Vísir Sunnudagsblað - 29.10.1941, Blaðsíða 7

VlSm SUNNUDAGSBLAÐ
7
á áfangastað. Mér hefir jafnan
verið margt betur lagið en að
halda á penna, og auðvitað gat
eg ekki komið orðum að til-
finningum minum. Samt held
eg að bréfið hafi verið sæmi-
legt.
Það kom svar frá lienni dag-
inn áður en eg lagði af stað
heim. Hún skrifaði aðeins ör-
fáar línur, og það var brot úr
kvæðinu okkar gamla, ekkert
annað:
Við lága krítarklettinn, þar sem
kofarústin var
endur fyrir löngu, og upp á
sandinn bleika
aldan skolar lilcum frá
heljardjúpum mar.
Þar geymist þér mitt svar.
Og nafnið hennar undir. En
mér var þetta nóg; mér fannst
það vera fullgilt svar, eftir allt
sem á undan var gengið. Og eg
flýtti mér heim í sælli vimu.
Nörresen gamli þagnaði og
lyfti fullu glasi að munni sér;
þjónninn hafði fært honum það
f>TÍr stundu.
Það hefir orðið fagnaðar-
fundur, sagði ég, þegar mér var
farið að leiðast að bíða eftir
framhaldinu.
Gamli maðurinn leit á mig
sem snöggvast, svo lineigði
hann höfði, eins og til sam-
þykkis.
Litlu síðar sagði hann lágt og
rólega:
Hún fannst daginn áður en
eg kom, í flæðarmálinu við
kritarklettana fyrir vestan jxtrp-
ið okkar. Eg kyssti hana dána.
Það var fyrsti og síðasti koss-
inn minn.
LEYNDARDÓMUR
KLEIF ARV ATNS.
Frh. af 3. siðu.
aftur, sem kunnugt ex% og liefir
farið hækkandi í stórum di’átt-
um síðan. ^
í þau sjö ár, sem Jón Magnús-
son hjó í Krýsuvík, var ófært
fyrir Stapann. Þess má og geta,
aðárið 1908, þegar herforingja-
ráðið danska vann að landmæl-
ingurn við Kleifarvatn, hafði
vatnið flætt upp á Nýjaland,
samkvæmt þvi sem kortið eftir
þessum mælingum sýnir.
Skulu nú undanfarandi upp-
lýsingar bornar saman við úr-
kornu í Vestmannaeyjum á um-
ræddu tímabili.
Um 1880 er að koma slægja á
Nýjaland, af því að yfirbo’rð
vatnsins hefir farið lækkandi að
undanförnu. Úrkomumæling-
arnar ná ekki svona langt aftur,
en samkvæmt timabilaskiptun-
um i úrkomunni i Vestmanna-
eyjum, á að vera lækkandi úr-
koma á þessum tíma og það, unz
timabil það hefst, sem sést á
línuritinu. Nú koma ái*, þegar
Nýjaland gefur af sér nokkur
hundruð hesta, og það hefir ver-
ið snemma á þessu tímabili. En
árið 1907 er orðið svo liátt i
vatninu, að það er síðasta ái*ið,
sem þar er heyjað urn langt
skeið. En þetta er einmitt eitt
af þehn ármn sem gera hámark
úrkomunnar á timabilinu. Og
þá liefir Guðmundur i Nýjabæ
heldur aldrei fyrr séð vatnið
svona hátt. Það átti þó enn eftir
að hækka og úrkoman í Vest-
mannaeyjum er einnig miklu
hærri árið eftir. Um 1912 var
svo hæst i vatninu að sögn Jóns
Magnússonai’, og flæddi það þá
um það bil yfir Nýjaland. Sam-
kvæmt úrkomunni i Vest-
mannaeyjum hefði átt að vera
hæst i þvi um 1914. En þess er
ekki að vænta, að liækkun i
Kleifarvatni (eða lækkun) fylgi
alveg úrkomunni í Vestmanna-
eyjum, þegar um einstök ár er
að ræða, þó að hún geri það i að-
aldráttum. Ekki er kunnugt um,
hvað það liefir verið löngu eftir
1912, sem fór að gæta verulegr-
ar lækkunar í vatninu, en bæði
vatnið og úrkoman í Vest-
mannaeyjum, hafa svo í stór-
um dráttum farið lækkandi til
ársins 1932, en hækkaði svo aft-
ur 1933 o. s. frv. eins og línu-
ritin sýna og samanber einnig
úrkomuna á Eyrarbakka.
VI.
