NT - 27.07.1985, Side 7

Laugardagur 27. júlí 1985 6
lauk hann því í aprílmánuði í
vor. Stjórnarflokkarnir
ákváðu að leggj a drög að frum-
varpi, sem starfshópurinn
hafði samið fyrir fulltrúafund
Stéttarsambands bænda, sem
haldinn var í Reykjavtk 17.
apríl s.l. Komu þar fram at-
hugasemdir við einstök atriði.
Tillit var tekið til þeirra vel-
flestra. Skal ekki dvalið frekar
við meðferð frumvarpsins, en
á Alþingi var það samþykkt
þann 21. júní s.l., eins og fyrr
sagði.
Ýmsum þótti málinu hratt
þokað í gegnum Alþingi. Má
til samanburðar og nokkurs
fróðleiks geta þess, að Fram-
leiðsluráðslögin 1947 fóru um
Bjarni Guðmundsson:
Ný löggjöf umframleiðslu-og
verðlagsmál landbúnaðarins
■ Þann 21. júní s.l. voru
samþykkt á Alþingi lög um
framleiðslu, verðlagningu og
sölu á búvörum. Leystu þau af
hólmi lög um Framleiðsluráð
landbúnaðarins, verðskrán-
ingu, verömiðlun og sölu á
landbúnaðarvörum, en þau
voru að stofni til frá 1947.
Miklar umræður hafa orðið
um hin nýju lög, og hafa þar
kornið fram mjög mismunandi
skoðanir. Sá skoðanamunur
endurspeglar þá umræðu, sem
vcrið hefur með þjóðinni s.l.
áratug, en líklega hefur
skoðanamunur ckki verið
meiri urn önnur þjóðmál.
Þótt aðeins 8% landsmanna
hafi beint framfæri af landbún-
aði og innlendar búvörur telji
aðeins 11-12% í vísitölu fram-
færslukostnaðar, er fyrirferð
áhugamanna urn landbúnað-
armál í samfélaginu mun meiri
að tiltölu. Slíkt er að öllu jöfnu
fagnaðarefni, því fáttersmárri
atvinnugrein nauðsynlegra en
athygli og skilningur samborg-
aránna. 1 eftirfarandi grein er
það ætlun skrifarans að draga
fram nokkur atriði varðandi
hin nýju lög um framleiðslu
búvara. Einstök atriði vcrða
ekki rakin í röð lagagreina,
enda hentugra að benda áhuga-
mönnum urn þau á lögin sjálf,
sem birt voru í A-deild Stjórn-
artíðinda (A 7-10, nr. 32-53
1985)
Aðdragandi
lagasetningarinnar
Frá þeim tíma, er fyrstu lög
um Framleiðsluráð landbún-
aðarins voru sett, hafa miklar
breytingar orðið á íslenskum
landbúnaði. Af nokkrum ein-
kcnnisþáttum þessara breyt-
inga má nefna:
- Búum og bændum hefur
fækkað verulega.
- Bú hafa stækkað og sérhæf-
ing við búvöruframleiðsluna
hefur rutt sér til rúms.
Fjölbreytni framleiðslu-
grcina landbúnaðarins hefur
aukist.
- Viðskiptabúskapur hefur
komið í stað sjáifsþurftarbú-
skapar.
- Komið er upp öflugt kerfi
vinnslustöðva og úrvinnsla og
búvöruiðnaður verða æ þýð-
ingarmeiri greinar landbúnað-
arins.
Eins og áður sagði voru
Framleiðsluráðslögin að stofni
tilfráárinu 1947. Helstubreyt-
ingar á þeim voru gerðar árið
1960, er ákvæðið um útllutn-
ingshætur á búvörur var tekið
upp, og árið 1979, þegar í lögin
var bætt heimildum til þess að
takmarka framleiðslu á búvör-
um.
Núverandi ríkisstjórn setti
sér það í stjórnarsáttmála að
endurskoða lög um Fram-
leiðsluráð landbúnaðarins.
Var starfshópi á vegum stjórn-
arflokkanna falið það verk og
felur í sér stefnumörkun í
framleiðslu- og verðlagsmálum
landbúnaðarins. Slík stefnu-
mörkun um landbúnaðarmál
er nýmæli í lögum. Ástæða er
til þess að birta þessa stefnu-
mörkun orðrétta, því að í Ijósi
hennar verður að skoða ein-
stök atriði laganna og fram-
kvæmd þeirra:
„1- gr.
