Vísir Sunnudagsblað - 03.05.1942, Blaðsíða 7

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
1
vellinum og upp að yllitrénu,
þangað sem George Waring
beið hennar, endur fyrir löngu.
Hún sá liann standa þar og fann
ilm útsprunginna ylliblóma
berast sér að vitum. Gleði og
eftirvænting Ijúfrar æsku vafð-
ist um liug hennar og lijarta.
„Georg — ó Georg!“
Á leiðinni upp að trénu hafði
hún greinilega séð hann. En
maðurinn, sem béið hennar
undir . yllitrénu var Oscar
Wade.
„Eg sagði þér, Harriott, að
það væri þýðingarlaust að reyna
að skjóta' sér undan. Hvert fót-
mál þitl flytur þig í áttina til
mín. Eg mun alstaðar verða á
vegi þinum.“
„En livernig gazlu komið
hingað?“
„Með sama bætti og í hin
fyrri skiptin, sem þér eru kunn.
Eg er sem sé í öllum minningum
þínum.“
„Nei, endurminningar minar
frá æskuárunum eru saldausar.
Hvernig gazt þú tekið þér stöðu
föður míns, Stephens og George
Warings — þú! Ást mín til
þeirra var þó vissulega sak-
laus.“ — „Ást þín til mín var
endurskin þeirrar ástar — hluti
af henni. Þú veizt að fortiðin
hefir áhrif á framtíðina. Hefir
þér aldrei dottið i hug, að svo
kynni að vera, að framtíðin
Iiefði áhrif á fortíðina? I sak-
leysi þínu var fólginn fyrsti vís-
irinn til syndar. Þú varst það
sem þú áttir að verða.“
„Eg ætla að fara í burtu,“
sagði hún.
„Og í þetta sinn fer eg með
þér.“
„0, Oscar, hve lengi varir
þetta?“
„Eg veit það ekki. Eg veit
ekki, hvort hér um ræðir eitt
augnablik eilífðarinnar eða
eilífð eins augnabliks.“
„Einhverntíma hlýtur þetta
að eiida,“ mælti hún. „Líf
manns hér er ekki ævarandi.
Við deyjum.“ „ Deyjum! Við
erum dáin. Veizl þú ekki hvað
þetta er? Veiztu ekki hvar þú
ert? Við erum dauð, Harriott.
Við erum i Víti.“ •— „Já, sann-
arlega. Ekkert getur hræðilegra
en núverandi ástand.“ — „Og
þó er það aðeins forsmekkur
jiess, er síðar verður. Háinarlc
skelfingar og vansælu verður
það, er við verðum að fullu
samanknýtt. Við getum skilið
um stundarsakir á meðan okk-
ur leyfisl að hverfa inn í minn-
ingarnar. En þegar við höfum
kafað í minninganna djúp —
og ekkert er eftir — ekkert
nema minningin um það, sem
í okkar augum nú er viður-
Kontrakt-Bridge
Eftir Kristínu Norðmann
Eftirfarandi spil var spilað í
seinni keppninni, er háð var um
páskaleytið í húsakynnum
verzlunarmanna. Þetta var síð-
asta kvöldið og voru þá aðeins
eftir fjórir flokkar.
Við eitt borðið spiluðu Aust-
ur og Vestur þrjú grönd, við
annað fimm lauf, við þriðja
borðið fjóra tígla og við hið
fjórða fimm tígla doblaða.
Þeir Axel Böðvarsson og
Ifelgi Eiríksson spiluðu fimm
tiglana og sat ÁxeI Austur og
spilaði spilið. Er þetta mjög
skemmtilegt spil og ættuð þið,
lesendur góðir, að leggja upp
spilið og revna að spreyta ykk-
ur á því:
styggð. — Þá fáum við ekki
framar flúið hvort annað —
við verðum lokuð inni í her-
berginu, sem geymir minning-
arnar um synd okkar. Við mun-
um verða eitt hold — einn andi
— syndir okkar endurtakast ó-
aflátanlega. Og við munum
-fyrirlíta livort annað.“ —
„Hvers vegna — hvers vegna?“
hrópaði hún.
„Vegna þess að okkur er ekk-
ert annað eftir skilið. Það er
refsing okkar fyrir misnotkun
— saurgun ástarinnar.“ —
. .Myrkrið kom og huldi í svip
útsýn alla...................
Nýju sviði brá fyrir. Nú gekk
hún eftir gai-ðstíg milli hárra
trjáa. Blómkrónur bærðust
fyrir yndislegum og ljúfum
blæ. Harriott fann að hún var á
ný litið barn.
