Vísir Sunnudagsblað - 16.11.1941, Blaðsíða 7

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
7
Móðirfn ogr moldin
Ríka systir! miðla mér
magni, er þú í skauti ber.
Barns míns vangi er vetrarhvítur,
vor er nú — og mjallir þrýtur.
Eg verð gjöful aftur þér,
ef þú, Mold, vilt hjálpa mér.
Góða Mold, hve göfugt þel
geymir þú og reynist vel.
Öllum, scm þér eitthvað sinna
og að þér hið minnsta hlynna
óðar gefur aftur þú,
eðli þínu sönn og trú.
Systir, nú skín sólin heitt,
senn er vetrarharkan þreytt,
Og við megum yndis njóta,
iðja saman, launin hljóta:
sjá lwe lifna lauf — og fræ
lyftast upp við dögg og blæ.
Ilefjast upp í tjóssins lind,
Ijóma og anga í nýrri mynd.
Lífsins undur allt af skeður,
alla, er s j á og hey r a gleður.
Upprisan er öllu. vís,
er við barm þinn dvalann kýs.
Systir Mold, þitt blessað brauð
betra er hverjum gerviauö.
Frá þér mennskur maður villtist,
mjög af sjálfs síns kreddum spilltist.
En þú bíður, trygg og trú,
trausta, fagra lifsins brú.
Sérhvert vor, er sólin skín,
söm er tryggð og gæzka þín:
lífsins krafti miðlar mönnum
mild — og fræðum eilíf sönnum.
Faðir lífs þér gerði og galt,
góða Mold, að nær,
§KÁK
Tefld í London 1858.
Philidorsvörn.
Hvitt: Barnes.
Svart: Morphy.
1. e4, e5; 2. Rf3, d6; 3. d4, f5;
4. dxe,fxe; 5. Rg5,d5; 6. e6, Bc5;
7. Rf7. (Rétta áframhaldið er:
7. Rxe4, dxR; 8. Dh5+ og síðan
9. DxB, eða ef 7. Be7 þá 8. Dg4)
Df6; 8. Be3, d4; 9.' Bg5 (Dh5 er
sterkari leikur) Df5; 10. RxH,
DxB; 11. Bc4 (Betra var að
koma riddaranum út aftur)
Rc6 (Nú var betra fyrir svartan
að leika Dxg2, þvi ef hvítur léki
nú 12. 0-0, Re5; 13. Rf7, Rf3+;
14. DxR og livitur vinnur).
allt.
Ii u I d a.
12. Rf7, Dxg2; 13. Hfl, Rf6; 14.
f3? (Hvítur var nú þrátt fyrir
allt með gott tafl ef hann hefði
leikið Rd2 því ef þá 14.......e3,
þá 15. pxp, pxp; 16. Rb3 o.s.frv.)
Rb4; 15. Ra3, Bxe6; 16. BxB,
Rd3+; 17. DxR (Ef 17. pxR þá
Bb4+) exD; 18. 0-0-0, BxR; 19.
Bb3, d2+; 20. Khl, Bc5; 21. Re5,
Kf8; 22. Rd3, He8; 23. RxB,
DxH!; Re6+, HxR og hvítur
gaf.
Kontrakt-Bridge
Eftir Kristínu Norðmann
Ef tveir sagnfærir f jórlitir eru
á hendi, skal velja um svo sem
hér segir:
Sé annar liturinn lauf, en
hinn spaði eða hjarta, segið þá
alltaf lapfið fyrst.
Dæmi 1.
A Ás-K-8-5
V 19-9-8
♦ G-2
♦ Ás-D-7-3
Hér tekur maður sér til
hjálpar hina svokölluðu bið-
reglu. Hún er fólgin í því, að
maður iiugsi sér liverju líklegt
er, að meðspilarinn svari og til
að halda sögnum á sem lægslu
sagnstigi að byrja þá heldur á
lægri litnum.
T. d. liér getur maður hugsað
sér, að meðspilari svari með
einum tígli eða hjarta og er þá
hægt að segja einn spaða næst.
Ef meðspilari aftur á móti
svarar með einu grandi er
nokkuð hátt að segja tvo spaða,
en þó býst eg við að flestir
mundu reyna það.
Ef tveir fjórlitir eru, sem
liggja saman, það er næstir
hvor öðrum að gildi svo sem
spaði og hjarta,
hjarta og tígull
tígull og lauf
segið þá altaf hærri litinn fyrst.
Dæmi 2.
A Ás-G-8-7
V Ás-D-10-2
♦ Ás-4-3
♦ 8-6
Hér er rétt að byrja á einum
spaða. Ef meðspilari svarar með
einu grandi, tveim laufum eða
tveim tíglum, er iiægt að segja
tvö hjörtu næst. Þarf þá með-
spilari ekki að segja nema tvo
spaða, ef spaðinn hentar hon-
um betur.
Dæmi 3.
A 8-3
¥ Ás-K-6-4
♦ Ás-G-10-5
* K-10-2
Byrjunarsögn er hér eitt
lijarta. Ef meðspilari svarar
með einum spaða er bezt að
segja eitt grand. Segi meðspil-
ari þá næst tvö lauf, hefir
maður um þrjá kosti að velja,
sem sé að segja tvo tígla, tvö
grönd, eða hækka laufin.
Mundi eg persónulega kjósa að
segja tvö grönd, vegna þess að
mestar líkur eru til, að game
geti unnizt í grandi.
Dæmi 4.
A Ás-10-4
¥ 5-3
♦ Ás-K-8-4
* Ás-D-9-2
Á ])essi spil er byrjað á ein-
um tígli. Svari meðspilari með
einu lijarta, einum spaða eða
einu grandi segir maður næsl
tvö lauf.
Bridgeþrautin úr síðasta
Sunnudagsbl. 2. nóv.
Suður spilar út tíguldrotln-
ingu, Vestur lælur kónginn,
Norður ásinn. Suður spilar
lijartakóngi frá Norðri, og kasl-
ar sjálfur tígulfimmi. Spilar
síðan hjartagosa. Austur
trompar með spaðatíu, en Suð-
ur trompar hærra með spaða-
gosa, Suður spilar spaðaás og
þvinæst spaðadrottningu. Norð-
ur kastar tígulþristi í spaðaás-
inn. — Þegar spaðadrottningu
er spilað, komast bæði Vestur
og Austur í kastþröng. Norður
gefur í eftir því,- sem Vestur
kastar, en Suður fær alla slag-
ina.
Ef Austur tekur þann kosl-
inn að ti'ompa ekki lijartagos-
ann, en kastar tígli eða laufi,
■ kastar Suður tígulníunni. Spilar
síðan tígulþristinum og trompar
hann sjálfur. Spilar þá laufi,
sem Vestur tekur með ásnum.
Þegar lauftvistinum er spilað
frá Norðri, kemst Austur i
millihönd með sþaðakónginn,
og fer þá á söni'u leið, að Suður
fær alla slagina.
Gesturinn: „Hvernig dettur
yður í hug að halda þvi fram,
að eg liat'i fengið átta glös af
öli, eg sem sofnaði um leið og
eg hafði beðið um fyrsta glasið.“
Þjónninn: „Já, en þér hafið
sett glasið sjö sinnum um koll
meðan þér sváfuð.“
•
Aðkomumaðurinn: „Er það
ekki rétt, herra umsjónarmað-
ur, er þessi jurt ekki Calladium
fjölskyldunnar?“
Umsjónarmaðurinn: „Hér er
ekkert í eigu neinnar sérstakrar
fjölskyldu, allt er eign bæjarfé-
lagsins.“