á
einu ári. Plötur sem teljast til
popps eða rokks eru á bilinu
70 til 80. I flestum tilfellum
rekur maður sig á meðal-
mennskuhnoð sem varla lifir
árið á enda. Undantekning-
arnar eru þó nokkrar og skín-
andi.
Risaeölur deyja út
Sálin hans Jóns míns var
fyrst hinna vinsælu hljóm-
sveita til að hætta. Fréttir
höíðu spurst af andlátinu árið
áður en sveitin tók íjölmarga
dauðakippi á veitingastöðum
um landið — þar sem auglýst
var „síðasta ball sveitarinnar“
— en spilaði í síðasta sinn í
mars. Leiðir skildi. Stefán
Hilmarsson og Friðrik bassa-
leikari settu Pláhnetuna í
gang ásamt tveimur Loðnum
rottum og trommara Sólar-
- i kinar. Bandið fór seint í gang
á sveitaböllunum en náði sér
svo á strik eftir útkomu
„Speis“, þar sem róið var á ör-
ugg og auðmelt mið. Guð-
mundur Jónsson tók þátt í
endurvakinni Pelican, sem
brotlenti allharkalega eftir fá-
menn böll og slappa plötu.
Síðan hefur þessi lipri gítar-
leikari og snjalli poppsmiður
sleikt sárin í ballrútínu með
Rokkabillýbandi Reykjavíkur
og hlýtur að vera farið að leið-
ast þófið. Trommari Sálar-
innar, Birgir Baldursson, gekk
-*• - í hina efnilegu Silfurtóna sem
höfðu gert frábæra plötu ári
fyrr, en vinsældirnar létu
standa á sér og árið var tíð-
indalaust fyrir sveitina. Um
jólin hélt áköf plötuútgáfa
Stefáns áfram er fyrsta sól-
óplatan, „Líf‘, leit dagsins
ljós. Enn var léttpoppað með
mýkri formerkjum en áður
og persónulegum textum um
fjölskylduna.
Að vanda bitust margar
hljómsveitir um sumarball-
bitann, sem var ffemur mag-
ur þetta árið. Aflinn var
sæmilegur hjá flestum en
uppfyllti vonir fárra. GCD
fengust enn á ný við horm-
"•Tmarokkið á „Svefnvana“.
Bubbi Morthens kom svo öll-
um á óvart fyrir jólin með því
að fullyrða að lífið væri Ijúft
og þjóðin keypti bleikt fagn-
aðarerindið í stærri bílförm-
um en oft áður og Bubbi
sannaði enn og aftur hver er
kóngur íslensks popps. Rúnar
Júl gerði hinsvegar lítið annað
en syngja barnalög með
Hemma Gunn en Bergþór
Morthens stofnaði Rask með
Sigríði Guðnadóttur, sem
SSSÓL. Með fina plötu og fregna beðið af fyrirhuguðum strandhöggum ytra.
endur áttu ekki orð, en not-
uðu þó öll tiltæk lýsingarorð
til að reyna að lýsa Björk —
„þessu litla undri ffá Islandi“
o.s.frv. o.s.ffv — og plötunni.
Debut fékk alls staðar topp-
einkunn nema helst í Banda-
ríkjunum, t.d. var Rolling
Stone ekki hrifið og stráfelldi
verkið. Platan kom út í lok
júní og ruddist á vinsældalista
með U2 í eftirdragi. Síðan
hefur hún selst heitar en
lummur og maður kippir sér
ekki lengur upp við að sjá
Björk á forsíðum erlendra
stórblaða. I byrjun ætlaði
Björk lítið að túra — líklega
þreytt á tónleikaferðalögum
effir alla Sykurmolatúrana —
en á endanum lét hún undan
vaxandi þrýstingi og hefur
verið á flakkinu í allan vetur.
Björk er endanlega komin til
að vera í alþjóðlegum popp-
heirni, sem bíður með öndina
í hálsinum eftir næsta skrefi
hjá henni.
Grasrótin idar
Þótt meðalmennskan hafí
verið ríkjandi í plötuútgáfu
þetta árið gefur það þó bjartar
vonir um framtíðina. Sjaldan
hafa jafnmargir nýliðar kvatt
sér hljóðs og í vaxtar-
broddnum liggur vonin.
Heitasta band ársins
1992, Jet Black Joe, fór
ekki hátt framan af ári.
