Pressan - 04.08.1994, Side 14

Rannsóknarlögreglan staðfesti að undirskrift konu undir makaskiptasamning við fyrrum eigin-
mann hennar hafi verið fölsuð en treysti sér ekki til að kveða upp úr með hver gerði það og sendi
málið ekki til ríkissaksóknara. Konan fullyrðir að eiginmaðurinn hafi staðið að fölsuninni, hann
einn hafi haft hag af því að falsa samninginn og haft tækifæri til þess.
Náði rándýrri jörð af fyrrum
eiginkonu sinni með fölsuð-
um samningi
Vatnsleysustrandarhreppur keypti jörðina Flekkuvík I á margföldu
verði þegar reisa átti álver á Keilisnesi. Makaskiptasamningur
sem tryggði Finni Gíslasyni eignarrétt á jörðinni reyndist falsaður
við rannsókn RLR. Málinu samt ekki vísað til ríkissaksóknara.
Fyrrum eiginkona Finns krefst helmings söluandvirðisins og
hefur stefnt honum fyrir dóm.
Rannsóknarlögregla ríkisins
lauk fyrir mánuði rannsókn
vegna meints skjalafals
Finns Gíslasonar sem íyrrum eig-
inkona hans, Anna Lillian Björg-
vinsdóttir, kærði hann fyrir 15.
nóvember á síðasta ári. Anna hélt
því ffam að Finnur hefði falsað
makaskiptasamning sem tryggði
honum óskoraðan eignarrétt yfir
jörðinni Flekkuvík I á Vatnsleysu-
strönd. Finnur seldi Vatnsleysu-
strandarhreppi jörðina um mitt ár
1991 í tengslum við byggingu fyrir-
hugaðs álvers á Keilisnesi og vakti
salan mikla athygli á þeim tíma og
ekki síður deilur Finns og Önnu en
hún krafðist opinberrar rannsókn-
ar á sölunni.
Opinberri rannsókn hafnað
Þegar ríkisstjórnin ákvað að velja
hinu fyrirhugaða álveri stað á Keil-
isnesi margfaldaðist verðgildi jarð-
arinnar en Finnur og Anna höfðu
einungis nýtt hana sem sumarbú-
staðarland.
Þau skildu að borði og sæng árið
1981 eftir tæplega átta ára hjóna-
band og gerðu þá með sér samning
þar sem segir að Flekkuvík skuli
vera í óskiptri sameign þeirra hjóna
til helminga. Finnur seldi jörðina
1991, árið eftir að þau fengu lög-
skilnað, fyrir ríflega 58 milljónir
króna og telur að hann einn hafi
átt hana í samræmi við áðurnefnd-
an makaskiptasamning. Anna
kannast hinsvegar ekki við að hafa
ritað nafn sitt undir það plagg.
Fíún óskaði eftir opinberri rann-
sókn á sölu jarðarinnar með kæru
til Rannsóknarlögreglunnar 14.
desember 1992. Eftir rannsókn var
málið sent Rikissaksóknara en
hann tilkynnti 1. júlí 1993 að hann
teldi ekki tilefni til opinberrar
rannsóknar þar sem hann taldi
málið falla undir svið einkamála-
réttar.
Anna stefndi þá fyrrum eigin-
manni sínum fyrir Héraðsdóm
Reykjavíkur í september á síðasta
ári til að freista þess að fá kröfu
sinni framgengt um að fá helming
söluandvirðisins í sinn hlut. Málið
var ekki tekið fyrir þar sem dómur-
inn taldi ýmis gögn vanta. Það
verður hins vegar gert eftir réttar-
hlé í haust eða 16. september.
Anna fer fram á að Finnur greiði
henni tæpar 42 milljónir króna auk
dráttarvaxta og málskostnaðar.
Lagði fram falsaðan maka-
skiptasamning
Þegar málið var lagt fyrir Hér-
aðsdóm síðasta haust lagði Finnur
ffam ljósrit af makaskiptasamningi
sem dagsettur er 25.12.1984 og
undirritaður af honum og Önnu
auk vitundarvotts. Samningurinn
kvað á um að Finnur fengi eignar-
hluta Önnu í Flekkuvík í skiptum
fyrir húsið að Nönnugötu lOa í
Reykjavík, sem þá var á byggingar-
stigi. Anna fullyrti að hún hefði
aldrei séð þennan samning fyrr og
kærði Finn til Rannsóknarlögregl-
unnar fyrir skjalafals.
