Lesbók Morgunblaðsins - 24.04.2004, Side 14

14 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ˜ MENNING/LISTIR 24. APRÍL 2004
SÖNGLEIKURINN Assassins,
eða Leigumorðingjarnir, eftir
þá Stephen Sondheim og John
Weidman, hefur nú ratað á fjal-
irnar í helsta leikhúshverfi
New York borgar, Broadway,
en verkið var fyrst sett upp ár-
ið 1991. Að mati New York
Times eru þó margvíslegar út-
skýringar á því að þessi grág-
lettna kómedía hefur ekki verið
sett upp þar fyrr, en verkið
segir frá Bandaríkjamönnum
sem dreymir um að drepa for-
seta sinn.
Assassins sveipar ofbeldi þó
engum dýrðarljóma og tekst
söngleikjahöfundunum að mati
gagnrýnandans einkar vel að
kalla fram tilfinningar eign-
arsviptis og vonleysis, mistaka
og firringar, sem hér eru
magnaðar svo upp að þær
verða öllum kunnugar og ná
fyrir vikið að vekja óhug með
sýningargestum. Verkið þykir
þá einnig hafa vissa tengingu
við þjóðfélag samtímans og at-
hyglisþörfinni er það einkennir,
enda virðist frægðin oft flestu
öðru meira virði.
Varir West
SÝNINGARGESTUR virðir hér
fyrir sér rauðan ullarsófa sem
hannaður var af spænska lista-
manninum Salvador Dali eftir
vörum leikkonunnar Mae West.
Sófinn er nú, ásamt fleiri
verkum, til sýnis í CaixaForum
í Barcelona, en þar má nú finna
sýningu á verkum meistarans,
sem haldin er í tilefni hundrað
ára fæðingarafmælis Dalis.
Sýningin nefnist Fjöldamenning
og hýsir rúmlega 400 verk Dal-
is, þar sem leitast er að ná
fram þeim tengslum myndlistar
og fjölmenningar er listamað-
urinn sjálfur hafði í hávegum.
Petrúska
á uppboði
NÓTNAHANDRIT Stravinskys
fyrir ballettinn Petrúska verð-
ur selt á uppboði hjá Sotheby’s
í London í næsta mánuði. Talið
er að nóturnar, sem ná yfir
verkið í heild sinni, muni selj-
ast á um 197–262 milljónir
króna, enda hefur vefmiðill
Gramophone eftir Stephen Roe,
yfirmanni handritadeildar
Sotheby’s að nótnahandritið sé
eitt það besta eftir Stravinsky
sem nokkurn tíman hafi verið
boðið upp. Ballettinn samdi
Stravinsky árið 1911 fyrir ball-
ettflokkinn þekkta Ballet Russ-
es, sem samlandi hans Rússinn
Dyagilev fór fyrir.
Auk nótnahandritsins fyrir
Petrúsku mun einnig verða
boðið upp nótnahandrit Mahl-
ers að verkinu „Ich bin der
Welt abhanden gekommen“, en
nóturnar gaf Mahler austur-
ríska tónfræðingnum Guido Ad-
ler, sem hann tileinkaði verkið,
á fimmtugsafmæli þess síð-
arnefnda. Talið er að söluverð
þess muni nema 52–79 millj-
ónum króna.
Leigumorð-
ingjarnir í
Broadway
ERLENT
Reuters
GALLERÍIÐ Kubburinn er nýtt gallerí sem
var fyrir skemmstu opnað í húsakynnum Listahá-
skóla Íslands, og hefur þar með verið tekið upp á
þeirri skemmtilegu og vel til fundnu nýbreytni að
reka sýningarrými á vegum myndlistardeildar
skólans. Sýningardagskránni er líka ætlað að end-
urspegla þá starfsemi sem fram fer innan deild-
arinnar, m.a. með sýningum á verkum nemenda,
gestakennara og annarra þeirra er tengjast skól-
anum. Fyrrum nemendur skólans, þau Særún
Stefánsdóttir, Sirra Sigrún Sigurðardóttir og
Unnar Örn Auðarson voru fengin til að ríða á vað-
ið með fyrstu sýningu Kubbsins, en öll tilheyra
þau yngstu kynslóð listamanna og eru þar af leið-
andi tiltölulega nýútskrifuð.
Verk þessara þriggja listamanna eru óneitan-
lega ólík á að líta en ná þó að njóta sín vel í sýning-
arrýminu, sem er ekki stórt en bjart og með mik-
illi lofthæð sem hentar ekki hvað síst vel verki
Særúnar Stefánsdóttur, Bráð II. Verkið er staf-
rænt prent á pappír og nýtir listakonan þar rýmið
sem hún hefur til afnota til hins ítrasta. Hér er
hvítum myndfletinum lokað af í báða enda af
hundi og bráð hans. Aðeins glittir í hundinn, sem
er í viðbragðsstöðu, og spenna hans augljós og er
ýjað þar með að bæði hraða og hreyfingu í þessu
skemmtilega verki þar sem listakonunni tekst
einkar vel að virkja jaðra myndrammans og skapa
þannig væntingu sýningargesta til hvíta rýmisins
er skilur á milli.