Og liún taldi sér trú um, að
nú væri hún örugg. Hún var
horfin aflur til sinnar fyrstu
bernsku. Nú var hún saklaus og
góð. Fyllsta öryggið hlaut að
vera í þessu fólgið að verða aft-
ur barn, sem lék sér úti í Guðs
grænni náttúrunni, án allra
minninga.
Hún vissi að móðir hennar
beið hennar inni í aldingarðin-
um. Og hún mundi lyfta litlu
dóttur sinni og lofa henni að
leika sér að blóðrauðum eplum
trjánna. Hún hafði nú kafað í
djúp minninganna —- hún
komst ekki lengra — ekkert var
eftir skilið.
Harriott mundi að það var
járnhlið á aldingarðinum — en
livað var þetta? Hér var allt
öðruvísi umhorfs —- eitthvað,
sem vakti hjá henni ótta. Grá-
leitar lióteldyr í stað járnhliðs.
Hún hratt upp hurðinni og
kom inn á ganginn í Hotel
Saint Pierre.
Endir.
Fjórtán ára drengur í Chicago
rak át úr sér tunguna, um leið og
hann rann á hálli gangstétt og
rakst á Ijóskersstaur. Tunga og
staur mættust og drengurinn var
íastur viö staurinn á tungunni í
20 mínútur. Þá tókst lögreghmni
aö losa hann.
A K
V Ás-G-7-6-1
♦ 8-6
* Ás-G-10-6-3
A G-8-6-3
¥ 8-5
♦ Iv-9-7-4-2
A As-7-5
¥ 3
♦ Ás-D-G-10-5-3
* 8-5-4
A D-10-9-4-2
¥ K-D-l 0-9-2
♦
* K-9-2
* D-7
N
V A
S
Suður spilar út hjartakóngi.
Austur tekur með ásnum hjá
Blindum og spilar þaðan spaða-
kóngi, síðan lághjarta og
trompar sjálfur. Næst spilar
Austur út spaðasjöi og trompar
hjá Blindum, spilar svo tígul-
áttunni. Norður lætur tvistinn,
en Austur svinar tiunni, og
kemur þá í ljós hin slæma lega
trompa. Þá tekur Austur
spaðaásinn, spilar laufi og svín-
ar gosanum hjá Blindum, en
Norður á slaginn með drottn-
ingunni. Norður spilar út spaða-
gosanum. Austur trompar með
tígulfimminu, spilar laufi, tek-
ur með ásnum lijá Blindum og
spilar þaðan hjarta. Norður cr
nú altrompa og verður að láta
tromp, en Austur trompar
hærra með gosanum. Austur
spilar svo að lokum út laufáttu
og spilar Norður inn á tromp.
Neyðist Norður þá til að spila
út tíglinum, en Austur fær báða
slagina.
En sjáið nú til hvernig fer, ef
Norður spilar út laufi eða tigli,
eftir að liafa tekið með lauf-
drottningunni — þá er spilið ó-
umflýjanlega tapað.
Ilér er annað spil, er spilað
var þetta sama kvöld. Þóttu
sagnirnar nokkuð skrikkjóttar
og spilið þvi talsvert sögulegt:
A Ás-K-D-6-7-2
¥ Ás-3
♦ Ás-G-8-7-3
*
A 8-4-3
¥ D-9-8-7-3
♦ D-10
* Ás-K-D
A 10-6
¥ G-6-4
♦ 7-5
* G-10-8-5-4-2
A 9-5
¥ K-10-5
♦ K-9-4-2
* 9-7-6-3
Við eitt borðið byrjaði Norður
sögn á einum spaða. Suður sagði
pass, en Norður vann fjóra
spaða.
Við hin þrjú borðin byrjaði
Norður sögn á tvehn spöðum.
Við eitt borðið voru spilaðir
fjórir spaðar og er það rétta
sögnin. Við annað borðið voru
spilaðir sex spaðar og töþuðust
þar tveir slagir. Við þriðja borð-
ið voru spilaðir fjórir líglar og
tapaðist þar einn slagur.
Tveggjasögnin er veik og á
takmörkunum að vera réttmæt,
en þá hygg eg, að flestir mundu
byrja á tveim spöðum. Bezt er
að segja þannig á spilin:
N o r ð u r:
tveir spaðar
þrír líglar
fjórir spaðar
S u ð u r:
tvö grönd
þrjú grönd
pass
Suður verður að gera skyldu
sína og balda sögninni áfram,
þar til game næst. Hann hefir
eindregin afsvarsspil, getur
hvorki stutt tigulinn né spaðann
og á ekki annan kost, en að segja
þrjú grönd. Norður verður svo
að ráða lokasögn, en eftir afsvar
Suðurs kemur ekki annað til
greina, en fjórir spaðar.