Það, sem eg hefi viljað sýna
fram á í þessari ritgerð og færa
rök að, er þetta: Að hækkunin
og lækkunin í Kleifai'vatni, sem
telja má reglubundna, en ýmsir
hafa álitið að stafaði af breyti-
legu niðui*rennsli urn vatns-
botninn, eigi aðalorsakir í tírna-
bilaskiptum í úrkomunni.
í New York er Doi*othea An-
tel, fyrverandi dansmær, nýlát-
in, 39 ái*a gömul. Þegar hún
var 19 ára að aldri, hrapaði hún
niður stiga í leikhúsi, þar sem
hún starfaði sem dansmær, og
Iiryggbrotnaði.
í tuttugu ár lá hún rúmföst,
en það hindraði liana samt ekki
í því, að stofna sina eigin verzl-
un, þár sem hun vann alein við
afgreiðslu, þótt rúmföst væri.
•
Kontrakt-Bridge
Eftir Kristínu Norðmann
Tvísagnfærir litir.
Til að segja lit tvisvar sinn-
um án stuðnings meðspilara,
þurfti áður minnst: D-G-10-X-X
(þrjú liáspil flmmtu), eða Ás-
K-X-X-X (ás og lcóng fimmta).
Nú liefir verið dregið úr kröf-
unum livað þetta snertir, og er
nú heimilt að segja lit tvisvar
með aðeins tvö háspil fimmtu.
T. d.:
D-G-9-3-2
IÍ-G-4-3-2
K-D-4-3-2
Ás-G-4-3-2
Um alla sexliti og lengri liti
gildir sania og áður, að þeir eru
tvísagnfærir, þó að háspilin
vanti.
T. d.:
7-6-Ö-4-3-2
9- 8-0-5-4-3-2
10- 9-7-6-4-2
G-7-6-5-4-3
D-9-8-4-3-2
Við, sem höfum spilað eftir
Culbertsons-kerfi og fylgt regl-
unum nokkuð fast eftir, höfum
náttúrlega oft orðið aðbregðaút
af þeim. Vil eg t. d. taka þessi
spil:
A 7-5
V G-10-6-5-2
♦ G-9-7-5
* 10-5
* D-8
¥ Ás-8-4-3
* K-D-8-6
* Ás-9-3
A Ás-10-3
¥ 3
♦ 4-3
* K-D-G-8-7-2
A K-G-9-6-2
¥ Iv-D-7
* Ás-10-2
* 6-4
N
V A
S
Suður segir einn spaða, vestur
pass, Norður svarar með tveim
gröndum, en Austur segir þrjú
lauf. Suður á ekki annan kost
en að segja þrjá spaða, sem
Norður hækkar í fjóra.
Þegar laufi er spilað út, geta
þrjú grönd ekki unnist, og eru
fjórir spaðar einasta gamesögn-
in, sem hægl er að vinna á þessi
spil. Hér er með öðrum orðum
ekki um annað að ræða, en að
segja spaðann tvisvar, þó að hó-
spilin séu aðeins tvö.
Spilið úr síðasta sunnudags-
hlaði, 19. okt.:
Suður spilar sex spaða:
Vestur spilar út spaðatvist.
Suður tekur með áttunni hjá
hlindum og spilar hjarta. Vestur
fær slaginn og spilar aftur
spaða! Suður tekur með gosan-
um lijá hlindum, spilar síðan
laufi þrisvar sinnum og kastar
tígultvisti af eigin hendi í lauf-
kónginn. Spilar svo kóngi og ás
í tígli og enn tígli frá blindum
og trompar með spaðakóngi.
Spilar spaða og tekur siðasta
trompið af Vestri. Spilar síðan
tíglunum tveimur, sem fríir
eru orðnir, kastar tapspilunum i
hjarta frá sjálfum sér, og vinnur
þannig sex spaða.
Suður spilar firpm spaða
dohlaða og redohlaða. Vestur
spilar út lauftiu.
A
¥ D-9-8-6-5-2
♦ 10-8-7-6-4-3
Ás
A 9-8-7-6-5-3
¥ 4
♦ 9-2
* 7-5-3-2
A K-D-G-10-4-2
¥ Ás-K
♦ Ás-K
♦ K-D-G
Þetta spil var spilað i erlendri skuli vera fimm spaðar, þar
Bridge-keþpni, og virðist það sem sex hjortu geta unnist á
nokkuð kvnlegt að lokasögn spilin.
A Ás
¥ G-10-7-3
♦ D-G-5
* 10-9-8-6-4