Niðurstaða rithandarsérffæðings
RLR, Haraldar Ámasonar, lá fyrir
4. júlí síðastliðinn. Rannsókn hans
leiddi í Ijós að makaskiptasamning-
urinn hafði verið falsaður með því
að ljósrita undirskriftir Önnu og
vitundarvottarins, Guðlaugar Pét-
ursdóttur, af erfðaskrá Önnu frá
1988 og færa þær yfir á maka-
skiptasamninginn.
I skýrslu rithandarsérffæðingsins
segir að við samanburð á nafnritun
Önnu á makaskiptasamningnum
og erfðaskránni hafi komið í ljós að
þær falli fullkomlega saman. „en
þekkt er að enginn skrifar nafn sitt
nákvæmlega eins í tvö skipti“.
Fleiri atriði sýna ffam á að um föls-
un sé að ræða með ljósritunar-
tækni. Á erfðaskránni er nafn
önnu vélritað fyrir neðan undir-
skriftina og snerta pennastrikin í
skriff hennar vélrituðu bókstafina á
tveimur stöfum. Við ljósritunina
var vélrituðu bókstöfunum eytt en
vegna lítilsháttar ónákvæmni urðu
örlítil brot af þeim eftir. Nafn Guð-
laugar Pétursdóttur var einnig fals-
að á sama hátt af erfðaskránni og
yfir á makaskiptasamninginn.
Það er því niðurstaða sérffæð-
ingsins „að yfirgnæfandi líkur séu á
því, að hin fyrirsynjaða nafnritun
Önnu Björgvinsdóttur á hinu vé-
fengda skjali, hafi verið afrituð á
skjalið með ljósritunartækni eða á
annan áþekkan máta og nafnritun
Önnu á ffamangreindri erfðaskrá
sé frumrit hennar.“ Ennfremur
segir „að yfirgnæfandi líkur séu á
því, að nafnritun vottarins Guð-
laugar Pétursdóttur á sama skjali,
hafi verið afrituð á skjalið á sama
hátt og hafi sama uppruna."
Hins vegar sýndi rannsóknin
ekki ffam á hver hafði verið þarna
að verki né heldur var hægt að sýna
fram á að Finni hafi verið kunnugt
um fölsunina þegar hann lagði
samninginn ffam í Héraðsdómi.
RLR taldi því ekki ástæðu til að vísa
málinu til Ríkissaksóknara.
Undarleg niðurstaða
Sú spurning er áleitin hvernig
hægt sé að leggja ffam falsað skjal
fýrir rétti sem maður hefur sjálfiir
undirritað án þess að vera kunnugt
um að það sé falsað? Engu er líkara
en RLR hafi einfaldlega gefist upp á
rannsókninni. Fölsun er refsivert
athæfi og því er rétt og eðlilegt að
ítarleg rannsókn fari ffam sem
virðist ekki hafa verið raunin.
Á það má líka benda að ef Finn-
ur hefur ekki falsað samninginn
hlýtur það að vera honum kapps-
mál að komast að því hver það
gerði því að niðurstaða rithandar-
sérfræðingsins hefur væntanlega
eyðilagt vörn hans í málinu.
Þegar leitað var svara hjá RLR
fengust engin svör þar sem bæði
Hörður Jóhannesson yfirlögreglu-
þjónn og Sigríður J. Friðjónsdóttir
deildarlögffæðingur, sem hafði
með málið að gera, voru í leyfi.
Pressunni er kunnugt um að
Finnur hafi neitað við yfirheyrslur
að hafa falsað samninginn. I grein-
argerð sem lögmaður hans, Bjami
Óskarsson héraðsdómslögmaður,
lagði fýrir Héraðsdóm í fyrrahaust
er bent á að Finnur hafi gert grein
fýrir makaskiptasamningnum í
skattffamtali sínu árið 1985. Það
gerir málið svolítið snúið þar sem
undirskriffirnar undir hann eru
ljósritaðar úr erfðaskrá sem er ekki
gerð fýrr en 1988. Engin skýring
hefur fengist á þessu og undarlegt
að RLR telur ekki ástæðu til að
rannsaka það frekar.
Einkennilegir málavextir
Margt fleira í þessu máli er afar
sérkennilega vaxið.
Finnur taldi Flekkuvík ffam
sem sína eign á skattframtali
frá því makaskiptasamning-
urinn var gerður og allt þar
til hann seldi jörðina. Þá bar
hann einn skatta og skyldur
af eigninni.
í greinargerð verjanda
hans er ýjað að því að
makaskiptasamningur-
inn sé nefndur í skatt-
skýrslu Önnu og þess
krafist að hún leggi ffam
ffamtöl sín á árabilinu 1981 til
1993 til að fá það á hreint. Ef svo er
í pottinn búið mætti hugsa sér að
Anna hafi gefið Finni leyfi til að
ljósrita undirskrift sína af erfða-
skránni vegna þess að hún hafi ekki
komist til að skrifa undir hann og
ætli nú að nýta sér það til ávinnings
að það hafi verið ólöglegt. Þetta eru
þó einungis getgátur.
