Vísir Sunnudagsblað - 07.08.1938, Blaðsíða 1

1938
30. blað
HÖFUÐBORG DROTNING-
ARINNAR FRÁ S AB A. ™r0dke
1 Biblíunni er þess getið, að drotningin frá Saba kom til
Salomos konungs, er ríki hans stóð sem hæst, og hann hafði
komið sér upp flota, er sigtdi til stranda Rauðahafsins, og
kom þaðan með gnótt fjár og fágætra muna.
Drotningin frá Saba er eins og skuggi, sem kemur og fer,
þar eð Biblían skýrir ekki frá hennar högum, að öðru legti
en því, sem hún birtist Salomo í mikhi ríkidæmi, færir hon-
um gull og gersemar, og reynir hann að gáfum. En af þessu
má draga þá ályktun, að ríki hennar hafi verið mikið og
auðugt, og að luin hafi verið vitur kona, sem þóttist fær í
flestan sjó.
Sagnir Biblíunnar ern orðnar fornar og fjarlægar nútim-
anum, og þar sem áður voru blómleg ríki, sem vitringar
stjórnuðu með magt og miklu veldi, þyrlast sandur eyðimerk-
urinnar yfir útdauðu lífi, og land drotningarinnar af Saba
er að mcstu leyli nútímanum hulið eins líf hennar sjálfrar.
Af mörgum og misjöfnum ástæðum leitast nútíminn við
að lyfta upp tjaldi liðna tímans, sem hylur innsýn inn í liinn
forna heim, og í flestum menningarlöndum, sem einhvers
eru megnug, starfa vísindafélögin að því, að auka þessa þekk-
ingu, og leiðangur eftir leiðangur heldur iil hinna fornu
bygða Biblíunnar og grefur í sandinn.
Árið 1936 hélt ameríslcur leiðangur til Afríku og Arabiu,
undir stjórn Byrons de Proroks greifa, og greifinn fullyrðir,
að sá leiðangur hafi fundið höfuðborg drotningarinnar af
Saba í eyðimörkum Arabiu. De Prorok hefir skrifað grein
um þessa för sína, og fer hún hér á eftir, en er stytt all-
verulega.
Drotningin frá Saba og Salomo (Gamalt málverk).
Að sögn Biblíunnar hefir
drotningin af Saba verið ein-
iiver auðugasti váldhafi sög-
unnar, og er því ekki að undra,
þótt menn hafi í margar aldir
leitast við að finna höfuðborg
ríkis liennar, þótt alt hafi slikt
reynst árangurslaust til þessa,
þar til nú, er eg þvkist hafa
fullgildar sannanir, — jarð-
fræði- og fornfræðilegar —
fyrir því, að leiðangur minn
liafi fundið höfuðborg drotn-
ingarinnar i fjarlægustu eyði-
mörkum Arabiu. En samtímis
liefi eg sannfærst um það, að
drotningin er ekki ímyndun
sögunnar, lieldur liefir liún
verið braulryðjandi á verslun-
arsviði fornahlarinnar og opn-
að verslunarleiðina milli Asíu
og Afríku, — eitt þúsund ár-
urn fyrir Krists burð.
Það atvikaðist svo, að árið
1935 fór eg i flugvél inn yfir
eyðimerkur Arabiu i rann-
sóknarskyni, og sá þá um-
fangsmiklar rústir i miðri eyði-
mörkinni Rub-el-Khali i suð-
vesturliluta Arahíu. Undirvit-
undin sagði mér, að þarna væri
aðseturstaður drotningarinn-
ar frá Saba. Til allrar bölvun-
ar fyrir fornfræðirannsóknir
mínar, hófst styrjöldin milli
Italíu og Ahessiníu um þetta
leyti, en er henni lauk, árið
1936, hvatti vinur minn, Haile
Selassie keisari, mig til þess að
halda áfram rannsóknum mín-
um undir persónulegri vernd
sinni í Arabiu, — en hann
kveðst vera beinn afkomandi
hinnar sögufrægu drotningar
frá Saba.
Siðustu 20 árin hefi eg feng-
ist við fornfræðirannsóknir og
uppgötvað margar fornar graf-
ir og borgir i Afríku, — Mar-
okko, Atlas, Karthago, Uticu,
eyðimörkum Sahara, Nilár-
dalnum og víðar, og gæfan lief -
ir verið mér hliðholl, þannig,
að eg hafi átt minn þátl í að
leiða marga forna fjársjóði og
fágæta muni að nýju fram í
dagsins ljós.
Aldrei hefir þó reynt svo á
þolrifin, sem i þessum siðasta
leiðangri mínum, enda komu
vélbyssurnar meðal annars eitt
sinn að góðum notum, er við
urðum fyrir árás viltra kvn-
flokka í eyðimörkinni; en i því
sambandi er vert að geta þess,
að leið okkar lá um gersamlega
órannsakað og óþekt svæði,
sem er álika stórt og Þýska-
land og Frakkland samanlögð,
og' sem hvítir menn liafa aldrei
kannað eða jafnvel séð, svo að
vilað sé. Við riðum á úll’öld-
um og lieyrðum „söng sands-
ins“, eins og Marco Polo sagði
endur fyrir löngu, og leið okk-
ar lá um fornar úlfaldaslóðir,
sem mintu á þann tíma, er
Salómó sótti gull sitt til Ophir.
Þótt Ameríka hafi verið
rannsökuð póla á milli, og pól-
arnir sjálfir og lönd þau, er
að þeim liggja, hafi ekki far-