NT - 22.01.1985, Blaðsíða 4

Rætt við sr. Robert Bradshaw,
prest í Breiðholti
1 Þriðjudagur 22. janúar 1984 4
L Fréttir
s „Eg var aö rabba við stóran hóp
unglinga í Austurstræti eitthvert laugar-
dagskvöldið þegar Iögreglubifreið bar
þar að. Margir krakkanna voru auðvitað
drukknir en maður verður að líta fram
hjá því, það er ekki mitt að dæma.
Þegar tveir lögreglumannanna komu
til að athuga hvað þarna væri um að
vera, riðlaðist hópurinn og þeir komu
auga á mig. - Halló - sagði ég. Þeir urðu
hálf vandræðalegir og voru greinilega
hissa að hitta þarna prest á þessum tíma
dags,“ sagði sr. Robert Bradshaw,
kaþólskur prestur sem starfar hér á
landi.
■ Sr. Robert Bradshaw fvrir utan nýju kirkjuna í Breiðholti.
Kaþólsk kirkja
í Seljahverfinu
„Fyrst eftir aö ég kom til
íslands fór ég niður í miðbæ á
hverju föstudags-og laugar-
dagskvöldi, til að tala við ung-
ingana. Þauvoru mjög hissa í
fyrstu. - Hvað er kaþólskur
prestur að gera hér? Mig lang-
ar til að tala við ykkur um guð,
sagði ég. - í Austurstræti? Já,
svaraði ég, hvað er athugavert
við Austurstræti? Ég varð þess
fljótlega var að þau höfðu
gaman af þessu.“
Iri að ætt og uppruna
Þessi hressi og alúðlegi
prestur er fæddur og uppalinn
í Tiparery á írlandi, einn af tíu
systkinum. Faðir lians var
síátrari en móðirin vann heima
eins og flestar írskar húsrnæð-
ur, enda heimilið þungt og
ekki alltaf úr miklu að moða.
Menntun sína hlaut hann
hjá kaþólskum trúbræðrum
sem önnuðust barnakennslu
ásamt nunnum. „Enska ríkið
kostaði ekki skólagöngu írskra
barna í þá daga.“
Síðan lagði hann stund á
prestnám í klausturskóla. Slíkt
nám tekur a.m.k. 6-8 ár og
megináherslan lögð á sjálfs-
stjórn og trúarlega einbeit-
ingu. Faglega námið er númer
tvö. „Ég þjónaði fyrst í Dublin
í nokkur ár og síðan í Eng-
landi, Ameríkuog Afríku. Það
var mjög lærdómsríkt fyrir
mig. Kaþólskirprestareruyfir-
leitt mikið inni í daglegu lífi
sóknarbarna sinna. A Irlandi
t.d. er mjög algengt að prestar
séu formenn í þeim klúbbum
sem eru á staðnum svo sem
fótboltaklúbbum o.s.frv. Við
eigum að vera mitt á meðal
fólksins.
Það var einmitt þessvegna
sem ég fluttist hingað í Breið-
holtið. Hér býr margt fólk cg
flestar ungu fjölskyldurnar eru
hér. Enda var ekki liðin vika
þegar ég sannfærðist um að ég
væri á réttum stað, því síminn
stoppaði ekki og hér hefur
verið stöðugur straumur af
börnum síðan við komum.
Húsið er öllum opið. Fólk
Enn er mikið eftir að gera innanhúss, en reiknað er með að taka kirkjuna í notkun í mars n.k.
NT-myndir: Róbert
rís
leitar oft til mín vegna erfið-
leika í hjónabandi. áfeng-
isvandamála, ef það hefur ein-
hverjar áhyggjur o.m.fl. Þó að
hér sé ekki mjög mikið af
kaþólikkum skiptir það ekki
máli ef við getum orðið ein-
hverjum til hjálpar. Þá er til-
gangnum náð.“
Aðstaða í Fellahelli
Síðastliðin sex ár hefur sr.
Bradshaw haft aðstöðu til
messuhalds í Fellahelli, félags-
miðstöð Æskulýðsráðs. „Eg
mun alltaf vera þakklátur fyrir
þær móttökur sem við fengum
hjá Bæjar- og æskulýðsráði.
Við fengum strax aðstöðu til
að messa og kenna eins og
ekkert væri sjálfsagðara.