En eitt atriði virðist benda til að
Anna hafi talið makaskiptasamn-
inginn gildan. I október 1986 var
Nönnugata 10 seld og skrifaði
Finnur undir sem seljandi en
skuldabréf vegna kaupanna sýna
að söluverðið rann til Önnu. Finn-
ur heldur því ffam að þar sem
makaskiptasamningnum hafi
aldrei verið þinglýst til þess að
forðast að Anna þyrffi að greiða
stimpilgjöld hafi hann fallist á að
skrifa undir kaupsamninginn en að
öðru leyti hafi hann ekki komið
nálægt sölunni. Hitt er þó hugsan-
legt að þau hafi komið sér saman
um að Anna fengi andvirði
Nönnugötu af einhverjum öðrum
ástæðum.
Miklir peningar eru í húfi fýrir
bæði Finn og Önnu og þetta mál
ber þess öll merki. Það einkenni-
legasta við
þetta mál er samt sú
staðreynd að RLR víkst
undan því að rannsaka
þætti í því sem eru hreint
lögbrot. Það er erfitt að sjá
að hægt sé að fá ffam
sannleikann í málinu og
réttláta niðurstöðu án þess
að ítarlegri rannsókn fari
ffam á fölsuninni.
Styrmir Guölaugsson
íyriísynj'ié nafnritam önrw tijörjvinsítórriif.
.'XjÁsritaö 4 ■jlsscu.
!toyk.(aví»t 1*5, l?, 1534
ReYKJftVXK £?&. FCB. 1986
' rtaínrlcvo vostarlns GuöU'ijar PítursJótwr
i njr^j vofuu^ia skjait, XjósriLuó A (jlsn'j.
G-ýrrúa- -
T' / .
Rithandarsérfræðingur
Rannsóknarlögreglu
ríkisins hefur sýnt fram
á að undirskriftir Önnu
Björgvinsdóttur og
Guðlaugar Pétursdóttur
hafi verið Ijósritaðar af erfðaskrá Önnu (skjalið til hægri) og flutt-
ar yfir á makaskiptasamninginn (skjalið til vinstri). Anna fullyrðir
að fyrrum eiginmaður hennar, Finnur Gíslason, hafi gert það til að
sölsa undir sig jörðina Fiekkuvík I á Vatnsleysuströnd sem þau
áttu saman. Finnur seldi hreppnum jörðina fyrir tæpar 60 milljón-
ir króna þegar fyrirhugað var að reisa álver á Keilisnesi og Anna
krefst heimings söluverðsins.
Eiginmaðurinn falsaði undirskriftina
fullyrðir fyrrum eiginkona hans
PRESSAN náði tali af Önnu
Björgvinsdóttur og innti hana eft-
ir þessu sérkennilega máli.
Er makaskiptasamningurinn fals-
aður?
„Já, það er búið að rannsaka
það.“
Hvern telurþú hafafalsað hann?
„Það er ósannað ennþá. En það
hlýtur að hafa verið einhver sen
hafði hagsmuni af því. Ég tel að sá
einn hafi getað gert það.“
Ertu að segja að Finnur hafi fals-
að hann?
„Já. Hann hafði ffumrit erfða-
skrárinnar undir höndum."
Hvenœr sástu þennan samning
fyrst?
„I vetur.“
Hafðirðu aldrei séð hannfyrr?
„Nei.“
Hvers vegna telurðu að Rann-
sóknarlögreglan hafi ekki séð ástœðu
til að rannsaka frekar hver falsaði
sammngmn?
„Þetta er bara það lögreglukerfi
sem við búum við. Við vitum að
RLR er ekki dómstóll en það er
mjög einkennilegt hvernig staðið
var að rannsókninni.“
Á hvern hátt?
„Að þeir hafi ekki kveðið sterk-
ara að orði í niðurstöðum sínum.“
Áttu von á að þetta fölsunarmál
fari lengra?
„Það hlýtur að verða tekið til op-
inberrar rannsóknar."
Gerirðu ráðfyriraðfá þápeninga
sem þú gerir kröfu til?
>,Nei.“
Hvers vegna höfðarðu þá mál á
hendur Finni?
„Ég vil bara að rétt sé rétt. Það á
svo bara eftir að koma í ljós hvort
réttlætið nær ffarn að ganga.“
Ekki náðist í Finn Gíslason
vegna málsins.
Styrmir Guölaugsson
14 PRESSAN FIMMTUDAGURINN 4. AGUST 1994