Íslendingaþættir Tímans - 25.11.1978, Blaðsíða 3
r
100 ára minning:
Ásgeir
Ásgeirsson
prófastur
Úr Þagnarskógi
tjaldhæla sína Ur jörhu. Og sem ég sit hér
á dimmu haustkvöldi og læt hugann reika
i fylgd hans til baka liöna áratugi, er mér
aö llkindum i fyrsta skipti ljóst hversu
stórt skarö var nU höggviö i þann fjöl-
menna hóp sem ég á margt aö þakka.
Þessi þakkarskuld er snúin úr mörgum
þáttum. Mér er efst i huga vakandi og
óeigingjörn umhyggja hans fyrir okkur
hjónunum ásamt einskærum elsku-
legheitum viö börn okkar.
Ég nefni frábæra og órjUfanlega vináttu
hans viö fööur minn á einstæöingslegum
æviferli hans. Ég man fjölmargar gleöi-
stundir sem ekki gleymast og áttu rót sína
i kimnigáfu hans, þeirri er ég hef þegar
nefnt, og entist honum til hinstu stundar.
Fyrir fáeinum dögum tæpti hann lauslega
á þvl viö mig aö e.t.v. mundi hann bráö-
legakveöja fyrirfullt og allt. Ég maldaöi
örlítiö i móinn. Þá brosti hann og sagöi:
„Neiannars.éghættibaraviöþaö. Ég er
svo hræddur um aö Landsvirkjunin veröi
þá lögö niöur”.
NU er hann samt farinn, og Landsvirkj-
unin veröur sjálfsagt ekki lögö niöur,
þ.e.a.s. ekki sú landsvirkjun sem hann
haföi I huga. En önnur landsvirkjun gæti
veriö I hættu. Þaö sú Landsvirkjun sem
Siguröur og Sigrún, hans ljúfi llfs-
förunautur stofnuöu til hvarvetna þar
sem þau komu viö sögu. Landsvirkjun
vináttu og hjálpsemi, Landsvirkjun gleöi
og elskulegheita. Viö Hulda erum þakklát
fyrir aö hafa fengiö hlutdeild i þeirri
landsvirkjun.
Brostiö hefur hljómfagur strengur I
vlökunnri hörpu þeirra Stóra—Hrauns-
systkina. Hörpu ljúfmennsku og þeirrar
sérstæöu glaöværöar, sem gerir hvers-
daginn aö hátlö.
En ómur þessa strengs mun hljóma
mér áfram.
Kristján Benjamlnsson.
I.
Oft risa
nær óvænt
úr Þagnarskógi
þess liöna
atburöir
og einstaklingar.
Einn slikra
er Asgeir heitinn
prófastur
og prófdómari
á Hvammi
i Hvammssveit.
II.
Voriö 1941.
Vetarstarfi kennarans
var lokiö.
Varpinn kom
velgrænn
undan
is og snjó.
Leiöin
lá nú
suöur,
enskt hernám
atvinna I Reykjavlk.
III.
Fylgdu mér
fram á veginn
árnaöaróskir
ýmissa
fyrirbænir
og blessunarorö
séra Asgeirs Asgeirssonar.
Göövild hans
og gerhygli
gleymast ei.
Hann á nú
hundraö ára
árstlö. 1
Megi
minning hans
lengi
lifa.
Ingólfur Jónsson
frá Prestsbakka.
__________________________________J
Islendingaþæítir
3