Tilgangur þcssara laga er:
a. Að stuðla að framförum og
aukinni hagkvæmni í búvöru-
framleiðslu og vinnslu og sölu
búvara til hagsbóta fyrir fram-
leiðendur og neytendur.
b. Að framleiðsla búvara tTl
neyslu og iðnaðar verði í sem
nánustu samræmi við þarfír
þjóðarinnar og tryggi ávallt
Fyrri hluti
Alþingi með álíka skjótum
hætti, en reyndust þó bæði
endingargóð og notadrjúg.
Stefnumörkun laganna
Fyrsta grein hinna nýju laga
Ýmsum þótti málinu hratt þokað
gegnum Alþingi. Má til saman-
burðar og nokkurs fróðleiks geta
þess, að framleiðsluráðslögin
1947 fóru um Alþingi með álíka
skjótum hætti, en reyndust þó
bæði endingargóð og notadrjúg.
nægjanlegt vöruframboð við
breytilegar aðstæður í landinu.
c. Að nýttir verði sölumögu-
leikar fyrir búvörur crlcndis
eftir því sem hagkvæmt er
talið.
d. Að kjör þeirra sem landbún-
að stunda verði í seni nánustu
samræmi við kjör annarra
stétta.
e. Að innlend aðföng nýtist
sem mest við framleiðslu bú-
vara, bæði með hliðsjón af
framleiðsluöryggi og atvinnu.
f. Að stuðla að jöfnuði á milli
framleiðenda í hverri búgrein
hvað varðar afurðaverð og
markað‘.‘
Hér verður ekki fjallað sér-
staklega um einstaka liði
stefnumörkunarinnar. Þó skal
vakin athygli á framleiðslu-
Vettvangur
Laugardagur 27. júlí 1985 7
markmiði skv. b- og c-lið, sem
raunar er samhljóða stefnu-
mörkun aðalfundar Stéttar-
sambands bænda 1984. Kjara-
markmið, sbr. d-lið, er hið
sama og lagt var til grundvallar
verðlagningarákvæða í eldri
Framleiðsluráðslögum (sbr. 4.
gr. I. nr. 95/198Í). í hinum
nýju lögum er þetta markmið
sett í víðara samhengi. Loks
má nefna e-lið stefnumörkun-
arinnar, sem er eins konar
atvinnu-, öryggis- og auðlinda-
nýtingarmarkmið, svo notað
sé klúðurslegt orðalag. Fyrir
skýra stefnu í þessum efnum er
brýn þörf, þótt ekki væri til
annars en að koma í veg fyrir
það, að stjórnvöld nálægra við-
skiptaþjóða ráðskist með
framvindu þessarar atvinnu-
greinar okkar, með áhrifum
sínum á verð ýmissa aðfanga,
s.s. korns og einstakra land-
búnaðarafurða. Ástæða væri
til þess að kafa dýpra í e-lið
stefnumörkunarinnar, en það
bíður betri tíma.
Samtök framleiðenda
- skipan Framleiðsluráðs
í öðrum og þriðja kafla lag-
anna er fjallað um samtök
framleiðenda og skipan Fram-
leiðsluráðs. Þar er um nokkra
nýskipan að ræða, sem m.a.
tekur mið af vaxandi sérhæf-
ingu búvöruframleiðenda.
Tekið er fram, að „Stéttarsam-
band bænda fer með fyrirsvar
framleiðenda búvöru við fram-
kvæmd laga þessara nema
öðruvísi sé kvcðið á um í
lögum þessum.“ (4. gr.) Hins
vegar getur landbúnaðarráð-
herra „að fengnu samþykki
Stéttarsambands bænda viður-
kennt einstök landssamtök
framleiðenda búvöru til að fara
með fyrirsvar vegna framleið-
enda í viðkomandi grein...“
Fleiri ákvæði laganna skýra
nánar réttindi og skyldur bú-
vöruframleiðenda en hin eldri
lög gerðu.
Veigamikil breyting er gerð
á skipan Framleiðsluráðs.
Byggist sú breyting á tillögu,
sem starfsnefnd Stéttarsam-
bands bænda lagði fram á liðn-
um vetri. Framleiðsluráð skal
skipað 15 fulltrúum, þar af
einum tilnefndum af landbún-
aðarráðherra. I 5. gr. segirum
skipan annarra fulltrúa:
„Skulu tólf menn kjörnir af
Stéttarsambandi bænda á full-
trúafundi þess. Af þeim skulu
fímm vera fulltrúar búgreina-
sambanda. Þá skipar stjórn
Stéttarsambands bænda tvo
menn í Framleiðsluráð, einn
samkvæmt tilnefningu félags-
ráðs Osta- og smjörsölunnar
og einn samkvæmt tilnefningu
allra sláturleyfishafa í landinu.
