NT - 01.03.1985, Síða 12

tK.
segir Eðvarð Frístund
■ Þriðjudaginn 19. febrúar
vorum við blaðamenn ungl-
ingasíðunnar staddir upp á Rás
nr. 2 til að fylgjast með beinni
útsendingu unglingaþáttarins
Frístundar.
Daginn áður höfðum við
haft samband við stjórnanda
þáttarins; Eðvarð Ingólfsson,
og tók hann svo vel í bón
okkar að við lá aö við fylltumst
grunsemdum. Maðurinn sem
tók á móti okkur upp á Rás-
inni, var svo önnum kafinn aö
okkur datt ckki í hug að hann
næði því aö komast í útsend-
ingu. Hann sá strax að við
hlytum að vera þessir blaða-
snápar sem ætluðu að troða sér
inn í útsendingu og eyöileggja
fyrir honum daginn með pers-
ónulegum spurningum. Hann
brosti nú samt við okkur og
bauð okkur vclkomna á Rás-
. ina. „Drífum okkur bara inn í
stúdíóið," sagði Eðvarð og
stormaði inn í hið allra Itelg-
asta í hverju útvarpshúsi; stú-
díóið.
Klukkan sló 5, og fyrsta
lagið glumdi í eyrum okkar,
sem og allra sem tækifæri
höfðu til að hlusta á þáttinn.
Eðvarð bauö góöan daginn og
tilkynnti hvað ætti að vera í
þættinum. I þessum þætti var
viðtal við ungan dreng úr
grunnskóla, kynning á lista-
manninum Nick Kershaw og
svo átti að vera viðtal við ungt
par sem var farið að búa.
Strákurinn klikkaði að vísu
á taugum og stakk af á síðustu
stundu, svo aö Eðvarö varð að
tilkynna alþjóö að hann hefði
forfallast. Hvít lygi, en hvaö
átti hann eiginlega aö gera?
Að vísu stakk hann upp á því
að annar okkar léki eigin-
manninn en við neituöum að
blanda okkur í nokkuö svo-
leiðis, svo að hún fór ein í
útsendinauna.
Útsendingin varösíðan frek-
ar tilbreytingarlaus, þ.e. ekk-
ert kom upp á sem telst blaða-
matur. (Sem þýðir náttúrlega
að hún gekk snurðulaust fyrir
sig). Fegar útsendingu lauk kl.
6 mæltum viö okkur mót á
föstudeginum, til almennra
umræðna um Frístund annars
vegar og Eðvarö Ingólfsson
liins vegar. Við mættum því
öðru sinni upp á Rás nr. 2, en
í þetta skipti vopnaöir kas-
scttutæki, spurningalista og
Ijósmyndavél. í þetta skipti lá
enn betur á Eðvarði en síðast,
vafalaust vegna þess að helgin
var framundan. Við báðum
hann að segja fyrst eitthvað frá
sjálfum sér.
„Ég heiti Eðvarö Ingólfsson
ogerfæddur25. apríl 1960. Ég
ólst upp á Hellissandi til tvítugs
en þá flutti ég til Reykjavíkur.
Ég á 6 systurogereini strákur-
inn. Pabba minn missti ég
þegar ég var 7 ára, þannig að
ég ólst eiginlega upp í kvenna-
búri."
Eftir þessa langloku varð
smáþögn, síðan dembdum við
næstu spurningu á hann án
þess að blikna eða blána. „Ertu
ekki að verða uppiskroppa
með efni í Frístund?"
Eðvarð horfði glottandi á
okkur, hugsaði sig síðan um í
■ Eðvarð og síminn. Mikilvxgur hlekkur við umheiminn.
Föstudagur 1. mars 1985
,Frístund býður góðan dag'