NT - 25.08.1985, Blaðsíða 10
10 Sunnudagur 25. ágúst NT
■ Hana-nú í fjöruferð.
„Hana-núið þarfað koma /Vrr“
Spjallað við Ásdísi Skúladóttur félagsfræðing um
frístundaklúbbinn „Hana-núí(
M l)m síðustu helgi mátti sjá í Heiðmörkinni stóran hóp fólks á
vappi og við nánari athugun var greinilegt að þarna voru menn í
sveppaleiðangri. Allir voru með einföld skýringarhlöð í höndunum,
sem útskýrðu í máli og myndum muninn á ætum og óætum sveppum
ásamt ýmsu fíeiru. Glöggir menn þekktu að þarna var í hópnum
Eiríkur Jensson, lífeðlisfræðingur, en hann er manna fróðastur um
sveppi. Því var hér greinilega ekki um dónalega sveppaferð að ræða.
Það kom síðar í Ijós, að hópur þessi var á vegum frístundahópsins
„Hana-nú“, sem skipulagður er á vegum Félagsmálastofnunar
Kópavogs. Okkur lék forvitni á að vita eitthvað meira um þennan
hóp og starfsemi hans og fundum í því skyni að máli Ásdísi
Skúladóttur lijá Félagsmálastofnuninni. Leikkonan, leikstjórinn, og
félagsfræðingurinn Ásdís hefur haft umsjón með „Hana-nú“ í tæp
tvö ár og þegar við komum á skrifstofu hennar á Digranesveginum
sagðist hún endilega vilja segja okkur allt sem við vildum vita um
þessa starfsemi.
Okkur finnst upplagt að byrja á
byrjuninni, hvenær félagsskapurinn
fór af stað, hvers konar starf er unnið
og fyrir hverja. Ásdís setur sig í
stellingar, hallar sér svolítið aftur í
stólnum og byrjar.
„Það eru vitanlega búnar að vera í
gangi vangaveltur á undanförnum
árum og áratugum um stöðu eldra
fólks í nútíma samfélagi almennt. En
hvað varðar „Hana-nú“ sérstaklega,
þá kviknaði hugmyndin að þessu hjá
starfsfólki hér á Félagsmálastofnun-
inni snemma á árinu 1983. Það sern
einkum var verið að hugsa um var sú
staðreynd, að fólki sem ekki er orðið
67 ára standa ótrúlega fáir valkostir
til boða hvað varðar skipulagða fé-
lagsstarfsemi. Reglan er nefnilega sú,
að fólk þarf að vera orðið þetta
gamalt til að vera gjaldgengt í það
starf sem sveitarfélögin bjóða upp á.
Sem sagt, það átti að skapa vettvang
fyrir fólk sem er farið að reskjast, þar
sem það getur tekið þátt í tómstunda-
starfi og sem er allt í senn, fræðandi,
skemmtilegt og gefur fólki tækifæri til
að kynnast. Það er einfaldlega stað-
reynd að margt breytist þegar fólk er
komið um og yfir miðjan aldur og því
fyrr sem menn fara að huga að ellinni,
því betra. Ég held að þegar menn eru
orðnir 67 ára sé oft á tíðum orðið full
seint að breyta allt í einu til og taka
upp nýja lífshætti. Það vaknar enginn
upp á 67. afmælisdaginn sinn og segir:
Hana-nú, þá er ég orðinn gamall,
best að breyta lífsstílnum í samræmi
við það.“ Svona gerast hlutirnir ekki
og „hana-núið“ verður að koma
miklu fyrr og dreifast á lengri tíma.
Eins og bjórstofurnar
í Færeyjum
í sambandi við hugmyndina að
stofnun Hana-nú, þá er auðvitað
alltaf erfitt að segja til um hvar
hugmyndir fyrst vakna. En í þessu
tilfelli - að stofna frístundahóp fyrir
fólk yfir fimmtugt - má segja að
frumkvöðull hafi verið Hrafn Sæ-
mundsson, atvinnumálafulltrúi
Kópavogs. Vegna fötlunar missti
Hrafn þá vinnu sem hann hafði haft
og kynntist því um tíma reynsluheimi
atvinnulausra. Þegar, hann svo kom
til starfa, hér á stofnuninni, kynntist
hann vegna starfsins mörgu fólki sem
var í sömu aðstöðu og hann hafði
verið. Hann vissi sem var að fólk í
þessari aðstöðu á það á hættu að
einangrast og hefúr þörf fyrir líkam-
lega og andlega upplyftingu eins og
aðrir. Sama er að segja um fólk sem
farið er að reskjast, að menn þurfa að
hafa aðgang að félagsskap sem getur
boðiðþví uppörvun af þessu tagi. Nú,
eins og ég sagði, þá var frístundahóp-
urinn „Hana-nú“ stofnaður um
sumarið 1983 að tilhlutan Tóm-
stundaráðs Kópavogs.“
Við höggvum nánar eftir því að
þessi starfsemi er ætluð Kópavogsbú-
um sem komnir eru yfir fimmtugt og
spyrjum hvort þetta sé þá ekki frekar
takmarkaður og einsleitur hópur sem
komi þarna saman? Það aftók Ásdís
hins vegar með öllu og sagði að í raun
væri þetta galopinn félagsskapur.
Hún gaf sér góðan tíma til að finna
félagsskap með sambærileg inntöku-
skilyrði og sagði svo: „Það er eins
með þetta og bjórstofurnar í Færeyj-
um, það má alltaf bjóða með sér
gestum.“ Ef þessi samlíking Ásdísar
er rétt eru skipulagsmálin ekki bundin
of mörgum og ströngum reglum, eða
hvað?
„Jú, það má eiginlega segja að
■ Ásdís Skúladóttir í símanum, en skrásetningar fara fram símleiðis.
(NT-raynd: Róbert).
■ Hana-nú, hvad er þetta?