Skulu þessir tveir fulltrúar til-
nefndir úr hópi starfandi bú-
vöruframleiðenda.“
Úr ráðinu víkja því fjórir
fulltrúar einstakra vinnslu-
stöðva. Það verður fyrst og
fremst skipað búvörufram-
leiðendum, enda segir í 5. gr.:
„Framleiðsluráð landbúnaðar-
ins er samstarfsvettvangur
allra búvöruframleiðenda í
landinu og samtaka þeirra.“
Af þessari grundvallarbreyt-
ingu á skipan Framleiðsluráðs
leiða ýmsar breytingar á við-
fangsefnum ráðsins, sem hin
nýju lög gera ráð fyrir.
Verðskráning á búvörum
- verðmiðlun
í fjórða og fimmta kafla lag-
anna er fjallað um verðskrán-
ingu á búvörum og verðmiðl-
un. Engin breyting er gerð á
eðli verðlagningar búvöru til
framleiðenda og í heildsölu.
Afurðaverð til framieiðenda
skal ákveðið af nefnd, sem í
eiga rétt til setu þrír fulltrúar
bænda og þrír fulltrúar neyt-
enda. Gert er ráð fyrir, að þar
sé samið um viðmiðunargrund-
völl meðalbús. Heimilt er að
semja um sérstakan verðlags-
grundvöll fyrir hverja búgrein.
Ónnur breyting á framkvæmd
verðlagningarinnar felst í
ákvörðun heildsöluverðs, sem
skv. lögunum verður í höndum
nefndar, er í eiga seturétt tveir
fulltrúar vinnslustöðva og tveir
fulltrúar neytenda undir for-
sæti verðlagsstjóra eða fulltrúa
hans. Með þessu móti er
vinnslustöðvunum tryggð
beinni aðild að verðákvörðun-
um en áður var. Þessari nefnd
er heimilt „að undirskilja ein-
stakar vörutegundir verðlagn-
ingarákvæðum.... þegar sam-
keppni er að mati nefndarinnar
næg til þess að tryggja æskilega
verðmyndun og sanngjarnt
verðlag.“ Lúta vörur þessar þá
almennum verðlagslögum.
Smásöluálagning búvöru er
með lögunum sett undir al-
menna verðlagslöggjöf, þ.e.
Verðlagsráð. I þessu felast
helstu nýmæli laganna varð-
andi verðlagningu búvara.
Aðstaða afurðastöðva 'er
misjöfn hvað varðar rekstrar-
aðstöðu og vinnslugreinar. Til
þess að jafna óeðlilegan að-
stöðumun er í lögunum. líkt
og hinum eldri. heimild til
verðmiðlunar á búvörum. Skal
haga henni þannig „að afurða-
stöðvum sé gert kleift að greiða
framleidenduin sama verð fyrir
sams konar búvörur.“ Lögin
gera ráð fyrir. að landbúnaðar-
ráðherra ákveði innheimtu og
ráðstöfun verðmiðlunargjalda
eftir tillögum Framleiðsluráðs
og þeirrar nefndar, er ákveður
heildsöluverð búvara, en gjald
það, sem innheimt er til verð-
miðlunar, skal teljast til heild-
sölu- og dreifingarkostnaðar.
Skv. eldri lögum ákvað
Framleiðsluráð upphæð og
ráðstöfun verðmiðlunargjalda.
Taka verðniiðlunargjalds er
'hliðstæð skattheimtu og því er
eðlilegt, að ákvörðun um hana
sé í höndum stjórnvalda frem-
ur en einstakra hagsmuna-
hópa.
Greiðsla afurðaverðs
til bænda
Sterkar óskir hafa jafnan
verið með bændurn um að fá
afurðir greiddar sem fyrst eftir
afhendingu þeirra. Greiðslu-
tafir hafa þó sjaldnast stafað at'
áhugaleysi afurðastöðvanna,
heldur skorti á fjármagni, m.a.
afurðalánum.
