Lesbók Morgunblaðsins - 29.11.2003, Síða 13

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ˜ MENNING/LISTIR 29. NÓVEMBER 2003 13
Í
slenski dansflokkurinn tók þátt í hinni
virtu danshátíð Holland Dance Festival
fyrir skemmstu og sýndi þar dansverk-
in Stingray eftir Katrínu Hall, Elsu eft-
ir Láru Stefánsdóttur og The Match
eftir Lonneke van Leth sem sérstak-
lega var samið fyrir dansflokkinn í til-
efni danshátíðarinnar og frumsýnt í
Borgarleikhúsinu 9. október sl. „Það var
Samuel Wuersten, stjórnandi Holland Dance
Festival, sem stakk upp á þessu samstarfi, þ.e.
að Lonneke kæmi hingað til lands og ynni sýn-
ingu sem frumsýnd væri hér og síðan sýnd á
hátíðinni úti,“ segir Katrín Hall sem kynntist
Wuersten er þau sátu saman í dómnefnd í al-
þjóðlegu ballett- og danshöfundakeppninni
sem haldin var í Helsinki 2001.
„Síðan þá höfum við hist reglulega á dans-
stefnum og hátíðum og í framhaldinu hefur
tekist ákveðinn vinskapur. Við buðum honum
t.a.m. að vera formaður dómnefndar í leikhús-
danskeppninni sem við héldum hér í Borgar-
leikhúsinu sl. vor. Smám saman fékk hann sí-
fellt meiri áhuga á þessum litla flokki hér þar
sem honum fannst við vera að gera áhugaverða
hluti. Hann kom síðan að fyrra bragði með
hugmyndina um samvinnu milli Holland Dance
Festival og Íslenska dansflokksins. Samuel
hefur stjórnað Holland Dance Festival í bráð-
um tíu ár og á þeim tíma tekist að skapa hátíð-
inni verðugan sess í evrópsku listalífi. Hann er
ótrúlega framsýnn maður, óhræddur við að
taka áhættur og bjóða upp á nýstárleg verkefni
sem er fremur sjaldgæft innan dansbransans.
Hann virðist hafa einstaklega gott nef fyrir
hlutunum og er fyrir vikið mjög virtur innan
dansheimsins.“
Áhorfendur mjög forvitnir um Ísland
Krefst svona ferð ekki mikils undirbúnings?
„Jú, og í raun gera fæstir sér grein fyrir
hversu ótrúlega mikil vinna liggur að baki því
að sýna tvær sýningar í Hollandi. Það þarf að
finna rétta prógrammið sem hentar hverjum
og einum sýningarstað tæknilega sem og list-
rænt. Tæknimaðurinn okkar, Benedikt Axels-
son, var t.a.m. í tölvupóstssambandi við að-
standendur hátíðarinnar í rúmt ár áður en við
fórum út. Fjárhagslega þurfum við svo auðvit-
að líka alltaf að passa að við komum vel út úr
þessu. Í gegnum tíðina höfum við lagt áherslu á
að við þyrftum ekki að borga með okkur í þess-
um ferðum og í dag erum við að hafa pínulitlar
tekjur af ferðunum, sem er auðvitað tilgang-
urinn. Það er vitanlega ósk okkar og von að í
framtíðinni geti ferðirnar verið okkur tekju-
lind.“
Hvernig viðtökur fenguð þið á hátíðinni?
„Við fengum góðar viðtökur og óvenju mikla
athygli frá fjölmiðlum. Áður en við fórum út
hafði Lonneke varað okkur við því að oft gæti
verið erfitt að komast að í fjölmiðlum og fá ein-
hverja kynningu. En raunin var sú að við feng-
um afar mikla umfjöllun, til dæmis heilsíðu-
viðtal í dagblaðinu í Den Haag. Lonneke hefur
náttúrlega samið talsvert úti í Hollandi en
þetta var í fyrsta skiptið sem henni gafst kost-
ur á að semja fyrir erlendan flokk og það þótti
greinilega mjög spennandi. Þegar við frum-
sýndum verkið hér í Borgarleikhúsinu hafði
Lonneke sérstaklega orð á því hve opnir og
hláturmildir henni fannst íslenskir áhorfendur
vera. Hún hafði nokkrar áhyggjur af því að hol-
lenskir áhorfendur myndu kannski ekki taka
verkinu jafn vel, en áhorfendur úti hlógu ekki
síður að The Match og það var uppselt á báðar
sýningarnar okkar. Að sýningum loknum sát-
um við Lonneke fyrir svörum áhorfenda sem
hollenski danshöfundurinn Mark Jonkers
stýrði. Það var greinilegt að áhorfendur voru
mjög forvitnir um Ísland og langaði að vita
hvort og hvernig aðstæður hér hefðu mótandi
áhrif á okkur sem listamenn. Mörgum lék einn-
ig forvitni á að vita hvernig Lonneke hefði dott-
ið í hug að nota fótboltann í verki sínu, enda er
það fremur óvenjuleg nálgun í dansverki. Ég
benti á að uppsetning The Match væri frábært
tækifæri fyrir okkur á Íslandi til þess að ná til
nýrra áhorfenda sem ekki eru vanir að koma á
danssýningar. Við megum nefnilega aldrei
gleyma því að við erum að skapa sýningarnar
fyrir áhorfendur og auðvitað skiptir máli að þá
langi til að sjá það sem við erum að gera.“
Urðu vitni að sögulegum viðburði
Gafst ykkur tækifæri á að sjá aðra danshópa
á hátíðinni?