Líkt og áður sagði eru verk listamannanna
þriggja ólík, en hvert þeirra byggir sinn eigin
hluta Kubbsins og skilin milli verka eru nógu skýr
til að hvert og eitt fái notið sín á sínum eigin for-
sendum, jafnvel þótt rýmishlutinn sé nýttur til
fulls. Þannig teygir verk Sirru Sigrúnar Sigurðar-
dóttur, Determinism, sig til að mynda út í öll horn
veggflatarins sem hún hefur til umráða. Vegg-
urinn er málaður í skærum og líflegum litum í gul-
um, bláum, rauðum, bleikum, brúnum og grænum
tónum þar sem skýrar formmyndanir mara á
mörkum hins fígúratífa og abstraktlistar. Sirra
Sigrún lætur hins vegar ekki þar við sitja og verð-
ur litskrúðugur veggurinn eins konar bakgrunnur
fyrir þrjár ólíkar ljósmyndir sem hann prýða líkt
og nótur á nótnaskala lífsins.
Ólíkt listakonunum tveimur, sem báðar sýna
eitt verk, kýs Unnar Örn Auðarson hins vegar að
vinna með tvo ólíka miðla, annars vegar mynd-
skyggnuverkið Gestalt, er byggir á 80 myndum,
og hins vegar hið skemmtilega nefnda „Með ein-
strengingslegum og stærðfræðilega nákvæmum
reglum er hægt að forðast endurtekningu og ná
fram óvenjulegri fjölbreytni“ – hillusamstæðu
með krossviðarplötum sem skreyttar eru við-
kvæmnislegum vatnlitamyndum af fjölbreyttu
plöntuúrvali. Að grunninum til kunna vatnslita-
myndirnar að minna um margt á hefðbundnar
plöntumyndir, en staðsetning þeirra á hilluplötum
þessa nytjahúsgagns og sá forgengileiki sem í
henni felst sýnir vel að tilgangurinn er annar.
Létt og loftkennd
Unnar Örn er hins vegar ekki einn um að bjóða
sýningargestum upp á viðvæmnislegar plöntu-
myndir þótt undir óhefðbundnum formerkjum sé,
því slík verk er einnig að finna á sýningu listakon-
unnar Mireyu Samper í Ingólfsnausti. En þar
mynda fínlegar blómamyndir í anda austur-
lenskra plöntumynda hluta myndraðarinnar
Samruni.
Sýning Mireyu, sem sýnt hefur verk sín víða
um lönd og ekki alltaf á hefðbundnum sýning-
arstöðum, einkennist ekki aðeins af austurlensk-
um áhrifum í tilfelli plöntumyndanna, því hið
sama má segja um myndröðina Samruna í heild
sinni, sem og verkaröðina Mansthithi, eða Hugar-
ástand, sem sýningin dregur heiti sitt af. Verkin
eru enda loftkennd og létt pappírsverk með fín-
legum og ýmist hröðum eða hárfínum og ná-
kvæmum pensilförum og hefur ýmist verið komið
fyrir við veggi sýningarrýmisins, samkvæmt
hefðbundnum upphengiaðferðum, eða í miðju
rýmisins þar sem heilir glerrammar og gagnsæi
pappírsins gera gestum kleift að njóta verkanna
frá bæði fram- og bakhlið. Þessi óvenjulega upp-
hengiaðferð hentar verkunum hins vegar misvel í
Ingólfsnausti. Sá hluti Samrunamyndanna er
hangir við uppganginn nær þannig að njóta sín
einkar vel og þær falla vel að umhverfinu á sama
tíma og þær skera sig hæfilega frá og draga þann-
ig að athygli áhorfandans. Sama er hins vegar
ekki hægt að segja um myndröðina Mansthithi –
stærri verk sem ýmist eru unnin í sterkum rauð-
um litum eða öllu dempaðri jarð- og pasteltónum
er henta vel léttum pensilstrokunum – hér hefur
önnum kafinn bakgrunnurinn hins vegar þau
áhrif að krefjast umtalsvert meiri nálægðar milli
áhorfandans og verkanna svo að þeirra verði notið
til fulls.
Innsetning og skúlptúr Mireyu einnig eru sér-
lega skemmtileg á að líta, en við gerð þeirra hefur
listakonan valið sér gjörólíkan efnivið, þótt við-
kvæmnin og gagnsæið er einkennir pappírsverkin
sé enn til staðar. Líflegt litaregn í formi fjölda
plastpoka sem geyma mislitan vökva ná enda að
setja einkar skemmtilegan svip á glugga sýning-
arrýmisins og verkið nýtur sín fyrir vikið ekki síð-
ur utanhúss en innandyra.
Plöntuflóra og litaregn
MYNDLIST
Gallerí Kubbur, Listaháskóla Íslands
SIRRA SIGRÚN SIGURÐARDÓTTIR, SÆRÚN STEF-
ÁNSDÓTTIR OG UNNAR ÖRN AUÐARSON – MITT Á
MILLI, MEÐAL ANNARRA
Sýningunni lauk í gær.
Ingólfsnaust
MIREYA SAMPER – HUGARÁSTAND
Sýningin er opin kl. 10–22 alla daga.
Henni lýkur 25. apríl.
Morgunblaðið/Jim Smart
„Determinism“ eftir Sirru Sigrúnu Sigurðardóttur í Gallerí Kubb.
Morgunblaðið/Ásdís
Hluti innsetningar Mireyu Samper í Ingólfsnausti.
Anna Sigríður Einarsdóttir
Morgunblaðið/Jim Smart
„Með einstrengingslegum og stærðfræði-
lega nákvæmum reglum er hægt að forð-
ast endurtekningu og ná fram óvenjulegri
fjölbreytni“ eftir Unnar Örn Auðarson.
Morgunblaðið/Jim Smart
Bráð II eftir Særúnu Stefánsdóttur.