Íslendingaþættir Tímans - 25.11.1978, Blaðsíða 8

Þorbjörg Teitsdóttir
,,A snöggu augabragBi af skoriB verBur
fljótt, lit og blöB niBur lagBi, llf mannlegt
endar skjótt.” Þessi orB úr sálmi
Hallgrims Péturssonar komu mér í hug,
þegar ég frétti aB kær öldruB vinkona min
væri látin, svo snöggt og óvænt var hún
kölluö af þessum heimi 24. júli siBastliB-
inn.
Þorbjörg Teitsdóttir, var fædd aB
LambleiksstöBum á Mýrum 29. ágúst,
1889.
Foreldrar hennar voru hjónin Sigriöur
ÞórBardóttir bónda i Flatey Arnasonar og
Teitur Gislason bónda i Slindurholti Teits-
sonar.
Systkini Þorbjargar er náBu fullorBins-
aldri voru GIsli verkamaöur á Höfn,
látinn. Margrét húsfreyja i Veisu I
Fnjóskadal, látin. ÞórBur lést á besta
aldri og GuBný húsfreyja á öngulsstööum
i EyjafirBi, sem nú ein lifir af þessum
systkinum.
Björg en svo var hUn kölluB af okkur
sem þekktum hana best, fór frá foreldrum
sinum á Lambleiksstööum áöur en hún
haföi náö fermingaraldri aö Flatey til
GuBrúnar SigurBardóttur og Jóns
Jónssonar, mætra hjóna sem þar bjuggu
þá og lengi siöan, frá þeim fermdist hún
og dvaldi þar einhver ár eftir fermingu.
SIBan lá leiöin austur aB Dilksnesi til
Lovisu Eymundsdóttur og Björns Jóns-
sonar, hjá þeim var hún vinnukona um
tima og slöar i Bjarnanesi hjá Kristinu
Jónsdóttur og séra Benedikt Eyjólfssyni.
AriB 1913 verBa þáttaskil i llfi Bjargar
þá kynnist hún manninum, sem átti eftir
aB veröa Ufsförunautur hennar I hálfan
sjötta tug ára. Var þaB SigurBur Gislason
á VagnsstöBum i SuBursveit, hann var
sonur hjónanna þar Halldóru SkarphéB-
insdótturog Gisla SigurBssonar. Voru þau
gefin saman f hjónaband 24. júnl 1914. A
VagnsstöBum bjuggu þau I sambýli viö
foreldra SigurBar til 1918 aö þau flytja aB
Króki I Borgarhöfn.
Þarbjuggu þau til vors 1948, en þá fluttu
þauaBGamlagarBii Borgarhöfn meö son-
um sinum, Ragnari og Skafta, þar áttu
þau hjón heimili æ siban, meöan lif entist.
A Vagnsstööum fæddust tvö elstu börn
Bjargar og SigurBar, Benedikt Kristinn
Gunnar smiöur og bóndi I Króki kvæntur
Sigurlaugu Kristjánsdóttur frá Einholti,
eru synir þeirra fjórir og Hulda gift
Hermanni Eyjólfssyni Höfn, börn þeirra
eru fimm.
Eftir aö Björg og SigurBur fluttust aö
Króki eignuöust þau fjögur börn, SigrÍBi
búsetta i Reykjavik, maöur hennar var
Ólafur Hallbjörnsson prentari, hann er
látinn. Börnþeirra erufjögur, Gisli Ragn-
ar lést ungbarn, Gisli Ragnar bóndi I
Gamlagaröi ókvæntur og Skafti Þór sem
lést 1956. Sigþór Hermannsson, dótturson-
ur þeirrahjóna, dvaldist mikiB hjá þeim á
sinum uppvaxtarárum.
Björg var I meöallagi há, grannvaxin og
mjög snör I hreyfingum alla tiö. Hún var
viö góöa heilsu alla ævi, enda kom þaö sér
vel, þar sem Skafti sonur hennar var
heilsulltill frá frumbernsku og átti viB
erfiö veikindi aB striBa siöari hluta sinnar
stuttu ævi, en hann var jarösettur á
tuttugasta og sjötta afmælisdegi sinum.
Lengst af dvaldist hann heima og naut
umönnunar móöur sinnar.
Siguröur maöur Bjargar lést 16.
september 1968 var hann lengi búinn aö
liggja rúmfastur, en hún veitti honum
frábæra aöhlynningu þótt öldruB væri orB-
in.
Nú þegar Björg er horfin okkar jarB-
nesku sjónum er margs aö minnast og
ótal margt aö þakka. Ég minnist hennar
og hennar heimilis allt frá minum
bernskudögum, maöurinn hennar var
fööurbróöir minn, samgangur var mikill
milli Króks og VagnsstaBa.
HaustiB 1935 gekk kighóstafaraldur hér
i sveit og barst aö Vagnsstööum, GuBný
ValgerBur systir min fæddist þá i októben
tók Björg hana til sin og annaöist hana
meö ágætum um tiu vikna skeiö.
Móöir min minntist þess oft hversu
Björg og dætur hennar Hulda og SigriBur
hefBu hver fyrir sig veriö fljótar aB koma
aö Vagnsstööum sér til aöstoöar, ef þaer
höföu hugmynd um aö hún þyrfti hjálpar
viB. BjiH-g haföi ekki alltaf úr miklu aö
miöla á sinum fyrri búskaparárum, frem-
ur en flestir aörir á þeim tfmum, en hún
var nægjusöm og glöö og ávallt mjög
gestrisin.
AB Gamlagaröi kom ég nokkrum dög-
um áöur en hún dó, var hún þá sem alltaf
áöur straxmeB hugann viö aö koma kaffi
og kökum á boröiö, enda var hún hress og
óbuguBandlega.ensjónog heyrn var tek-
in aB sljóvgast.
ÞaB er mikil hamingja hverju foreldri
þegar aldurinn færist yfir aö vera sam-
vistum viB börn sin.
Björg var þeirrar miklu gæfu aönjót-
andi aö dveljast meB Ragnari syni sfnum,
sem ætlö sýndi henni kærleiksrika hlýju
og umhyggjusemi svo sem best má telj-
ast, enda mat hún hann mikils aö
veröleikum. Björgsýndi mér ætiB mikinn
kærleika og nú aö leiöarlokum hér megin
grafar þakka ég af hjarta alla vináttu
hennar og velgjöröir mér til handa og biö
sál hennar allrar blessunar á nýjum leiB-
um.
Halldóra G unnarsdóttir.
8
islendingaþættir