NT - 21.01.1985, Blaðsíða 6

IU'
Mánudagur 21. janúar 1984 6
Kristín Sævarsdóttir:
Kerfiskarlarnir reyna að
útiloka rödd okkar
Til að byrja mcð cr hcr smá
krossapróf fyrir lesandann?
I. Hvcrjir skyldu það verða scm
koma í veg fyrir gjaldþrot
landsins?
Verða það þeir sem hafa
tckið erlend lán í akkorði á
undanförnum mánuðum?
Eða þeir scm cyða lánsfénu í
seðlabankahallir og þjóðar-
hókhlöður? Skyldu það
kannski verða þeir sem fá
umboðslaun fyrir öll erlend
lán sem tekin cru? Nú eða
þeir sem liafa látið scm er-
lend lán séu ckki til á íslandi
á undanförnum mánuðum?
Eða vcrður það eini stjórn-
málaflokkurinn sem haft hcf-
ur fyrir því að ráði að upplýsa
fólk um það hvc crlendar
skuldir eru hátt hlutfall af
þjóðartekjum?
II. Hvcrjir munu konta á fyrir-
myndarþjóðfélagi hér á ís-
landi? Ætli það vcrði rit-
stjóri „frjálsa og óháða"
dagblaðsins? Eða kannski
mágur hans skipstjórinn?
Eða vcrður þaö nýi flokkur-
inn Flokkur mannsins?
Ef þú liefur merkt við Flokk
mannsins ertu vel upplýstur. En
það cr ekki ríkisfjölmiðlunum
okkar að þakka því að þeir hafa
lokað á Flokk mannsins, hug-
myndir hans og lausnir. Og það
er heldur ckki hinum
stjórnmálaflokkunum aö
þakka, því að þó þeir hafi verið
skrambi duglegir viö að nota'
okkar hugniyndir, hafa þcir
ckki haft fyrir því að upplýsa
fólk um livaðan þessar hug-
myndir koma. Sennilega ertu
vel upplýstur vcgna þess að við
höfum vcriö iðin við að scgja
fólki frá hugmyndum okkar og
virkja það til þátttöku. Nú spyrð
þú kannski: „Er það mögulegt
að ríkisfjölmiðlarnir loki á
þcnnan nýja stjórnmálaflokk?
En cg hclt að við værurn ekki
aðeins hainingjusainasta þjóð í
heimi, hcldur byggjum viö al-
gcrt lýðræði og fullkomið tján-
ingaf'relsi. Hér á jú hverjum og
einum að vcra frjálst að scgja
sínar skoðanir opinberlega.
hvort scm hann cr múhameös-
eða lúterstrúar, svartur eða
hvítur, íhald cða kommi. Við
höfum jú ríkisljöhniðla sem'eru
opnir fyrir ölluni skoðunum og
þar er hlutleysi haft á hávegum.
Er það ekki? Þetta scgir stjórn-
arskráin." Ó nei. t>ó að í stjórn-
arskránni standi eitt og annað
um tjáningarfrelsi er það ekki
til staðar í raun. Á síðasta ári
héldu aðstandendur Flokks
mannsins fjölmenna ráðstcfnu
um fátækt á íslandi. Þrátt fyrir
aö þingmenn og ráöherrar tæk ju
þátt í hcnni var ekki minnst á
hana einu orði í útvarpi og
sjónvarpi. Fjórar aörar ráð-
stcfnur komu í kjölfarið og það
kom engum á óvart að ríkis-
fjölmiðlarnir lctu scm þær hcfðu
aldrei komið til.
I maí 1984, fóru forsvars-
menn Flokks mannsins af stað
með veigamikla undirskrifta-
söfnun „mcð atvinnu - á móti
atvinnuleysi".
Undirskriftaherferðin fór
fram í flestum Evrópulöndum,
scm þótti ckki fréttnæmt og hér
á landi var safnað rumlega
40.000 undirskriftum sem þótti
ekki hcldur frcttnæmt. Um
sama leyti var u.þ.b. 18 þús.
undirskriftum safnað varðandi
kartöflur og voru útvarp og
sjónvarp nánast með beina lýs-
ingu frá þeirri undirskriftasöfn-
un. Hvorki útvarp né sjónvarp
sáu heldur ástæðu til að segja
frá þvi að rúmlega 30 aðstand-
En ég hélt að við værum
ekki aðeins hamingjusam-
asta þjóð í heimi j heldur byggj-
um við algert lýðræði og full-
komið tjáningarfrelsi. Hér á
jú hverjum og einum að vera
f rjálst að segja sínar skoðanir
opinberlega, hvort sem hann
er múhameðs- eða lúterstrú-
ar, svartur eða hvítur, íhald
eða kommi
cndur „atvinnuleysisherferðar-
innar" voru handteknir fyrir að
hcngja upp veggspjöld á degi
vcrkalýðsins. þar sem því var
lýst yfir að efnaHagslegt oflreldi
ríkti á íslandi.
