Vísir Sunnudagsblað - 14.01.1940, Blaðsíða 8

f
8 VlSIR SUNNUDAGSBLAÐ
Baldup Möller:
Baráttan um
iorietabikarinn,
Framh.
Hamilton-Russel bikarinn.
Þjóðirnar sem tefldu um bik-
arinn voru 16, þar eð England
gekk úr.
Eftir 5 umferðir voru þessar
þjóðir efstar:
1. Þýskaland 14 (af 20); 2.
Argentína 13Ví> (af 20); 3. Sví-
þjóð 13y2 (af 16); 4. Pólland
11% (af 20); 5. Bæheimur og
Mæri 10% (af 20). — Eistland
hafði byrjað mjög illa og var
nú 10. i röðinni með 8 v. —
Eftir 10. umferð var röðin
þessi: 1. Þýskaland 25 (af 36);
2. Pólland 24 (af 40) ; 3. Sví-
þjóð 23 (af 36); 4. Argentína
22% (af 36); 5. Holland 22 (af
36); 6. Bæheimur; 7. Eistland;
8. Lettland. Eftir 13. umferð
var röðin þessi: 1. Pólland 32
(af 52); 2. Þýskaland 31 (af
48); 3. Svíþjóð 30% (af 48) ; 4.
Eistland 29 (af 48); 5. Bæheim-
ur 29 (af 48); 6. Argentma 28%
(af 48); 7. Lettland 26 (af 48);
8. Holland 25% (af 48).
Úrslitin urðu þessi (eftir 15.
og síðustu umferð):
1. Þýskaland 36 vinninga; 2.
Pólland 35V2 v.; 3. Eistland
33% v.; 4. Svíþjóð 33 v.; 5.
Argentína 32% v.; 6. Bæheimur
og Mæri 32 v.; 7. Lettland 31%
v.; 8. Holland 30V2 v.; 9. Pale-
stina 26 v.; 10. Frakkland 24%
v.; 11. Cuba 22% v.; 12. Litliau-
en 22 v.; 13. Chile 22 v.; 14.
Brasilía 21 v.; 15. Danmörlc
17% v. Þjóðverjar voru vel að
sigrinum komnir. Þeir töpuðu
einir engu einvígi og unnu alla
skæðustu keppinautana nema
Pólland, sem þeir, eins og áður
er sagt, tefldu ekki við. Þeir setn
fyrst og fremst stuðluðu að
sigri þeirra voru Eliskases á 1.
og Engels á 3. borði. Engels var
með besta vinningshlutann í
Hamilton Russel kepninni.
Pólverjarnir tefldu illa framan
af en jöfnuðu sig og drógu mjög
á. Ef til vill liafa þeir eklci teflt
með fullum styrkleika og er
það afsakanlegt. Einn þeirra er
fjölskyldufaðir frá Warschau
og annar frá Lodz. Eina þjóðin,
sem á nokkuru stigi kepninnar
var Þjóðverjum hættuleg var
Svíþjóð. Fyrstu umferðirnar
voru þeir raunverulega töluvert
fyrir ofan, þar eð þeir höfðu
teflt einu einvígi minna, en voru
svo til jafnir þeim. En í miðri
kepninni töpuðu þeir fyrir
tveim tiltölulega veikum þjóð-
um (Holland, Brasilía) og í
þriðju seinustu umferð tefldu
þeir raunverulega til úrshta við
Þjóðverja og töpuðu (EUskases
— Stálberg jafntefli, Michel
vann Lundin, Engels vann
Bergquist, Becker — Danielson
jafntefli). — Úrslitin i Argent-
ínukepninni voru, eins og áður
er sagt, tiltölulega eðlileg. Ó-
vænt var frammistaða Norð-
manna þó; þeir stóðu illa fram-
an af, en unnu veikustu þjóð-
irnar mjög vel í seinustu um-
ferðunum. Taflmáti þeirra er
töluvert óútreiknanlegur og
geta þeir þvi fengið óvænta
sigra. En að öðru leyti voru úr-
slitin mjög eftir þvi sem búast
mátti við.
VerÖIauna-afhendingin
fór fram að kvöldi þess dags er
tefldar voru biðskákir að sein-
ustu umferð Hamilton-Russel
kepninnar. Fór afhendingin að
nokkuru leyti öðruvísi fram en
vanalegt er. Voru ekki leiknir
þjóðsöngvar sigurvegaranna.
Hinsvegar var seldur aðgangur
og var fjöldi áhorfenda. Ekki
var laust við að áhorfendur
gengju lengra en almenn kurt-
eisi leyfir. Þeir klöppuðu að
vísu vel fyrir Þjóðverjunum
þegar þeim var afhentur bikar-
inn, og hverjum einstökum lít-
il eftirmynd af honum. En þeg-
ar tilkynt var hverjir hefðu orð-
ið nr. 2, sem sagt Pólverjar, var
klappað viðstöðulaust í einar
tvær mínútur, meira að segja
töluvert lengur en þegar Ar-
gentínumenn voru kallaðir upp
og voru afhent verðlaun fyrir
eitthvað, sem enginn veit hvað
er. Pólverjar, Eistlendingar og
Sviar fengu hinsvegar engin
verðlaUn. Allvel var klappað
þegar okkur voru afhent verð-
launin, með miklum mynda-
tökum eins og áður. Eins mikið
var þó klappað, þegar tilkynt
var að Uruguay hefði orðið nr.
