Íslendingaþættir Tímans - 19.06.1976, Blaðsíða 5

Una Kr. Hallgrímsdóttir
frá Hrafnabjörgum
Fædd 11. maí 1928.
Dáin 2. april 1976.
Fyrsta minning min um þig, kæra
systir, er bundin fæðingu þinni. Ég
vaknaði snemma morguns við undar-
legt hljóð, ólikt öllu, er ég hafði áður
heyrt. Ég leit upp,sólin skein skáhallt á
baðstofugluggana, hvitklædd kona var
á sveimi um gólfið, ég vissi aðeitthvað
óvenjulegthafði gerzt. Seinna var mér
sagt, að ég hefði eignazt litla systur.
Fjarskalega langaði mig til að fá að
halda á þér, en það var ekki talið vog-
andi, þvi að ég var aðeins fimm ára.
Næsta skýra minningin er þegar þú
datzt, og ég hélt að þú mundir deyja,
Þá varst tveggja ára, og ég reyndi að
fá þig til að brosa, með þvi að búa til
fiflafesti um háls þinn, þú varst öll
þakin blómum en samt svo illt i höfð-
inu, fjarskalega var ég glöð, þegar ég
vissi að þér var batnað.
nafn móðurömmu okkar Unu K. Ein-
arsdóttur húsfreyju ; sem þá var ekkja
Eiriks Jónssonar frá Hrafnabjörgum.
Dóttir þeirra og móðir okkar er Guð-
rún Eiriksdóttir, sem enn býr á
Hrafnabjörgum. Faðir okkar var Hall-
grimur Gislason frá Egilsstöðum i
Vopnafirði.
Haustið 1946 kom Una norður á
Hraun i Fljótum til okkar hjónanna, en
þar höfðum við hafið búskap 1945. A
Hraunum kynntist Una fyrri manni
sinum Guðmundi Jónssyni sem þá var
vinnumaður hjá okkur.
Sitt fyrsta barn eignuðust þau á
Hraunum 1949, Rúnar Hallgrim, sem
nú býr á Hrafnabjörgum ásamt ömmu
sinni. Til Siglufjarðar fluttu þau svo
um vorið og bjuggu þar i tvö ár. Vorið
1951 hófu þau búskap á Tungu i Stiflu i
félagi við Kristin bróður Guðmundar.
Þar voru þau aðeins eitt ár, þvi þann
vetur fékk Guðmundur heitinn slag og
Æskuárin liðu og oft var glatt á
bjalla i gamla bænum, en glöðust allra
varst þú. Þessi óþrjótandi uppspretta
af lifsgleði, sem entist þér til hinztu
stundar var aflvættin i öllu lifi þinu.
* Þingvallanefnd átti Hermann sæti
árum saman. Mörgum öðrum opinber-
Uín trúnaðarstörfum gegndi Hermann
Þó að þau verði ekki talin hér.
Hermann Jónasson var mikill unn-
andi iþrótta og gerði þeim margháttað
8agn á stjórnarárum sinum. Fyrr á
árum stundaði hann sjálfur mikið
iþróttir og glimukóngur íslands varð
hann 1921. Hann var mjög áhugasam-
ur skógræktarmaður og i stjórn Skóg-
ræktarfélags íslands var hann árum
saman.
A árinu 1944 var Hermann Jónasson
^jörinn formaöur Framsóknarflokks-
ins og þvi starfi gegndi hann samfellt
til 1962. Innan Framsóknarflokksins
naut hann óskoraðs trausts og álits
Hokksbræðra sinna. Hann var viðsýnn
°g vitur stjórnmálaforingi sem hugs-
aði málin aldrei út frá þröngu flokks-
öagsmunalegu sjónarmiöi, heldur
Jafnan út frá þvi hvað þjóðinni sem
heild væri fyrir beztu. Hann skrifaði
Uöida stjórnmálagreina sem jafnan
Þöttu mjög athyglisverðar og þá ekki
bvað sizt yfirlitsgreinar hans um ára-
mót.
'slendingaþættir
Systir min Una Kristin Hallgrims-
dóttir var fædd að Hrafnabjörgum i
Jökulsárhlið 11. mai 1928. Hún var 3ja
barn foréldra minna og hlaut i skirn
Alla tið lét Hermann sér mjög annt
um hagsmuni kjördæmis sins. Það var
oft eftir þvi tekið hve fljótur hann var
að finna lausn á og ráða fram úr ýms-
um málum sem að var unnið i kjör-
dæminu. Og hann hafði næmt auga
fyrir hvaða framkvæmdir það voru
sem sérstaklega þyrfti að hraða. Vin-
sældir hans i kjördæminu voru alla tið
miklar og náðu raunar langt út fyrir
raðir Framsóknarmann.
Hermann kvæntist eftirlifandi konu
sinni, Vigdisi Steingrimsdóttur, 30.
mai 1925. Börn þeirra eru Steingrimur,
alþingismaður, kvæntur Eddu Guð-
mundsdóttur, og Pálina, húsmóðir,
gift Sveinbirni Dagfinnssyni, lögfræð-
ingi og ráðuneytisstjóra.
Að leiðarlokun eru Hermanni Jónas-
syni þökkuð mikil og giftudrjúg störf i
þágu alþjóðar og alveg sérstaklega
eru honum hér fluttar þakkir fyrir
störf hans öll i þágu Strandasýslu og
siðar Vestfjarðakjördæmis. Undir þær
þakkir hygg ég að allir Framsóknar-
menn i Vestfjarðakjördæmi muni taka
heils hugar. Jón A. Jóhannsson
lamaðist nokkuð. Þann vetur eignuð-
ust þau sitt þriðja barn, en þau höfðu
eignazt dóttur á Siglufirði. Þau voru
nú komin með 3 börn og Guðmundur
búinn að missa heilsuna.
Vorið 1952 varð það að ráði að þau
kæmu aftur að Hraunum. Þau komu
upp smábúi, 1 kú og nokkrum kindum.
Bjuggu þau þar i þrjú ár. Vorið 1955
fékk Guðmundur heitinn fasta stöðu i
rikisverksmiðjunni á Siglufirði,
vann hann á Raufarhöfn það
sumar, en siðar á Siglufirði. Þau
fluttu þvi til Siglufjarðar um haustið,
þar bjuggu þau það sem þau áttu eftir
að vera saman, og eignuðust sitt sið-
asta barn, dóttur, 1959. Þeim leið vel á
Siglufirði, eignuöust hús og þar ólust
börn þeirra upp. Þegar ég svo missti
heilsuna um tima og varð að bregða
búi varð það mér ómetanlegur styrkur
að flytjast i nálægð systur minnar og
hennar góða manns.
Skuggar lifsins höföu ekki yfirgefið
Unu, þvi vorið 1964 dó Guðmundur
maður hennar og stóð hún nú ein uppi
með 4 börn. Una fór að vinna úti pg
eldri börnin hjálpuðu til, allt blessaöist
þetta vel og þá fyrst og fremst fyrir
lifsgleöi og þrótt, og þessa frábæru
lund er Una hafði hlotið i vöggugjöf.
Börn Unu og Guðmundar eru Rúnar
Hallgrimur bóndi á Hrafnabjörgum,
ókvæntur, Lilja Kristin gift Guðmundi
5