Þeir reyndu fyrir sér í
Danmörku, áttu smell-
inn „Freedom“ um
sumarið og platan „You
ain’t here“ sýndi svo að
bandið er ekkert stund-
arfyrirbæri. Þar tuggðu
þeir hin ýmsu rokkskro
og spýttu út frábærri
plötu fullri af nýjunga-
girni, krafti og góðum
melódíum. Flokkur síðri
banda, sem öll heita
enskum nöfnum, reyndi
að fylgja í gruggugt fót-
spor Jettaranna en vakti
ekki annað en miðl-
ungsbjört fyrirheit. í
sömu deildinni eru Deep Jimi
& the Zep Creams, sem hurfu
á árinu með „Freaky Dino-
saur“ en voru enn að berja
síðhærðum höfðunum við
steininn í New York síðast
þegar til þeirra spurðist.
Músíktilraunir Tónabæjar
hafa löngum verið gróðrarstía
ferskra rokkgusta og í ár sigr-
aði hið
JET BLflCK JOE. Stóðu sannarlega undir væntingum og skáka ekki lengur í
skjóli þess að teljast efnilegir.
tvöfalda pakkanum „Núll og
nix“ og safnplötu Fire-rokk-
skátaflokksins, sem kom út
síðustu dagana fyrir jól. Cur-
dreifbýlisplötunni „Undir
hömrunum háu“. Hinn tvö-
faldi trúbador Súkkat kom
einnig sterkur inn í bransann
TODMOBILE. Erfitt að hætta á toppnum?
ver, Stilluppsteypa og Púff eru
allt nöfh sem vert er að leggja
á minnið og Kolrassa krók-
ríðandi sýndi þroskamerki
sem fá vonandi að njóta sín á
stórri plötu, sem er í bígerð.
Annað efnilegt band frá
Keflavík kom einnig fram;
Texas Jesús. Sú sveit er stór-
furðulegur hrærigrautur og til
alls líkleg, en á spólunni
„Tjammsla nammsla“, sem
nýíega kom út, sýnir hún sín-
ar bestu hliðar. Hljómsveitin
HAM hélt sínu sem stærsta
„öðruvísi" rokkbandið. Þeir
gáfú út plötuna „Saga rokks-
ins 1987-1993“ með gömlum
og nýjum lögum og settust að
í New York í sumar og spil-
uðu á búllum. Fyrir jólin
unnu tveir meðlimir sveitar-
innar diskóplötu ársins,
„Stuð“, með Páli Óskari, sem
vakta ómengaða hrifhingu hjá
gelgju landsins.
Nýir trúbadorar létu að sér
kveða. Hinn tvítugi Orri
Harðarson komst ágætlega ffá
sólóplötunni „Drögum að
heimkomu“ og Haraldur
Reynisson, Halli, fyllti út í
inniskó Bjartmars og varð
vísitölupoppari þjóðarinnar á
með sinni fyrstu plötu, sem
skín af lúmskum húmor og
skemmtilegheitum.
Þeir nýliðar sem vöktu
einna mesta athygli voru
drengirnir í Bubbleflies. Þeir
leiddu væga danstónlistar-
bylgju sem gekk yfir landið í
sumar og setti mark sitt á
safnplötuna „Núll & nix“.
Bubbleflies blanda þó rokki
við danstaktinn og sýndu
ágæta spretti á fyrstu plöt-
unni, „The world is still ali-
ve“. Sveitin sýndi og að hún
er hörkutónleikadæmi eftir
frækilega frumraun með
bresku sveitinni Freaky Rea-
listic í október og hefur verið
vinsæl á unglingaböllum síð-
an. Sérstakan gelgjuspenning
vekur söngvarinn sæti, Páll
Banine, og er þar komið efhi-
legasta poppstjörnuefnið í
langan tíma.
Það eru breyttar aðstæður í
íslenskum poppheimi. Göm-
ul stöðnuð veldi eru horfin og
það iðar allt af lífi í grasrót-
inni. Það eru tvímælalaust
spennandi tímar framundan
og allt getur gerst á komandi
ári. Gleðilegt rokkár!
söng eitt vinsælasta lag sum-
arsins með Jet Black Joe.
Síðan skein sól varð að
SSSól og gaf út fína plötu um
sumarið. Þeir unnu allt árið
að „ensku plötunni" svoköll-
uðu, sem átti að ryðja þeim
braut á Bretlandi, en ekkert
hefur enn spurst af gripnum.
Stjórnin breytti mannaskipan
og gaf út „Rigg“. Þar var sykr-
inum stráð í minna mæli en
áður og sveitin fékk að vanda
ágæta mætingu á sveitaböllin.
