Vísir Sunnudagsblað - 02.07.1939, Side 1

1939
27 blað
Sunnudaginn 2 júlí
ÞINGVALLAFOR fyrir
TUTTUGU OG
FIMM ÁRUM
EFTIR STEFÁN JÓNSSON KENNARA.
I annálum veðurfræðinnar
tel eg visl að þetta vor eigi
vondan vitnisburð. Veðráttan
var hin versta og í lok júnímán-
aðar var jörð ógróin, og vegir
lítt færir fyrir bleytu. í Reykja-
vík voru fáar sólskinsstundir
þetta vor, þótt æskumenn borg-
arinnar létu það litt á sig fá, og
skemtu sér eftir því sem kostur
var á. Mér er þetta vor minri-
isstætt, því að það var fyrsta
vorið, sem eg dvaldi í Reykja-
vik. Mér eru minnisstæð forar-
flögin í mýrunum suður undan
Kennaraskólanum, sem nú eru
grónar grassléttur, Alt vorið
var þar krökt af kríum og máf-
um, sigargandi allan daginn. Eg
var þetta vor þátttakandi í
kennaranámskeiði í kennara-
skólanum, yngstur þátttakenda
og án allra kennararéttinda.
I>in gvallaf ör in.
I>að leið að námsskeiðslok-
um. Skólastjóri og nemendur
liöfðu ráðgert Þingvallaför, áð-
ur en námskeiðinu lyki, og nú
var komið að áætlunardegi.
Það var laugardagur síðla í
júní, sem ferðin var ákveðin.
Allir þátttakendur áttu að mæta
kl. 6 þann dag, hjá lnisi .Tóna-,
tans Þorsteinssonar, kaup-
manns, sem stóð á vegamótum
Laugavegs og Frakkastígs, að
mig minnir.
f Revkjavik voru þá til þrír
bílar. Tveir Ford-bílar, eign
Sveins Oddssonar, og ein
„OverIand“-bifreið, er Jónatan
kaupmaður Þorsteinsson átti.
Voru þetta víst 7 manna
„blæju“-bílar, og var oftast ek-
ið opnum um götur bæjarins.
Alla þessa bila höfðum við leigt
til ferðarinnar, og vorum við
um 20, sem ætluðum að fara.
Stundvíslega kom skólastjór-
inn, sr. Magnús Ilelgason, á
hinn ákveðna stað og voru ]rá
flestir þar komnir. Loft var
skýjað, en úrkomulaust, og
svalur suðaustan kaldi næddi
um göturnar og þennan fá-
menna hóp, er beið þarna bú-
inn. Rrátt bættist Jónatan Þor-
steinsson í hópinn og sagði
vondar fréttir. Aðeins einn hill-
inn var i lagi i Reykjavík. Einn
var í lamasessi suður í Keflavík
og sá þriðji með brotið stýri
uppi lijá Lögbergi. — Nú varð
að nota þann bílinn, sem heima
var, til að senda með varahluti
og viðgerðarmenn á þessa staði,
og alveg óvíst hversu tækist
með viðgerðirnar. Það var því
auðséð, að ekkert yrði úr Þing-
vallaför í bílum á þessum degi,
og þótti mörgum súrt i brotið,
sem hlakkað höfðu til þessarar
ferðar all vorið. „Þá höldum
við bara suður í Kennaraskóla
og byrjum okkar venjulegu
störf“, sagði sr. Magnús með
sinni venjulegu hógværð. Var
þetta samþykt af öllum við-
; töddum og kensla hafin á
venjulegum tíma kl. 8. — í
annari kenslustundinni kendi
Sigurður Guðmundsson, núver-
andi skólameistari á Akurcyri.
Ilafði skólastjóri hringt til
hans og vakið af værum hlundi
og tjáð honum að ferðinni væri
frestað og kensla yrði með
venjulegum liætti. Allir voru
óundirbúnir og alls i ekki í þvi
skildum Eddukenningum, og
var nú byrjað að ræða mál
dagsins, Þingvallaferðina. „En
því farið þið ekki bara g'ang-
andi?“ segir okkar ágæti ís-
lenskukennari. Þetta hafði eng-
um dottið i hug fyr, því að
gönguferðir voru þá ekki dag-
legt brauð i Reykjavík. Nú lióf-
ust fjörugar umræður og lagði
silt hver til málanna. Að lokum
varð niðurstaðan þessi: Tíu
nemendur, fimm stúlkur og
finim piltar, ákváðu að leggja
af stað gangandi til Þingvalla.
Rurtfarartiminn var ákveðinn
kl. 12 og skyldu allir hittast hjá
Vatnsþrónni á mótum Lauga-
vegs og Hverfisgötu og hefja
gönguna þaðan. — Skólastjór-
inn og' aðrir, sem eftir urðu,
ætluðu að koma á bilum austur
morguninn eftii-, ef alt færi að
óskum. Þar með var teningun-
um kastað,. kenslunni hætt og
hver og einn flýtti sér heim og
bjó sig í mesta flýti.
Gangan austur.
Eg tel það vkst, að margur nú-
tíma Reykvíkingurinn mundi
brosa, ef hann sæi slíkan göngu-
mannahóp leggja upp til Þing-
vallagöngu í þeim ferðaskrúða,
er við klæddumst. — Oflangt
yrði að lýsa þvi, hvernig hver og
einn i þessum 10 manna flokki
var klæddur, en eg set hér lýs-
ingu á mínum útbúnaði og líkt
því, eða eitthvað svipað, voru
aðrir klæddir. — Eg var í síðri
tauregnkápu, mínum þoklcaleg-
ustu fötum, með liatt á liöfði og
nýja „boxcalf“-skó á fótunum,
en uppháa þó, — en meira um
þá síðar.------
Var nú lagt af stað. — Enn-
þá blés svalur suðaustankaldi,
en ekkert rigndi. Allir, sem við
skapi. að fara að greiða úr tor-
Öxarárfoss.