Sunnudagsblaðið - 21.03.1965, Page 22
al þeirra má nefna Nentsa (23.000),
Nganasana (700) og Entsa. Þessar
þjóðir eru hirðingjar, sem lifa á
hreindýrarækt. Næstu nágrannar
þeirra, Selkupar (3.800), sem tala
náskylt mál, iifa hins vegar aðal
lega á veiðum og sjávarafla.
Tyrkneskar þjóðir í Síberíu eru
meðal annars: Altajar (45.000),
Tsjakassar (57.000), Sjorar(15.000),
og Tuvínar (100.000) Fjölmenn-
astir tyrkneskra þjóða í Síberíu
eru þó Jakútar (yfir 250.000). Þeir
hafa um langan aldur stundað
kvikfjárrækt, ólíkt nágrannaþjóð-
um sínum, sem hafa verið hrein-
dýrahirðingjar eða veiðimenn.
Burjetar voru áður fjölmenn-
asta þjóðin í Síberíu (250.000).
Þeir tala mongólskt mál, eina
þjóðin, sem það gerir. Hins vegar
tala allmargar þjóðir tungúsísk
mál, þeirra á meðal Evenkar eða
Tungúsar (25.000), Negidaltsar
(nokkur hundruð), Nanajar (8.000)
og Últjar (2.100).
Eskimóamál tala Eskimóar
(1.000) og Aleutar (400). Þessar
þjóðir báðar eru mjög fámennar
vestan Beringssunds, en búa aðal-
lega í Ameríku.
Fornasísk mál tala geysimargar
smáþjóðir í Síberíu. Meðal þeirra
eru Tjúktjar (tæp 12.000), Korjak-
ar (6.300), Itelmenar eða Kamtja-
dalar (1.100), Júkagírar (400) og
Nivchar (3.700).
Hér hafa nú verið taldar upp 87
þjóðir og þjóðabrot, og er þó
mörgum sleppt þeirra, sem innan
landamæra Sovétríkjanna búa. En
af þessu ætti að mega fá nokkra
hugmynd um, að þjóðir heims eru
fleiri en menn muna að jafnaði
eftir og því ekki svo undarlegt, að
þær vilji stundum gleymast sum-
ar hverjar.
Ritstjðri:
Kristján Bersi Ólafsson
Útgefandi:
AiþýðublaðiS
Prentun:
Printsmiðja Alþýðublaðsíns.
HELGARGAMAN
— Já, alveg rétt. Minntu mig á að koma við í mjólkurbúðinni á
heimleiðinni.
Það kannast allir við sögúna um
manninii, sem las í bláðinu, að
hann væri dauður. Hann
hringdi óðar í kunningja sinn
til að segja frá þessu og hann
svaraði' um hæl: — jú, ég las
þetta; hvaðan hringirðu’ Brezki
rithöfundurinn Rudyard Kipl-
ing varð einu sinni fyrir þessu
sama, en hann brást við á örlit
ið annan hátt. Þegar hann las
andlátsfréttina, hringdi hann i
ritstjóra blaðsins og sagði: —
Það stendur i blaðinu yðar, að
ég £ié dauður. Ég vona, að þéí
gleymið þá ekki að hætta að
rukka áskriftargjaldið af mér.
- ★ "
H. G. Wells gaf út blað á yngri
árum, og i upphafi gekk fyrir
tækið heldur illa. Dag nokkurn
var hann á gangi úti við ásamt
aöstoðarmanni sínum við blað
ið, þegar líkfylgd fór fram hjá.
Wells nam staðar, greip i hand
legginn á félaga sínum og hvísl
aði: — Það er ég viss um, að
það er áskrifandinn okkar, sem
verið er áð jarða.
iuuuuiuuuuuuAmimuiiiumuumuiuiiuuiuimmm*
248 « alþýðubla*í#