Íslendingaþættir Tímans - 25.11.1978, Blaðsíða 6

Jón Guðmundur Jónsson
frá Deildará
Síðbúin kveðja til gamals vinar
Jón á Ðeildará, fæddur 30.1.1908 d. 17.
ágúst 1978, var einn af seinustu ibúum
minnar gömlu sveitar og viö um nokkurt
skeiönágrannarogfélagar ileik og starfi,
og nú þegar hann er horfinn af sviöinu
rifjast upp gömul ihinni. Minningar löngu
liöinna ára leita á hugann, minningar frá
björtum vorum þegar allt iöaöi af lifi inn
til dala og út um eyjar og nes. Og viö vor-
um hluti þess, þátttakendur I þessu ævin-
týri, liföum þaö og nutum þess.
Ognú Jón, þegar llfsþins ævintýri er úti
og gerö skil, bý ég kveöju mina nokkrum
fátæklegum oröum, staönæmist viö ævi-
starf þitt, minnist þess þegar þú tókst viö
búi foreldra þinna fullur bjartsýni og stór-
hug.
Og þú naust þeirrar gæfu aö Halldóra,
Stæröfræöi, eölisfræöi og efnafræöi voru
kennslugreinar hans, og þaö hafa sagt
mér, nemendur hans og börn okkar hjóna
aö hannvar frábær kennari. Allir uröu aö
læra og þolinmæöi hans viö aö troöa
þessum fræöum inn I hugskot nemend-
anna var undraverö. Þann þátt I starfi
hansþekkiégdável, m.a. þar sem égsatí
skólanefnd Verslunarskóla Islands, en
þar var Siguröur yfirkennari á árunum
1957-1970. Hann var traustur og farsæll
kennari, elskaöur og virtur af nemendum
slnum, annaö var ekki hægt. Meö fræöslu
sinni og nefndarstörfum lagöi hann m.a.
grundvöll aö bættri verkmenntun þjóöar-
innar á ýmsum sviöum.
Af reynslu minniígegnum árin vissi ég,
aö hann var glöggskyggn og ráöhollur,
flanaöi ekki aö neinu, en fýlginn sér I
baráttu fyrir þeim málum, sem honum
voruhjartfólgin.og þau voru mörg. Mikiö
yndi haföi Siguröur af lestri góöra bóka og
feröalögum innanlands, þegar tlmi gafst
tíl.
í einkallfi sfnu var Siguröur mikill
gæfumaöur. Hann kvæntist efitrlifandi
eiginkonu sinni, Karitas, 25. okóber 1941,
en hún er dóttir hjónanna Guömundar
heitins Guöjónssonar, er var þekktur
kaupmaöur hér I borg, verslaöi lengst af
viö Skólavöröustiginn, ogeftirlifandi konu
hans, Onnu Mariu Glsladóttur.
Kaja bjó manni sínum og börnum
hlýlegt og fallegt heimili, sem siöustu 23
árin var aö Lynghaga 12 hér I borg. Þar
var ávaDt gottaö koma og gestrisni mikil,
6
Jín æskuleiksystir, deildi meö þér kjör-
um.
Þaö var eitt ævintýriö aö þiö fundust
fullorönar manneskjur og rifjuöuö upp
minningar æskudaga þegar þiö sátuö kvl-
fé og byggöuö kofa I grænum dal og
einmitt á rústum þess kofa reistuö þiö
hamingju ykkar hús.
Og þarna nutu börnin ykkar þrjú vor-
daga æskunnar, uxu upp og tóku þátt I
unaöi lifsins. Og seinna, þegar moöirin dó
á miöjum aldri, var missir þinn mikill.
Seinna heyröi ég oft frá þér þar sem þú
dvaldir viö bú þitt einn marga vetur.
Margan refinn felldir þú á þeim vetrum
léttur á fæti og fimur skotmaöur.
Þó voru vorin þinn tími meö veiöi til
enda þau góö heim aö sækja. Vinátta,
kærleiki og tryggö rlkti milli þeirra hjóna
og mat Siguröur konu slna mikils.
Umhyggjan fyrir börnunum og heimilinu
átti hug þeirra beggja. Þau eignuöust
fjögur mannvænleg börn: Onnu Marlu,
gifta Bernhard Petersen framkv. stjóra,
Jóhönnu nýkjörinn alþingismann Alþýöu-
flokksins, gifta Þorvaldi S. Jóhannessyni
sölustjóra, Hildigunni flugfreyju, hennar
unnusti er Lárus ögmundsson lög-
fræöingur og Gunnar Egil, kennara og
háskólanema, kvæntan Guöfinnu
Theódórsdóttur.
Skarö er fyrir skildi, er viö kveöjum
sannan og góöan dreng. Kaju, börnunum,
aldraöri móöur og ástvinum öllum
sendum viö hjónin og fjölskyldan
einlægar samúöarkveöjur, og erum þess
jafnframt fuUviss um, aö bjart muni
veröayfirminningugóös drengs og vinar.
Meö þakklátum huga minnumst viö
vináttu hans og órofa tryggöar og biöjum
honum blessunar Guös á æöri tilverustig-
um.
„Sýndi og sannlega
slnu landi
ást og rækt
af öllum huga,
elskaöi hógværö,
eigi hávaöa,
var staMastur
I stjórnmálum”
Matth. Joch.
Gunnar Magnússon
sjós og lands. Þá naust þú þin best, annar
eins veiöimaöur.
Og núhefur þú tariö þina slöustu veiöi-
ferö, og mér er sem ég sjái þig ýta úr vör
og taka stefnuna suöur Gráöuvlkina,
hressan og veiöiglaöan tU hins siöasta. Og
viö sem eftir horfum meö fast land undir
fótum vitum ei hvort hlutskiptiö er betra.
Þú liföir lifinu frjáls tQ slöustu stundar.
Vertu sæll gamU vinur.
Guöbjörn Jóhannesson.
Þeir sem skrifa
minningar- eða
afmælisgreinar í
Islendingaþætti,
eru eindregið
hvattir til þess
að skila
vélrituðum
handritum,
ef mögulegt er
Islendingaþættir