4. Þeir eru nokkuð miklir
Suður-Ameríku-„patriotar“ þar
neðra. —
Smá-ferðasaga.
Nokkurum dögum eftir að
mótið liófst fengum við hréf frá
íslendingi í Argentínu, Ingi-
mundi Guðmundssyni, sem er
deildarstjóri hjá ameríkönsku
risafyrirtæki, Swift, sem liefir
kjötútflutning með höndum.
Hefir verksmiðjan í Rosario
meiri umsetningu en Island
hefir utanrikisverslun. Yið
svöruðum bréfinu og þökkuð-
um boðið. — Nefndum við dag-
ana, sem við áttum lausa og
varð það úr að Guðmundur,
Jón og eg fórum daginn eftir
að við tefldum við Noreg. Hinir
vildu hvíla sig. Það er 4 klst.
ferð með járnbraut frá B. A.
til Rosario. Landslagið er til-
breytingalítið á leiðinni. Rækt-
að land eða hagar, alt girt og á
liverjum bæ tugir og liundruð
af nautgripum og töluverður
fjöldi af liestum. Kl. um 12, en
við fórum kl. 8, komum við til
Rosario. Tók Ingimundur á
móti okkur á járnbrautarstöð-
inni og ók okkur heim til sín í
bifreið sinni. Er það all-löng
leið, þvi bærinn er annar stærsti
í Argentínu. Tók kona hans ó
móti okkur með virktum og
skildi þó hvorki hún okkur né
við hana. 'Hún var frá Uruguay
og talar spönsku. Einu orðin,
sem hún kann i islenslcu eru
„farðu á fætur“, og segir liún
að þau hrífi vel. Börn þeirra tvö
heita íslenskum nöfnum, en
tala spönsku og einnig ensku,
þar eð þau eru á enskum skóla.
Eftir miðdegismatinn fór Ingi-
mundur með okkur til verk-
smiðjunnar og sýndi okkur
meðal annars samkomuhús
verksmiðjunnar og golfvöll o. s.
frv. Einnig sýndi hann okkur
sláturliús þar rétt hjá, en var-
lega verður að fara í shka hluti,
því vegna stríðsins er útlend-
ingum bannaður aðgangur að
slílcum stöðum af ótta við
skemdarstarfsemi á aðalút-
flutningsvöru landsins. Ókum
við síðan heim til Ingimundar
og sátum þar góða stund í besta
yfirlæti, en kl. 5 urðum við að
fara með lestinni. Vildu þau
lijón alls ekki sleppa okkur og
höfðu búið Upp rúm handa
olckur, en við þorðum ekki að
eiga það á hættu að koma
þreyttir eftir 4 tima akstur til
móts við Búlgarana daginn eft-
ir og urðum því, mikið gegn
okkar vilja, að kveðja það góða
fólk þá strax. — I lestinni um
kvöldið hittum við skákmenn
frá Cordova, sem voru að fara
til að horfa á skákmótið; voru
þeir hinir alúðlegustu. Jón var
beðinn um að tefla við einn
þeirra, þann besta eða næst-
besta í Cordova og var maður-
inn (sá frá Cordova) svo Utan
við sig yfir þessum sóma, að
liann gat ekki neitt. Yið Guð-
mundur sátum lengst af á tali
við Dana sem við hittum í lest-
inni. Var hann bygginga-„kon-
struktör“ eða eitthvað þesshátt-
ar og hað okkur að skila kveðju
til gamals kunningja í Reykja-
vík, sem hann hafði þekt í
Höfn. Fræddi hann okkur mik-
ið um land og þjóð og var okk-
ur hinn besti og kvöddum við
hann með virktum á járnbraut-
arstöðinni.
F östudagsklúbbur.
Hér í Reykjavík er svonefndur
„Fimtudagsklúbbur“. Stúdentar
við háskólann í Missouri í U. S.
A. hafa meS sér félagsskap, sem
þeir nefna „GuSi sé lof aS þaS er
föstudagur". Þá daga koma stúd-
entarnir nefnilega saman til þess
aS fagna því, aS ein skólavikan
enn skuli vera á enda. Frí á laug-
ardögum!
Skegg og gasgrímur.
Munkarnir í klaustri hins heil-
aga Bernhards í Charnwood-skógi
í Leicestershire á Englandi gengu
allir meS alskegg — áSur en stríS-
iS skall á. Þá rökuSu þeir sig,
því aS þeir komust aS því, aS ekki
væri hægt aS nota gasgrímur, þeg-
ar menn hefSi alskegg.
FRÁ NIKKELNÁMUNUM I NORÐUR-FINNLANDI þar sem
miklir bardagar stóðu fyrir nokkuru.