Íslendingaþættir Tímans - 23.03.1983, Blaðsíða 7

Elín Sigríður Lárusdóttir,
Hellu
Fædd 5. jan. 1900.
Dáin 26. febr. 1983
Elín var dóttir Lárusar bónda Finnssonar
Álftagróf í Mýrdal. Hún kom sem tvítug mær til
starfa hjá Þorkeli Sigurðssyni úrsmið á Hólmavík.
Þar kynntist þessi skaftfellska bóndadóttir eftir-
lifandi manni sínum, Jörundi Gestssyni á Hellu
við Steingrímsfjörð, og gekk að eiga hann árið
1921.
Að sjálfsögðu er þessi tími aðeins í minningar-
móður hjá mér, en Helluhjón eru svo vel þekkt út
fyrir héraðið, að vart þarf að kynna þau. Hann
fyrir listræna hæfileika til hugar og handa, auk
annarra mannkosta, og hún vegna margháttaðra
starfa að félaga- og framfaramálum. Og bæði tvö
fyrir hlýja og ógleymanlega gestrisni.
Við Elín, vinkona mín, unnum af heilindum í
Stúkunni Hrönn, nr. 247, þau 5-6 ár er hún
starfaði í Kaldrananeshreppi.
Þar gætti hins brennandi áhuga, sem hún var
svo rík af við hvert það viðfangsefni er hún tók að
sér.
Ekki kom hún síður við sögu hjá Kvenfélaginu
Snót í Kaldrananeshreppi, sem hún var stofnfélagi
að og stjórnarformaður í aldarfjóðung. Sýndi
meðfæddan dugnað og ósérhlífni í því starfi. Enda
var hún kosin heiðursfélagi á 50 ára afmæli
Kvenfél. Snótar árið 1977.
Þá var hún og ein af fulltrúum á stofnfundi
Kvenfél. sambands Strandasýslu 1949, og að
sjálfsögðu í fyrstu stjórn sambandsins. En hversu
•engi hún var þar í stjórn er mér ekki kunnugt.
Elín var hreinskiftin og hélt af einurð fram
sjónarmiðum sínum, en allra kvenna sáttfúsust ef
slíkt þurfti með. Hún mátti aldrei heyra öðrum
hallmælt án þess að færa þeim til málsbóta, raunar
hversu andstæðir sem þeir voru hennar skoðun-
um.
Fullkomlega má segja, að hún mátti ekkert
aumt sjá, hvorki hjá mönnum eða málleysingjum,
án þess að bæta úr. Þrátt fyrir oft fjármunalega
lítil efni. Mörg dæmi þar um mætti nefna, en
verður ekki gert í þessum fáu minningarorðum.
Við hjónin gerðum okkur erindi að Hellu á
liðnu sumri til þess að hitta vikonu okkar, sem
hafði verið skuggi af sjálfri sér um nokkurn tíma.
En sömu rausnina hafði hún og jafnan áður.
Fannst við gera of lítil skil því veisluborði er
sonardóttir hennár og nafna, Elín Ágústa Ingi-
mundardóttir hafði fram reitt, en hún var raunar
gestur hjá afa og ömmu.
„Sælla er að gefa en þiggja" mátti fullkomlega
segja um hana EUu á Hellu.
Að sjálfsögðu var oft gestkvæmt hjá Hellu-
hjónum. Jörundur hreppstjóri lengi í skattanefnd
og síðar umboðsmaður skattstjóra, rómaður báta-
smiður og völundur í handverkum sínum. Ekki
dró heldur úr samskiftum við hann vegna hag-
mælsku hans. Ófárar voru þær skemmtanir er hann
flutti og söng gamankvæði. Handskrifaða ljóða-
bókin hans, Fjaðrafok, er hreint listaverk sem
ekki er lengur til bókamarkaðinum, því miður.
Börn Elínar og Jörundar eru:
Ingimar Gunnar smiður, - látinn.
Ragnar Þór bóndi á Hellu.
Lárus Örn rafvirki Reykjavík.
Guðfinna Erla Reykjavík
Vigþór Hrafn skólastjóri að Varmalandi í Borgar-
firði.
