Vísir Sunnudagsblað - 02.07.1939, Blaðsíða 7

VISIR SUNNUDAGSBLAÐ
7
AUFUSUGESTIR.
Þessar fallegu litlu stúlkur frá Braselíu, þóttu aufúsugestir
miklir á lieimssýningunni í New York. Þær afhentu New York
Plíilhannonic Orchestra brasiliska lagasyrpu, sem hin heims-
kunna hljómsveit lék á heimssýningunni. — Telpurnar heita
Nora Yolanda, 10 ára, og Anna Maria, 8 ára. Þær eru dætur
brasiliska sendiherrans í Washington.
skapi af góðviðrinu og hvíld-
inni og bjóst líka við að mér
myndi skila alllangt áleiðis um
daginn.
En það er ávalt eigi svo litill
skapléttir og ánægjuauki, er
starf manns og erindi gengur
eins og vonir standa til eða
framar. Út af Hrúteyjarmúla er
nes eitt, eigi mikið, innan við
það er Ilrútey. Grasi vafin smá-
eyja eða varphólmi, sem ligg-
ur undir Ófeigsfjörð. Með sjón-
um eru þar grundir sléttar með
köflum og smá nes, sem alt til
samans virtist mjög sæmilegur
skeiðvöllur. Nú kom upp i mér
einhver bjánaleg kæti, bjart-
sýni og lífsgleði, sem stundum
streymir fram úr fylgsnum sál-
arinnar, þegar líkaminn er heill
og hraustur, loftið hreint og
hlýtt og hugurinn glaður af
vonum, sem virðast ætla að
rætast.
Það er einskonar ölvan sál-
arinnar af þeim veigum lífsins,
sem gera það þess vert að lifa
þvi. En til þess að gleði manns
og sæla sé fullkomin þarf liin
aidína hugarorka að fá útrás og
svölun í líkamlegu starfi.
Mér datl því i hug að rifja
upp gleymda íþrótt. Tók skinn-
húfu mina, vetlinga og regn-
kái>u og tróð því i baktöskuna,
greip minn góða rauðviðarstaf,
Kallaði á Polla og einn, tveir
þrír og af stað rukum við báð-
ir eins og skollinn sjálfur væri
að elta okkur, á harða spretti
yfir grundir og holt, móa og
mýrarsund, skurði, læki og
steina. Eg var það reyndur
hlaupari frá smalaárunum, að
eg vissi að eigi var holt eða væn-
legt til úthalds að fara mjög
geyst i fyrstu, og lrægði þvi
fljótlega á mér eftir fyrsta
gáskasprettinn, enda var eg þá
lafmóður og náði vart andan-
um. Eigi nam eg þó staðar, en
hljóp hægar með jöfnum hraða.
Löguðust þá fljótt andþrengsl-
in, en svitinn setlist á hár mitt
og hörund eins og þægilegt hlýtt
laugárvatn. Eftir því sem eg
hljóp lengur liðkaðist eg smám
saman og jukust þá kraftarnir
og gás.kinn um leið, svo eg fór
að stökkva vfir steina sem fyrir
urðu og reyna mig í alvöru við
Polla, þar sem sléttar grundir
voru framundan. Þetta var leik-
ur, sem hann virtist skilja vel,
án þess að furða sig nokkum
hlut á að „dúkka“ skyldi upp i
lians alvarlega og ráðsetta herra
önnur eins leikfylli og lífs-
gletni alveg upp úr þurru. Þó
mér finnist nú Polli minn ekki
altaf hágáfaður, þá var hann
nógu skynsamur til að sleppa
ekki jafngóðu tækifæri og þessu
lil að sýna mér hve langtum
liann væri mér snjallari i þess-
ari ment. Fór liann þar að eins
og Hugi við Þjálfa, að eigi liafði
eg runnið þriðjung skeiðsins, er
liann hafði runnið það alt og
tvo þriðjunga til baka. Gó hann
þá hátt og stökk til axla mér
eins og hann vildi sem gerst
láta mig vita hvílikur arnlóði
eg væri i þessari fornu og göfgu
iþrótt. — Enda má ýkjulaust
segja Polla minum það til hróss
að hann er sá allra lilauplirað-
asti og fjörugasti hundur, sem
eg hefi átt og fyrirhitt um æf-
ina.
Niðurl.
Dr. Joseph Wirth,
sem var kanslari Austurríkis
1921-—1922, hefir búið sem ut-
lagi í París seinustu sex árin.
Myndin var tekin við komu
hans til New York eigi alls fyrir
löngu.
NÝJA B í Ó
Iletjur ikóganna.
Það má næstum segja, að i
þessari mynd sé eitthvað fyrir
alla: Fagurt landslag, ástir,'
hraustlegir bardagar, hlægileg
atvik o.s.frv.
Eins og nafnið bendir til ger-
ist myndin meðal lietja skóg-
anna, skógarhöggsmanna i
Kanada. Þar sést öll starfsemi
skógarhöggsins, frá þvi að risa-
trén falla fyrir hendi mannanna
og þangað til þau eru sett um
borð i skip, og orðin vara handa
lieimsmarkaðinum.
En þarna er samkepni eins
og annarsstaðar, og keppinaut-
arnir eru tveir bræður og ein
stúlka. Eldri bróðirinn vill
þjarma að stúlkunni, svo að
hann geti eignast skógarflæmi
liennar, en yngri bróðirinn
gengur í þjónustu liennar, án
|iess að liún viti hver hann er
raunverulega.......
Myndin gerist „þar sem karl-
menn eru karlmenn og konur
-— eru það líka“, eins og sagt er
á einum stað i myndinni.
Aðalhlutverkin leika George
Brent (sást hér síðast í Jeze-
bel) og Beverly Roberts. Höf-
undur sögunnar, sem myndin er
tekin eftir, er James Oliver Cur-
wood, sem er vel þelctur hér
á landi.
Kennarinn: Fyrr á tímum var
það oft svo — og er raunar enn
— að titlar manna voru liafðir
á eftir eiginnöfnum þeirra, svo
sem: Skúli jarl, Björn liöldur
o. s. frv. Getur Anna litla nefnl
svipuð dæmi frá vorum timum.
Anna: Hjarta drotning, tígul
kóngur, spaða gosi!