Hljómsveitin hætti þó og
Sigga safnar nú í rokkband
eftir að hafa selt vel af jóla-
sólóplötunni „Desember".
Todmobile kvaddi einnig.
Ágætlega gekk á sveitaböllun-
um og sveitin átti lög á safn-
plötum um sumarið. Fimmta
platan, „Spillt“, kom út nú
um jólin og er ein besta plata
sveitarinnar; full af frábæru
poppi en sýndi þó ákveðna
stöðnun. Allt er á huldu um
framtíðaráform meðlimanna
en Eyþór Arnalds mun án efa
starfa með Móeiði Júníus-
dóttur í danspoppdúettinum
Bong. Lítið fór fyrir Ný-
danskri á árinu. Sveitin sótti
þó í sig veðrið á „Hunangi“
en bætti litlu við sig músík-
lega. Þá spilaði sveitin með
Megasi nú í nóvember á
tvennum tónleikum, sem
voru fjölsóttir og eftirminni-
legir. Nýdönsk er nú eina nú-
viðeigandi eftinnæli á afstöðu
poppara þetta árið: Fuck you
— I won’t do what you tell
me!
KK-BAND. Sérstæður tónn sem íslenskir plötukaupendur kunna að meta. Hins
vegar spurning með snarpan “fæting” við Steinar.
unga og
mjög svo
efnilega
Yukatan-
t r í ó .
P 1 a t a n
þ e i r r a
fyrir jólin
s ý n d i
m i k 1 a
vaxtar-
verki og
m a r g t
ffumlegt.
M a r g t
efnilegt á
s ö m u
nýrokk-
slóðum
k o m
f r a m ,
m.a. á
lifandi bandið af þeim áber-
andi sveitum sem komu fram
undir merki Steina í lok síð-
asta áratugar. Það var því
e.t.v. viðeigandi að veldi
Steinars lyppaðist niður á ár-
inu og fyrirtækið varð sam-
eignarfyrirtæki með aðal-
keppinautnum, Jóni Ólafs-
syni í Skífunni. Nýja fyrirtæk-
ið, Spor, og Skífan áttu fyrir
jólin í þreytandi smáerjum
við sjálfstæða poppara, sem
Japis tók undir sína regnhlíf.
KK-Band hafði selt grimmt af
metsöluplötunni „Beinni
leið“ allt árið en nýja platan,
„Hótel Föroyar“, fór illa af
stað. KK vændi stórfyrirtækin
um mafíulega sölumennsku
og sandkassaslagurinn, sem
enn er síður en svo lokið,
bitnaði jafnt á öllum málsað-
ilum — en þó mest á kaup-
endum, sem stóðu ringlaðir
utan við lætin. Kannski eru
stríðsöskur bandarísku grugg-
fönksveitarinnar Rage Against
the Machine, sem gerði ís-
lenska unglinga óða í júní, því
Björk sigrar heiminn
Þótt Sykurmolarnir séu
ekki formlega hættir héldu
þeir þó sína síðustu tónleika (í
bili?) í Tunglinu í desember í
fyrra. Hliðarverkefnin, sem
leitað.
Poppstjarna Islands númer eitt og þó vfðar væri
afltaf höfðu fýlgt meðlimun-
um, tóku við. Sigtryggur
sökkti sér í alteregóið Bogom-
il Font og Milljónamæring-
arnir voru vinsælasta ball-
band sumarsins með vel-
smurðar útgáfur af öldnum
dægurlagasmellum. Platan
„Ekki þessi leiðindi“ hljómaði
í grillveislum og saumaklúbb-
um en Bogomil kvaddi í
blómaregni í ágúst og settist
að í Madison við barnapöss-
un og endurnýjuð kynni af
kjuðunum. Einar Örn gerði
ágæta dansplötu fyrir spast-
íska með Hilmari Erni sem
Frostbite. Þrátt fyrir að dúett-
inn vekti takmarkaða athygli
hyggja Ernimir á frekara sam-
starf. Margrét Örnólfs gerði
barnaplötuna „Hvað á að
gera?“ en Bragi og Þór helg-
uðu sig ritstörfiim.
Það þarf svo varla að nefna
það að Björk sigraði hinn
vestræna poppheim með
„Debut“. Þar tíndi Björk lög
úr sarpinum og setti í per-
sónulegan og illútskýranlegan
dansdjasspoppbúning með
hjálp ólíklegasta fólks frá öll-
um heimshornum. Gagnrýn-