í júní þetta sania ár var svo
Flokkur mannsins stofnaður
með pompi og prakt. Og viti
nienn. Áralöngþögn sjónvarps-
ins var rofin mcö, hvorki meira
né minna en 2ja mínútna um-
fjöllun um stofnun flokksins og
viðtali við formann hans. En
þaö var líka allt og sumt. Síðan
hefur Itvað eftir annaö verið
lokað á þátttöku Flokks manns-
ins og breyting á því virðist ekki
í sjónmáli.
Gott dæmi um það var
skemmtiþátturinn í sjónvarpinu
á dögunum þar sem þjóðin var
gcrð aö fífli með því að henni
var boðið upp á að forsvars-
menn allra stjórnmálaflokk-
anna, nema Flokks mannsins,
voru spuröir spjörunum úr af
vel völdum gæðingum þeirra
sjálfra.
Að starfsmenn ríkisfjölmiðl-
anna skuli taka þátt í að útiloka
heilan stjórnmálaflokk er algert
siöleysi og aumingjaskapur. Og
ef réttlæting þeirra sé sú að þcir
ráði engu, vinni bara þarna, þá
taka starfsmenn í einræðisríkj-
um víða um heiminn þátt í enn
grófari mannréttindabrotum og
vinna bara viö það.
Þcgar allar leiðir virtust lok-
aðar fyrir Flokk mannsins barst
okkur aðstoð góðra manna úr
óvæntri átt. Kollegum okkar í
hinum stjórnmálaflokkunum
fannst greinilega kominn tími
til að þjóðin fengi að heyra
hugmyndir okkar og tóku til
sinna ráða. Ekki svo að skilja að
þeir kærðu útvarpsráð fyrir
mannréttindabrot. Nci. En allt
sem við fáum ckki að segja i
ríkisfjölmiðlunum, scgja þcir nú
fyrir okkur þessar elskur. Og
við sem héldum að þcim væru
allar bjargir bannaðar. Nei,
aldeilis ekki.
„Utlaginn" á þingi les nú
málgagn okkar - „Rödd
mannsins" reglulega og vill ólm-
ur og uppvægur uppræta „tíma-
skekkjupólitík" og búa til
„fyririnyndarþjóðfélag“ hér á
landi. Erlendar skuldir sem virt-
ust ekki vcra til fyrir tveimur
mánuðum, heyrast nú jafnvel
margítrekaðar af vörum stærsta
stjórnmálaflokksins. Launþega-
hreyfingunni liggur allt í einu
mikið á að fordæma efnahags-
legt ofbeldi og „kallinn í
brúnni" hvetur fólkt til að vera
virkt og hrópar til hásetanna
„VERTU MEÐ". Jafnvel prcst-
ar í hátíðarmessum útvarpsins
gera lútherstrúna mennska og
koma með tilvitnanir úr Rödd
■ Kristín Sævarsdóttir.
mannsins, án þess þó að geta
þeirra.
Það er vel skiíjanlegt að jafn
hugmyndasnauðir menn og áð-
urnefndir stjórnmálamenn, í
jafn úreltum flokksmaskínum
og þeir eru, skuli taka fegins
hendi nýjum lausnum frá flokki
scm er útilokaður frá ríkisfjöl-
miðlunum og er eini flokkurinn
á landinu sem ckki er að hruni
kominn.
Það er vel skiljanlegt að
jafn hugmyndasnauðir menn
og áðurnefndir stjórnmála-
menn, í jafn úreltum flokks-
maskínum og þeir eru, skuli
taka fegins hendi nýjum
lausnum frá flokki sem er
útilokaður frá ríkisfjöl-
miðlunum og er eini flokkur-
inn á landinu sem ekki er að
hruni kominn.
