Íslendingaþættir Tímans - 08.05.1976, Blaðsíða 7

Íslendingaþættir Tímans - 08.05.1976, Blaðsíða 7
Rósa Eiríksdóttir Djúpavogi P- 15. október 1891 D- 10. febrúar 1976. nEilift lif,- ver oss huggun vörn og hlif, lif i oss svo ávallt eygjum ®ðra lifið, þó að deyjum.” Það er sérkennilegt landslag á Djúpavogi. Fegri klettamyndanir sjást óviða. Og fallegur er Vogurinn, Þegar hann er lygn við sólsetur á sumrin. Þarna lifði og starfaði hún Rósa, frænka min, langa ævi. Ég vil hér minnast hennar með nokkrum fátæk- •egum orðum. Hún andaðist á Akur- eyri io. febrúar s.l., 84 ára að aldri. Rósa Eiriksdóttir fæddist að Hlið i Eóni 15. október 1891. Foreldrar hennar voru Eirikur Jónsson, bóndi, Markússonar og Sigriður Bjarnadóttir frá Viðfirði, siðari kona hans. Börn þeirra voru 6, en eru nú öll látin, nema Guðlaug Eiríksdóttir að Ormsstöðum i Breiðdal. Sex börn eignaðist Eiríkur einnig i fyrra hjónabandi sinu. Ung að aldri fluttist Rósa með for- eldrum sinum i Papey, en eftir tveggja óra dvöl þar andaðist Eirikur, faðir hennar, og fluttist fjölskyldan þaðan einu ári siðar. Arið eftir var Sigriður með nokkrum af börnum sinum á eignarjörð sinni, Beyðará i Lóni, en þann vetur átti Rósa heima á Stafafelli hjá Margréti Arnadóttur, sem hafði i huga að taka hana i fóstur, þó af þvi yrði ekki. Eftir órs dvöl á Reyðará fluttist Sigriöur þaðan að Hamarsseli i Hamarsdal og hjó þar með börnum sinum i nokkur ár. A unglingsárum sinum átti Rósa aft- ur um tima heima i Papey hjá Gisla Þorvarðssyni. En þegar hún þroskað- *st fór hún til Reykjavikur og stundaöi þar nám i Kvennaskóla Reykjavikur °g læröi karlmannafatasaum hjá Andrési Andréssyni, klæðskera. Stundaði hún það starf mikið siðar eft- lr að hún stofnaði heimili á Djúpavogi. Hún var einnig mjög mikil hannyröa- kona. Rósa giftist Hlöðver Lúðvikssyni 12. desember 1915. Hann var sjómaður Raman af árum, en siöar lengi starfs- ■slendingaþættir maður hjá Kaupfélagi Berufjarðar og mjög vinsæll i þvi starfi. Hjónaband þeirra var farsælt og ástúðlegt. Hlöðver andaðist lO.sept 1971. Börn þeirra hjóna voru þessi: Sig- riður Margrét (d.1966). Hún var gift Sigurði Jóhannessyni frá Norðfirði. Fyrst bjuggu þau lengi á Djúpavogi, en á Akranesi siðari hluta ævinnar. Lúðvik (d. 15 ára.) Sigurbjörg gift Askeli Jónssyni, söngkennara á Akur- eyri. Lára, ógíft, búsett á Djúpavogi og Eiríkur, kvæntur Asdisi Stefáfnsdóttur, nú búsett i Hveragerði. bað kom i hlut Láru aö annast um foreldra sina eftir að aldur færðist yfir þau og heilsan fór að bila. Hún bjó heima hjá þeim i Sunnuhvoli. Sýndi hún þeim frábæra ræktarsemi og um- hyggju. Rósa Eiriksdóttir var dugmikil og forkur til allrar vinnu. Má segja að henni félli aldrei verk úr hendi. Stund- aði hún lengst af fatasaum með heim- ilisstörfunum. Þau hjónin byggðu hús- iðSunnuhvol 1927 og bjuggu þar æ sið- an. Rósa var hrein og bein I allri fram- komu og sagði skoðun sina tæpitungu- laust Hún var hress iÞragði og glað- lynd heim að sækja. En greiðvikin var hún og hjálpfús og var gestagangur mikill I Sunnuhvoli. Þar var gott að koma. Hún var mjög ræktarleg við börn sin og heimsótti þau meðan heilsan leyfði. Hún hafði látið sér mjög annt um uppeldi þeirra og kennt þeim kvæði og sálma, þegar þau voru ung. Söng hún oft fyrir þau við vinnu sina. Börnin sofnuðu oft við að heyra hljóðið i saumavélinni og vöknuðu við hljóðið i henni að morgni. Hjónin I Sunnuhvoli höfðu mikið barnalán. Rósa var lengi formaður kvenfélag- sins „Vöku” á Djúpavogi og starfaði mikið fyrir það. Það munaði vel um Rósu, ef hún tók eitthvert málefni að sér. Oft var hún fulltrúi kvenfélagsins á fundum Sambands austfirzkra kvenna. Hún var heiðursfélagi „Vöku” og Sambandsins. Þá starfaði hún lengi fyrir kirkjuna. Hún söng um áratuga skeið i kirkju- kórnum og annaðist um hreingerningu á kirkjunni endurgjaldslaust og hélt henni snyrtilegri. Aldrei lét hún sig vanta i messu, ef hún var heima. Þá er mér ljúft að minnast þess, að hún var lengi útsölumaður „Vorsins” á Djúpavogi. Rækti hún það starf af sérstakri trúmennsku eins og annað. Haföi hún alltaf alltaarga áskrifendur og var venjulega fyrst allra útsölu- manna að senda greiðslu fyrir blaðið. Ég minntist áðan á að gestrisni hefði veriö mikil I Sunnuhvoli. Um þaö voru hjónin samtaka. Hún bar fram rausn- arlegar veitingar en Hlöðver tók gest- um alltaf af mikilli ljúfmennsku. Barnabörn þeirra dvöldu þar oft tim- unum saman þeim til ánægju. Með Rósu er horfin ein af þessum merkiskonum, sem lengi verður minnzt I sinu byggöarlagi. Fórnfýsi hennar og trygglyndi mun mörgum of- arlega i huga. Margir gestir munu sakna hjónanna i Sunnuhvoli, þegar þeir eiga leið um Djúpavog. Um leið og ég kveð þig, frænka min, fylgja þér minar beztu blessunaróskir á nýju tilverustigi. Eirlkur Sigurðsson. 7

x

Íslendingaþættir Tímans

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.