Tíminn Sunnudagsblað - 17.07.1966, Blaðsíða 3

Flestir kannast vi3 sögur um tröllaukna hákarla,
sem ráSast til atlögu viS menn og granda þeim. Hn
sannleikurinn um Ivinn eiginlega risahákarl —
Cetorhinus maximus — er sá, aS hann ærist á
svifi, sem er ósýnilegt berum augum.
Á undanförnum árum hafa sjóstangaveiðimenn :afn norSar-
lega og viS strendur SvíþjóSar þráfaldlega séS tröllaukna
háfiska á sveimi umhverfis báta sína. En það er lítil ástæða
til ótta, því aS risahákarlinn er ekki kjötæta.
♦y"""...................■-**!

I i i
■M'iím&iL
}
i

, ‘"i*
Risahákarlinn og hvalhákarl hita-
beltislanda eru stærstu fiskitegund
ir, sem þekkjast. Risahákarlinn getur
orSið 15 m á lengd, en slik tröll eru
fáséð á norðurslóðum.
Þegar risahákarlinn er á sundi, streym
ir sjór inn um kjaft hans og aftur ut
um tálknin. Það eru hvorki meira né
minna en 1500 rúmmetrar, sem streyma
í gegn á klukkutíma.
Svif berst með sjónum. Rétt vð
tálknin er nokkurs konar sía með
öngum í þúsundatali. Svif, hrogn og
annað matarkyns festist þar, þegar
sjórinn berst í gegn.
Þegar sían er full lokar risahákarl-
'nn kjaftinum. Næmir angarnir gefa
sjálfkrafa eftir, og svifgrauturinn
rennur niður kok hákarlsins.
Risahákarlinn er afar þungur, eins og
nærri má geta. Lifrin ein vegur heila
smálest. Hún er mjög rík af fitu, og
hennar vegna heldur hákarlinn jafn-
vægi.
AS vetrarlagi sést risahákarlinn
sjaldan á ferli. Lítið er um svif á
þeim árstíma, og hákarlinn leitar nið
ur á mararbotn og hefur þar hægt
um sig.
Lesmál: Arne Broman reikningar: Chariie 8ood.
T í IVl 1 N N — SUNNUDAGSBLAÐ
579