Barist á Gauknum
■ Eiður Guðnason var nokk-
uð skemmtilegur á opnum
fundi sem haldinn var á ölstof-
unni Gauk á Stöng í gær. Það
er ágætis nýmæli hjá þeim sem
eiga Gaukinn að halda svona
fundi á sunnudögum því að
fátt er betra í mátulegri þynnku
en að hlýða á væg skemmtiatr-
iði. Fyrir utan það að stjórn-
málamenn eru jafnvel
skemmtilegri á slíkum stund-
um en öðrum. Eiður gerði
laun þingmanna rn.a. að um-
talsefni og sagði þá drjúga að
ná sér í aukatekjur, t.d. hefði
einn þingmaður komið fram í
sjónvarpinu fyrir skömmu og
auglýst eitthvert vöðvastyrkj-
andi efni. Það hefði reyndar
verið sá þingmaður sem minnst
þyrfti á slíkri styrkingu að
halda skv. reynslunni. (Inn-
skot Árni Johnsen). Eiður
benti á að formaður Sjálf-
stæðisflokksins gæti t.d. aug-
lýst stóla með góðum árangri
og þriðji þingmaður flokksins
á Suðurlandi Eggert á Berþórs-
hvoli hlyti að vera kjörinn í það
að auglýsa slökkvitæki (var þá
hvíslað í salnum að sá maður
gæti væntanlega cinnig auglýst
hross).
Á fundinum kom fram gagn-
rýni frá Kvennaframboðinu á
Bandalag Jafnaðarmanna. Þær
töldu þá ekkert bctri í frjáls-
hyggjunni en Hannes Hólm-
stein. Þeir vildu gefa allt frjálst
og spurt var hvort tlokkurinn
vildi gefa frjálst vændi eins og
Hannes. Því var skjótt svarað
utanúr sal að enginn markaður
væri fyrir slíkt hér. Það væri
gratís. Mjög var Kvenna-
framboðið gagnrýnt fyrir það
að reyna að láta fólk halda að
þær væru eitthvað betri en
aðrir á þingi og kallaði Guðrún
Helgadóttir flokkinn, flokk
hinar hreinu rneyja, sem allir
ættu að halda að væru hreinar,
fínar og sléttar. Eiður taldi
Kvennaframboðið ekkert betri
flokk en aðra og rakti ýmis
dæmi því til staðfestingar.
Hverjir hafa vóidin?
Haraldur Ólafsson kvaðst
ætla að flytja tillögu á þingi urn
að nefnd yrði skipuð til þess að
kanna það hvcrjir hefðu völdin
í þjóðfélaginu. Guðrún Hclga-
dóttir var snögg upp á lagið
og sagði að það þýddi nú ekki
mikið því að forntaður þeirrar
nefndar yrði án efa skipaður
Jóhannes Nordal.
Þannig gengu umræður fyrir
sig í lokin. allir frekar léttir á
bárunni, en í huga undirritaðs
bera þessar umræður því fyrst
og fremst vitni að allan hug-
myndafræðilegan grundvöll
vantar í stjórnmálaumræðuna
og enginn flokkanna er í stakk
búinn til að setja fram ákveðna
mynd af því þjóðfélagi sem að
er stefnt, þannig að sæmileg
eining sé um það í hans flokki.
Oftar en einu sinni kom það
fram í umræðunum að ekki
væri ágreiningur um mark-
mið (!) heldur leiðir.
Helst ræddu menn möguleg
stjórnarslit, en landsfundur
Sjálfstæðisflokksins í apríl gef-
ur slíku tali óneitanlega undir
fótinn. Það eru kjarklausar
skýringar hjá Friðrik og Þor-
steini að landsfundinum sé ein-
faldlega flýtt til þess að halda í
heiðri gamaili hefð í flokknum.
(1 tvö síðustu skipti hefur hann
verið haldinn að hausti). Til
livers komust þessir ungu
menn í forystu flokksins? Til
þess að grafa upp gamlar
hefðir? Hver trúir því og von-
andi er það ekki satt. Auðvitað
er blásið til landsfundar eins
fljótt og hægt er til þess að gera
upp valdahlutföllin í
flokknum, gera upp við gamla
ráðherragengið og auðvitað
mun hin unga forysta flokksins
hella sér út í kosningar við
fyrsta tækifæri til þess einfald-
lega að festa sig í sessi.
Það hlýtur hinsvegar að vera
framsóknarmönnum urnhugs-
unareftii hvort leyfa eigi Sjálf-
stæðisflokknum að draga lapp-
irnar í stjórnarsamstarfinu
fram yfir landsfund.
Baldur Kristjánsson.
■ Stjómmálafundurinn sem
haldinn var á ölstofu sýndi það
helst að lítið vit er í stjórnmála-
umræðunni. Þó sýndu menn
þaö að þeir geta slegið á létta
strengi.
NT-mynd: Róbcrt.