Íslendingaþættir Tímans - 08.02.1975, Qupperneq 4
Þórhallur Dan Kristjánsson
hótelstjóri, Höfn í Hornafirði
Fæddur 1/10 1926.
Dáinn 5/1 1975.
Þórhallur Dan Kristjánsson lézt i
Landsspitalanum I Reykjavik 5.
janúar slðastliðinn. Hann fæddist á
Seyðisfirði. Foreldrar hans voru hjón-
in Olga Þórhallsdóttir kaupmanns
Danlelssonar á Höfn, Hornafirði og
Kristján Þorgeir Jakobsson bónda
Hvammi I Dýrafirði. Kristján Þorgeir
var lögfræöingur að mennt. Foreldrar
Þórhalls Dan voru þá búsett á Seyðis-
firði og var faðir hans fulltrúi bæjar-
fógetans.
Arið 1928 flutti fjölskyldan til Vest-
mannaeyja. Þar vann Kristján við
verzlunarstörf hjá Helga Benedikts-
syni kaupmanni. Arið 1930 gerðist
Kristján kennari við unglingaskólann I
Siglufirði. Dvaldist fjölskyldan þar I
tvöár, eftir það lá leiðin til Reykjavík-
ur.
vinnufélögunum varþá mjög farið að
vaxa fiskur um hrygg I landinu og
mikil þörf fyrir góða starfskrafta. Það
mun hafa verið Hallgrimur Kristins-
son, forstjóri Sambandsins, sem réði
Óla til Sambandsins vorið 1919 og flutt-
ist hann þá til Reykjavlkur og starfaði
þar til sfðsumars 1921. Sama ár var
stofnað útibú Sambandsins I Hamborg
vegna aukinnar verzlunarumsvifa á
meginlandinu og var Óli
framkvæmdastjór þess til ársins 1932,
þegar það var lagt niður. Var þá
kreppan mikla I algleymingi og nauð-
synlegt að draga saman seglin I bili og
bföa betri tlma. Óli hélt þá aftur til
Kaupmannahafnar og tók upp sitt
fyrra starf hjá útibúi Sambandsins.
Gerði hann þó jafnan viðreist I við-
skiptaerindum fyrir Sambandið á
þessum árum, enda fór að draga úr
áhrifum heimskreppunnar, þegar leið
á áratuginn 1930—40. Þegar Oddur
Rafnar, framkvæmdastjór Hafnarúti-
bússins lézt árið 1937, tók óli við starf-
inu og gegndi þvl allt til ársins 1953, að
hann dró sig I hlé, þá 65 ára að aldri.
Þetta er I stuttu máli starfssaga Óla
Vilhjálmssonar — En maðurinn er öll-
um samferðamönnunum og sam-
starfsmönnunum svo minnisstæður og
hugstæður, að hún segir ekki nema
4
Þegar Þórhallur Dan var 8 ára gam-
all lá leið hans að Volaseli I Lóni til
sumardvalar. Dvaldi hann þar fyrst I
hálfa sögu. Óli Vilhjálmsson var okk-
ur, sem vorum samvistum við hann og
áttum hann að vini, sönn fyrirmynd I
starfi og mannlegum samskiptum.
Ahrifin, sem hann hafði ungur orðið
fyrir af sterkri vakningu aldamóta-
kynslóðarinnar, slepptuhonum aldrei.
Hann var einstakt prúðmenni, greiða-
samur og ljúfmenni. Landi slnu reynd-
ist hann hinn ágætasti fulltrúi öll þau
ár sem hann starfaði á erlendum vett-
vangi, og naut óskorðaðs trausts við-
skiptamanna Sambandsins fyrir hátt-
vlsa framkomu og heiðarleika I við-
skiptum. Störf sln öll innti hann af
höndum með stakri samvizkusemi og
iðjusemi.
Óli var hinn gervilegasti maður að
vallarsýn og hvers manns hugljúfi I
umgengni. Hann var gæfumaður.
Hann kom til starfa þegar þörf var
fyrir mann með hans mannkostum.
Slðustu ár ævinnar bjó Óli Vil-
hjálmsson I Reykjavik. Naut hann þar
mikillar umhyggju af hálfu bróður-
barna sinna og fjölskyldna þeirra.
Lengstum ævinnar var hann hraustur
og heilsugóður. Hann andaðist 10.
janúar s.l. og var banameinið
kransæðastifla. Það væri vel, ef Island
ætti jafnan marga slika syni.
Agnar Tryggvason.
tvö sumur, en á þriðja sumri kom hann
þangað alkominn. Hinn ungi sveinn
fann fljótt hvað að honum sneri I Vola-
seli, hann naut þeirrar gæfu að dvelja
þar hjá þeim heiðurshjónum, Þor-
björgu Gisladóttur og Jóni Eirikssyni
hreppstjóra. Margra ára dvöl á þessu
sumarheimili varð Þórhalli Dan hollt
veganesti. Heimilisfólkið var samhent
I önn dagsins og tómstundir gefnar til
að sinna hugðarefnum. I Volaseli var
menningarheimili mótað af kristnu
hugarfari, uppeldishættir stuðluðu að
og elfdu mannkosti hins unga æsku-
fólks, sem á heimilinu var. Mér, sem
þessar llnur rita, er kunnugt um að
Þórhallur Dan mat að verðleikum
Þorbjörgu og Jón, svo og annað
heimilisfólk og þar ekki hvað sízt
Sigrúnu Eirlksdóttur, sem gift er
Guðmundi Jónssyni, bygginga-
meistara á Höfn, — vinátta þeirra var
traust.
Fjölskyldan I Volaseli flutti til
Hafnar I Hornafirði árið 1947. Arið
1950, 19. júll gekk Þórhallur Dan I
hjónaband með Ólöfu Sverrisdóttur-frá
Höfn. Það fór vel á því. Ungu hjónin
voru bæði glæsileg og búin þeim
mannkostum sem eftirsóttir eru og
gefa góð fyrirheit um sanna þegna I
þjóðfélaginu. Þær vonir sem bundnar
voru við ungu hjónin, brugðust ekki.
Þeirra sambúð og framvinda að
hverju sem þau unnu var öll I
samræmi við mannkosti þeirra. Þeim
hjónum varð þriggja barna auðið. Þau
eru Sverrir Hannes vélstjóri kvæntur
Margréti Kristínu óskarsdóttur, Olga
Þorbjörg gift Jóhanni Kristjánssyni
viðskiptafræðingi og yngsta barnið er
Guðrún Erna 7 ára.
Fyrstu búskaparár sfn bjuggu ungu
hjónin I sama húsi og fjölskyldan frá
Volaseli. Árið 1954 byggðu þeir
Ibúðarhús I félagi Þórhallur Dan og
Guömundur Jónsson byggingameist-
ari. 1 þvl húsi eignuðust þau Ólöf og
Þórhallur Dan fagurt heimili.
Þórhallur Dan aflaði sér menntunar
vélstjóra og var um skeið vélstjóri á
fiskibátum og gat þvi af eigin reynslu
metið störf unnin á sjó og störf unnin I
landi.
Arið 1959 gerðist Þórhallur Dan
starfsmaður Rafmagnsveitna rikisins
íslendingaþættir