Íslendingaþættir Tímans - 09.03.1978, Qupperneq 8

Guðni Eiríksson
V otumýri,
Skeiðum
F. 24. des. 1888 D. 30. okt. 1977
Guöni Eiriksson, Votumýri, Skeið-
um erlátinn.Hann fæddist á Votumýri
24. des. 1888. Guöni var elztur systkina
sinna. Foreldrar hans voru hjónin
EirikurMagnússon bóndi Votumýri og
kona hans Hallbera Vilhelmsdóttir.
Guöni ólst upp i fööurhúsum, en fór
ungur til sjós, eins og titt var um unga
menn i þá daga, hann þdtti afbragös
sjómaöur og góöur ræðari. Hann var i
veri I Þorlákshöfn. Guöni hafði i æsku
gaman af iþróttum og var talinn meö
betri glfmumönnum. Hann var vel
vaxinn, grannbyggöur og sterkur,
skapiö ört en samt ljúft, hreyfingar
hans og fas einkenndist af léttleika og
öru geöi. Hann haföi gaman af aö
spjalla um landsins gagn og nauösynj-
ar og fylgdist vel meö, átti hann þá til
aö gefa oröum sinum meiri áherzlu
meö smáhöggi á öxl viömælanda.
Hann haföi ákaflega gaman af léttu
grini, enda var hann glaöur og léttur i
lund.
Guöni átti þvi láni aö fagna aö eign-
astgdöa og velgefna konu, Guöbjörgu
Kolbeinsdóttur frá Stóru Mástungu i
Gnúpverjahreppi, og áttu þau fjögur
börn, Kolbein,Eirik, Höllu og Tryggva
Karl. Einnig ólu þau upp Sigriöi B.
Eiriksdóttur, bróöurdóttur Guöbjarg-
ar. Ég undirritaöur var einnig svo lán-
samur aö fá aö dvelja hjá þeim ein heil
sjö ár I bemsku minni, og er ég þeim
ævinlega þakklátur fyrir þau góöu og
lærdómsrfku ár.
Guöbjörg og Guöni voru sérstaklega
samhent og báru þau mikla virðingu
hvort fyrir öðru, sem skapaöist af inni-
legri ást hvors til annars. Guöbjörg
var mjög fötluð kona, en þrátt fyrir
þaö fylgdi hún manni sinum næstum
hvert sem hann fór, viö störf og til ná-
granna, sérstaklega hin seinni ár, er
þau voru oröin ein viö búskapinn.
Mátti oft sjá þau saman akandi á
dráttarvélinni, og þykir mér ekki olfk-
legt aö Guöni hafi þá iðulega sungiö
viö raust meö sinni mjúku bassaröddu.
Guöni var mjög söngelskur og haföi
fagra bassarödd. Hann tók mikinn þátt
ikórstarfiá Skeiöunum, sem var mik-
ið stundaö á timabili. Ég man mörg
kvöld aö vetri til, er ég var lltill snáöi,
er þeir feögar voru aö æfa raddir og
æfasigsaman.aö maöurgatekkiá sér
setiö aö taka undir og haföi Guöni
gaman af.
BUskapur fór Guöna vel úr hendi,
hann var mikill og góöur skepnuhiröir
og naut þess aöeiga góöa gripi. Hann
var hestamaöur góöur og átti alltaf
góöa hesta, bæöi reiöhesta og dráttar-
hesta. Guöbjörg haföi oft gaman af
bónda sinum á vorin, erhann átti von á
aöfá folöld og var oröinn óþolinmóöur
aö biöa þess aö þau fæddust og sagöi
þá gjarnan ,,Þaö er eins og þú eigir
von á barni” enda man ég varla eftir
Guöna kátari en eitt voriö er hann fékk
gullfallegan jarpan hest undan 'uppá-
haldshryssunni sinni. Þetta varö einn
siöasti reiöhesturinn hans.
Guöni var mikill trúmaöur meö óbil-
andi trú á framhaldslif, enda efast ég
ekki um aö þar verði margir góöir vin-
ir til aö fagna komu hans nU, á þessu
hausti.