Ríkisstjórnin setti sér á liðn-
um vetri að auka afurðalán,
svo að greiða mætti afurðir
bænda sem næst því við af-
hendingu þeirra. Á þeim
grunni hvílir sjötti kafli hinna
nýju laga. Sá kafli er nýmæli
og eru þar lögfestar reglur um
greiðslu afurðaverðs. Tekiðl
skal fram, að reglur þcssar'
takmarkast við tvennt. í fyrsta
lagi það afurðamagn, sem
framleiðendum er með samn-
ingum við ríkisvaldið tryggt
fullt verð fyrir, þ.e. mjólkur-
og sauðfjárafurðir og í öðru
lagi að verð þessara afurða sé
ákveðið af verðlagsnefnd bú-
vara, sem áður var sagt frá.
Greiðslureglur þessar ná þann-
ig ekki til annarra afurða, t.d.
grænmetis, kartaflna og ann-
arra kjöttegunda en kinda-
kjöts. Megintilgangur regl-
anna er því sá, að tryggja
bændum skilvíslegar greiðslur
fyrir það afurðamagn, sem
ríkisvaldið tekur þátt í að
tryggja þeim fullt verð fyrir.
Tekið skal fram, að einstökum
framleiðendum er heimilt að
semja um annan hátt á greiðsl-
um afurðaverðs en lagagreinin
segir fyrir um.
Málsvari frjálslyndls,
samvinnu og félagshyggju
Útgefandi: Nútíminn h.f.
Ritstj.: Helgi Pétursson.
Framkvstj.: Guðmundur Karlsson
Markaðsstj.: Haukur Haraldsson
Auglýsingastj.: Steingrimur Gíslason
Innblaðsstj.: Oddur Ólaísson
Tæknistj,: Gunnar Trausti Guðbjörnsson
Skrifstofur: Síðumúli 15, Reykjavik.
Sími: 686300. Auglýsingasimi: 18300
Kvöldsimar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn
686392 og 687695, íþróttir 686495, tæknideild
686538.
Setning og umbrot: Tæknideild NT.
Prentun: Blaðaprent h.f.
Kvöldsimar: 686387 og 686306
Verð í lausasölu 35 kr. og 40 kr. um helgar. Áskrift 360 kr.
Látum þá borða
kindakjöt
■ Aðgerðir Alberts Guðmundssonar, fjármálaráð- ’
herra, vegna flutninga Varnarliðsins á matvöru
hingað til lands eru tímabærar. Jafnvel þótt deilan
um flutninga skipafélagsins Rainbow Navigation á
varningi hingað hefði ekki komið til hefði fyrir löngu
átt að endurskoða reglur um flutninga Varnarliðsins
hingað.
Varnarliðið greiðir enga tolla af varningi sínunt og
hann hefur ekki verið tollskoðaður að heitið geti. A
það hefur oft verið minnst að Varnarliðið ætti
auðvitað að greiða full gjöld af sinni neyslu eins og
aðrir hér á landi og ljóst er, að reglur af þessu tagi
bjóða misnotkun heim og ala á tortryggni. Það hefur
lengi verið landsmönnum þyrnir í augunt að í byggð
Varnarliðsins hafa fengist ýmsar neysluvörur, sem
íslendingum er bannað flytja til landsins vegna ótta
við sýkingarhættu.
Og NT tekur hér undir þá skoðun, sem margoft
hefur verið látin í ljós, að bandarískir hermenn her
á landi eru ekkert ofgóðir utanum íslenskt kindakjöt.
Framleiðsla á landbúnaðarvörum hér á landi hefur
enn ekki náð því marki að vera í takt við eftirspurn
og því horfum við til fjallatinda á smjör-, osta-,
kartöflu- og kjötfjöllum. Varnarliðið hefur keypt af
okkur mjólkurvörur í einhverju mæli, en nú er rétt
að taka málið allt til endurskoðunar. Það er snjöll
leið hjá fjármálaráðherra að ná inn tapi þjóðarbúsins
vegna vöruflutninganna hingað til lands í gegnum
stóraukin kaup Varnarliðsins á íslenskum landbún-
aðarvörum. Talsmenn öflugs landbúnaðar hér á
landi hafa eignast nýjan bandamann í fjármálaráð-
herranum.
Utilegumenn eru hugsjónamenn
■ Að fara í útilegu á íslandi
er að sumum finnst heillandi,
hollt og afar skemmtilegt, en
það þarf hugsjónamenn til,
það er alveg ljóst. Það er jafn
Íjóst að sumir læra aldrei af
reynslunni að láta sér aldrei
neitt að kenningu verða.