Guðlaugur Heiðar módelsmiður Reykjavík.
Öll eru systkinin listhög svo sem þau eiga kyn til.
Einnig ólst upp á Hellu Elínóra Jónsdóttir,
systurdóttir Jörundar.
Elín lézt á Borgarspítalanum í Reykjavík 26.
febr.sl. eftir nokkra legu þar.
Útför hennar fór fram 5. mars frá kapellunni á
Drangsnesi og jarðsett í grafreitnum í Stekkjarvík
að viðstöddu fjölmenni.
Að lokinni jarðarför bauð Kvenfél. Snót öllum
viðstöddum til veglegrar erfis-veislu þessa heið-
ursfélaga síns í nokkurskonar félagsmiðstöð sem
að nokkru er í byggingu, en sýnir glögglega hve
máttur samtakanna er mikill.
Ella mín. Við Inga áttum þér svo margt að
þakka, að mér fannst ekki hægt annað en að
minnast þín lítillega við leiðarlok.
Hafi mannúð og kærleikur einhver áhrif við
næsta tilverustig, þá er enginn efi hvaða móttökur
þú hefur fengið.
Vini okkar, Jörundi og öðrum vandamönnum
vottum við samúð. Hann kvað svo til konu sinnar
á fimmtugsafmælinu.
„Guð launi þér, mitt gœfugull,
sem gjörðir fyrir mig.
Og gegnum árin áfram skal
mín elsku kona, vífaval,
þinn vinur elska þig. “
Ingimundur á Svanshóli.
7
Helgi Gunnlausrsson
f—.. -O CD
Pramhald af bls. 2
V'ð eigum henni meira að þakka en okkur grunar.
ög ég á mikið að þakka að hafa kynnst hans
Jákvæða viðhorfi sem fullt var af húmor og
btennandi glóð. Já hann var hluti þess stórbrotna
"nthverfis við Jökulsárgljúfur, þar sem hann
faeddist og bjó allan sinn búskap með konu og
^strum langt frá öðrum bæjum, en góðan stuðn-
‘ng hafa þeir bræður haft hvor af öðrum í nábýlinu
uPPi á heiði þar sem ekki var fært stóran hluta
Vetrar. Þetta stórbrotna umhverfi mótar sína
®*nstaklinga sterkt, á ýmsa vegu, má þar nefna að
**elg> var listamaður af guðs náð við útskurð
skrautskrift og fleira, stóð hugur hans mjög til
íljnnnta á því sviði, en aðstæður leyfðu eigi.
theodór bróðir hans og nábúi á heiðinni er
Pnkktur sem refaskytta. Það er þó varla réttnefni,
PV| líklega hafa fáir rannsakað meira á þeim tíma
nætti þeirra.táknmál þeirra og aðra hegðun, er
a,ln líffræðingur af guðs náð sem lært hefur á bók
náttúrunnar.
is|endingaþættir
Við sína bæi, fram í heiðanna ró voru þeir
tengdir sterkum böndum sem skiljanlegt er, og
þar áttu þeir sínar unaðsstundir á sumrin eftir að
þeir höfðu flutt burtu. í því stórbrotna umhverfi,
munu afkomendur eiga dásamlegan samastað, til
að leita kyrrðar og friðar frá skarkala heimsins.
Vona ég, að við sem erfum landið berum gæfu
til að tileinka okkur það æðruleysi og þá þraut-
seigju, sem gerði forfeðrum okkar kleift að byggja
landið. Þakka ég forsjóninni að hafa kynnst því
viðhorfi, á þeim slóðum landsins þar sem vetur
verður hvað harðastur. Þar skín sólin þó einna
heitast, er sumarið kemur á annað borð. Hækk-
andi sól kemur áreiðanlega til með að létta söknuð
fjölskyldunnar, með því hugarfari að fengin er
langþráð hvíld. Sendi ég fjölskyldu Helga samúð-
arkveðjur. Snæfríður fær þó sérstakar kveðjur,
veit ég að gamli maðurinn hefði viljað senda henni
sérstakar ástarkveðjur fyrir alla þá umönnun sem
hún veitti honum síðustu árin.
Matthildur Bjömsdóttir