Hin siöari ár hefur Guöni átt viö
mikla vanheilsu aö striöa og oröiö aö
fara á milli spitala og hæla. Allsstaöar
kom hann sér jafn vel, og ég held aö
segja megi aö hans er saknaö á hverj-
um staö. Jafnframt talaöi hann um aö
þessi staöur sem hann nú væri á, væri
sá bezti, enda var hann sérstaklega
þakklátur fyrir alla umönnun og aö-
hlynninpu.
Ég vií að lokum þakka þér frændi
fyrirallar stundirsemég og fjölskylda
min átti meö þér og Guöbjörgu, alltaf
vorum viö viss um aö vera aufúsugest-
ir hjá ykkur og nutum þess aö vera i
návist ykkar.
NU er þessum lifsróöri þlnum lokiö
og þU hefurstýrtfarsællega hjá boöum
og skerjum og ert aö lokum kominn i
örugga höfn. Friöur sé meö þér.
Vilhjálmur Sigtryggsson
t
GuÖni Eiriksson bóndi aö Votumýri
andaöist aö Elliheimilinu Grund 30.
október siöastliöinn. Langvarandi
veikindum, sem nU lauk meö þessum
hætti, tók hann af karlmennsku og
æöruleysi. Siöastliöin ár hefur hann
veriö meira og minna undir læknis-
hendi, lengst á Vifilsstööum en nú slö-
astliöiö ár aö Asi i Hverageröi. Hann
var m jög þakklátur fyrir alla hjálp og
hjUkrun á þessum stöðum öllum.
Guöni var fæddur aö Votumýri og
tók viö búi af fööur sinum. Ég kom til
hans kaupakona fyrir 30 árum. Þá
dvaldi ég hjá þeim hjónum eitt sumar.
Þetta sumar misstu þau son sinn, upp-
kominn, af slysförum. Ég kynntist þvi
þá hvaö hægt er aö taka þvi óumflýj-
anlega af miklu hugrekki og stillingu
og sá hvers útréttar vinarhendur eru
meenugará sorgarstundum. Þau hjón
voru vinmörg og trygg vinum sinum.
Hjá þeim dvöldu börn á sumrin, sum
lengur önnur skemur. Guöni var góöur
húsbóndi. Hann kunni þá list aö láta
öörum finnast þeir vera einhvers
megnugir og haföi einlægan áhuga á
annarra hag. Börn og unglingar undir
hans stjórn vildu allt fyrir hann gera
og lögöu sig fram viö öll störf.
Guöni var félagslyndur maður, ljúf-
ur i viömóti og bjartsýnn aö eölisfari.
Hann starfaöi lengi i kirkjukór Skeiöa-
manna og tók þátt i félagslifi sveit-
unga sinna svo lengi sem hann gat.
Ekki veröur Guöna minnzt án þess
aö konu hans sé getiö en hún er látin
f. mörgum árum. Kona Guöna var
Guöbjörg Kolbeinsdóttir, mikilhæf og
góö kona. Hjónaband þeirra var meö
afbrigöum farsælt. Þau máttu helzt
ekki hvort af ööru sjá og báru hvort
annars byrðar. Þau nutu bæöi mikillar
mannahylli og voru elskuö og virt af
sveitungum sinum. Guöni var mjög
vinnusamur maöur og haföi mikinn
áhuga á búskap. Bjartsýni og óbilandi
kjarkur geröu honum kleift aö stunda
búskap fram á elliár. En hann naut þá
aöstoöar Eiriks sonar sin og Elinar
tengdadóttur sinnar við erfiöustu
störfin og fékk hjá þeim ýmsa aöra
hjálp. Nú eru tekin viö jöröinni sonar-
sonur Guöna, Benedikt Kolbeinsson,
og kona hans.
Þrj u börn Guöbjargar og Guöna
klomust til fulloröinsára, öll nú gift.
Ég sendi þeim innilegar samúöar-
kveöjur.
Guöni dvaldi heima aö Votumýri svo
lengi sem heilsa og kraftar leyföu.
Hann haföi rika þörf fyrir aö vera
sjálfbjarga og búa aö sinu sem allra
lengst.
Að lokum þakka ég Guöna tryggö og
vináttu i minn garö og mun minnast
hans sem eins bezta manns sem ég
hefi kynnzt. Guö blessi minningu
hans' ólöf Stefánsdóttir.
8
Islendingaþættir