„Já, sem betur fer. Oft á tíðum þegar við tök-
um þátt í danshátíðum þá stöldrum við mjög
stutt við til að gera ferðina sem ódýrasta og
höfum þá ekki tækifæri til að sjá neitt annað.
En í þetta sinn gafst okkur kostur á að vera
tveimur dögum lengur og gátum því séð nokkr-
ar sýningar sem var ómetanlegt. Meðal þess
sem við sáum var opnunarverk hátíðarinnar
sem samið var af Mats Ek, en hann hefur um
áraraðir verið stjórnandi Cullberg-dansflokks-
ins og er einn frægasti danshöfundur samtím-
ans. Verkið samdi hann fyrir NDT III, sem er
flokkur eldri dansara hjá Nederlands Dans
Theater, og meðal dansara í verkinu má nefna
Niklas Ek, Sabine Kupferberg, Ana Laguna og
Egon Madsen. Í raun markaði þessi sýning
tímamót í danssögunni því það hefur aldrei áð-
ur gefist færi á að sjá þessar stórstjörnur dans-
heimsins saman á sviði. Þrátt fyrir að verkið
sjálft hafi hlotið misjafnar viðtökur var þetta
engu að síður sögulegur viðburður sem ber enn
og aftur merki um framsýni Samuels.“
Hvaða þýðingu hefur gott gengi á hátíð af
þessari stærðargráðu síðan fyrir ykkur í fram-
haldinu?
„Þátttaka okkar á vonandi eftir að skapa
fleiri tækifæri fyrir flokkinn. Bara það að hafa
komið fram á þessari hátíð gefur flokknum
ákveðið vægi og viðurkenningu. Að undan-
förnu höfum við verið að vinna með umboðs-
skrifstofu í Þýskalandi til að koma okkur á
framfæri þar og förum þangað með tvær sýn-
ingar í mars nk. þannig að það er ýmislegt á
döfinni. Við munum áreiðanlega vera mun
meira á faraldsfæti í framtíðinni t.d. í tengslum
við samstarfsverkefni níu landa sem nefnist
Trans Dance Europe og hófst þegar Reykjavík
var menningarborg árið 2000 og heldur nú
áfram til ársins 2006 með stuðningi Evrópu-
sambandsins. Allt er þetta liður í því að nýta
betur þessa umfram afkastagetu dansflokks-
ins.
Sökum smæðar samfélagsins erum við oftast
búin að mjólka markaðinn eftir aðeins tíu sýn-
ingar, sem er náttúrlega ekki góð fjárfesting
miðað við hvað það kostar að setja upp sýn-
ingar. En með því að nýta verkin okkar áfram
og koma þeim á framfæri erlendis erum við í
raun að slá margar flugur í einu höggi. Við er-
um bæði að stækka markhópinn okkar og nýta
fjárfestingar okkar betur á sama tíma og við
erum að þróa okkur áfram, auk þess sem þetta
styrkir ímynd okkar. Ekki spillir síðan fyrir að
við erum að koma íslenskri list á framfæri er-
lendis.
Að mínu mati eru þessar ferðir því bara til
góðs í öllum skilningi, ég tala nú ekki um þegar
þær eru farnar að borga sig og vel það. Það er
hins vegar staðreynd að fjárhagslega er okkur
mjög þröngt sniðinn stakkur og við t.d. hrika-
lega undirmönnuð. Þannig fer að líða að því að
það þarf að koma til stuðningur ráðamanna hér
í þessu landi. Þeir þurfa að fara að meta flokk-
inn að verðleikum, því að mínu mati er það póli-
tísk spurning hvað menn vilja gera með Ís-
lenska dansflokkkinn.“
silja@mbl.is
GÓÐ NÝTING
Á UMFRAM
AFKASTAGETU
Íslenski dansflokkurinn tók nýverið þátt í Holland
Dance Festival og sýndi þar þrjú dansverk við góðar
viðtökur. SILJA BJÖRK HULDUDÓTTIR hitti Katrínu
Hall, listrænan stjórnanda flokksins, að máli
og hlýddi á ferðasöguna.
Ljósmynd/Bruce Eno
Lonneke van Leth og Katrín Hall sitja fyrir svörum í umræðum sem Mark Jonkers stjórnaði að sýningu lokinni.
Morgunblaðið/Golli
Mynd úr The Match prýddi forsíðu sérblaðs um danshátíðina sem Haagsche Courant gaf út.