Margir virtust vera ánægðir
með að hafa kaþólskan prest
hér í Breiðholti. Margir lúthers-
trúarmenn koma í messur til
okkar. Mér finnst oft eins og
íslendingar séu svolítið
„kaþólskt þenkjandi", ef svo
má segja. Það er eins og mörg-
um falli vel kaþólska messu-
formið sem er töluvert öðruvísi
en hið lútherska. Sérstaklega
verður maður var við þetta á
stórhátíðum svo sem jólum og
páskum.
Ég var líka oft hissa þegar ég
bað um að fá að heimsækja
skólana og tala við börnin ef
einhver vildi hlusta. Það var
alltaf sjálfsagt. Enginn sagði
nokkurntíma nei. Þetta myndi
aldrei gerast í Englandi, nema
í kaþólskum skóla auðvitað.
Viðbrögð unglinganna eru líka
mjög jákvæð í garð okkar, ég
veit ekki hvers vegna. Ég var
svolítið hissa á því. Það er ef
til vill vegna áhuga á ykkar
gömlu trúarbrögðum. Eða
kannski bara vegna þess að ég
er frá írlandi og eitthvað for-
vitnilegur, en að minnsta kosti
taka þau mér mjög vel.
Ný kirkja
í Seljahverfinu í Breiðholti
er nú að rísa ný kaþólsk kirkja
sem rúma á um 120 manns
fullbúin. Hún er byggð á lóð
sem Reykjavíkurborg lét í
skiptum fyrir hluta af landi
Landakots. Hannes Kr. Davíðs-
son, arkitekt, teiknaði húsið.
Byggingarframkvæmdir hófust
í árslok á síðast liðnu ári og
verður það að öllum líkindum
tekin í notkun í mars nk.
Þessi kirkja sem nefnd verð-
ur Maríukirkja er önnur
kaþólska kirkjan sem reist er
hér á landi. Hin er Kristskirkja
í Landakoti en auk þeirra eru
kapellur í Hafnarfirði, á Akur-
eyri og víðar.
Safnað erlendis
Kostnaður við kirkjubygg-
inguna í Breiðholti er áætlaður
um 10 milljónir ísl. króna. Þar
sem kaþólikkar hér á íslandi
munu ekki vera nema um 1700
er verkið að langmestum hluta
fjármagnað með söfnunarfé
erlendis frá, aðallega frá
Þýskalandi og Hollandi. Sr.
Bradshaw var s.l. sumar í ír-
landi með söfnun vegna þessa
og einnig í USA. „Fólkið
heima í Tiparery hafði mikinn
áhuga þegar það frétti að ég var
að safna fyrir kirkju á íslandi.
Þeir eru alltaf áhugasamir um
ísland því við erum svo skyldar
þjóðir. Hingað komu írskir
munkar snemma á öldum, auk
þess sem margir Islendingar
eru komnir af írum. Þó að
fólkið þarna sé yfirleitt fremur
fátækt vildi það gjarnan styrkja
okkur til að reisa kirkju. Einn
gaf pund, annar tvö og svo
framvegis. Ein konan hafði
ætlað að fá sér nýtt gólfteppi
en sagði svo að fyrst það hefði
dugað hingað til þá gæti það
eins enst nokkur ár í viðbót.
Það skiptir ekki máli hversu
fátæk við erum, alltaf eru ein-
hverjir verr staddir en við.
lslenskir trúbræður okkar
hafa styrkt okkur vel. Auk
þess höfum við líka fengið
gjafir frá fólki sem er í þjóð-
kirkjunni. En það er ennþá
verið að safna. Það er dýrt að
byggja.
Ástæðan fyrir því að við
getum haldið uppi þetta miklu
safnaðarstarfi er msðal annars
sú að hér eru oftast einhverjir
sjálfboðaliðar, frá írlandi t.d.
Þetta fólk sem fær leyfi frá
störfum í 1-2 ár til að starfa
fyrir kirkjuna. Þau vinnamikið
starf hér.“
Að lokum inntum við sr.
Robert Bradshaw eftir því hve
lengi hann myndi dvelja hér á
landi.
„Til frambúðar vona ég. Hér
er minn staður."
Texti: Hallur Björgvinsson
Myndir: Róbert Ágústsson