En hvers vegna flykkist fólk
í útilegur? Það er svo með mig
að á fögrum sumardegi fyllist
ég löngun til að hverfa brott úr
borgarstreitunni og halda upp
í sveitir þar sem smjörið drýp-
ur af hverju strái og silungur-
inn hoppar upp úr vötnunum
af einskærri gleði. Það er eins
og borgarbarnið í mér víki
fyrir náttúrubarninu og þegar
sólin skín finn ég þörf til að
liggja í ilmandi heyi og ganga
upp um fjöll og firnindi. Svo er
um fleiri. En þegar ég hef
svalað útþrá minni þakka ég
æðri máttarvöldum fyrir að
hafa þak yfir höfuðið og heiti
því að aldrei, ég endurtek
aldrei, fari ég í aðra útilegu.
Ástæða þessara skrifa er að
á dögunum hélt ég í enn eina
misheppnaða útilegu. Það
virðist engu skipta hversu stór-
kostlegt veðrið er þegar haldið
er á vit náttúrunnar, alltaf
lendi ég í óveðri. Það er
lögmál. Tjaldið fýkur af mér
eða brotnar, nema hvort
tveggja gerist. Alltaf þarf ég
að leita útgöngu, viti mínu fjær
að reiði og kulda og taka
saman með tjaldið á herðunum
í 7 vindstigum og úrhelli. Að
vísu á ég kost á mismunandi
leiðindaveðri, niðaþoku, rign-
ingu, hagli eða ofsaroki. Svo
er'þessu gjaman blandað saman
í fárviðriskokteilinn, en hann
er sjaldnast borinn fram fyrr
en um miðja nótt.
Tjaldið mitt hefur mátt þola
sitthvað um dagana. Fimm
sinnum hefur það brotnað. Og
fjórum sinnum hefur verið gert
við það, himininn er rifinn,
botninn morkinn, hver einasta
súla brotin og tjaldhælarnir
mara á kafi í fjórum, misgóð-
um silungsám.
Vissulega geta flestir hlegið
að þessum og þvílíkum óför-
um, en þegar maður tekur
þetta eins persónulega og ég,
þá er mál að linni. Ég er hætt
þessu. Hætt!
Sem betur fer hef ég haft vit
á því að taka með mér kort,
vegahandbók og Landið þitt,
þannig að mér hefur tekist að
kynnast landinu og miða út
merkta staði þó ég sjái þá ekki
í þokunni. Reyndar hef ég oft
undrast þær makalausu myndir
sem prýða dagatöl og ferða-
bæklinga ýmiskonar.
Stundum, hvarflar að manni
að þetta séu svik, samsæri
hótelanna sem ginna blásak-
laust fólk út í óvissuna og eru
síðan boðin og búin að skjóta
yfir það skjólshúsi þegar það
nær dauða en lífi flýr úr greip-
um náttúruaflanna.
Vitanlega er ég ekki að
reyna að draga kjark úr verð-
andi útilegumönnum en ég hvet
til varúðar: Það skiptir ekki
máli hvort tjaldað er í skjóli,
vindáttin breytist áður en langt
um líður, takið ekki mark á
veðurspám, vakið þar til mesti
veðurofsinn er liðinn hjá, sofið
í regngallanum, tjaldið ekki
langt frá bílnum eða hóteli og
síðast en ekki síst verið ekki of
bjartsýn.
Gangi ykkur svo vel.
María J. Ammendrup
Wham eða Duran Duran?
■ Nú er í tísku að gera ungl-
inga að sérstökum þjóðfélags-
hópi og vissulega má það til
sanns vegar færa. Ncysluþjóð-:
félag fullorðna fólksins hefur
búið til stóran neytendahóp,
með því að fá áhrifagjarna
unglinga til að kaupa unglinga-
föt, unglingadrykki, unglinga-
hljómtæki, unglingahúsgögn,
unglingabækurogsækja ungl-
ingaskemmtistaði. Nú leitast
menn við að bjóða matvöndum
unglingum upp á sérstakan
unglingamat sem á ensku er
kallaður því virðulega nafni
„junk food“. Ný hugtök hafa
litið dagsins Ijós, eins og
reynslu-, og liugarheimur ungl-
inga, unglingaviðhorf og ungl-
ingakreppur.
I þessari sérstöku unglinga-
menningu spretta eðlilega upp
pólitískar unglingafylkingar.
