Íslendingaþættir Tímans - 08.02.1975, Síða 15

upp mörg fósturbörn ásamt manni sín-
um, Gunnlaugi Björgólfsyni. Var
Gu&ni alla tíð augasteinn Gerðu fóstru
sinnar og minntist hennar ætlð með
hlýjum hug, enda getum við systkinin
um þaö vitnað, að Valgeröur var ein-
stök gæðakona. Guðna var einnig hlýtt
til sambýlisfólks Valgerðar og Gunn-
laugsá Helgustöðum, þeirra Guönýjar
Stefánsdóttur og bændahöfðingjans
Ólafs Helgasonar, og þá ekki siöur
barna þeirra, sem hann umgekkst eins
og systkini I æsku. A Helgustaða-
heimilinu rlkti alltaf góður andi og
glaöværð, þrátt fyrir þung áföll, sem
heimiliö varð fyrir, bæði af völdum
slysa og sjúkdóma.
Um fermingaraldur fékk Guðni vægt
berklasmit og dvaldist um eins árs
skeið á Kristneshæli. Nokkru síðar fór
Guðni i Laugarvatnsskóla og slðar I
bændaskólann að Hvanneyri. Ekki átti
fyrir Guðna að liggja að verða bóndi.
Upp frá þessu var lifsstarf Guðna
bundiö sjónum. Reri hann á vertiðum
bæöi frá Vestmannaeyjum og Reykja-
vlk, auk þess sem hann var nokkur
sumur á slld. Ýmist var Guðni háseti
eöa vélstjóri. Mörg sumur og haust
vann hann svo I byggingarvinnu i
Reykjavik. Um 1964 fór Guðni I land og
starfaöi upp frá þvl við netagerð.
Fyrstu kynni okkar systkinanna af
Guðna voru, er hann kom til Reykja-
víkur árið 1949. Atti hann þá heimili og
athvarf hjá foreldrum okkar, fyrst I
Lönguhlið 23 og seinna I Grænuhlið 9,
allt til ársins 1962. A heimilinu var
hann þúsundþjalasmiður, hann var
laginn I höndum svo af bar, og ýmis-
legt, sem aflaga hafði farið, var geymt
þangað til Guðni kæmi. Hann einn
kunni þá list að skipta um klær og
tengja ljós og vissi einn skil á þeim
dularfullu eiginleikum, sem I raf-
magninu bjuggu. Ekki var hann marg-
máll við þá iðju sina, fremur en endra-
nær, en þegar hlé varð á störfum, nutu
þeir þess pabbi og Guðni að spila
tveggja manna spilið piquet, en
l’hombre, er góðan gest bar að garði,
og ekki var hann siður eftirsóttur sem
fjórði maður I bridge. En þegar minna
var um að vera réð hann krossgátur og
myndagátur af hugkvæmni.
Guöni eignaðist snemma bll og var
lengi framan af hinn eini I stórum
hring fjölskyldunnar sem slikt tæki
átti. Við minnumst sunnudagsferða yf-
ir sólbakaða Uxahryggi eða suður að
særoknum Reykjanesvita. Þá var
staflað I gamla Moskvitsinn, börnin
voru ekki talin aftur I, en svona ferðir
voru okkur bæjarbörnunum ævintýri.
Sá gamli var fyrst kallaður Gráni, en
slðan Rauöur, án tillits til þess litar,
sem hann bar. Seinna eignaðist Guðni
nýjan Moskvits, en endalok hans uröu
að vef jast utan um ljósastaur, þegar
hann rann I hálku, og þannig rákum
viö systkinin augun I hann á förnum
vegi hvert af öðru, skelkuð og óttasleg-
in um örlög bilstjórans, en þá átti ekki
aö verða hans skapadægur.
Sem fyrr segir flutti Guðni frá okkur
1962, og skömmu siðar hóf hann bú-
skap með eftirlifandi konu sinni, Guð-
leifu Magnúsdóttur, en Guðni og Guð-
leif gengu I hjónaband fyrir réttum 7
árum, eða hinn 29. desember 1967. Var
þaö mikil breyting fyrir Guðna. Auk
dætra Guðleifar af fyrra hjónabandi,
bjuggu á heimili þéirra um tima
aldraðir foreldrar Guðleifar, en þeim
sýndi Guðni mikla ræktarsemi. Guðni
var þvl orðinn mikill fjölskyldumaður,
og kunni því vel. Heimilislifið veitti
honum áreiðanlega þá kjölfestu, sem
flestir þrá.
A heimili slnu hélt Guðni uppi fyrri
iðju við að lagfæra það sem aflaga fór
og laga það, sem betur mátti fara. Var
hann að þvl alveg fram til hinztu
stundar.
Þótt Guöni flytti af heimili foreldra
okkar, þá rofnuöu tengslin ekki, þvi
samband foreldra okkar og Guöna og
Guðleifar var engu minna en okkar
systkinanna við æskuheimili okkar. Er
skemmst að minnast ánægjulegrar
kvöldstundar á heimili foreldra okkar
nú I haust, er þar voru samankomin 7
systkini frá Hátúni, en þá grunaði
engan, að duðinn ætti eftir að berja að
dyrum svona óvænt og skyndilega.
Enda þótt við systkinin höfum misst
góðan föðurbróður, þá hafa aðrir misst
meira. Sárastur er missir Guðleifar og
dætra hennar, sem kunnu vel að meta
mannkosti Guðna. Megi þær öðlast
þann styrk, sem þarf til að yfirvinna
þann missi, sem fráfall Guðna er.
Kristin og Elísabet Bjarnadætur
Eiríkur og Vilhjálmur Bjarnasynir
Sigurður
kurteis, en fylginn sér. Hafi hann
myndað sér ákveðnar skoðanir á
mönnum eða málefnum er mér ekki
kunnugt um neinn, sem getur fengið
hann til þess að skipta um skoðun.
Heilbrigðir drengskaparmenn eins og
Sigurður Þorsteinsson eru til þess
fallnir að auka trúna á lifið og tilgang
þess. Sllk hefur verið reynsla mín af
viðskiptum okkar.
Það er svo margt sem ég er Sigurði
þakklátur fyrir og ekki sizt hinn mikla
fróðleik, sem hann hefur miðlað mér.
Allir sem kynnzt hafa Sigurði telja
hann merkan mann og góöan dreng.
Sigurður og kona hans hafa eignazt
tvær dætur, Þórunni og Ernu. Þórunn
er gift Einari Ágústssyni utanrlkisráð-
herra. Erna er gift enskum manni,
L.H. Nash.
Reykjavik I janúar 1975
Pétur Eggerz.
ATHUGIÐ:
Fólk er
eindregið hvatt
til þess að skila
vélrituðum
handritum
að greinum í
íslendingaþætti,
þótt það sé ekki
algjört skilyrði
fyrir birtingu
greinanna.
íslendingaþættir
15