Tvær aðalfylkingarnar eru vit-
anlega fylgismenn Duran Dur-
an og Wharn. Fylgjendurnir
eru ákaflega dyggirog baráttu-
glaðir, reyna að líkjast höfuð-
paurunum í útliti og framkomu
og verja þá með oddi og egg
hvar sem tækifæri gefst.
Afgerandi aðskilnaður ríkir
á milli fylkinganna og þær
umgangast hvoi aðra alls ekki.
Heilu hverfin „halda með" sín-
um mönnum og dæmi eru þess
að ungar stúlkur sem halda
með Wham þori ekki að viður-
kenna það vegna almennrar
útskúfunar og fyrirlitningar fé-
lag og systkina. Stjórnarand-
staðan hefur seni sagt ekkert
að segja og fær ekki að vera
með í brennó svo að dæmi séu
tekin.
Ekki má má milli sjá hvor
hópurinn hefur betur í skít-
kasti og undirróðurstarfsemi.
Pólitískur áróður er svo magn-
aður að raddir eru uppi um að
söngvari Duran Duran flokks-
ins sé falskur, feitur og vanti
litlu tá á vinstra fæti. Á liinn
bóginn er svo söngvari Wharn
með hárkollu, sjálfumglaður
og ógeðslega væminn.
Vissulega spretta upp minni-
háttar flokkar svo sem U2 og
Frankie Goes to Hollywood.
Þeir rnega sín þó lítils og þola
aðhlátur á almannafæri.
Fylgismenn stærstu flokk-
anna einoka fjölmiðlana og
blaðaskrifum linnir ekki. Bréf-
in byrja oftast: „Ég er nú hætt
að þola þetta rifrildi um hvort
Wham eða Duran Duran sé
best, því allir vita að Duran
Duran..." Veggjakortið er
líka staðnað: „Duran Duran
er vest,“ eða „Wham er vest.“
Ljóst er að þessi fyrirbrigði
hafa skipt íslenskum ungling-
um í tvo stríðandi liópa sem
eiga fátt sameiginlegt nema
hatur á hinum. Þetta er alvar-
legt mál því ekki virðist hægt
að koma á stjórnarsamstarfi
milli þeirra og greinilegt er að
við fáum ekki frið fyrr en það
gerist.
Því legg ég til að efnt verði
til almennra kosninga til þess
að skera úr um í eitt skipti fyrir
öll hvor fylkingin hefur rétt
fyrir sér, þ.e. Iivort Wham eða
Duran Duran er best. Þá
myndi rúm á
dagblaðanna aukast og
stríðsátök unglinga hjaðna.
gætu unglingarnir líka
handa á ný við þörf verkefni
eins og að kaupa þann varning
sem er sérhannaður fyrir þá og
hugsa þær hugsanir sem sér-
fræðingar segja að einkenni
þeirra hugarheim.
Annars hef ég aldrei skilið
þennan sífellda meting ungl-
inganna, því að allir vita að
Genesis...
María J.

■ ErSimonLei
Bon lalskur? ltoNMaMiMr
Oskabarnið
selt úr landi?
Önnur aðgerð fjármálaráðherrans orkar hins vegar
tvímælis. Hann vill selja hlutbréf ríkisins í Eimskipi
og Flugleiðum og um það er ekki nema gott eitt að
segja. Hins vegar vill hann aðeins selja þau í einum
pakka og á margföldu nafnverði.
NT hefði kosið, að almenningi yrði gefinn kostur
á að kaupa þessi hlutabréf. Verðbréfamarkaður er í
vexti hér á landi og fólk veitir þeirri þróun vaxandi
athygli. Fréttir NT af þróun á verðbréfamarkaði hafa
vakið mikla athygli. Það væri almenningi hvatning til
þátttöku í uppbyggingu atvinnulífs að fá að kaupa
hlutabréf af þessu tagi og rétt er að minna fjárntála-
ráðherra á, að hann hefur sjálfur staðið fyrir
breytingum á skattalögum í þá veru að veita aukinn
skattafrádrátt vegna hlutabréfakaupa.
Þá er rétt að ítreka þær skoðanir, sem fram hafa
komið að ekki megi missa þessa eignarhluti í
íslenskum stórfyrirtækjum úr landi. Islenskur al-
menningur, fátækir verkamenn, sjóntenn og bændur
lögðu til ntikið fé, þegar Eimskip, óskabarn þjóðar-
innar var stofnað. Það þætti saga til næsta bæjar ef
óskabarn þjóðarinnar yðri selt úr landi á þennan hátt
fyrir einhvern misskilning hjá fjármálaráðherra.